Περιβάλλον αβεβαιότητας που δεν επιτρέπει μεγάλα ανοίγματα, αλλά
αντίθετα επιβάλλει προσεκτικούς και συντηρητικούς χειρισμούς, εκτιμάται
ότι επιφυλάσσει για τους προμηθευτές ρεύματος το 2017, παρά το γεγονός
ότι η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη, βάσει του μνημονίου, να χάσει ένα επιπλέον
15% του πελατολογίου της.
Η δέσμευση αυτή (να φτάσει η ΔΕΗ στο 75,24% το Δεκέμβριο 2017) είναι βέβαιο ότι θα αποτελούσε ιδανική συνθήκη – δέλεαρ για τους εναλλακτικούς προμηθευτές, εάν όμως δεν υπήρχαν τα υπόλοιπα δεδομένα που κάνουν δύσκολη την ανάπτυξή τους.
Τα δεδομένα αυτά είναι κυρίως:
· Οι προβλέψεις για υψηλά επίπεδα της Οριακής Τιμής Συστήματος
· Η αβεβαιότητα όσον αφορά τη διαμόρφωση της «χρέωσης προμηθευτή»
· Ο ανταγωνισμός στις δημοπρασίες NOME που ανεβάζει την τιμή
απόκτησης της ενέργειας
· Η συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια και οικονομική δυσπραγία που δεν δίνει δυνατότητες άντλησης φθηνού χρήματος, απαραίτητου για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης νέου πελατολογίου
Παράγοντες που γνωρίζουν καλά το χώρο κάνουν ήδη λόγο για την περίοδο των ισχνών αγελάδων που έρχεται να διαδεχθεί εκείνη των παχιών αγελάδων.
Καταρχάς, σχετικά με τη «χρέωση προμηθευτή», πέραν του ότι διαμορφώνεται μεσοσταθμικά, ακόμα και μετά την τελευταία παρέμβαση της ΡΑΕ, σε επίπεδα υψηλότερα από εκείνα που δηλώνουν ότι «αντέχουν» οι εταιρείες προμήθειας (maximum5 ευρώ ανά Μεγαβατώρα), βασικό πρόβλημα παραμένει η αβεβαιότητα σε σχέση με τη μελλοντική διακύμανσή της. Η αβεβαιότητα αυτή δυσχεραίνει τη χάραξη βιώσιμης και ταυτόχρονα αποτελεσματικής εμπορικής πολιτικής.
Ακόμα σημαντικότερο πρόβλημα είναι οι υψηλές τιμές στις οποίες διαμορφώνεται πλέον η Οριακή Τιμή Συστήματος. Το χειρότερο, δε, είναι ότι οι προβλέψεις και οι προβολές που κάνουν τα ειδικά τμήματα των εταιρειών σχετικά με τα επίπεδα στα οποία θα κυμανθεί το 2017 η Οριακή Τιμή Συστήματος δεν είναι καθόλου ευοίωνες. Το στοιχείο αυτό όμως είναι απολύτως καθοριστικό, καθώς ως γνωστόν αποτελεί την χονδρεμπορική τιμή με την οποία αγοράζουν ρεύμα οι προμηθευτές.
Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι οι εταιρείες (ή τουλάχιστον κάποιες από αυτές), στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν μερίδια, είχαν κατά το προηγούμενο διάστημα «χτυπήσει» τα τιμολόγια και έχουν κλείσει συμβόλαια με πελάτες, ειδικά στη Μέση Τάση, τα οποία δεν θα μπορούν πλέον να υπηρετήσουν παρά μόνον με ζημιές. Σε μια τέτοια επιθετική πολιτική ωθήθηκαν, επιπλέον, οι εταιρείες (κυρίως οι μικρές) λόγω του ότι πήραν Μεγαβάτ ενέργειας από την πρώτη δημοπρασία NOME και δεν είχαν αρκετούς υφιστάμενους πελάτες για να τα απορροφήσουν. Βγήκαν λοιπόν στην αγορά με χαμηλά τιμολόγια για να εξασφαλίσουν την απορρόφηση των ποσοτήτων του NOME. «Όμως το να αγοράζεις ακριβά λόγω υψηλής ΟΤΣ και να πουλάς φθηνά είναι συνταγή χρεοκοπίας» παρατηρεί παράγοντας του κλάδου…
Οι επιχειρήσεις προμήθειας μάλιστα αναγκάστηκαν στη δεύτερη δημοπρασία να αυξήσουν τα χτυπήματά τους και να αγοράσουν ακόμα ακριβότερα προκειμένου να κλείσουν ανοιχτές θέσεις, αλλά και να εξασφαλιστούν έναντι των προβλέψεων για την ΟΤΣ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η προμήθεια ρεύματος είναι μια κοστοβόρα δραστηριότητα. Οι εταιρείες πρέπει να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη του πελατολογίου τους, καθώς οι ίδιες πληρώνουν κάθε εβδομάδα το ρεύμα που αγοράζουν από τη χονδρεμπορική αγορά, αλλά πληρώνονται από τους πελάτες τους πολλές εβδομάδες αργότερα για το ρεύμα που καταναλώνουν. Για να αυξήσει λοιπόν κανείς τους πελάτες του χρειάζεται χρήματα, τα οποία υπό τις σημερινές συνθήκες είναι δυσεύρετα και ακριβά.
