Τα κοπέλια, το άφαντο άρθρο της ΕφΣυν για τα αιολικά στη Σητεία και ο τρόπος κοστολόγησης των υβριδικών έργων

Στην ΕφΣυν της Δευτέρας 7 Νοεμβρίου φιλοξενήθηκε το άρθρο της εικόνας, σύμφωνα με το οποίο αντιδράσεις συναντά η εγκατάσταση υβριδικού έργου (αιολικό πάρκο + αντλησιοταμίευση) στη Σητεία. Σύμφωνα πάντα με τα αναφερόμενα στο άρθρο, το αιολικό πάρκο προβλέπεται να έχει 27 ανεμογεννήτριες συνολικής ισχύος 81MW, (συνεπώς κάθε ανεμογεννήτρια θα έχει ισχύ 3MW), που θα εγκατασταθούν στον ορεινό όγκο Σιτάνου-Κατσιδωνίου-Καρυδίου-Ζάκρου Σητείας. Το υδροηλεκτρικό τμήμα του έργου θα είναι ισχύος 50MW, θα χρησιμοποιήσει ως κάτω ταμιευτήρα το φράγμα Ποταμών Ρεθύμνου (θυμάστε το Σήφη, τον κροκόδειλο;) και ως άνω ταμιευτήρα μια νέα λιμνοδεξαμενή, που θα κατασκευαστεί στα πλαίσια του έργου. 

Το σημείο του άρθρου που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν είναι φυσικά οι αντιδράσεις των κατοίκων, καθώς ενάντια στα αιολικά αντιδρά πλέον τουλάχιστον "η μισή Ελλάδα". Ούτε είναι ενδιαφέρον το ό,τι οι ανεμογεννήτριες θα έχουν ύψος 125 μέτρα και διάμετρο ρότορα 112 μέτρα, τσακίζοντας κάθε -κατά τα λοιπά- προστατευόμενο όρνιο της Κρήτης. Ούτε είναι ενδιαφέρον το ό,τι ο συντάκτης της ΕφΣυν φαίνεται να προεξοφλεί τη θετική γνωμοδότηση της Περιφέρειας Κρήτης για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, περίπου -ίσως- όπως οι δημοσκόποι και τα διαπλεκόμενα μίντια στις ΗΠΑ προεξοφλούσαν τον εκλογικό "περίπατο" της Κλίντον. Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι ... στο ύψος της "επένδυσης", που, πάντα κατά το άρθρο, "υπολογίζεται στα 240 εκατομμύρια ευρώ".

Και γίνεται ίσως ακόμα πιο ενδιαφέρον απ' το γεγονός πως μόλις 7 ημέρες αργότερα το άρθρο έχει εξαφανιστεί απ' τον ιστότοπο της ΕφΣυν. Ευτυχώς υπάρχει καταγραμμένο στις μηχανές αναζήτησης, αν το ψάξετε με τον τίτλο "κοπέλια στα όπλα ενάντια στα αιολικά" θα βρείτε τη διεύθυνση στην οποία είχε δημοσιευθεί ηλεκτρονικά και με τρία διαφορετικά αποτελέσματα.

