Βήμα -βήμα θα γίνει η αξιοποίηση του ποσοστού 17% της ΔΕΗ που
κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, με πρώτο το διαγωνισμό για την πρόσληψη συμβούλου, ο
οποίος και θα εισηγηθεί το βέλτιστό δυνατό μοντέλο.
"Η εκτίμηση μας είναι ότι μέσα στο Φεβρουάριο θα έχει ικανοποιηθεί και αυτή η υποχρέωση έναντι των δανειστών (σσ: η πρόσληψη συμβούλων για τις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις)", όπως ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή της στα "ΝΕΑ" η εντεταλμένη σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου. Σε κάθε όμως περίπτωση, και πριν από την λήψη της οποιασδήποτε απόφασης θα πρέπει νωρίτερα να έχει ολοκληρωθεί κάθε εκρεμμότητα γύρω από την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ.
Το χρονοδιάγραμμα επομένως για την αξιοποίηση του 17% της ΔΕΗ έχει συνοπτικά ως εξής:
Στην πράξη, το ΤΑΙΠΕΔ θέλει να έχει στα χέρια του ένα "μπούσουλα" ως προς το σημερινό αλλά κυρίως τον μελλοντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΔΕΗ, προκειμένου και να μπορέσει να δημιουργήσει ένα επενδυτικό αφήγημα γύρω από αυτήν. Ούτως ή άλλως, η μελέτη που έχει στα χέρια του, έχει ξεπεραστεί από τις ίδιες τις εξελίξεις, είναι του 2014, όταν το σενάριο μιλούσε για αξιοποίηση της ΔΕΗ σε τρία στάδια (πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ, πώληση της Μικρής ΔΕΗ και εν συνεχεία διάθεση του 17%).
Το επόμενο βήμα, και εφόσον φυσικά το Ταμείο πάρει το πράσινο φως από την κυβέρνηση, θα αφορά την επιλογή μιας από τις προτεινόμενες από τον σύμβουλο λύσεις. Δηλαδή την παραχώρηση του 17% είτε μέσω στρατηγικού επενδυτή, είτε μέσω του ΧΑΑ, εκτός κι αν επιλεγεί η διαδικασία του book building.
Μικτή είκονα το επενδυτικο της "story"
Τα πάντα, όπως εξηγούν όσοι παρακολουθούν την διαδικασία, θα εξαρτηθούν από την "όρεξη" των επενδυτών, την οποία και θα αναλάβει να διερευνήσει ο σύμβουλος. Και εννοείται ότι η επενδυτική "όρεξη" εξαρτάται τόσο από τα αποτελέσματα της ΔΕΗ, όσο και από το γενικότερο επενδυτικό της "story".
Οσοι παρακολουθούν την εταιρεία, ξέρουν ότι το επενδυτικό "story" της ΔΕΗ έχει πολλές γκρίζες ζώνες. Στα μειονεκτήματα ξεχωρίζει το κεφάλαιο της ρευστότητας, η οποία και επιδεινώθηκε μετά και την λύση που επελέγη για τον ΑΔΜΗΕ. Στα πλεονεκτήματα θα μπορούσε κανείς να κατατάξει το επενδυτικό πρόγραμμα νέων μονάδων, όπως στην Πτολεμαΐδα (1,4 δισ ευρώ) ή στη Μελίτη από κοινού με την CMEC.
Το ερώτημα ωστόσο που πρέπει να απαντηθεί, προκειμένου και να προσελκύσει η ΔΕΗ επενδυτικό ενδιαφέρον είναι ποιες είναι οι προοπτικές που έχει η επιχείρηση από το 2020 και μετά. Δηλαδή, αν ακόμη και με το μισό από το σημερινό της μερίδιο, θα συνεχίζει να διαδραματίζει ρόλο κυρίαρχου παίκτη, εφόσον φυσικά καταφέρει και δαμάσει τις παθογένειες που κουβαλά από το παρελθόν, με μεγαλύτερο βραχνά τα ληξιπρόθεσμα.
