Ξεκινώντας από το 1925 και την ίδρυση της Ηλεκτρικής Εταιρίας
Αθηνών - Πειραιώς (ΗΕΑΠ) με αγγλοαμερικάνικα κεφάλαια, τα μακριά χέρια των ιδιωτών
καθώς και των ξένων ομίλων σε συνεργασία πάντα με τις εκάστοτε κυβερνήσεις λειτουργούσαν
σε βάρος του Ελληνικού Λαού καθιστώντας την ηλεκτρική ενέργεια - είδος πολυτελείας
με πολύ υψηλό κόστος και λειτουργώντας εκβιαστικά, απειλούσαν με γενικευμένα «μπλακ
άουτ» κάθε φορά που ζητούσαν πλουσιοπάροχες κρατικές επιδοτήσεις με πρόσχημα τον
“εκσυγχρονισμό” της ηλεκτρικής υποδομής.
Έτσι η οικιακή κατανάλωση καθίσταται αδύνατη όπως και η ανάπτυξη
της βιοτεχνικής & βιομηχανικής παραγωγής. Μόλις ένα στα τρία νοικοκυριά διέθετε
μόνιμη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος με την επαρχία να ζει στο σκοτάδι.
Μετά την απελευθέρωση και εν μέσω μιας απόλυτα κατεστραμμένης
χώρας κατά την δεκαετία του '50 η απελευθέρωση από τα δεσμά των ιδιωτικών παρόχων
αναδεικνύεται σε παλλαϊκό αίτημα. Οι εκβιασμοί βέβαια για νέες επιδοτήσεις από πλευράς
κράτους προς τους ιδιώτες συνεχίζονται διακόπτοντας ξανά και ξανά την ηλεκτροδότηση
σε φτωχογειτονιές, βιοτεχνίες κτλ.
Το 1956 κάνει την εμφάνιση της η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού
(ΔΕΗ) και με πολιτικές....
αποφάσεις υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού Λαού εξαγοράζει
τις ιδιωτικές εταιρίες δημιουργώντας ενιαίο σύστημα παραγωγής, μεταφοράς και διάθεσης
άφθονου και φθηνού ηλεκτρικού ρεύματος σε ολόκληρη τη χώρα.
Εφαρμόζει το ενιαίο τιμολόγιο και ρίχνει την τιμή του ρεύματος
στο 10% σε σχέση με τις τιμές των ιδιωτών. Πάνω από το 60% των νοικοκυριών απέκτησε
σταθερή σύνδεση ηλεκτρικού ρεύματος χάρη στη ΔΕΗ. Με το πανεθνικό της δίκτυο και
τα έργα υποδομής μείωσε το κόστος παραγωγής και διάθεσης του ηλεκτρικού ρεύματος
μετατρέποντας το αυτομάτως σε αληθινό δημόσιο αγαθό προσβάσιμο για όλους.
Συμπερασματικά η ΔΕΗ στα χέρια του Δημοσίου εξηλεκτρίζει ολόκληρη
την χώρα.
Έως το 2001 διατηρούσε περίπου 33.000 μόνιμο τακτικό προσωπικό,
σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με σήμερα και με τιμή στο 1/3 της σημερινής ήταν πάντα
κερδοφόρα και πλεονασματική.
Οι πολιτικές αποφάσεις και μόνο αυτές, οδηγούσαν σε κερδοφορία
την επιχείρηση.
Μετά το 2001 και την εμφάνιση του πρύτανη της διαπλοκής κ. Σημίτη
ξεκινάει η ιδιωτικοποίηση της μετοχοποιώντας την, απαξιώνοντας το δίκτυο μεταφοράς
και κατακερματίζοντας την.
Φτάνοντας στο σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα
των πολιτικών που παρά την θέληση μας έχουν επιβληθεί στην χώρα.
Επιγραμματικά για ΔΕΗ & ΑΔΜΗΕ:
17% των μετοχών της ΔΕΗ είναι ήδη εκχωρημένο στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο
Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου) με τον τελικό λόγο να ανήκει στους δανειστές.
Δημοπρασίες: όπου πρόκειται για ανακατανομή των μεριδίων στη
λιανική αγορά ενέργειας και δυναμική είσοδο των εναλλακτικών παρόχων - ιδιωτών σε
ποσοστό άνω του 50% έως το 2020.
Ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής
Ενέργειας) σε ποσοστό τουλάχιστον 24%.
Γενικότερα για πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ΤΑΙΠΕΔ:
Παραχώρηση αεροδρομίων συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνικού
Πώληση Αστέρα Βουλιαγμένης
Πώληση ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς)
Πώληση ΟΛΘ (Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης)
Πώληση ΤΡΑΙΝΟΣΕ (100%)
Πώληση ΕΓΝΑΤΙΑΣ Α.Ε (35 χρόνια)
Πώληση ΕΥΔΑΠ (11%)
Πώληση ΕΥΑΘ (23%)
Ολυμπιακά ακίνητα & εκτάσεις δημοσίου
Η λεηλασία της χώρας φυσικά δεν σταματάει εδώ. Εκτός από την
απόσχιση του ΑΔΜΗΕ σύντομα τα επόμενα χρόνια αναμένουμε και την απόσχιση ολόκληρης
της Μακεδονίας - Θράκης και με στρατιωτικά μέσα. Ο αγωγός ΤΑΡ και οι εργασίες για
την ολοκλήρωση ενός “στρατηγικού χαρακτήρα” έργου όπως μας το παρουσιάζουν συνεχίζονται.