Μεγάλοι και μικροί
Η κατάσταση που διαμορφώνεται στη λιανική του ρεύματος είναι βεβαίως προβληματική για το σύνολο των εταιρειών, μεγάλων και μικρών, καθετοποιημένων ή όχι. Ωστόσο είναι εντελώς διαφορετικές οι δυνατότητες που έχει κάθε εταιρεία να αντιδράσει στα νέα δεδομένα, ανάλογα με το «βάθος» αλλά και την κεφαλαιακή ισχύ που διαθέτει.
Οι μεγάλοι του κλάδου (όχι κατ΄ανάγκη με βάση τα μερίδια αλλά κυρίως με βάση την οικονομική και επιχειρηματική ισχύ που έχουν οι εταιρείες) δηλαδή οι PROTERGIA, ΗΡΩΝ, ELPEDISON και VOLTERRA εμφανίζονται διστακτικοί μέχρι να ξεκαθαρίσει απολύτως το τοπίο, ωστόσο έχουν πλεονέκτημα το οποίο θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν.
Οι μικρότεροι παίχτες (WATT + VOLT, NRG Trading και GREEN), όλες σοβαρές εταιρείες και με αξιόλογα στελέχη, οι οποίοι έχουν μέχρι σήμερα αξιοπρόσεκτη ανάπτυξη, εμφανίζονται ανήσυχοι για την πορεία που παίρνει η αγορά, αποφασισμένοι ωστόσο να διαδραματίσουν ρόλο.
Παρόλα αυτά, ουδείς αποκλείει πλέον να υπάρξουν σύντομα αλλαγές στον εγχώριο χάρτη των εταιρειών προμήθειας, κατά τρόπο αντίστοιχο με τις αλλαγές που επήλθαν στο χώρο των τηλεπικοινωνιών μετά την πρώτη άνθηση "όλων των λουλουδιών".
http://energypress.gr/news/reuma
Η δέσμευση αυτή (να φτάσει η ΔΕΗ στο 75,24% το Δεκέμβριο 2017) είναι βέβαιο ότι θα αποτελούσε ιδανική συνθήκη – δέλεαρ για τους εναλλακτικούς προμηθευτές, εάν όμως δεν υπήρχαν τα υπόλοιπα δεδομένα που κάνουν δύσκολη την ανάπτυξή τους.
Τα δεδομένα αυτά είναι κυρίως:
· Οι προβλέψεις για υψηλά επίπεδα της Οριακής Τιμής Συστήματος
· Η αβεβαιότητα όσον αφορά τη διαμόρφωση της «χρέωσης προμηθευτή»
· Ο ανταγωνισμός στις δημοπρασίες NOME που ανεβάζει την τιμή
απόκτησης της ενέργειας
· Η συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια και οικονομική δυσπραγία που δεν δίνει δυνατότητες άντλησης φθηνού χρήματος, απαραίτητου για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης νέου πελατολογίου
Παράγοντες που γνωρίζουν καλά το χώρο κάνουν ήδη λόγο για την περίοδο των ισχνών αγελάδων που έρχεται να διαδεχθεί εκείνη των παχιών αγελάδων.
Καταρχάς, σχετικά με τη «χρέωση προμηθευτή», πέραν του ότι διαμορφώνεται μεσοσταθμικά, ακόμα και μετά την τελευταία παρέμβαση της ΡΑΕ, σε επίπεδα υψηλότερα από εκείνα που δηλώνουν ότι «αντέχουν» οι εταιρείες προμήθειας (maximum5 ευρώ ανά Μεγαβατώρα), βασικό πρόβλημα παραμένει η αβεβαιότητα σε σχέση με τη μελλοντική διακύμανσή της. Η αβεβαιότητα αυτή δυσχεραίνει τη χάραξη βιώσιμης και ταυτόχρονα αποτελεσματικής εμπορικής πολιτικής.
