Τελέσθηκε στο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στον χώρο των ορυχείων, το
μνημόσυνο που τα τελευταία 8 χρόνια έχει καθιερώσει να τελεί το
Σωματείο, στη μνήμη των ανθρώπων εκείνων που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα
καθήκοντος. Των ανθρώπων εκείνων που αψηφώντας τον κίνδυνο, έβαζαν πάνω
από όλα την δουλειά τους και την αγάπη τους για αυτό που έκαναν.
Θρηνήσαμε πολλούς άδικους θανάτους. Χάσαμε πολλούς φίλους. Αισθανθήκαμε
πολλάκις την απώλεια και τη θλίψη. Από ιδρύσεώς του, ο
ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, έχοντας ως θέση του το ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ, έδωσε και δίνει αγώνα έτσι ώστε σε όλους τους χώρους
εργασίας να υπάρχουν πάντα οι καλύτερες δυνατές συνθήκες εργασίας, που
να διασφαλίζουν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζόμενων. Δυστυχώς,
φαίνεται πως πολλές φορές παλεύει μόνος του, καθώς τα ελλιπή μέτρα και η
έλλειψη προσωπικού βρίσκονται στον αντίποδα και ορθώνονται ως
γιγαντιαία εμπόδια στην κάθε του προσπάθεια.
Οι άνθρωποι που τιμώνται
και μνημονεύονται σήμερα, ήταν συνάδελφοί μας. Ήταν φίλοι μας, γονείς,
οικογενειάρχες. Οι άνθρωποι που τιμώνται σήμερα ήταν και παραμένουν
ΗΡΩΕΣ.