Αυτοί ακριβώς είναι οι λόγοι που η ΔΕΗ παρουσιάζει σήμερα μια μικτή εικόνα ως προς το επενδυτικό της "story". Τα προβλήματα της ΔΕΗ δεν βρίσκονται στην παραγωγή ενέργειας, αλλά στα βάρη που έχει συσσωρεύσει χρόνια τώρα, με κυριότερα τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της, όσο και το μισθολογικό της κόστος.
Το κοστος μισθοδοσίας της ΔΕΗ κινείται ακόμη υψηλά, στα 3.425 ευρω τον μήνα ανά εργαζόμενο (14 μισθοί). Ναι μεν τα έξοδα μισθοδοσίας της επιχείρησης, ως απόλυτο μέγεθος, έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2008 και μετά, ωστόσο παραμένουν ακόμη ένα σημαντικό νούμερο ως ποσοστό επί των πωλήσεων. Στο πρώτο εξάμηνο του 2016, η δαπάνη αντιπροσώπευε το 18% επί του τζίρου της ΔΕΗ, ποσοστό που χρήζει περαιτέρω μείωσης. Συγκεκριμένα, το πρώτο εξάμηνο του 2016, οι δαπάνες μισθοδοσίας ηταν 478,7 εκατ ευρω, έναντι 880,3 εκατ ευρω (ολόκληρου του 2015), 914,2 εκατ ευρώ (2014), 939,8 εκατ ευρώ (2013), 934,1 εκατ ευρώ (2012), 1,099 δισ ευρώ (2011), και 1,245 δισ ευρώ (2010).
http://energypress.gr/news/ta-tria-stadia-gia-na-prohorisei-apo-taiped-i-axiopoiisi-toy-17-tis-dei
"Η εκτίμηση μας είναι ότι μέσα στο Φεβρουάριο θα έχει ικανοποιηθεί και αυτή η υποχρέωση έναντι των δανειστών (σσ: η πρόσληψη συμβούλων για τις ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις)", όπως ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή της στα "ΝΕΑ" η εντεταλμένη σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ Λίλα Τσιτσογιαννοπούλου. Σε κάθε όμως περίπτωση, και πριν από την λήψη της οποιασδήποτε απόφασης θα πρέπει νωρίτερα να έχει ολοκληρωθεί κάθε εκρεμμότητα γύρω από την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ.
Το χρονοδιάγραμμα επομένως για την αξιοποίηση του 17% της ΔΕΗ έχει συνοπτικά ως εξής:
- Τον Φεβρουάριο, η προκήρυξη για την πρόσληψη συμβούλου που θα εισηγηθεί τρόπους για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του 17%.
- Τέλη Μαρτίου και μετά, η ένταξη της Εταιρείας Συμμετοχών του ΑΔΜΗΕ στο Χρηματιστήριο. Κι αυτό, καθώς η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ εγκρίθηκε από τη γενική συνέλευση της ΔΕΗ στις 17 Ιανουαρίου. Τούτο σημαίνει ότι πριν από οποιαδήποτε νέα κίνηση, θα πρέπει να παρέλθει ένα διάστημα 60 ημερών, εντός του οποίου οι μέτοχοι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν την γραπτή διαφωνία τους
- Μόλις ολοκληρωθούν οι παραπάνω διαδικασίες, και εφόσον φυσικά η κυβέρνηση παράσχει την απαραίτητη πολιτική στήριξη, το ΤΑΙΠΕΔ θα λάβει την απόφαση για την έναρξη της διαδικασίας πώλησης του 17% των μετοχών.
Στην πράξη, το ΤΑΙΠΕΔ θέλει να έχει στα χέρια του ένα "μπούσουλα" ως προς το σημερινό αλλά κυρίως τον μελλοντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΔΕΗ, προκειμένου και να μπορέσει να δημιουργήσει ένα επενδυτικό αφήγημα γύρω από αυτήν. Ούτως ή άλλως, η μελέτη που έχει στα χέρια του, έχει ξεπεραστεί από τις ίδιες τις εξελίξεις, είναι του 2014, όταν το σενάριο μιλούσε για αξιοποίηση της ΔΕΗ σε τρία στάδια (πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ, πώληση της Μικρής ΔΕΗ και εν συνεχεία διάθεση του 17%).
