Η έναρξη των δημοπρασιών (ΝΟΜΕ) από τον Σεπτέμβρη, όπου ιδιώτες προμηθευτές –αεριτζήδες- θα προμηθεύονται φθηνή λιγνιτική ενέργεια, κάτω του κόστους (37,5 € την μεγαβατώρα), αποτελεί πλέον την ταφόπλακα για τη ΔΕΗ, αφού θα επιβαρύνει την ήδη κακή οικονομική κατάσταση της μεγαλύτερης επιχείρησης στη χώρα.
Πρόκειται για αργό θάνατο αφού θα κερδοσκοπούν οι προμηθευτές, δημιουργώντας επιπλέον ζημιές για τη ΔΕΗ.
Μία τέτοια εξέλιξη χαρακτηρίζεται “σκανδαλώδης” και ευνοϊκή μεταχείριση για τους προμηθευτές τέτοιου τύπου, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι τους ενδιαφέρει με σιγουριά να κερδοσκοπήσουν και όχι να μεταφέρουν στους καταναλωτές φθηνή Ηλεκτρική Ενέργεια.
Η πράξη αυτή αποτελεί κατάργηση κάθε έννοιας ανταγωνισμού, πρόκειται για
ένα αυθαίρετο μοντέλο, αφού θα καθορίζονται οι τιμές με υπουργικές αποφάσεις, ενώ συμπίπτει με την υποχρέωση της ΔΕΗ λόγω μνημονίου, να μειώσει τη δύναμη των πελατών της κατά 50% μέχρι το 2020.
Γιατί γίνονται όλα αυτά; Απλούστατα για να ευνοηθούν οι ανταγωνιστές της, ενώ η ΔΕΗ από Εθνικός Πρωταθλητής στην Ενέργεια, θα μετατραπεί τάχιστα σε μία επιχείρηση χωρίς προοπτική, χωρίς επενδύσεις ανήμπορη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, τόσο στο προσωπικό της όσο και στους καταναλωτές. Αυτό πρακτικά σημαίνει συσσώρευση ζημιών, μείωση δραστηριοτήτων με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός προσωπικού θα μείνει χωρίς αντικείμενο εργασίας, ενώ η πιστοληπτική ικανότητα της επιχείρησης θα δεχτεί ένα μεγάλο πλήγμα, παρόλο που έχει ανάγκη την αναχρηματοδότηση των δανείων της από τις τράπεζες (έχει δάνεια περίπου 5 δισ). Ως εκ τούτου η οικονομική απαξίωση της ΔΕΗ, δυστυχώς θα γίνεται καθημερινά πιο πρόδηλη στην ενεργειακή αγορά, παρά το γεγονός ότι εξηλέκτρισε τη χώρα δημιουργώντας απασχόληση, στηρίζοντας τις τοπικές κοινωνίες και τροφοδοτώντας αδιαλείπτως από το 1950 τον Έλληνα καταναλωτή με Ηλεκτρικό ρεύμα. Αν πράγματι κυβέρνηση, Τρόικα και ΡΑΕ ήθελαν να ενισχύσουν με δίκαιο τρόπο τον υγιή ανταγωνισμό, τότε θα έπρεπε να προκριθεί για τους ιδιώτες η διάνοιξη νέων ορυχείων και όχι αυτή η λύση που ισοδυναμεί με το γνωστό «πάρτε τσάμπα μάγκες» αναγκάζοντας να πουλά επί ζημία η ΔΕΗ Ηλεκτρικό ρεύμα.
