Συμπράξεις και στα νερά, εκτός από τους λιγνίτες, έχουν ήδη ζητήσει από τη ΔΕΗ οι ενδιαφερόμενοι να εξετάσουν το ενδεχόμενο συνεργασίας ανάλογης με αυτή που περιέγραψε στο χθεσινό "κάλεσμα" ο πρόεδρος και διευθύνων της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης.Ακτινογραφώντας τις προθέσεις των παικτών που δυνητικά θα μπορούσαν να αποδεχτούν συμπράξεις με τη ΔΕΗ, εκείνο που είναι σε θέση να γνωρίζει το "Energypress" είναι ότι από μόνοι τους οι λιγνίτες δεν φαίνεται να επαρκούν.
"Αν η ΔΕΗ βάλει μαζί και λίγο… νεράκι, τότε ναι, μπορεί να μας..
ενδιαφέρει", όπως λέει χαρακτηριστικά στέλεχος ιδιωτικής εταιρείας. Εννοούσε, τι άλλο, ότι στο πακέτο που προσφέρει η ΔΕΗ, πρέπει να προσθέσει και 2-3 υδροηλεκτρικά εργοστάσια, κάτι που πάντως ο Μ. Παναγιωτάκης απέρριψε και χθες κατηγορηματικά.
Στον απόηχο ωστόσο των δηλώσεων του προέδρου της ΔΕΗ που άνοιξε για μια ακόμη φορά ορθάνοιχτα την πόρτα σε ιδιώτες για μετοχικές συνεργασίες σε τουλάχιστον τρεις μονάδες (Αμύνταιο, Μελίτη Ι και ΙΙ), στελέχη της αγοράς αποκαλύπτουν πως στο παρασκήνιο έχουν ήδη γίνει προπαρασκευτικές κουβέντες. Πόσο μάλλον όταν όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το "Energypress", τα περί συμπράξεων έχουν τις ευλογίες του αρμόδιου υπουργού Π. Σκουρλέτη.
Σίγουρα η ΔΕΗ έχει κάνει το πρώτο σημαντικό βήμα. Τώρα, η αγορά της ζητά να κάνει και ένα 2ο. Στην ουσία, οι τελευταίες εξελίξεις επαναφέρουν τα σενάρια για τη δημιουργία μιας "Μικρής ΔΕΗ", από την οποία όμως δεν θα είναι αποξενωμένη η "Μεγάλη ΔΕΗ", όπως προέβλεπε το παλαιό σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης, αλλά αντίθετα θα συμμετέχει με μειοψηφικό ποσοστό ακόμα και 49%.
Η αλήθεια πάντως είναι πως τα όσα είπε χθες ο Παναγιωτάκης δεν προκάλεσαν απορία σε όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις. Η στροφή από το "δεν πουλάμε" λιγνιτικές μονάδες στο "το συζητάμε" έχει συντελεσθεί εδώ και καιρό.
Σταθερά τους τελευταίους μήνες το αφεντικό της ΔΕΗ αφήνει να εννοηθεί πως η επιχείρηση θα δεχθεί συμπράξεις, προκειμένου να αποφύγει τη βίαιη απόσπαση κομματιών της. Απλώς, μέχρι πρότινος, οι αναφορές κινούνταν σε χαμηλούς τόνους. Τώρα πια όχι, όπως φάνηκε και από τις χθεσινές δηλώσεις Παναγιωτάκη.
Δηλώσεις που δείχνουν ακριβώς την αγωνία της διοίκησης για το μέλλον, καθώς τα φέσια της επιχείρησης ύψους 2,3 δισ. ευρώ, τα υψηλά της χρέη, η έλλειψη φθηνών κεφαλαίων, και η πίεση από το 3ο Μνημόνιο να χάσει 50% του μεριδίου της στην αγορά ως το 2020, την φέρνουν σε αδιέξοδο.
Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή που ο Παναγιωτάκης μιλά για "joint ventures" με ιδιώτες, επίκειται μια ακόμη καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου σε βάρος της ΔΕΗ για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού στο λιγνίτη. Λογικό λοιπόν η ΔΕΗ να αναγκάζεται να κάνει η ίδια το πρώτο βήμα, προκειμένου να δείξει την καλή της "πρόθεση".
Στο δια ταύτα, και αναφορικά με τις συνεργασίες, ο Παναγιωτάκης δήλωσε ότι βλέπει θετικά κοινοπραξίες με ιδιώτες για τους λιγνιτικούς σταθμούς Αμυνταίου, Μελίτης Ι, και ΙΙ, ακόμη και με εκχώρηση ποσοστού 51% όπως είπε.
Έχει ενδιαφέρον ωστόσο να παρατηρήσει κανείς ότι το παραπάνω "πακέτο" λιγντικών μονάδων ήταν ακριβώς αυτό που περιλαμβάνονταν και στο σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης για τη δημιουργία της λεγόμενης "Μικρής ΔΕΗ" μέσω της οποίας θα άνοιγε η αγορά ηλεκτρισμού σε ιδιώτες προμηθευτές.
Η διαφορά μεταξύ του σχεδίου εκείνου που μπήκε στο ψυγείο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση της ΔΕΗ, είναι πως το σχέδιο δεν περιλαμβάνει προς το παρόν υδροηλεκτρικά εργοστάσια και μονάδες φυσικού αερίου.
Σε αυτό το παιχνίδι "επίθεσης και άμυνας", η ΔΕΗ παίζει σε διπλό ταμπλό. Κάνει, και θα συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί, προκειμένου να συγκρατήσει το πελατολόγιό της. Η μείωση ως 10% αφορά όλες τις κατηγορίες εμπορικών τιμολογίων (καταστήματα, γραφεία, ελεύθεροι επαγγελματίες), με σκεπτικό να λειτουργήσει ως κίνητρο "επιβράβευσης" των πελατών της προκειμένου να μειωθούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη που ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ. Αλλά η κίνηση ερμηνεύεται και ως προσπάθεια να ανακόψει τη ροή πελατών προς τον ανταγωνισμό που ακολουθεί αυξητική τροχιά.
http://energypress.gr