Ένα ενδιαφέρον άρθρο ανέβηκε στις 20/7 στο American
Thinker, με τίτλο "The Nazi Origins of
Renewable Energy (and Global Warming)". Η εξέλιξη των τηλεπικοινωνιών, προκειμένου να ρέει
γρήγορα το χρήμα στον πλανήτη έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις, οπότε το άρθρο
ήδη ανέβηκε στο Ελληνικό διαδίκτυο, στον ιστότοπο AllNewz.
Το άρθρο πραγματεύεται τις ενεργειακές ανησυχίες του Τρίτου Ράιχ, που με βάση
το τεχνολογικό επίπεδο της εποχής, τη μέχρι τότε μορφή της ανάπτυξης της
Γερμανικής οικονομίας και την ανάγκη των Γερμανών για επέκταση του ζωτικού τους
χώρου σ' ένα πλανήτη που ήδη είχε τις Αγγλικές, Γαλλικές και Ισπανικές κτήσεις,
κατέληγε σ' ένα και μόνο συμπέρασμα: οικονομία του υδρογόνου.
Φυσικά η ιστορία έχει καταγράψει με τραγικό τρόπο στις 6 Μάη 1937 την
κατάληξη της οικονομίας του υδρογόνου των Γερμανών, με την καταστροφή του αερόπλοιου Χίντεμπουργκ, με 36
νεκρούς, που έθεσε τέλος και στην εποχή των αερόπλοιων. Λίγο αργότερα ο Χίτλερ
ξεκίνησε το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η εξέλιξη των πολεμικών αεροπλάνων άνοιξε το
δρόμο και για την επιβατική αεροπορία, αλλά το ενεργειακό πρόβλημα των Γερμανών
παρέμενε: η Γερμανία είχε τεράστια αποθέματα κάρβουνου, αλλά ΔΕΝ είχε
πετρέλαιο, που είναι εντελώς απαραίτητο για τις μεταφορές. Κάπως έτσι βρέθηκε ο
Ρόμελ να τρέχει στις ερήμους της Μέσης Ανατολής κατευθυνόμενος στις
πετρελαιοπηγές, κάπως έτσι η Ελληνική Εθνική Αντίσταση ανατίναξε τη γέφυρα στο
Γοργοπόταμο, κόβοντας μια απ' τις πηγές ανεφοδιασμού του Ρόμελ και τα υπόλοιπα
τα έγραψε η ιστορία, η Γερμανία για 2η φορά στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα έχασε
ένα Παγκόσμιο Πόλεμο που η ίδια προκάλεσε, στην προσπάθειά της να αποκτήσει
ζωτικό χώρο.
Οι τεχνολογικές ανησυχίες ωστόσο της εποχής του Μεσοπολέμου παρέμειναν,
καθώς η Γερμανία είχε τεράστια αποθέματα κάρβουνου εκεί αναπτύχθηκε το 1925 η μέθοδος Fischer–Tropsch, για τη μετατροπή του
κάρβουνου σε υδρογονάνθρακες. Σ' ένα πράγμα μόνο κολλούσαν: στο οικονομικό, η
μέθοδος έβγαινε κομματάκι ακριβούτσικη.
Έτσι, το
1933, όπως μας λέει το άρθρο του American Thinker, ο ναζιστής απ' τη Βαυαρία
Δρ. Franz Lawaszeck είχε την άποψη πως η οικονομία του υδρογόνου μπορούσε ...
να
εξυπηρετηθεί με τα αιολικά και σχεδίασε την πιο πάνω ανεμογεννήτρια, με τα
τεχνολογικά δεδομένα της εποχής του. Η εξέλιξη του οράματος του φαίνεται στην
πιο κάτω εικόνα, που δείχνει πόσο μεταβλήθηκαν τα μεγέθη ανεμογεννητριών απ' το
1981 στο 2016, μέχρι το 2024 προβλέπεται διπλασιασμός του μεγέθους του 2016
κι αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Ένα μέλλον βγαλμένο κατευθείαν απ'
τις ενεργειακές αναζητήσεις του Τρίτου Ράιχ.
