ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ETE/OMIΛΟΥ-ΔΕΗ

54^Ο ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΕΤΕ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ

 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΙΟΣ 2017
 ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ : ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΩΜΑΔΑΚΗΣ
 ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 54o ΓΕΝ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Εισαγωγή
                Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Το 54^ο Γενικό Συμβούλιο της Ένωσής μας, της ΕΤΕ-ΔΕΗ, πραγματοποιείται σε ακραίες και δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, χωρίς μεταπολιτευτικό προηγούμενο, σε μια περίοδο έντονης ανατροπής των εργασιακών, συλλογικών και κοινωνικών κεκτημένων, εγγυήσεων και δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων.
Το επόμενο χρονικό διάστημα, κυβέρνηση και δανειστές σε αγαστή συνεργασία, έχουν ως στόχο την πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και τον αφελληνισμό της χώρας μας, με την εφαρμογή νέων αντιλαϊκών μέτρων και ξεπουλήματος της εγχώριας παραγωγής. :
Οι πολιτικές που συμφωνήθηκαν από την κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο του 3^ου και χειρότερου μνημονίου, επιβάλουν ως συνταγή εξόδου από την κρίση τα πιο απεχθή νεοφιλελεύθερα μέτρα και μοντέλα, αυτά που γέννησαν τη κρίση.

Εξελίξεις καταστροφικές που έχουν επιδεινώσει και θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση στη χώρα μας. Ενώ την ίδια στιγμή αποκαλύφθηκαν πλήρως οι εθνικές στρατηγικές ηγεσιών και των οικονομικών ελίτ δήθεν θεματοφυλάκων του Ευρωπαϊκού ιδεώδους και της Ενωμένης Ευρώπης και μόνο σαν αστείο ακούγετε σήμερα η ενιαία οικονομία, η ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Το 2017 οι πολιτικές που έχουν αποφασισθεί στην Ε.Ε. θα έχουν ως αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση, την οικονομική εξαθλίωση και την υποδούλωση των λαών, με ταυτόχρονη υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε λίγους και εκλεκτούς του συστήματος.
Σε αυτή τη συγκυρία, το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να ανασυνταχθεί, αφήνοντας πίσω αναποτελεσματικές πρακτικές, ότι το πλήγωσε και ότι το έφερε αντιμέτωπο με τον κοινωνικό ιστό. Οφείλει να δημιουργήσει ένα νέο κοινωνικό μέτωπο που θα έχει ως στόχο να αποτρέψει αυτές τις πολιτικές της βαρβαρότητας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.     

1. ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ

               
Οι Έλληνες εργαζόμενοι βρέθηκαν χωρίς να το θέλουν στη μέγγενη του Μνημονίου, εξαπατημένοι από τις Κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, ανεξαρτήτως χρώματος και ιδεολογίας. Μνημόνια που επιβλήθηκαν από διαχρονικές παθογένειες της οικονομίας και του κράτους.
Υπήρχαν βέβαια δομικά ελαττώματα της ελληνικής οικονομίας που εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα, όπως η μειωμένη ανταγωνιστικότητα, το δυσλειτουργικό κράτος, οι αυξητικές κρατικές δαπάνες, η κακοδιαχείριση και φτωχή οργάνωση της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών και κυρίως το πελατειακό πολιτικό σύστημα, που όμως θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και να διορθωθούν με άλλου είδους πολιτική και να οδηγήσουν σε απτά αποτελέσματα.
Είναι πλέον εμφανές, πως στην Ευρώπη υπάρχει ανισορροπία και εγγενή διαφορά στο μέγεθος της ανάπτυξης μεταξύ των χωρών μελών της ευρωζώνης, που περιορίζει την ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας και ενισχύει τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις χώρες του νότου. Μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων.
Η Ελλάδα ανήκει τώρα σε μια νέα κατηγορία χωρών μελών, αυτή των οικονομικά «οπισθοδρομικών χωρών», καθώς σήμερα επικρατεί αβεβαιότητα ως προς το πότε θα τελειώσει η κρίση.
Οι Ευρωπαίοι, φάνηκε εξ αρχής ότι δεν ενδιαφέρονταν για μακροπρόθεσμη λύση, αλλά μάλλον για να σώσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες και να δώσουν μια προειδοποίηση σε άλλες χώρες που δεν ήλεγχαν το έλλειμμά τους.
Αυτή τη στιγμή χρειάζεται ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού της ΕΕ για να αντιμετωπιστούν οι ανισορροπίες. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει περαιτέρω οικονομική και πολιτική σύγκλιση, όπως και μεγαλύτερη αλληλεγγύη. «Χρειάζεται αλλαγή συνθηκών», καθώς και «αποδοχή του αναπόφευκτου του κοινού μέλλοντος σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει».
Κινούμαστε χωρίς διέξοδο, χωρίς προοπτική υπό το καθεστώς μόνιμων εκβιασμών κάθε τύπου και προέλευσης. Οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα να διατυμπανίζουν δια μέσου των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ελέγχουν, ότι για τη κρίση φταίει ο απλός πολίτης που λάμβανε δάνεια, ο μεγάλος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Η Κυβέρνηση αφού εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό, όπως και οι προηγούμενες, υπέγραψε ένα ακόμη μνημόνιο (3^ο) και ετοιμάζεται για το 4^ο. Απέδειξε ότι βρίσκεται συντεταγμένη με τις ορέξεις της Τρόικας, που την ονόμασε θεσμούς (υποτιμώντας την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού), έχοντας ως στόχο να μειώσει το εργασιακό και ασφαλιστικό κόστος των επιχειρήσεων και να δώσει τους Δημόσιους Οργανισμούς και Επιχειρήσεις στους ιδιώτες ψευτοεπενδυτές, που καιροφυλακτούν εδώ και χρόνια, επιτυγχάνοντας όσα δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η εφαρμογή του Μνημονίου είχε ως αποτέλεσμα :

