Χρ. Λιάγγου (Καθημερινή)
Λιγότερες
από 15 ημέρες έχει στη διάθεσή του ο υπουργός Ενέργειας και
Περιβάλλοντος Πάνος Σκουρλέτης για να καταρτίσει εναλλακτικά σχέδια, που
θα «διασφαλίσουν τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ» όπως ο ΣΥΡΙΖΑ
δεσμεύτηκε προεκλογικά και όπως ο ίδιος επανέλαβε χθες κατά την τελετή
παράδοσης-παραλαβής των καθηκόντων του. Ο κ. Σκουρλέτης έχει πάρει ήδη
μια πρώτη γεύση από τα κρίσιμα θέματα που καλείται να διαχειριστεί κατά
το διάστημα της..
δίμηνης προηγούμενης θητείας του στο υπουργείο (ΠΑΠΕΝ τότε). Λόγω και
της συμμετοχής του στις διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο του ενεργειακού
φακέλου της συμφωνίας με τους πιστωτές, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο
κυβερνητικός «προσανατολισμός προφύλαξης του δημοσίου χαρακτήρα της ΔΕΗ»
δύσκολα θα επιτευχθεί.
Αυτός είναι ο λόγος, εξάλλου, που στα συρτάρια
της διοίκησης της ΔΕΗ βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, και σχέδιο για
πώληση μονάδων της επιχείρησης ως μια κίνηση «αντεπίθεσης» στο ανοιχτό
και πολύ πιθανό ενδεχόμενο επαναφοράς από πλευράς των πιστωτών του
σχεδίου της Μικρής ΔΕΗ, σε περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτό το ισοδύναμο
σχέδιο για την προβλεπόμενη ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και το σχέδιο για
τη μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ μέσω δημοπρασιών λιγνιτικής και
υδροηλεκτρικής ισχύος (ΝΟΜΕ).
Σε
ό,τι αφορά τον ΑΔΜΗΕ, η συμφωνία είναι σαφής. Ιδιωτικοποίηση ή
εναλλακτικό ισοδύναμο σε σχέση με τα αποτελέσματα στον ανταγωνισμό. Σε
περίπτωση που δεν υπάρξει τέτοιο ισοδύναμο σχέδιο, η κυβέρνηση είναι
υποχρεωμένη μέσα στον Οκτώβριο να ξεκινήσει τις διαδικασίες
ιδιωτικοποίησης. Το εναλλακτικό ισοδύναμο που παρουσίασε η κυβέρνηση
στις διαπραγματεύσεις εν όψει του κλεισίματος της συμφωνίας του
Αυγούστου για τον ΑΔΜΗΕ, προβλέπει την παραμονή των παγίων στη ΔΕΗ και
απόσχιση των δραστηριοτήτων που συνδέονται με τον ανταγωνισμό και
συγκεκριμένα του Κέντρου Κατανομής Αγ. Στεφάνου, οι οποίες θα
μεταφερθούν στον σημερινό ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός Αγοράς Ενέργειας) που ανήκει
100% στο ελληνικό Δημόσιο, ο οποίος θα μετεξελιχθεί σε Διαχειριστής του
Συστήματος. Ο νέος ΑΔΜΗΕ που θα προκύψει θα έχει τη δυνατότητα διάθεση
του 49% των μετοχών του σε τρίτους, ενώ ο σημερινός ΑΔΜΗΕ θα παραμείνει
100% θυγατρική της ΔΕΗ με αρμοδιότητα τη συντήρηση και ανάπτυξη του
δικτύου, όπως και τις κατασκευές των έργων. Οι αναγκαίες δηλαδή
επενδύσεις θα αποφασίζονται από τον ΛΑΓΗΕ και θα υλοποιούνται από τη
θυγατρική της ΔΕΗ, σχήμα που ίσχυε όταν η ΔΕΗ ήταν καθετοποιημένη
επιχείρηση και τα αντίστοιχα έργα υλοποιούσε η Διεύθυνση Μεταφοράς που
στη συνέχεια αποσχίστηκε για να δημιουργηθεί η προβλεπόμενη από την
ευρωπαϊκή νομοθεσία ανεξάρτητη εταιρεία του ΑΔΜΗΕ. Το εναλλακτικό
σχέδιο, δηλαδή, επαναφέρει με έναν τρόπο το προηγούμενο μοντέλο του τότε
ΔΕΣΜΗΕ (μετεξελίχθηκε στη συνέχεια σε ΛΑΓΗΕ) και της ΔΕΗ - Μεταφοράς.
Μένει πράγματι να φανεί κατά πόσο οι πιστωτές θα αποδεχθούν ένα τέτοιο
πισωγύρισμα.
Σε
ό,τι αφορά τα ΝΟΜΕ, δηλαδή το γαλλικό μοντέλο διάθεσης μέσω δημοπρασιών
λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύος έτσι ώστε να περιοριστεί το
μερίδιο της ΔΕΗ κατά 25% μέχρι το 2018 και κατά 50% μέχρι το 2020, αυτό
που η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να πετύχει είναι να γίνει με όρους που
δεν θα οδηγούν σε απαξίωση της ΔΕΗ. Αυτό, όπως τουλάχιστον έχει
διατυπωθεί επισήμως από τον επικεφαλής της ΔΕΗ, Μανώλη Παναγιωτάκη,
σημαίνει ότι θα πρέπει να καλύπτει κατ’ ελάχιστον το πλήρως κόστος
παραγωγής της ΔΕΗ όπως αυτό είναι αποτυπωμένο στις οικονομικές
καταστάσεις της και να μη γίνει ανεξέλεγκτα με μεταφορά στους
ανταγωνιστές της ΔΕΗ των πλέον ελκυστικών πελατών. Εάν δεν τηρηθούν
αυτές οι προϋποθέσεις και προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος επαναφοράς
του σχεδίου της Μικρής ΔΕΗ, η διοίκηση της επιχείρησης φέρεται να έχει
εξετάσει σχέδιο αντεπίθεσης, προτείνοντας πώληση μονάδων.
Ανοιχτά
παραμένουν όμως και τα γενικότερα θέματα ενεργειακής πολιτικής, όπως οι
αγωγοί και οι υδρογονάνθρακες. Εντύπωση έκανε το γεγονός ότι ο κ.
Σκουρλέτης δεν έκανε καμία αναφορά χθες στο θέμα των υδρογονανθράκων,
ενώ αναφερόμενους στους αγωγούς Tap και Turkish Stream τόνισε: «Εχουμε
κάνει βήματα για τους δύο αγωγούς και θα προχωρήσουμε στην ίδια πολιτική
κατεύθυνση», δήλωση που μάλλον δεν έχει λάβει υπόψη της το «πάγωμα» του
Τurkish Stream από τις βασικές πρωταγωνίστριες του έργου, Ρωσία και
Τουρκία.