Η αίθουσα του τετάρτου ορόφου του Εφετείου της Αθήνας είναι
γεμάτη από δικηγόρους, συγγενείς και φίλους των κατηγορουμένων. Την ίδια
ώρα, έδρα, πολιτική αγωγή και υπεράσπιση κονταροχτυπιούνται αυτές τις
πρώτες μέρες της πολύκροτης δίκης των μετόχων και πρώην μετόχων και
στελεχών των εταιρειών Energa και Hellas Power για ένα θέμα που μοιάζει
πολύ τεχνικό αλλά δεν είναι:
Μπορούν και υπό ποιους όρους να επιστρέψουν οι δύο εταιρείες χρήματα που είχαν εισπράξει για λογαριασμό του Δημοσίου και των δήμων; Και πρέπει αυτή η επιστροφή να συγκαθορίσει τις ποινές που πιθανώς να επιβληθούν σε όσους επιβληθούν, όπως προβλέπει ένας νόμος που ισχύει από τον Δεκέμβριο του 2014;
Τον Ιανουάριο
Τον Ιανουάριο οι νόμιμοι εκπρόσωποι των δύο εταιρειών συναίνεσαν σε οριστική απόδοση στο ελληνικό Δημόσιο και στους ΟΤΑ ποσά (82 εκατ. ευρώ, που τότε κοστολογήθηκαν 104 εκατ.) που είχαν δεσμευθεί τον Ιανουάριο του 2012 με πράξη του σημερινού υπουργού Π. Νικολούδη, που ήταν τότε επικεφαλής της εθνικής αρχής για το ξέπλυμα του «μαύρου χρήματος». Στις 19 Φεβρουαρίου η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την αποδοχή της επιστροφής μόνο 2 εκατ. από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και την απόρριψη των αιτήσεων που αφορούσαν στην επιστροφή του ΕΕΤΗΔΕ και των δημοτικών φόρων. Η εισαγγελέας επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι με τις αιτήσεις διαχωρίσθηκε ο ΛΑΓΗΕ και ο ΑΔΜΗΕ από το Δημόσιο και τους ΟΤΑ και ότι με τις δηλώσεις θα έπρεπε να επέλθει «η πλήρης ικανοποίηση του συνόλου των φερομένων ως ζημιωθέντων…».
Η υπεράσπιση των κατηγορουμένων απέρριψε τους εισαγγελικούς ισχυρισμούς. Η ίδια η διοίκηση του ΑΔΜΗΕ δέχθηκε χθες κατά τη διάρκεια εξέτασης μάρτυρα ότι η τελική εκκαθάριση για τιμολόγια του 2011 δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα και ότι μεταξύ της προσωρινής τιμολόγησης τότε, το 2012, και της τελικής τιμολόγησης σήμερα, υπάρχει μια διαφορά τουλάχιστον 21 εκατ. ευρώ (34 αντί για 55 αρχικά). Στο σημείο αυτό η υπεράσπιση των κατηγορουμένων επικαλείται απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία «από τη στιγμή που έχει επιβληθεί δέσμευση του ν. 3691/2008 το πράγμα καθίσταται εκτός συναλλαγής έως ότου εκδοθεί απόφαση…» αλλά και το ότι για οφειλές σε ΝΠΙΔ τα χρήματα δεν αποδίδονται αν δεν έχουν εκτελεστό τίτλο που να είναι αποτέλεσμα δικαστικής ή διαιτητικής απόφασης.
Η νομική εκπροσώπηση του ΛΑΓΗΕ υποστήριξε ότι οι δηλώσεις συναίνεσης ήταν εικονικές, καθώς οι λογαριασμοί ήταν ήδη δεσμευμένοι («γιατί δεν προσφέρουν τα χρήματα από μη δεσμευμένους λογαριασμούς»), ενώ προέβαλαν ότι το δικαίωμα των ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ για επιστροφή χρημάτων που διεκδικούν μπορεί να είναι υπέρτερο εκείνου του στενότερου δημοσίου ή των ΟΤΑ. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο κ. Νικολούδης είχε αναφέρει ότι αυτές οι οφειλές είχαν διαφορετική «νομική υφή», έναντι εκείνων προς το Δημόσιο και τους δήμους -ορισμένοι παρίστανται ως πολιτική αγωγή στο δικαστήριο- και ότι το σύνολο των διαδίκων εκτός ίσως της έδρας βρίσκουν προβληματική την κατηγορία της υπεξαίρεσης ως προς τη σχέση των δύο εταιρειών με τον ΛΑΓΗΕ και τον ΑΔΜΗΕ. Και αυτό διότι ο λειτουργός της αγοράς δεν έχει δικά του «πράγματα» (εισπραττόμενα χρήματα-πωλούμενη ενέργεια) αλλά διαχειρίζεται τα πράγματα άλλων.