• Την οικονομική εξαθλίωση του λαού μας και την αύξηση της ανεργίας σε ποσοστό πάνω από 26%.

• Την πλήρη απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων.
• Τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων.
• Την υπερφορολόγηση του μισθωτού, του ανέργου και του συνταξιούχου.
• Τη ραγδαία αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος, από τις παραγωγικές ηλικίες των Ελλήνων πολιτών.
• Το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας.
• Την ανεξέλεγκτη είσοδο λαθρομεταναστών στη χώρα μας, με ότι αυτό σημαίνει για την εθνική και κοινωνική συνοχή.
• Το κυριότερο, δεν διαφαίνεται έξοδος από την κρίση, ούτε ελπίδα και προοπτική.

Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα να έχουμε μια Ελλάδα με λιγότερη εθνική κυριαρχία, από κάθε άλλη στιγμή τα τελευταία χρόνια και η διάσταση της εξέλιξης αυτής θα φανεί σύντομα.
Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» είναι κυβέρνηση προδοτών. Είναι όμως μια κυβέρνηση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αποτελέσματα αντίστοιχα μιας κυβέρνησης προδοτών.
Η Ελλάδα βρίσκεται επί της ουσίας υπό κατοχή, εξαιτίας του ανίκανου και υποτελούς πολιτικού συστήματος που διαθέτει τα τελευταία χρόνια.
Η μόνη λύση σε αυτή τη λαίλαπα είναι να μείνουμε ενωμένοι και να είμαστε αποφασισμένοι χωρίς να παρεκκλίνουμε της πορείας για την οποία έχουμε επιλεγεί.
Μα πάνω απ΄όλα, πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στις θέσεις, στις απόψεις και στις διεκδικήσεις μας
Τα Συνδικάτα, οφείλουν σήμερα να ανασυγκροτηθούν και να προχωρήσουν με συντονισμό σε αγώνες με κοινό πρόγραμμα, με κοινή ενημέρωση, με κοινές απεργιακές κινητοποιήσεις και με ενιαίο μέτωπο εργαζομένων.
Η πλήρης ταύτιση του Συνδικαλιστικού κινήματος, με τις κομματικές ηγεσίες, μόνο δεινά προκάλεσαν στο εργατικό κίνημα.

2. ΑΠΟΡΥΘΜΙΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Τα μνημόνια διαδέχονται το ένα το άλλο και οι αντεργατικοί νόμοι ψηφίζονται και εφαρμόζονται με ακάθεκτο ρυθμό, με αποτέλεσμα ο κόσμος της μισθωτής εργασίας να ζει σε μια «εργασιακή ζούγκλα», όπως είναι:
1. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
2. Η επιβολή των Ειδικών Επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας όπου οδηγεί σε ατομικές.
3. Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
4. Ο περιορισμός της πλήρους απασχόλησης.
5. Η κατάργηση του 8ώρου μέσω του ελαστικού ωραρίου.
6. Η ενοικίαση των εργαζομένων μέσω περίεργων εταιρειών που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.
7. Η κάλυψη των πάγιων αναγκών με συμβάσεις έργου και διμηνίτες αποτελούν τον κανόνα στις εργασιακές σχέσεις.
Στον Όμιλο ΔΕΗ το μισθολογικό κόστος έχει συρρικνωθεί περίπου 1 δις ευρώ από το τέλος του 2009 και το χρονοεπίδομα παραμένει παγωμένο έως ότου η ανεργία πέσει κάτω από 10%.
Η διαφορά του μισθολογικού κόστους φέρνει δυσλειτουργία στην Επιχείρηση και διαχωρίζει το προσωπικό του Ομίλου, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους.
Αυτή είναι η σημερινή σκληρή πραγματικότητα που απορρυθμίζει τη ζωή των εργαζομένων και διαλύει την κοινωνία.
Στόχος μας το προσεχές διάστημα είναι :
Η κατάργηση των αντεργατικών νόμων

• Ο σεβασμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η υπερίσχυση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, έναντι των επιχειρησιακών.
• Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας
• Είμαστε αντίθετοι σε αξιολογήσεις προσωπικού που θέλει να επιβάλει η Διοίκηση της ΔΕΗ, η οποίες υποκρύπτουν απολύσεις       και είναι μνημονιακής έμπνευσης.
• Εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και η ενίσχυση των           ελεγκτικών μηχανισμών
• Επαναφορά του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας στην προ Μνημονίου εποχή.
• Απαγόρευση αναιτιολόγητων απολύσεων, ειδικά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, επαναφορά των νομίμων ορίων για τις ομαδικές απολύσεις και αύξηση του ύψους των αποζημιώσεων.
• Προσλήψεις για την κάλυψη άμεσων αναγκών, στους τομείς που το κράτος στηρίζει το κοινωνικό σύνολο.

Αυτή είναι η στρατηγική μας και με αυτή πορευόμαστε, για ένα    καλύτερο εργασιακό περιβάλλον.

3. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Σήμερα η κυβέρνηση, αντί της κατοχυρωμένης νομοθετικά χρηματοδότησης του φορέα μας, προχώρησε στη δημιουργία δύο νέων ασφαλιστικών φορέων για όλους τους Έλληνες: του ΕΦΚΑ (κύρια σύνταξη & υγεία) και του ΕΤΕΑΑΠ (επικουρικό & πρόνοια).
Ταυτόχρονα προχώρησε στην κατάργηση του ΙΚΑ/ΤΑΠ/ΔΕΗ και της αυτοτέλειάς του, όπως και του ΤΑΥΤΕΚΩ. Επιπλέον έχουμε και την κατάργηση του «Παγίου Πόρου» του νόμου 2773/1999, ρητά ορίζεται και στη διάταξη της παρ. Γ, υποπαρ. 2.5 (ii), εδ. ε΄ του Ν. 4336/2015. Ότι δεν κατάφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις το κατάφερε μια κυβέρνηση της «αριστεράς».
Αποτέλεσμα αυτού του ασφαλιστικού εκτρώματος, είναι οι επιπτώσεις που υφίστανται οι δικαιούχοι του πρώην ασφαλιστικού φορέα μας, όπως είναι:

• Η τεράστια αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

• Η σημαντική μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
• Η πολύμηνη καθυστέρηση στον υπολογισμό και απονομή της σύνταξης.
• Η μη απόδοση του εφάπαξ, και η αδυναμία αποπληρωμής στις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες.

Συνάδελφοι, 
Πρέπει να κινηθούμε άμεσα, συλλογικά και μαζικά. Οι καιροί ου μενετοί!
Υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν δυνατότητες – εάν παλέψουμε! 
Ποιος όμως θα κινητοποιήσει για εμάς την Ελληνική Πολιτεία, εάν εμείς οι ίδιοι δεν ενδιαφερθούμε καθόλου; 