Ακόμα σημαντικότερο πρόβλημα είναι οι υψηλές τιμές στις οποίες διαμορφώνεται πλέον η Οριακή Τιμή Συστήματος. Το χειρότερο, δε, είναι ότι οι προβλέψεις και οι προβολές που κάνουν τα ειδικά τμήματα των εταιρειών σχετικά με τα επίπεδα στα οποία θα κυμανθεί το 2017 η Οριακή Τιμή Συστήματος δεν είναι καθόλου ευοίωνες. Το στοιχείο αυτό όμως είναι απολύτως καθοριστικό, καθώς ως γνωστόν αποτελεί την χονδρεμπορική τιμή με την οποία αγοράζουν ρεύμα οι προμηθευτές.
Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι οι εταιρείες (ή τουλάχιστον κάποιες από αυτές), στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν μερίδια, είχαν κατά το προηγούμενο διάστημα «χτυπήσει» τα τιμολόγια και έχουν κλείσει συμβόλαια με πελάτες, ειδικά στη Μέση Τάση, τα οποία δεν θα μπορούν πλέον να υπηρετήσουν παρά μόνον με ζημιές. Σε μια τέτοια επιθετική πολιτική ωθήθηκαν, επιπλέον, οι εταιρείες (κυρίως οι μικρές) λόγω του ότι πήραν Μεγαβάτ ενέργειας από την πρώτη δημοπρασία NOME και δεν είχαν αρκετούς υφιστάμενους πελάτες για να τα απορροφήσουν. Βγήκαν λοιπόν στην αγορά με χαμηλά τιμολόγια για να εξασφαλίσουν την απορρόφηση των ποσοτήτων του NOME. «Όμως το να αγοράζεις ακριβά λόγω υψηλής ΟΤΣ και να πουλάς φθηνά είναι συνταγή χρεοκοπίας» παρατηρεί παράγοντας του κλάδου…
Οι επιχειρήσεις προμήθειας μάλιστα αναγκάστηκαν στη δεύτερη δημοπρασία να αυξήσουν τα χτυπήματά τους και να αγοράσουν ακόμα ακριβότερα προκειμένου να κλείσουν ανοιχτές θέσεις, αλλά και να εξασφαλιστούν έναντι των προβλέψεων για την ΟΤΣ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η προμήθεια ρεύματος είναι μια κοστοβόρα δραστηριότητα. Οι εταιρείες πρέπει να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη του πελατολογίου τους, καθώς οι ίδιες πληρώνουν κάθε εβδομάδα το ρεύμα που αγοράζουν από τη χονδρεμπορική αγορά, αλλά πληρώνονται από τους πελάτες τους πολλές εβδομάδες αργότερα για το ρεύμα που καταναλώνουν. Για να αυξήσει λοιπόν κανείς τους πελάτες του χρειάζεται χρήματα, τα οποία υπό τις σημερινές συνθήκες είναι δυσεύρετα και ακριβά.
Μεγάλοι και μικροί
Η κατάσταση που διαμορφώνεται στη λιανική του ρεύματος είναι βεβαίως προβληματική για το σύνολο των εταιρειών, μεγάλων και μικρών, καθετοποιημένων ή όχι. Ωστόσο είναι εντελώς διαφορετικές οι δυνατότητες που έχει κάθε εταιρεία να αντιδράσει στα νέα δεδομένα, ανάλογα με το «βάθος» αλλά και την κεφαλαιακή ισχύ που διαθέτει.
Οι μεγάλοι του κλάδου (όχι κατ΄ανάγκη με βάση τα μερίδια αλλά κυρίως με βάση την οικονομική και επιχειρηματική ισχύ που έχουν οι εταιρείες) δηλαδή οι PROTERGIA, ΗΡΩΝ, ELPEDISON και VOLTERRA εμφανίζονται διστακτικοί μέχρι να ξεκαθαρίσει απολύτως το τοπίο, ωστόσο έχουν πλεονέκτημα το οποίο θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν.
Οι μικρότεροι παίχτες (WATT + VOLT, NRG Trading και GREEN), όλες σοβαρές εταιρείες και με αξιόλογα στελέχη, οι οποίοι έχουν μέχρι σήμερα αξιοπρόσεκτη ανάπτυξη, εμφανίζονται ανήσυχοι για την πορεία που παίρνει η αγορά, αποφασισμένοι ωστόσο να διαδραματίσουν ρόλο.
Παρόλα αυτά, ουδείς αποκλείει πλέον να υπάρξουν σύντομα αλλαγές στον εγχώριο χάρτη των εταιρειών προμήθειας, κατά τρόπο αντίστοιχο με τις αλλαγές που επήλθαν στο χώρο των τηλεπικοινωνιών μετά την πρώτη άνθηση "όλων των λουλουδιών".
http://energypress.gr/news/reuma