Μεταξύ σφύρας και άκμονος κινείται για μια ακόμη φορά τα
τελευταία χρόνια η ΔΕΗ μετά την ενεργοποίηση της πολιτικής μαζικών
εντολών αποκοπής στους κακοπληρωτές.
Στη θέση της σφήνας, βρίσκεται η αυξητική πορεία των ανεξόφλητων οφειλών την οποία ορθώς και η ΔΕΗ επιχειρεί να ανακόψει. Στη θέση του άκμονα, οι πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης που δε συμβαδίζουν απαραίτητα με το οικονομικό νοικοκύρεμα της επιχείρησης.
Με άλλα λόγια, αν η επιχείρηση δεν δει σύντομα να μειώνεται ο ρυθμός διόγκωσης των ληξιπρόθεσμων χρεών ύψους 2,2 δισ. ευρώ, θα υποχρεωθεί είτε να αυστηροποιήσει τη διαδικασία των..
εντολών αποκοπής, είτε να αυξήσει τα τιμολόγιά της. Ομως τόσο η μία όσο και η άλλη λύση, θα αποτελούσαν πολιτικό αυτοχειριασμό για την κυβέρνηση, τη στιγμή που προσπαθεί να διαχειριστεί τις επιπτώσεις του μνημονίου στα λαϊκά στρώματα.
Επομένως; Επομένως, αυτό που εύχονται στη ΔΕΗ (και στο αρμόδιο υπουργείο) είναι να πιάσουν τόπο οι απειλές διακοπής της ηλεκτροδότησης και τα στοιχεία του επόμενου μηνός για τα ανεξόφλητα χρέη να δείξουν ανακοπή του ρυθμού αύξησης κατά 40 εκατ. ευρώ μηνιαίως. Αυτός είναι ο ρυθμός των τελευταίων πέντε μηνών που σε ποσοστό ισούται με +2%.
Διαφορετικά; Διαφορετικά...
Απάντηση προς το παρόν δεν υπάρχει. Στο κακό ωστόσο αυτό σενάριο, είναι αμφίβολο κατά πόσο οι όποιες αποφάσεις της διοίκησης της ΔΕΗ θα μπορέσουν να ληφθούν μόνο με βάση το πολιτικό κριτήριο που φαίνεται ότι αρχίζει να επικρατεί τα τελευταία 24ωρα.
Θορυβημένοι από τις διαρροές ότι οι εντολές αποκοπής μπορεί και να φτάσουν τις 700.000 το χρόνο, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η ΔΕΗ διέψευσαν τα δημοσιεύματα, ενώ ο κ. Π. Σκουρλέτης προανήγγειλε αύξηση του ορίου των ληξιπρόθεσμων οφειλών πάνω από το οποίο θα εκδίδει εντολές αποκοπής η επιχείρηση.
Αλλά το "νοικοκύρεμα στη ΔΕΗ με κοινωνική ευαισθησία" που θέλει ο αρμόδιος υπουργός δεν είναι εύκολη εξίσωση. Η γραμμή είναι πολύ λεπτή. Ολοι για παράδειγμα γνωρίζουν ότι υπάρχουν σήμερα καταναλωτές που ναι μεν δεν πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια ένταξης στο Κοινωνικό Τιμολόγιο, ωστόσο από πλευράς οικονομικών αντοχών αδυνατούν στην πράξη να εξοφλήσουν το λογαριασμό τους.
Μήπως με βαση τις τρέχουσες εξελίξεις θα πρέπει να επανεξεταστούν τα όρια ένταξης στο ΚΟΤ ώστε να ανοίξει τις πόρτες του σε ακόμη περισσότερους καταναλωτές; Σε μια τέτοια όμως περίπτωση, όπου στους 600.000 δικαιούχους θα προστίθεντο μερικές δεκάδες χιλιάδες ακόμη, ποιός θα επωμιζόταν το κόστος, αν όχι όλοι οι υπόλοιποι καταναλωτές; Ως γνωστό, την έκπτωση του ΚΟΤ την επιβαρύνονται σήμερα οι μη ευάλωτοι πελάτες μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ).