Για ακόμα μία φορά η εθνική κυριαρχία πάει περίπατο καθώς παραχωρείται
το “δικαίωμα επιφανείας” στην κοινοπραξία που κατασκευάζει το έργο υπό την εποπτεία
του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει ούτε καν αναγνώριση των “τελών διέλευσης” τα οποία αναγνωρίζονται
σε χώρες όπως η Τουρκία και η Αλβανία.
Τα ενεργειακά θέματα, τα οικονομικά αλλά και τα γεωστρατηγικά
συνδέονται άμεσα μεταξύ τους καθώς όσο εμείς επιτρέπουμε το ξεπούλημα της ΔΕΗ (σταθμών,
ορυχείων, φραγμάτων κτλ) και την ενεργειακή μας εξάρτηση σε φυσικό αέριο από την
πλευρά της Τουρκίας τόσο δυστυχώς οι προβλέψεις του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ)
θα επιβεβαιώνονται. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός κρίνεται επιβεβλημένος καθώς οι κυβερνήσεις
εδώ και δεκαετίες όχι μόνο δεν φρόντισαν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα μας αλλά
αντιθέτως μας παραδίδουν άνευ όρων και αμετάκλητα σε πρωτόγνωρες για την παγκόσμια
ιστορία καταστάσεις.
Από το 2009 έως και σήμερα το δωσιλογικό στο σύνολο του κοινοβούλιο
είτε υπογράφοντας 3 απανωτά μνημόνια είτε προτιμώντας να παραμείνει στο απόλυτο
τίποτα παραδίδει στους ξένους δανειστές - τοκογλύφους το σύνολο της δημόσιας και
ιδιωτικής περιουσίας. Σκοπός τους δεν είναι άλλος από το οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα
χωρίς φυσικά να ενδιαφέρονται για τον ιθαγενή πληθυσμό.
Τρόποι διαχείρισης της όλης κατάστασης ΔΕΝ υπάρχουν όσο η Ελλάδα
βρίσκεται εντός ΕΕ, εντός ΕΥΡΩ και εντός ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. Είναι καιρός να σπάσουμε τα
δεσμά. Άλλωστε το μόνο πλέον που έχουμε να χάσουμε είναι οι αλυσίδες.
Εντέχνως μας έχουν μετατρέψει σε έρμαια των αρρωστημένων ορέξεων
κέντρων εξουσίας που ως μοναδικό σκοπό έχουν το κέρδος.
Έτσι κι αλλιώς η ανθρώπινη ζωή γι αυτούς δεν έχει καμία αξία.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως όσο και αν φαίνεται περίεργο δεν είναι
οι διεθνείς τοκογλύφοι ,η κ.Μέρκελ, οι Γάλλοι ο κ.Μητσοτάκης ή ο κ.Τσίπρας που έτσι
κι αλλιώς θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη για πράξη εσχάτης προδοσίας, αλλά η απεμπλοκή
μας από μηχανισμούς και τακτικές που μας οδήγησαν έως και σήμερα σε αυτό το σημείο.
Όποιος συμβαδίζει και υιοθετεί την έκφραση “Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΩΘΗΤΩ”
δεν είναι παρά δωσίλογος με συνείδηση μαυραγορίτη. Η ενιαία και οργανωμένη δράση
όλων των πολιτών της χώρας και της τοπικής κοινωνίας αριστερών ή δεξιών αντιλήψεων
μπορεί να δώσει τη λύση, θέτοντας ως στόχο την απελευθέρωση της χώρας, διαγράφοντας
το χρέος, προχωρώντας μπροστά με εθνικό νόμισμα, με ανατροπή των μνημονίων, δικαιοσύνη
και τέλος πραγματική Δημοκρατία όπου ο κάθε πολίτης και κάθε εργαζόμενος θα αποφασίζει
ανά πάσα στιγμή για κάθε θέμα που απασχολεί την χώρα όπως αυτό του ξεπουλήματος
της ΔΕΗ.
Επίσης όλοι γνωρίζουμε και τη δράση - συνενοχή των συνδικαλιστικών
ηγεσιών όπου επιμένοντας σε αδιέξοδες «τουφεκιές» στον αέρα, έτσι και μόνο για την
τιμή των «όπλων» συζητούν για κινητοποιήσεις τύπου συλλαλητηρίων, απεργιών, κλεισίματος
δρόμων, επιστολές προς τους βουλευτές του νομού και προς την κυβέρνηση κτλ.
Χρόνια και χρόνια τέτοιες μορφές αντίδρασης λειτουργούσαν εξαιρετικά
ως βαλβίδες αποσυμπίεσης της οργής του ξεσηκωμένου λαού που συνεχώς καπελωνόταν
από κόμματα και συνδικαλιστές πετώντας τους κάθε φορά ένα ξεροκόμματο προκειμένου
να σταματήσουν την όποια αντίδραση.
Είναι καιρός πλέον τις αποφάσεις να τις πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι
και οι τοπικές κοινωνίες σχετικά με τον τρόπο αντίδρασης μέσω ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ από
μια νέα ανεξάρτητη οργανωτική επιτροπή αποτελούμενη από εργαζόμενους και πολίτες
της περιοχής στην οποία θα απαγορεύεται να συμμετέχουν συνδικαλιστικά όργανα, σωματεία
και επαγγελματίες της πολιτικής (βολευτές, πρόεδροι κοινοτήτων κτλ) έτσι ώστε η
τοπική κοινωνία η οποία βιώνει στο πετσί της την ανεργία και την σκλαβιά να αποφασίσει
ελεύθερα.
Παίρνουμε πατριωτικά την υπόθεση στα χέρια μας ενώνοντας τον
Ελληνικό Λαό που σύντομα θα ανατρέψει τα σχέδια σας
Σας παρακάμπτουμε...
Κοζάνη 11/7/2016
Μέλη & Φίλοι Τοπικής
Οργάνωσης Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) Κοζάνης