Η εχθρική αυτή πολιτική η οποία ασκήθηκε διαχρονικά από την απελευθέρωση της Η.Ε., σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα: καταναλωτές αλλά και κράτος να χρωστούν στη ΔΕΗ κοντά στα 3 δισ. ενώ η αποχώρηση καταναλωτών από τη ΔΕΗ σε άλλους πάροχους, χωρίς προηγουμένως να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς – τελευταία αυτό άλλαξε – οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι μεγάλο μέρος των οφειλών είναι ήδη επισφάλειες. Σε όλα αυτά αν λάβουμε υπόψη την αύξηση των ρευματοκλοπών, την αδυναμία ενδελεχή ελέγχου των παροχών (λόγω έλλειψης προσωπικού) τότε οδηγούμαστε δυστυχώς στο γεγονός -που πληροφορίες αναφέρουν- ότι μία τεραβατόρα Ηλεκτρικής Ενέργειας παράγεται, εκχύεται στο σύστημα και δεν εισπράττεται!!! Οι παθογένειες αυτές δημιουργούν εικόνα μίας διαλυμένης επιχείρησης, ενώ αν προσθέσουμε σε αυτά τους χιλιάδες μετρητές που δεν συσχετίζονται με τα δύο μηχανογραφικά συστήματα -snap & ΕΡΜΗ - τους χιλιάδες μετρητές που δεν έχουν ελεχθεί πότε -κλειστά- αλλά και τους λογαριασμούς ρεύματος που δεν εκδίδονται με αποτέλεσμα να υπάρχουν περιπτώσεις, όπου μόνοι τους οι καταναλωτές παρεμβαίνουν για την έκδοση των λογαριασμών ρεύματος!! Τότε οδηγούμαστε στο γνωστό σε όλους μας:
Μία εικόνα χίλιες λέξεις.
Στο ζοφερό αυτό περιβάλλον δυστυχώς προστίθεται όπως προαναφέραμε ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ, ποσοστό 49% σε ιδιώτες -από αυτό, το 24% σε στρατηγικό επενδυτή- ενώ το υπόλοιπο 51% θα μείνει στο κράτος, επιβαρύνοντας περαιτέρω την άσχημη οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ, αφού ο Όμιλος ΔΕΗ χάνει τα πάγια ιδιοκτησιακά στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, που η συμμετοχή τους στα λογιστικά βιβλία της επιχείρησης είναι σημαντική, συμβάλλοντας κάθε χρόνο με 100 εκατ. στην κερδοφορία του Ομίλου ΔΕΗ.
Η εξέλιξη αυτή, αποτελεί σαφώς μία περαιτέρω πρόκληση στην λειτουργία των Ευρωπαϊκών θεσμών, αφού η δημιουργία του ΑΔΜΗΕ ήταν απόλυτα συμβατή με τις κοινοτικές ντιρεκτίβες και ειδικότερα με την Ευρωπαϊκή οδηγία 79/2009, ενώ τώρα προτείνεται ένα Εθνικό κρατικό μονοπώλιο να περάσει σε ένα Ευρωπαϊκό κρατικό μονοπώλιο, αφού τρεις είναι οι μνηστήρες. Πιο συγκεκριμένα η ιταλική TERNA(αντίστοιχη εταιρεία του ΑΔΜΗΕ στην Ιταλία), η Γαλλική RTE (διαχειριστής στη Γαλλία) θυγατρική της EDF(Γαλλική ΔΕΗ), ενώ στην κούρσα μπήκε και η κινέζικη εταιρεία State Grid (μέτοχος της Πορτογαλικής εταιρείας διαχείρισης συστήματος). Γιατί επομένως προκρίθηκε ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός και η πώληση του ΑΔΜΗΕ; Έτσι απλά για να κερδοσκοπήσουν οι δανειστές σε βάρος της χώρας μας. Σε όλα αυτά τα εχθρικά δρώμενα για τη ΔΕΗ έρχεται να προστεθεί σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή, η υποχρέωση των πάροχων -όπως είναι η ΔΕΗ- να καλύπτουν το έλλειμμα του λογαριασμού των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας)!!! Δηλαδή το μεγαλύτερο ποσοστό επωμίζεται και πάλι η ΔΕΗ αφού έχει τους περισσότερους πελάτες, ενώ το κόστος θα υπερβεί τα 150 εκ.!!!
Επομένως επιμονή στο ίδιο λάθος ή καλύτερα μένος με την απαξίωση της ΔΕΗ και τη διάλυσή της με ότι αυτό συνεπάγεται για τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους. «Ας μη τους αφήσουμε» να δημιουργήσουν το νέο αυτό καταστροφικό ενεργειακό τοπίο.
* Ο Μπίτζας Γεώργιος είναι Πρόεδρος της ΕΔΟΠ/ΔΕΗ