Πρέπει επομένως άμεσα και οργανωμένα να ενεργήσουμε, να πετύχουμε τώρα την κινητοποίηση όλου του συστήματος με σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων μας. 
Μεταξύ άλλων, όπως έχει ήδη συζητηθεί και αξιολογηθεί, πρέπει να κινηθούμε «εχθές» για να προσβάλλουμε την πιο πρόσφατη Υπουργική Απόφαση που αφορά στον μειωμένο «Πάγιο Πόρο» (ΦΕΚ 3086 Β΄/29.09.2016), συμπροσβάλλοντας συνολικά τις εις βάρος μας παράνομες διοικητικές πράξεις που θίγουν τα δικαιώματά μας, όπως τα είχε εγγυηθεί η Πολιτεία με το Ν. 2773/1999. 
Θα πρέπει ασφαλώς να ακολουθήσουν σειρά ενεργειών, διαβημάτων, παραστάσεων, αιτημάτων και προσφυγών μας στη δικαιοσύνη, σε ελληνικό αλλά και με έμφαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 
Πρέπει να κινηθούμε τώρα, άμεσα, συλλογικά και δυναμικά.
Διαφορετικά, θα είναι σαν να έχουμε συναινέσει σε ότι θα ακολουθήσει – ας μην περιμένουμε να το διαπιστώσουμε. 