Το επόμενο βήμα, και εφόσον φυσικά το Ταμείο πάρει το πράσινο φως από την κυβέρνηση, θα αφορά την επιλογή μιας από τις προτεινόμενες από τον σύμβουλο λύσεις. Δηλαδή την παραχώρηση του 17% είτε μέσω στρατηγικού επενδυτή, είτε μέσω του ΧΑΑ, εκτός κι αν επιλεγεί η διαδικασία του book building.
Μικτή είκονα το επενδυτικο της "story"
Τα πάντα, όπως εξηγούν όσοι παρακολουθούν την διαδικασία, θα εξαρτηθούν από την "όρεξη" των επενδυτών, την οποία και θα αναλάβει να διερευνήσει ο σύμβουλος. Και εννοείται ότι η επενδυτική "όρεξη" εξαρτάται τόσο από τα αποτελέσματα της ΔΕΗ, όσο και από το γενικότερο επενδυτικό της "story".
Οσοι παρακολουθούν την εταιρεία, ξέρουν ότι το επενδυτικό "story" της ΔΕΗ έχει πολλές γκρίζες ζώνες. Στα μειονεκτήματα ξεχωρίζει το κεφάλαιο της ρευστότητας, η οποία και επιδεινώθηκε μετά και την λύση που επελέγη για τον ΑΔΜΗΕ. Στα πλεονεκτήματα θα μπορούσε κανείς να κατατάξει το επενδυτικό πρόγραμμα νέων μονάδων, όπως στην Πτολεμαΐδα (1,4 δισ ευρώ) ή στη Μελίτη από κοινού με την CMEC.
Το ερώτημα ωστόσο που πρέπει να απαντηθεί, προκειμένου και να προσελκύσει η ΔΕΗ επενδυτικό ενδιαφέρον είναι ποιες είναι οι προοπτικές που έχει η επιχείρηση από το 2020 και μετά. Δηλαδή, αν ακόμη και με το μισό από το σημερινό της μερίδιο, θα συνεχίζει να διαδραματίζει ρόλο κυρίαρχου παίκτη, εφόσον φυσικά καταφέρει και δαμάσει τις παθογένειες που κουβαλά από το παρελθόν, με μεγαλύτερο βραχνά τα ληξιπρόθεσμα.
Αυτοί ακριβώς είναι οι λόγοι που η ΔΕΗ παρουσιάζει σήμερα μια μικτή εικόνα ως προς το επενδυτικό της "story". Τα προβλήματα της ΔΕΗ δεν βρίσκονται στην παραγωγή ενέργειας, αλλά στα βάρη που έχει συσσωρεύσει χρόνια τώρα, με κυριότερα τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της, όσο και το μισθολογικό της κόστος.
Το κοστος μισθοδοσίας της ΔΕΗ κινείται ακόμη υψηλά, στα 3.425 ευρω τον μήνα ανά εργαζόμενο (14 μισθοί). Ναι μεν τα έξοδα μισθοδοσίας της επιχείρησης, ως απόλυτο μέγεθος, έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2008 και μετά, ωστόσο παραμένουν ακόμη ένα σημαντικό νούμερο ως ποσοστό επί των πωλήσεων. Στο πρώτο εξάμηνο του 2016, η δαπάνη αντιπροσώπευε το 18% επί του τζίρου της ΔΕΗ, ποσοστό που χρήζει περαιτέρω μείωσης. Συγκεκριμένα, το πρώτο εξάμηνο του 2016, οι δαπάνες μισθοδοσίας ηταν 478,7 εκατ ευρω, έναντι 880,3 εκατ ευρω (ολόκληρου του 2015), 914,2 εκατ ευρώ (2014), 939,8 εκατ ευρώ (2013), 934,1 εκατ ευρώ (2012), 1,099 δισ ευρώ (2011), και 1,245 δισ ευρώ (2010).
http://energypress.gr/news/ta-tria-stadia-gia-na-prohorisei-apo-taiped-i-axiopoiisi-toy-17-tis-dei