Οι
αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο
greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη
διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη
σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το
ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως
θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση.
Φυσικά δεν
έμειναν μόνο στις ανεμογεννήτριες, το όραμα ήταν πάντα η οικονομία του
υδρογόνου. Έτσι στη Γερμανία είναι που δοκιμάζουν ήδη τα εργοστάσια ηλεκτρόλυσης,
προκειμένου να μετασχηματίσουν την εντελώς άχρηστη, λόγω της πολύ χαμηλής αξιοπιστίας της, αιολική
ενέργεια, σε χρήσιμη και αποθηκεύσιμη χημική ενέργεια υδρογόνου, που θεωρητικά
θα διοχετεύεται στο δίκτυο φυσικού αερίου. Μόνο που στο δίκτυο του αερίου
μπορεί κανείς να ρίξει περιορισμένη ποσότητα υδρογόνου, με λίγο περισσότερο, αν
κανείς ξεφύγει απ' το μέτρο, το αποτέλεσμα καταλήγει σαν την πιο πάνω
φωτογραφία του αερόπλοιου Χίντεμπουργκ. Η Ευρώπη είναι γεμάτη αγωγούς, θα
καταλήξει σαν την Ευρώπη του 1945, σκέτα ερείπια, αμέτρητα θύματα.
Προς το
παρόν κολλούν πάλι στο ίδιο πρόβλημα που είχε και η μέθοδος Fischer–Tropsch, η
ηλεκτρόλυση με χρήση αιολικών (και Φ/Β) πάλι βγαίνει κομματάκι ακριβούτσικη, οι
ανταγωνιστικές πηγές ενέργειας, δηλαδή το φυσικό αέριο των Ρώσων, των
Καταριανών, των Αζέρων, των Αμερικάνων και τώρα πια και της Ανατολικής
Μεσογείου, είναι φθηνότερες απ' το Γερμανικό υδρογόνο. Αλλά το πρόβλημα του
ζωτικού χώρου των Γερμανών παραμένει, κι αφού πια, μετά από δυο χαμένους
Παγκόσμιους Πολέμους, δεν μπορούν να βασιστούν στη Βέρμαχτ, χρησιμοποιούν το ευρώ και την ενέργεια, με τον
αγωγό Nord Stream 2 θέλουν να ελέγξουν τη ροή όλου του αερίου που περνούσε
κάποτε απ' την Ουκρανία. Και μήπως πήρατε είδηση πως το ευρώ πήρε πάλι την ανιούσα,
η ισοτιμία με το δολάριο πέρασε και το 1,16 και οδεύει ολοταχώς προς το 1,23,
κάτι που μπορεί να βολεύει και τη Μέρκελ και τον Τραμπ, αλλά δεν βολεύει
καθόλου την Ελλάδα και όλο τον Ευρωπαϊκό Νότο, που θα βολευόταν πολύ καλύτερα με μια ισοτιμία 1:1 ή και μικρότερη;
Ξαναγυρίζοντας λοιπόν στο άρθρο του American Thinker, εκείνο που μένει είναι η εισαγωγή
του: "Why
study history, and such an ugly subject as the Nazi rise in the Weimar
Republic? Because, quoting George Santayana, those who cannot remember the
past are condemned to repeat it. - Γιατί να μελετήσουμε την ιστορία και ένα τόσο άσχημο θέμα όπως η άνοδος των Ναζί στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης; Διότι, παραθέτοντας τον George Santayana, όσοι αδυνατούν να
θυμούνται το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν." Ιδίως αν έχουν Υπουργούς σαν το Σταθάκη, που εκστασιάζεται όταν
μιλά για το "ένα δισ. ευρώ επενδύσεις στα αιολικά".