4. Η ΑΓΟΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΕΗ

Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ η πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική ευημερία. Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει ενεργειακή επάρκεια σε προσιτές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά και τις παραγωγικές δραστηριότητες.
Ταυτόχρονα για να διασφαλιστεί ένα κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας και αλληλεγγύης για τις οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν, έστω και μειωμένο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει:
1. Να διασφαλισθεί ο κοινωνικός ρόλος της ΔΕΗ.
2. Να διασφαλισθεί, με αξιοπιστία και δικαιοσύνη ότι στο πλέγμα κοινωνικής αλληλεγγύης και υποστήριξης θα περιλαμβάνονται μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία.
4. Να αντιμετωπισθεί ριζικά κάθε είδος λαϊκισμού, δημαγωγίας και ανευθυνότητας που δημιουργεί συνθήκες αναρχίας και εκμετάλλευσης των κοινωνικών παροχών από επιτήδειους, διακινδυνεύοντας τελικά τη βιωσιμότητα του κοινωνικού πλέγματος αλληλεγγύης.
Προϋπόθεση, για την εφαρμογή όλων των παραπάνω, είναι να βγει η ΔΕΗ από το οικονομικό και επιχειρηματικό τέλμα που έχει περιέλθει το τελευταίο χρονικό διάστημα με ευθύνη των κυβερνήσεων και όχι των εργαζομένων γιατί, δυστυχώς, η χρεωκοπία χτυπάει τώρα και την πόρτα της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού.
Είναι γνωστό ότι, όταν χρεοκοπεί ο ενεργειακός πυλώνας μιας χώρας, τότε χρεοκοπεί η ίδια η χώρα, με ότι αυτό σημαίνει για τους πολίτες της.
Διοίκηση και κυβέρνηση το ομολογούν δημόσια αλλά δυστυχώς δεν έχουν ένα συγκεκριμένο πλάνο ώστε να αποσοβήσουν την επερχόμενη κατάρρευση του Ομίλου ΔΕΗ, ο οποίος έφτασε να διανύει τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του, καθώς υπάρχουν μια σειρά από προβλήματα, όπως:
•    Τα ανείσπρακτα υπόλοιπα στο τέλος του 2016 εκτινάχθηκαν στα 3 δις ευρώ περίπου, διπλάσια σε σχέση με 2 χρόνια πριν. Ο ολέθριος υπερδιπλασιασμός των ανείσπρακτων υπολοίπων της εταιρείας οφείλεται στη δραματική επιδείνωση της φτώχειας τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και της αλόγιστης εντολής του αρμόδιου υπουργού να δοθεί ελεύθερο πιστωτικό όριο (πλαφόν) 1000 ευρώ σε όλους τους καταναλωτές-πελάτες της ΔΕΗ, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και ιδιότητας.
•   Οι επισφάλειες το 2015 εκτινάχθηκαν στα 781 εκατομμύρια ευρώ από τα 309 εκατομμύρια ευρώ του 2014, ενώ έως το τέλος του Α΄ εξαμήνου του 2016 συσσωρεύτηκαν επιπλέον επισφάλειες 296,6  εκατομμύρια ευρώ.
•    Οι ζημιές (προ φόρων) το 2015 ανήλθαν σε 106,6 εκατομμύρια ευρώ έναντι κερδών 137,6 εκατομμυρίων ευρώ το 2014. Για το 2017 λόγω συρρίκνωσης του μεριδίου αγοράς της επιχείρησης, των δημοπρασιών ΝΟΜΕ και της έκπτωσης του 15% που εφαρμόζει για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό, αναμένεται μείωση του μεικτού περιθωρίου κέρδους της επιχείρησης έως και 600 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2015. Επιπλέον, ο λειτουργός της αγοράς (ΛΑΓΗΕ) υπολογίζει για το 2017 χρέωση προμηθευτών για την κάλυψη της μαύρης τρύπας ύψους 372 εκ. ευρώ, που σημαίνει επιπλέον μείωση περιθωρίου κέρδους της ΔΕΗ κατά 300 εκατομμύρια. Άρα, συνολικά το 2017 τα αποτελέσματα αναμένεται να είναι επιβαρυμένα έως και 900 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2015.
 •   Για τη ΔΕΗ, σύμφωνα με ανακοίνωση – απάντηση της επιχείρησης σε δημοσίευμα, οι υπολειπόμενες λήξεις δανείων για το 2017 ανέρχονται σε €640 εκατομμύρια. Αν προστεθούν και οι συμβολαιοποιημένες πληρωμές σε προμηθευτές για το 2017, που βρίσκονται στα 700 εκατομμύρια ευρώ και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ΔΕΗ προς τον ΑΔΜΗΕ, που τον Σεπτέμβρη του 2016 ανέρχονται στα 302 εκατομμύρια ευρώ, τότε οι συνολικές ανάγκες για χρηματοδότηση της ΔΕΗ το 2017 ανέρχονται τουλάχιστον στα 1,642 δις. Και χωρίς σε αυτά να αθροίζονται οι επιπλέον δανειακές ανάγκες της εταιρείας που θα προκύψουν από την κατά 900 εκατομμύρια μείωση του μικτού περιθωρίου.
•  Το επιτόκιο του τριετούς ομολόγου της εταιρείας ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε το 2014 εκτινάχθηκε από τα 4,75% στα 9,5% το 2016, το επιτόκιο του πενταετούς ομολόγου της εταιρείας ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ που εκδόθηκε το 2014 εκτινάχθηκε από τα 5,50% στα 13,5%  το 2016. Αυτό αποδεικνύει την τραγική αδυναμία της ΔΕΗ να δανειστεί από τις αγορές με ανταγωνιστικούς και βιώσιμους όρους δανειοδότησης.
•  Η χρηματιστηριακή αποτίμηση της εταιρείας καταποντίστηκε στα 500 εκατομμύρια ευρώ αρχές του 2017, όταν το 2014 ήταν στο 1,52 δις ευρώ. Μία τραγική πτώση 900 εκ ευρώ στην αξία της επιχείρησης που αντιστοιχεί σε ζημιά για το Δημόσιο 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Από τα παραπάνω φαίνεται πως η σημερινή κατάσταση της ΔΕΗ χαρακτηρίζεται τραγική. Η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν δημιουργήσει μια ωρολογιακή βόμβα μεγατόνων, που είναι έτοιμη να σκάσει ανά πάσα στιγμή και να παρασύρει όλη τη χώρα. Είναι φανερό πως,  στην παρούσα φάση τα προβλήματα της ΔΕΗ κινούνται σε έξι άξονες: ανείσπρακτες οφειλές, έλλειψη ρευστότητας, απώλεια μεριδίων αγοράς, έλλειψη ανταγωνιστικότητας, πιστοληπτική ασφυξία, απουσία στρατηγικού επιχειρηματικού πλάνου για την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω και την διασφάλιση μακροχρόνιας βιωσιμότητας της Εταιρίας.
Μια πιθανή κατάρρευση της ΔΕΗ θα έχει άμεσο οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο, καθώς θα έχει ολέθριες  επιπτώσεις στον παραγωγικό  ιστό της χώρας, στη βιομηχανία, στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στα νοικοκυριά στους αδύναμους και ανήμπορους. 
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, οι θέσεις μας είναι διαχρονικές και ξεκάθαρες:
Εδώ και τώρα, υλοποίηση ενός μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού που θα περιλαμβάνει :
Ένα επιχειρησιακό σχέδιο για τη ΔΕΗ, που θα καλύπτει και θα διασφαλίζει στην ηλεκτρενέργεια της χώρας με συγκεκριμένα   χαρακτηριστικά, όπως :

• Δημόσιο και Εθνικό ρόλο.
• Αναπτυξιακό χαρακτήρα για την Ελληνική οικονομία.
• Κοινωνική αλληλεγγύη για τις ευπαθείς ομάδες πολιτών ως κοινωνικό αγαθό.