Προς το παρόν θεμα διεύρυνσης του ΚΟΤ δεν έχει ακόμη τεθεί στο τραπέζι. Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει. Με ποιο κριτήριο μπορεί κανείς να διαχωρίσει τους πραγματικά έχοντες ανάγκη από τους “στρατηγικούς” κακοπληρωτές, όταν και οι δύο προβάλλουν το ίδιο επιχείρημα ; Μόνο μια διασταύρωση των πελατών της ΔΕΗ με τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα θα βοηθούσε τη κατάσταση, κάτι που σήμερα όμως δεν προβλέπεται.
Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά, αλλά πραγματικά. Υπό αυτό το πρίσμα, στη ΔΕΗ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα περισσότερο παρά να εύχονται ότι τα στοιχεία των επόμενων εβδομάδων θα δείξουν συγκράτηση του ρυθμού αύξησης των ληξιπρόθεσμων.
Στην ουσία, ελπίζουν να συμβεί ό,τι και το Σεπτέμβριο του 2011. Η τότε κυβέρνηση είχε δώσει το πράσινο φως στην επιχείρηση να εκδίδει εντολές διακοπής, για οποιαδήποτε ανεξόφλητη οφειλή πάνω από τις 40 ημέρες.
Σημειωτέον ότι το ρεύμα κοβόταν ακόμη και αν κάποιος είχε χρέος κάτω των 1.000 ευρώ (σσ: σε αντίθεση με τη τωρινή πρακτική όπου οι εντολές αποκοπής αφορούν μόνο οφειλές από 1000 ευρώ και πάνω).
Σαν αποτέλεσμα εκείνης της πρακτικής, το κύμα αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών άρχισε να περιορίζεται. Το τι συνέβη στη συνέχεια είναι γνωστό. Οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά που τη διαδέχθηκαν φοβούμενες το πολιτικό κόστος, έδωσαν εντολή στη ΔΕΗ να περιορίσει τις αποκοπές, με συνέπεια ο ρυθμός αύξησης στα φέσια να εκτιναχθεί ξανά.
http://energypress.gr/news/metaxy-sfyras-kai-akmonos-i-dei-krisimos-o-epomenos-minas-gia-tin-poreia-ton-anexofliton
Στη θέση της σφήνας, βρίσκεται η αυξητική πορεία των ανεξόφλητων οφειλών την οποία ορθώς και η ΔΕΗ επιχειρεί να ανακόψει. Στη θέση του άκμονα, οι πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης που δε συμβαδίζουν απαραίτητα με το οικονομικό νοικοκύρεμα της επιχείρησης.
Με άλλα λόγια, αν η επιχείρηση δεν δει σύντομα να μειώνεται ο ρυθμός διόγκωσης των ληξιπρόθεσμων χρεών ύψους 2,2 δισ. ευρώ, θα υποχρεωθεί είτε να αυστηροποιήσει τη διαδικασία των..
εντολών αποκοπής, είτε να αυξήσει τα τιμολόγιά της. Ομως τόσο η μία όσο και η άλλη λύση, θα αποτελούσαν πολιτικό αυτοχειριασμό για την κυβέρνηση, τη στιγμή που προσπαθεί να διαχειριστεί τις επιπτώσεις του μνημονίου στα λαϊκά στρώματα.
Επομένως; Επομένως, αυτό που εύχονται στη ΔΕΗ (και στο αρμόδιο υπουργείο) είναι να πιάσουν τόπο οι απειλές διακοπής της ηλεκτροδότησης και τα στοιχεία του επόμενου μηνός για τα ανεξόφλητα χρέη να δείξουν ανακοπή του ρυθμού αύξησης κατά 40 εκατ. ευρώ μηνιαίως. Αυτός είναι ο ρυθμός των τελευταίων πέντε μηνών που σε ποσοστό ισούται με +2%.
Διαφορετικά; Διαφορετικά...
Απάντηση προς το παρόν δεν υπάρχει. Στο κακό ωστόσο αυτό σενάριο, είναι αμφίβολο κατά πόσο οι όποιες αποφάσεις της διοίκησης της ΔΕΗ θα μπορέσουν να ληφθούν μόνο με βάση το πολιτικό κριτήριο που φαίνεται ότι αρχίζει να επικρατεί τα τελευταία 24ωρα.