Ο εκπρόσωπος του ΑΔΜΗΕ πάντως διευκρίνισε ότι το τελευταίο τρίμηνο πριν από τον Ιανουάριο του 2012 αυξήθηκαν κατακόρυφα οι οφειλές των δύο εταιρειών. Οι φορείς της αγοράς δεν έκαναν χρήση των σχετικών διατάξεων για τις εγγυήσεις.
Η ζημία σε ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της δίκης, η ζημία των ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ, του ελληνικού Δημοσίου και των δήμων ξεπέρασε τα 250 εκατομμύρια ευρώ.
Οι διάδικοι όμως συμφωνούν ότι το ποσό, όπως και να το υπολογίσει κανείς, είναι πολύ μικρότερο. Σύμφωνα με την υπεράσπιση των κατηγορουμένων, οι λογαριασμοί τριών εταιρειών (Energa, Kέντωρ, Νέα Εφαρμογή) που έχουν δεσμευθεί, προσεγγίζουν στα 98 εκατομμύρια ευρώ.
Η πρώτη εταιρεία έχει 3,5 εκατομμύρια εκ των οποίων 2,8 εκατ. σε τράπεζα της Ελβετίας, ενώ τα υπόλοιπα μοιράζονται σε τράπεζες της Αθήνας και της Σόφιας.
Η δεύτερη εταιρεία έχει 44 εκατομμύρια εκ των οποίων τα 8 σε τράπεζα της Ελβετίας.
Και η τρίτη έχει 50 εκατομμύρια εκ των οποίων 2,2 εκατομμύρια βρίσκονται στην Τράπεζα Clariden Leu, ενώ τα υπόλοιπα σε τράπεζα της Αθήνας.
(Τ. Τέλλογλου, Καθημερινή)
Μπορούν και υπό ποιους όρους να επιστρέψουν οι δύο εταιρείες χρήματα που είχαν εισπράξει για λογαριασμό του Δημοσίου και των δήμων; Και πρέπει αυτή η επιστροφή να συγκαθορίσει τις ποινές που πιθανώς να επιβληθούν σε όσους επιβληθούν, όπως προβλέπει ένας νόμος που ισχύει από τον Δεκέμβριο του 2014;
Τον Ιανουάριο
Τον Ιανουάριο οι νόμιμοι εκπρόσωποι των δύο εταιρειών συναίνεσαν σε οριστική απόδοση στο ελληνικό Δημόσιο και στους ΟΤΑ ποσά (82 εκατ. ευρώ, που τότε κοστολογήθηκαν 104 εκατ.) που είχαν δεσμευθεί τον Ιανουάριο του 2012 με πράξη του σημερινού υπουργού Π. Νικολούδη, που ήταν τότε επικεφαλής της εθνικής αρχής για το ξέπλυμα του «μαύρου χρήματος». Στις 19 Φεβρουαρίου η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την αποδοχή της επιστροφής μόνο 2 εκατ. από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και την απόρριψη των αιτήσεων που αφορούσαν στην επιστροφή του ΕΕΤΗΔΕ και των δημοτικών φόρων. Η εισαγγελέας επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι με τις αιτήσεις διαχωρίσθηκε ο ΛΑΓΗΕ και ο ΑΔΜΗΕ από το Δημόσιο και τους ΟΤΑ και ότι με τις δηλώσεις θα έπρεπε να επέλθει «η πλήρης ικανοποίηση του συνόλου των φερομένων ως ζημιωθέντων…».
