Το βασικότερο “barrier to entry” όπως εξηγούν πήγες της αγοράς είναι η υψηλή εγγυοδοσία που ζητείται από το ΔΕΔΔΗΕ και η οποία είναι εξαιρετικά υψηλή και ανελαστική, σε αντίθεση με τις εγγυήσεις που ζητεί ο ΑΔΜΗΕ και οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν το μοντέλο και για το ΔΕΔΔΗΕ.
Συγκεκριμένα ενώ όπως και ο ΔΕΔΔΗΕ, έτσι και ο ΑΔΜΗΕ ζητεί εγγυοδοσία για το
100%, στην πράξη ανάλογα με μια σειρά από κριτήρια ο συντελεστής μειώνεται. Τα κριτήρια αυτά περιλαμβάνουν το χρόνο δραστηριοποίησης, τη φερεγγυότητα, τον αριθμό των πελατών κλπ. Έτσι για παράδειγμα η εγγυοδοσία που ζητείται από τη ΔΕΗ πέφτει στο 20% ενώ για τους υπόλοιπους παίκτες μειώνεται στο 70 ή και στο 60%.
Αντίθετα για τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, ο ΔΕΔΔΗΕ δεν εφαρμόζει συντελεστές μείωσης της εγγυοδοσίας και παρατηρείται το φαινόμενο οι εγγυήσεις που ζητούνται για τα νησιά να είναι ακόμη και 10πλάσιες από τις εγγυήσεις που ζητούνται από τον ΑΔΜΗΕ.
Χαρακτηριστικά για 50 χιλιάδες πελάτες προμηθευτής καταβάλει στον ΑΔΜΗΕ εγγύηση που δεν ξεπερνά τα 3,5 εκ. ευρώ, όταν για 5 χιλιάδες πελάτες στα ΜΔΝ ζητείται από το ΔΕΔΔΗΕ εγγύηση ύψους 3 εκ. ευρώ.
Με αυτά τα κόστη, σημειώνουν πηγές της αγοράς, καθίσταται απαγορευτική η δραστηριοποίηση στα ΜΔΝ, παρά τις διακηρύξεις περί ανοίγματος, τονίζουν στο energypress πηγές της αγοράς.
www.energypress.gr