Θορυβημένοι από τις διαρροές ότι οι εντολές αποκοπής μπορεί και να φτάσουν τις 700.000 το χρόνο, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η ΔΕΗ διέψευσαν τα δημοσιεύματα, ενώ ο κ. Π. Σκουρλέτης προανήγγειλε αύξηση του ορίου των ληξιπρόθεσμων οφειλών πάνω από το οποίο θα εκδίδει εντολές αποκοπής η επιχείρηση.
Αλλά το "νοικοκύρεμα στη ΔΕΗ με κοινωνική ευαισθησία" που θέλει ο αρμόδιος υπουργός δεν είναι εύκολη εξίσωση. Η γραμμή είναι πολύ λεπτή. Ολοι για παράδειγμα γνωρίζουν ότι υπάρχουν σήμερα καταναλωτές που ναι μεν δεν πληρούν τα εισοδηματικά κριτήρια ένταξης στο Κοινωνικό Τιμολόγιο, ωστόσο από πλευράς οικονομικών αντοχών αδυνατούν στην πράξη να εξοφλήσουν το λογαριασμό τους.
Μήπως με βαση τις τρέχουσες εξελίξεις θα πρέπει να επανεξεταστούν τα όρια ένταξης στο ΚΟΤ ώστε να ανοίξει τις πόρτες του σε ακόμη περισσότερους καταναλωτές; Σε μια τέτοια όμως περίπτωση, όπου στους 600.000 δικαιούχους θα προστίθεντο μερικές δεκάδες χιλιάδες ακόμη, ποιός θα επωμιζόταν το κόστος, αν όχι όλοι οι υπόλοιποι καταναλωτές; Ως γνωστό, την έκπτωση του ΚΟΤ την επιβαρύνονται σήμερα οι μη ευάλωτοι πελάτες μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ).
Προς το παρόν θεμα διεύρυνσης του ΚΟΤ δεν έχει ακόμη τεθεί στο τραπέζι. Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει. Με ποιο κριτήριο μπορεί κανείς να διαχωρίσει τους πραγματικά έχοντες ανάγκη από τους “στρατηγικούς” κακοπληρωτές, όταν και οι δύο προβάλλουν το ίδιο επιχείρημα ; Μόνο μια διασταύρωση των πελατών της ΔΕΗ με τα εκκαθαριστικά τους σημειώματα θα βοηθούσε τη κατάσταση, κάτι που σήμερα όμως δεν προβλέπεται.
Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά, αλλά πραγματικά. Υπό αυτό το πρίσμα, στη ΔΕΗ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα περισσότερο παρά να εύχονται ότι τα στοιχεία των επόμενων εβδομάδων θα δείξουν συγκράτηση του ρυθμού αύξησης των ληξιπρόθεσμων.
Στην ουσία, ελπίζουν να συμβεί ό,τι και το Σεπτέμβριο του 2011. Η τότε κυβέρνηση είχε δώσει το πράσινο φως στην επιχείρηση να εκδίδει εντολές διακοπής, για οποιαδήποτε ανεξόφλητη οφειλή πάνω από τις 40 ημέρες.
Σημειωτέον ότι το ρεύμα κοβόταν ακόμη και αν κάποιος είχε χρέος κάτω των 1.000 ευρώ (σσ: σε αντίθεση με τη τωρινή πρακτική όπου οι εντολές αποκοπής αφορούν μόνο οφειλές από 1000 ευρώ και πάνω).
Σαν αποτέλεσμα εκείνης της πρακτικής, το κύμα αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών άρχισε να περιορίζεται. Το τι συνέβη στη συνέχεια είναι γνωστό. Οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά που τη διαδέχθηκαν φοβούμενες το πολιτικό κόστος, έδωσαν εντολή στη ΔΕΗ να περιορίσει τις αποκοπές, με συνέπεια ο ρυθμός αύξησης στα φέσια να εκτιναχθεί ξανά.
http://energypress.gr/news/metaxy-sfyras-kai-akmonos-i-dei-krisimos-o-epomenos-minas-gia-tin-poreia-ton-anexofliton