Η υπεράσπιση των κατηγορουμένων απέρριψε τους εισαγγελικούς ισχυρισμούς. Η ίδια η διοίκηση του ΑΔΜΗΕ δέχθηκε χθες κατά τη διάρκεια εξέτασης μάρτυρα ότι η τελική εκκαθάριση για τιμολόγια του 2011 δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα και ότι μεταξύ της προσωρινής τιμολόγησης τότε, το 2012, και της τελικής τιμολόγησης σήμερα, υπάρχει μια διαφορά τουλάχιστον 21 εκατ. ευρώ (34 αντί για 55 αρχικά). Στο σημείο αυτό η υπεράσπιση των κατηγορουμένων επικαλείται απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία «από τη στιγμή που έχει επιβληθεί δέσμευση του ν. 3691/2008 το πράγμα καθίσταται εκτός συναλλαγής έως ότου εκδοθεί απόφαση…» αλλά και το ότι για οφειλές σε ΝΠΙΔ τα χρήματα δεν αποδίδονται αν δεν έχουν εκτελεστό τίτλο που να είναι αποτέλεσμα δικαστικής ή διαιτητικής απόφασης.
Η νομική εκπροσώπηση του ΛΑΓΗΕ υποστήριξε ότι οι δηλώσεις συναίνεσης ήταν εικονικές, καθώς οι λογαριασμοί ήταν ήδη δεσμευμένοι («γιατί δεν προσφέρουν τα χρήματα από μη δεσμευμένους λογαριασμούς»), ενώ προέβαλαν ότι το δικαίωμα των ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ για επιστροφή χρημάτων που διεκδικούν μπορεί να είναι υπέρτερο εκείνου του στενότερου δημοσίου ή των ΟΤΑ. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο κ. Νικολούδης είχε αναφέρει ότι αυτές οι οφειλές είχαν διαφορετική «νομική υφή», έναντι εκείνων προς το Δημόσιο και τους δήμους -ορισμένοι παρίστανται ως πολιτική αγωγή στο δικαστήριο- και ότι το σύνολο των διαδίκων εκτός ίσως της έδρας βρίσκουν προβληματική την κατηγορία της υπεξαίρεσης ως προς τη σχέση των δύο εταιρειών με τον ΛΑΓΗΕ και τον ΑΔΜΗΕ. Και αυτό διότι ο λειτουργός της αγοράς δεν έχει δικά του «πράγματα» (εισπραττόμενα χρήματα-πωλούμενη ενέργεια) αλλά διαχειρίζεται τα πράγματα άλλων.
Ο εκπρόσωπος του ΑΔΜΗΕ πάντως διευκρίνισε ότι το τελευταίο τρίμηνο πριν από τον Ιανουάριο του 2012 αυξήθηκαν κατακόρυφα οι οφειλές των δύο εταιρειών. Οι φορείς της αγοράς δεν έκαναν χρήση των σχετικών διατάξεων για τις εγγυήσεις.
Η ζημία σε ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της δίκης, η ζημία των ΛΑΓΗΕ/ΑΔΜΗΕ, του ελληνικού Δημοσίου και των δήμων ξεπέρασε τα 250 εκατομμύρια ευρώ.
Οι διάδικοι όμως συμφωνούν ότι το ποσό, όπως και να το υπολογίσει κανείς, είναι πολύ μικρότερο. Σύμφωνα με την υπεράσπιση των κατηγορουμένων, οι λογαριασμοί τριών εταιρειών (Energa, Kέντωρ, Νέα Εφαρμογή) που έχουν δεσμευθεί, προσεγγίζουν στα 98 εκατομμύρια ευρώ.
Η πρώτη εταιρεία έχει 3,5 εκατομμύρια εκ των οποίων 2,8 εκατ. σε τράπεζα της Ελβετίας, ενώ τα υπόλοιπα μοιράζονται σε τράπεζες της Αθήνας και της Σόφιας.
Η δεύτερη εταιρεία έχει 44 εκατομμύρια εκ των οποίων τα 8 σε τράπεζα της Ελβετίας.
Και η τρίτη έχει 50 εκατομμύρια εκ των οποίων 2,2 εκατομμύρια βρίσκονται στην Τράπεζα Clariden Leu, ενώ τα υπόλοιπα σε τράπεζα της Αθήνας.
(Τ. Τέλλογλου, Καθημερινή)