Πρόεδρος Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ
Συναδέλφισσες
–
φοι,Όχι γιατί είθισται αλλά γιατί επιβάλλεται, πριν μιλήσω για τα ειδικά ζητήματα της χώρας μας και της επιχείρησης, έχω χρέος, γιατί η ΕΤΕ/ΔΕΗ δεν ήταν ποτέ ξεκομμένη από τους αγώνες και τις αγωνίες του συνόλου του κόσμου της εργασίας, των απόμαχων της δουλει άς, της νέας γενιάς, πρωτίστως να τοποθετηθώ για την κυβερνητική πολιτική αλλά και τη στάση του συνόλου του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ο λόγος που το κάνω, δεν είναι τυχαίος.
Αμφότερα και η κυβερνητική πολιτική και η στάση του συνδικαλιστικού κινήματος και ιδιαίτερα της ΓΣΕΕ απέναντι σε αυτή την πολιτική αφορούν και καθορίζουν τη ζωή όλων μας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Συναδέλφισ σες – φοι,
Η Κυβέρνηση ήδη πολύ πριν από την 3η αξιολόγηση είχε αρχίσει την προσπάθεια να οικοδομήσει και να αφηγηθεί ( όπως ο Σαμαράς ) το δικό της successstory για την ελληνική οικονομία, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους.
Με βάση το κυβερνητικό αφήγημα, το οποίο μέσα σ το 2018 θα ενταθεί επικοινωνιακά, ούτε λίγο ούτε πολύ, η χώρα μας τον φετινό Αύγουστο θα βγει οριστικά από την επιτροπεία των Μνημονίων, θα απαλλαχθεί από την τυραννία των δανειστών και των θεσμών με τη λεγόμε νη «καθαρή έξοδο», ενώ παράλληλα θα υπάρξει θετική διευθέτηση του δημοσίου χρέους » .
Για την Κυβέρνηση, η οικονομία είναι περίπου στα όρια της απογείωσης, οι ξένες επενδύσεις είναι προ των πυλών, η δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας ήδη συντελείται, ενώ η ανεργία μειώνεται με ταχείς ρυθμούς. Οι μόνοι που δεν το καταλαβαίνουμε, είμαστε εμείς...
Στη βάση αυτής της επιχειρηματολογίας, η Κυβέρνηση έχει επιλέξει να επιταχύνει με απίστευτους ρυθμούς την αξιολό γηση του ελληνικού προγράμματος και ξεκίνησε η 4 η (ήδη η 3η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε) παίρνοντας όλα τα μέτρα και τα προαπαιτούμενα που απαιτούν οι δανειστές και οι θεσμικοί εκπρόσωποί τους (ΔΝΤ, Ε.Ε. ΕΚΤ, ΕΣΜ) χωρίς καμιά πλέον «αντίσταση» ή τουλάχιστον σθεναρή διαπραγμάτευση έστω και για το θεαθήναι. Το κυβε ρνητικό επιτελείο εφαρμόζοντας την τακτική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ψηφίζει ότι οι δανειστές της ζητήσουν και κατόπιν προσπαθεί να το δικαιολογήσει ως αναγκαίο κακό ώστε να «απαλλαχθούμε από τα Μνημόνια». Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Για τους εργαζόμενους και την πλειοψηφία της κοινωνίας μας, σαφώς και δεν υπάρχει κανένα successstory.
Αντίθετα, για τον κόσμο της εργασίας και των απομάχων της δουλειάς , υπάρχει μια συνεχιζόμενη κρίση που συνεχώς βαθαίνει και τούτο γιατί ε πιλογή και αυτή ς της Κυβέρνησης, σε συνέχεια όσων έκαναν οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είναι η εφαρμογή σκληρών νεοφιλελεύθερων μέτρων λιτότητας και μνημονιακών πολιτικών, που ρίχνουν ολοένα και περισσότερ α βάρη στις πλάτες της κοινωνίας, στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχ ους, στους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες, στους ανέργους.
Πατήστε ΕΔΩ για να διαβάσετε ολόκληρο τον Απολογισμό Δράσης