Ενώ η ΔΕΗ βρίσκεται σε αδιέξοδο, δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, γινόμαστε αποδέκτες ανακοινώσεων και προθέσεων κυβερνητικών παραγόντων με βάση τις προτροπές των δανειστών μας, οι οποίοι έχουν «βάλει στο μάτι» τη ΔΕΗ εδώ και πολλά χρόνια και αφού την απαξίωσαν :
Απαιτούν εδώ και τώρα την πώληση του 17% της ΔΕΗ (συμπεριλαμβάνοντας και το ΔΕΔΔΗΕ) και την πώληση του 40% λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων, εάν δεν είναι επιτυχής κατά την άποψή τους, η απώλεια του 50% της Παραγωγής και της Εμπορίας της ΔΕΗ, μέσω της εφαρμογής του μοντέλου ΝΟΜΕ.
Το μοντέλο ΝΟΜΕ εφαρμόστηκε γιατί είναι επιταγή του 3^ου μνημονίου που προβλέπει την παραχώρηση ως το 2020 του 50% της Παραγωγής και της Εμπορίας της ΔΕΗ σε ιδιώτες, αντικαθιστώντας το σχέδιο της «Μικρής ΔΕΗ», την οποία η Διοίκηση της Επιχείρησης και κυβερνητικά στελέχη την αναπολούν ως καλύτερη λύση σε σχέση με τα ΝΟΜΕ.
Στερνή μου γνώση να σε είχα πάντα.
Όσον αφορά τον ΑΔΜΗΕ, αυτός έχει πάρει προ πολλού το δρόμο της ιδιωτικοποίησης με τη μεταφορά του 24% των μετοχών και το μάνατζμεντ στην κινέζικη εταιρεία state grid international.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η απόσχισή του από τη ΔΕΗ, με ότι σημαίνει αυτό για τα οικονομικά της μητρικής εταιρείας καθώς χάνει το πιο πολύτιμο περιουσιακό της στοιχείο.
Η πώληση του ΑΔΜΗΕ θα έχει ως συνέπεια την οικονομική αιμορραγία, περίπου 200 εκατ. Ευρώ στον ισολογισμό του Ομίλου με αποτέλεσμα την περεταίρω οικονομική συρρίκνωση του.
Όλοι θυμόμαστε ότι ο ΑΔΜΗΕ ήταν σημείο αναφοράς στην προεκλογική εκστρατεία του πρωθυπουργού της χώρας, όσον αφορά την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του από την τότε κυβέρνηση. Τώρα ξεχάστηκαν όλες οι υποσχέσεις στο όνομα της «ανάπτυξης» και του ανταγωνισμού, αλλά κυρίως στα κελεύσματα των οικονομικών συμφερόντων που επάξια εκπροσωπεί ή εκάστοτε κυβέρνηση.
Ο χειρισμός του συγκεκριμένου ζητήματος αποδεικνύει, πως όλες οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται το Δημόσιο συμφέρον και το μέλλον της Επιχείρησης.
Αντίστοιχα, στην άλλη θυγατρική εταιρεία του Ομίλου τον ΔΕΔΔΗΕ προκαλείται οικονομικός στραγγαλισμός, με την μη απόδοση των οφειλομένων χρηματικών ποσών από τη ΔΕΗ και τον αντίκτυπο που έχει στην ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του Δικτύου.
Ως συνήθως το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αρχής γενομένης με τη μείωση του μισθολογικού κόστους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι του ΔΕΔΔΗΕ να βρίσκονται σε διαρκής απεργιακές κινητοποιήσεις, γιατί για εμάς προέχει το συμφέρον των εργαζομένων και κανενός άλλου παράγοντα και για αυτό αγωνιζόμαστε και θα αγωνιστούμε για πάντα.
Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ οι πολιτικές που εφαρμόζονται στον Όμιλο ΔΕΗ δεν μας βρίσκουν σύμφωνους και θα αγωνισθούμε να τις αποτρέψουμε όλοι μαζί, για το λόγο αυτό το επόμενο χρονικό διάστημα έχουμε ως προτεραιότητα :