Αν ωστόσο επιχειρήσετε να πατήσετε το σύνδεσμο που θεωρητικά θα έπρεπε να σας οδηγεί στο άρθρο, θα καταλήξετε στην όντως πρωτότυπη σελίδα με "σφάλμα 404" ("Δεν βρέθηκε") της ΕφΣυν, που μας καλεί να "πάμε σπίτια μας", μήπως και βρούμε εκεί το εξαφανισμένο άρθρο για τα αιολικά. Οπότε δικαιούμαι κι εγώ με τη σειρά μου να ρωτήσω την ΕφΣυν: "Τι έγινε ρε παιδιά; Πού είναι το άρθρο, οέοοο;" Ευτυχώς που υπάρχει και η έντυπη έκδοση και ισχύει το scripta manent, "τα γραπτά μένουν"; 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Αν λοιπόν είναι ακριβής η αναφορά του άφαντου άρθρου για "συνολικό κόστος της επένδυσης 240 εκατομμύρια ευρώ", κάποιοι λογαριασμοί για το υβριδικό έργο Σητείας-Ρεθύμνου φαίνεται να βγαίνουν πολύ ακριβοί: 81MW χερσαίες ανεμογεννήτριες, με κόστος περίπου 1,3 εκατ. ευρώ/MW, μας αθροίζουν 105,3 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων (80-85 εκατ. ευρώ;) θα το πάρει ο κατασκευαστής των ανεμογεννητριών, μάλλον κάπου κατά Γερμανία ή Δανία μεριά. Τα υπόλοιπα (240-105,3=) 134,7 εκατ. ευρώ, που μας μένουν χονδρικά ως κόστος του έργου αντλησιοταμίευσης των 50MW, αντιστοιχούν σε 2,694 εκατ. ευρώ/MW. Αυτό το νούμερο είναι που μοιάζει "κομματάκι ακριβούτσικο", καθώς, (όπως είχα γράψει το καλοκαίρι 2014 για μια αντίστοιχη περίπτωση, ένα επίσης ακριβό υδροηλεκτρικό αντλησιοταμίευσης στο Καστράκι Αχελώου, στο Δήμο Αμφιλοχίας, το οποίο είχε εντάξει σε διαδικασίες fast track το καλοκαίρι 2014 ο Μανιάτης), τα νούμερα ανά MW, που είχαν παρουσιαστεί σε ημερίδα του προγραμματος stoRE, ήταν πολύ πιο χαμηλά, κατά βάση τριψήφια. Η πιο "ακραία" τιμή ήταν 1,515 εκατ. ευρώ/MW, αλλά το κόστος ανά MW στο Ρέθυμνο φαίνεται να είναι 78% πιο μεγάλο απ' το "ακραίο". Κι αν γίνει σύγκριση με το μέσο κόστος που αναφέρεται στην ημερίδα, το κόστος στο Ρέθυμνο είναι 305% πιο μεγάλο! Οπότε αβίαστα προκύπτει το ερώτημα, που απευθύνεται καταρχήν στη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου της Μεσογείων: αν σώνει και καλά πρέπει να κάνουμε έργα αντλησιοταμίευσης, για ποιο ακριβώς λόγο πρέπει να κατασκευαστεί το συγκεκριμένο πανάκριβο έργο κι όχι κάποιο άλλο έργο αντλησιοταμίευσης, απ' τα πολλά που περιλαμβάνει η λίστα του προγράμματος stoRE; Την ώρα μάλιστα που προωθούνται κατεπειγόντως στην Κρήτη όχι μόνο ένα, αλλά δυο καλώδια διασύνδεσης με την ηπειρωτική Ελλάδα;

Τέτοια "έργα" συνήθως εντάσσονται στους αναπτυξιακούς νόμους κι επιδοτούνται ανάλογα με το ύψος της "επένδυσης", οπότε ένα "φούσκωμα" του προϋπολογισμού είναι περίπου αναμενόμενο, συμβαίνει σχεδόν σ' όλες τις επενδύσεις που εντάσσονται στους αναπτυξιακούς νόμους. Όταν ωστόσο το "φούσκωμα" φτάνει το 78%, ή ίσως το 305%, αρχίζει να θυμίζει μπαλόνι έτοιμο να εκραγεί και φέρνει στο νου αυτό που είχε γραφεί πριν τρεις δεκαετίες για έργο της ΔΕΗ: "είπαμε να πάρει ένα δωράκι, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια". Και κατά εντελώς "σατανική" σύμτωση, τόσο το έργο του Αχελώου όσο και το έργο της Σητείας ανήκουν στην ίδια εταιρεία.

"Μπακάλικος" βέβαια ο υπολογισμός του κόστους ανά MW, αλλά οι διαφορές φαίνονται μεγάλες. Κι αν κάτι δεν κατάλαβα σωστά, ευχαρίστως ν' ακούσω κάποια άλλη άποψη, την οποία δεν άκουσα ποτέ για το έργο που σχολίασα το 2014.

 

 http://greeklignite.blogspot.gr/2016/11/blog-post_14.html