Αν. Κοντολέων (ΕΒΙΚΕΝ)
Τον τελευταίο μήνα γίναμε θεατές σειράς κατευθυνόμενων
δημοσιευμάτων που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο μόνος τρόπος για να
αποφύγει η ΔΕΗ την οικονομική κατάρρευση είναι η πώληση λιγνιτικών και
Υ/Η μονάδων.
Από την άλλη μεριά από τους δανειστές στο πλαίσιο της
διαπραγμάτευσης “παρουσιάζεται” ότι η απαίτηση τους για πώληση πακέτου
λιγνιτικών και Υ/Η μονάδων της ΔΕΗ αποτελεί δομικό μέτρο που αποσκοπεί
στη δημιουργία συνθηκών “υγιούς ανταγωνισμού” στην αγορά ηλεκτρικής
ενέργειας.
Μόνο αφελείς μπορούν να πιστέψουν τους ανωτέρω ισχυρισμούς.
Η απάντηση δόθηκε πριν λίγες ημέρες από στέλεχος της κυβέρνησης του
οποίου οι δηλώσεις , όπως τουλάχιστον αυτές αποδόθηκαν στο διαδίκτυο,
είναι ιδιαίτερα σημαντικές
και αποκαλυπτικές για τον πραγματικό στόχο
των τεχνικών κλιμακίων των δανειστών.
“Στελέχη των τεχνικών κλιμακίων είναι βαποράκια συμφερόντων
που θέλουν να κάνουν ρεσάλτο στην δημόσια περιουσία, είπε ο υπουργός: «Στην α' αξιολόγηση εμείς συμφωνήσαμε ότι αυτή την τριετία που
θα γίνεται η διαδικασία, εμείς έπρεπε να βάλουμε σε εφαρμογή το σχέδιο
των συμπράξεων, αντί να πουλήσει, να συνεργαστεί με εταιρείες. Αυτό το
σχέδιο δεν μας το επιτρέπουν, μας έβαλαν όρο ότι απαγορεύεται η ΔΕΗ να
συμπράξει και το σχέδιο αυτό δεν το πίστεψε ούτε η διοίκηση της ΔΕΗ»,
είπε. Εγώ αυτό το σχέδιο το είχα επεξεργαστεί και είχα έρθει και σε
προχωρημένες συζητήσεις με εταιρία, να μπει ως μέτοχος και όχι
αγοραστής, πρόσθεσε ο κύριος Σκουρλέτης, καταλήγοντας: «Φοβάμαι ότι θα
πουλήσουμε όσο - όσο».
Θεωρούμε ότι, δεδομένων των συνθηκών στην αγορά ηλεκτρικής
ενέργειας στην Ελλάδα σήμερα, η υπό καθεστώς βίας εκποίηση μονάδων της
ΔΕΗ θα οδηγήσει σε εμφάνιση ολιγοπωλιακής αγοράς, οδηγώντας πιθανότατα
στη δημιουργία ενός πραγματικού καρτέλ με δραματικές επιπτώσεις στο
κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τους καταναλωτές. Οι πολυδιαφημιζόμενες
σημερινές χαμηλές τιμές που προσφέρονται από τους ιδιώτες προμηθευτές
θα αποτελούν παρελθόν. Οι τιμές αυτές είναι εικονική πραγματικότητα,
οφείλονται και μόνο στη μνημονιακή υποχρέωση της ΔΕΗ να διαθέσει στους
ανταγωνιστές της μέρος της λιγνιτικής παραγωγής της σε τιμές
χαμηλότερα από τις τιμές της χονδρεμπορικής αγοράς.
Την ίδια στιγμή απουσιάζουν όλες οι προϋποθέσεις για τη
λειτουργία μια ελεύθερης, σύγχρονης και ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής
ενέργειας:
- Η αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η
υλοποίηση των απαιτήσεων του target model (λειτουργία προθεσμιακής
αγοράς, ενδοημερήσιας αγοράς και αγοράς εξισορρόπησης) καθυστερεί
σημαντικά (2019-2020).
- Οι διεθνείς διασυνδέσεις της χώρας είναι ανεπαρκείς, με
εκείνη της Ιταλίας να παραμένει εκτός λειτουργίας για πολύ μεγάλα
χρονικά διαστήματα τα τελευταία χρόνια.
- Δεν διασφαλίζεται ανταγωνιστικό μείγμα καυσίμου στην
ηλεκτροπαραγωγή, καθώς ακυρώνεται στην πράξη το επενδυτικό πλάνο της ΔΕΗ
για κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων σε αντικατάσταση των προς
απόσυρση.
- Ταυτόχρονα η ΔΕΗ οδηγείται σε οικονομική ασφυξία και από
δικές της λάθος επιλογές, αλλά κύρια από επιλογές της κυβέρνησης, όπως
αυτή που για να μειώσει το έλλειμμα του λογαριασμού στήριξης των ΑΠΕ
επιβάρυνε την ΔΕΗ για το 2017 με περισσότερα από 350εκ ευρώ. Και φυσικά
επίσης λόγω της μνημονιακής υποχρέωσης της να διαθέτει μέρος της
λιγνιτικής παραγωγής της σε τιμές κάτω του πραγματικού πλήρους κόστους
της.
Είναι λοιπόν απορίας άξιο η διαφαινόμενη άρνηση, μέχρι
στιγμής τουλάχιστον, από πλευράς του Υπουργείου ενέργειας να προτείνει
την παράταση ισχύος του μέτρου της υπηρεσίας διακοπτόμενου φορτίου. Ένα
μέτρο, κόστους μόλις 30εκ/έτος που συγκράτησε την εκτόξευση του κόστους
ενέργειας για τη βιομηχανία, όταν κατ’ απαίτηση του μνημονίου
καταργήθηκαν οι εκπτώσεις στα βιομηχανικά τιμολόγια.
Όταν μάλιστα αποδείχτηκε ότι στην πρόσφατη ενεργειακή κρίση
του Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια της οποίας το ηλεκτρικό σύστημα της
χώρας έφτασε στα όρια του blackout, η συνεισφορά του υφιστάμενου
μηχανισμού διακοψιμότητας υπήρξε καθοριστική για τη διατήρηση της
ευστάθειας του συστήματος.
Αντίθετα το Υπουργείο διαπραγματεύεται με την Κομισιόν την
παράταση του μηχανισμού επιδότησης των ιδιωτών παραγωγών με 15εκ/ μονάδα
παραγωγής με καύσιμο φυσικό αέριο, δαπάνη η οποία όμως επιβαρύνει την
υπό οικονομική κατάρρευση ΔΕΗ.
Είναι επομένως υπαρκτός ο κίνδυνος αύξησης του κόστους
ηλεκτρικής ενέργειας στο άμεσο μέλλον εξ αιτίας της πολιτικής που
φαίνεται ότι χαράζεται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας κάτω από τον
εκβιασμό των δανειστών, γεγονός το οποίο θα πλήξει ιδιαιτέρως την
ανταγωνιστικότητα της μεταποιητικής βιομηχανίας της χώρας.
* Ο κ. Αντώνης Κοντολέων είναι μέλος Δ.Σ. της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας.
(Αυγή)