• Να διαφυλάξουμε τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στον ΑΔΜΗΕ, όπως είναι και στις άλλες εταιρείες του Ομίλου σήμερα.
• Να χρησιμοποιήσουμε όλα τα ένδικα μέσα στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, με σκοπό να ακυρώσουμε την πώληση του ΑΔΜΗΕ
• Να αποτρέψουμε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του Ομίλου ΔΕΗ.
• Να αρθούν οι αδικίες προς τους εργαζόμενους του ΔΕΔΔΗΕ .
• Να εξακολουθούν όλοι οι εργαζόμενοι σε όλες τις εταιρείες του Ομίλου να διέπονται από τον ίδιο Κ.Κ.Π. και το ίδιο μισθολόγιο διαχρονικά και να μην υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των εταιρειών του Ομίλου.
• Να υπάρξει ανανέωση του γερασμένου προσωπικού με προσλήψεις σε υπηρεσίες που είναι απαραίτητες.
• Να υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού στην απελευθερωμένη αγορά ενέργειας, μεταξύ ΔΕΗ και ιδιωτών παρόχων.
• Να προχωρήσουν τάχιστα και να ολοκληρωθούν τα νέα μεγάλα έργα (Πτολεμαΐδα 5, Έξυπνοι μετρητές κ.α.).
• Να πάρει τα ανάλογα μέτρα η Διοίκηση, ώστε να σταματήσει το φαινόμενο των ρευματοκλοπών που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας οικονομική αιμορραγία στην Επιχείρηση.
• Να μην είναι η ΔΕΗ ένας φοροεισπρακτικός μηχανισμός και επωμίζεται το κοινωνικό κόστος χωρίς λόγο.

Απαιτείται επιχειρηματικό και χρηματιστηριακό πλάνο από πλευράς κυβέρνησης για να βγει η ΔΕΗ από το αδιέξοδο και, το κυριότερο, πρέπει να αποφασίσουμε κάποτε όλοι σε αυτή τη χώρα τη ΔΕΗ θέλουμε.

5. ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ και ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην ΥΓΙΕΙΑ και      την         ΑΣΦΑΛΕΙΑ του ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ

Η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης στο πιο νευραλγικό της σημείο, αυτό του προσωπικού της.
Αποτέλεσμα αυτών είναι :

• Ασυντήρητα δίκτυα
• Υπερβολική κόπωση λόγω υπερωριών.
• Παραμέληση των μέτρων ασφαλείας, με τραγικά      επακόλουθα

• Αδυναμία κάλυψης των αναγκών του κοινωνικού συνόλου.
• Ανεξέλεγκτα νέα έργα κακής ποιότητας από τους εργολάβους

Το προσωπικό μειώθηκε στις 18.384 τον Σεπτέμβριο του 2016, από 36.000 που ήταν το 1994, όταν το δίκτυο και οι καταναλωτές έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.
Έχει μέσον όρο ηλικίας 50 ετών, με ότι αυτό σημαίνει.
Εκτός του γερασμένου προσωπικού, ελλιπής είναι και η εκπαίδευσή του στις νέες τεχνολογίες.
Για εμάς η τεχνογνωσία και η εξειδίκευση του προσωπικού, καθώς, και, η συνεχής μετεκπαίδευση του, αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους πυλώνες πάνω στο οποίο στηρίζεται η μεγαλύτερη ενεργειακή επιχείρηση της χώρας.
Η ΕΤΕ/ΔΕΗ το διάστημα που προηγήθηκε, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να αναδείξει την τεράστια έλλειψη τεχνικού προσωπικού.
Δυστυχώς, δεν πετύχαμε και πολλά, πέραν της ανάδειξης του φλέγον αυτού προβλήματος, μιας και έπεσε πάνω σε μια ανίκανη Διοίκηση και αδιάφορη Κυβέρνηση.
Η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί, έως ότου η ΔΕΗ εξαιρεθεί από το πάγωμα των προσλήψεων.
Για την ΕΤΕ/ΔΕΗ, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, αποτελεί αδιαπραγμάτευτη αξία και βασικό μέλημα. Κύριος στόχος μας, η εξασφάλιση ασφαλών συνθηκών εργασίας.
Ως μέλη της Ένωσης Τεχνικών Ομίλου ΔΕΗ διεκδικούμε την άμεση εφαρμογή από τα μέλη μας, εκφραζόμενα από τις ΤΔΕ, δράσεων σε τοπικό επίπεδο των παρακάτω:

• Διασφάλιση κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, με εκλογές για ανάδειξη εκπροσώπου εργαζομένων στην Ε.Υ.Α.Ε.

• Εφαρμογή της σωστής σύστασης των συνεργείων.
• Ουσιαστική στήριξη των εργαζόμενων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, είτε ανήκουν στο σωματείο μας είτε όχι, είτε είναι μόνιμοι υπάλληλοι είτε όχι.
• Εφαρμογή του καταστατικού μας, όχι στους τύπους αλλά στην ουσία.
• Συχνές Γενικές Συνελεύσεις και καταγραφή των προβλημάτων

• Απαίτηση για μέσα ατομικής προστασίας.

• Κατάλληλο ρουχισμό, που προϋποθέτει προστασία έναντι φωτιάς, έναντι ψύχους και δεν δυσχεραίνουν την κίνηση.
• Υποδήματα εργασίας ανατομικά, αντιολισθητικά, ελαφριά με προστασία για τάση και κτυπήματα.
• Γάντια εργασίας κατάλληλα για τη κάθε απαιτητική εργασία.
• Καλαθοφόρα οχήματα, όποτε και όπου απαιτείται για ασφαλέστερη και γρηγορότερη εργασία.
• Αντικατάσταση πεπαλαιωμένων οχημάτων.
• Συντήρηση και καθαρισμός οχημάτων σε τακτά χρονικά διαστήματα( αλλαγή λάστιχων, φρένων κλπ).
• Χορήγηση υλικών με προδιαγραφή για την κατάλληλη εργασία, αποτρέποντας το φαινόμενο χρησιμοποίησης «πατεντών» για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων απέναντι στον καταναλωτή.

Επιχείρηση χωρίς προσλήψεις δεν μπορεί να επιβιώσει.
Η υγεία και η ασφάλεια στην εργασία είναι προτεραιότητα όλων μας, γιατί η ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη.

6. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι :
Οι παραπάνω θέσεις και προτάσεις, ανοίγουν έναν ουσιαστικό διάλογο και αποτελούν εγγύηση για μια νέα αγωνιστική πορεία της ΕΤΕ/ΔΕΗ. Είναι η προσδοκία των συναδέλφων μας για ένα βέβαιο μέλλον.
Είναι χρέος του Συνδικαλιστικού κινήματος, να αφήσει πίσω της αγκυλώσεις του παρελθόντος, τα όποια προσωπικά οφέλη και να προχωρήσει :

• Σε άμεση αλλαγή πολιτικής.
• Σε άμεση συσπείρωση των ομοσπονδιών στη ΓΣΣΕ.
• Σε άμεση συσπείρωση των σωματείων στις ομοσπονδίες. Σε άμεση συσπείρωση και οργάνωση των σωματείων ανά κλάδο.
• Πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε σωματεία σφραγίδες.

Χρειάζεται να οργανωθούμε σε μεγάλα κλαδικά σωματεία, με κοινά συμφέροντα και αντιλήψεις.
Ήρθε η ώρα να πάψουμε να χωρίζουμε, ανάλογα με τα συμφέροντά μας, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ :

• Σε Θυγατρικές
• Σε γεωγραφικές περιοχές
• Σε Βόρειους και Νότιους, μέσα στον ίδιο κλάδο.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα, εν έτη 2017, είναι να οργανωθούμε σε μεγάλα κλαδικά σωματεία, με κοινά συμφέροντα και αντιλήψεις.
Αυτό που έχουν ανάγκη αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι στον Όμιλο ΔΕΗ είναι δυνατά σωματεία, που πραγματικά να μπορούν να διεκδικήσουν, να αγωνιστούν και να κερδίσουν συνάμα σε μια κοινή ομοσπονδία, τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, αδιαφορώντας πλήρως για τις καρέκλες του καθενός από εμάς.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, μέσα από ένα άμεσο οργανωτικό συνέδριο της ομοσπονδίας, για :
Τι ΔΕΗ θέλουμε και τι κάνουμε για αυτό;
Τι συνδικάτο θέλουμε;
Ακολουθώντας τις αλλαγές και τις ανάγκες που έχει η κοινωνία σήμερα. Διαφορετικά θα μας αποβάλει από πάνω της η ίδια σαν ένα παράσιτο, σαν μια προέκταση του πολιτικού συστήματος.
Το μέλλον της ΓΕΝΟΠ είναι η συσπείρωση των σωματείων μελών της και ΟΧΙ το Διοικητικό Συμβούλιο της.
Γι αυτό λοιπόν το σύνθημά μας είναι :
Ένα σωματείο ανά κλάδο
Μία ομοσπονδία στην ηλεκτρική ενέργεια
Μία ΓΣΕΕ
Η ΕΤΕ/ΔΕΗ έχει παρελθόν, έχει παρόν και θα έχει και μέλλον , έχει τεράστια προσφορά. Η ΕΤΕ/ΔΕΗ είναι και πρέπει να είναι, πάντα απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, προασπίζοντας πάντα την ενότητα και συνοχή του συνδικαλιστικού κινήματος, λειτουργώντας υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων της.