Σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει
τα αποτελέσματα της ΔΕΗ είναι, ως γνωστόν, οι τιμές των εμπορευμάτων,
είτε αυτά είναι πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε δικαιώματα CO2 και εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας.
Ένα θετικό στοιχείο για την επιχείρηση
είναι ότι σε μια περίοδο κατά την οποία η τιμή του πετρελαίου αυξάνεται,
ολοκληρώνεται σειρά διασυνδέσεων με τα νησιά που θα οδηγήσει σε
κλείσιμο αρκετών μονάδων αυτού του είδους και χαμηλότερες ανάγκες για το
συγκεκριμένο καύσιμο στο εξής.
Σε κάθε περίπτωση, η ΔΕΗ διαθέτει μια
πολιτική διαχείρισης του κινδύνου από την τιμή του
πετρελαίου βάσει της
οποίας αποφασίζεται η διενέργεια παραγώγων πράξεων κατά περίπτωση και
στο πλαίσιο των εκάστοτε συνθηκών. Πάντως, οι αντισταθμιστικές αυτές
πράξεις ίσως να μην προσφέρουν πλήρη προστασία, όπως είναι φυσικό, ενώ
αντίστοιχες δεν υπάρχουν για την περίπτωση του φυσικού αερίου.
Όσον αφορά το αέριο, η ΔΕΗ αναφέρει
στον ετήσιο απολογισμό της για το 2017 ότι το γεγονός πως η ΔΕΠΑ εισάγει
μεγάλο μέρος από τη Gazprom μέσω
της Ουκρανίας, αφήνει ανοικτό τον κίνδυνο προβλημάτων τροφοδοσίας των
μονάδων και αύξησης του κόστους παραγωγής ή/και αύξησης της τιμής
προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία ενδέχεται να μην ανακτηθεί
πλήρως από τον τελικό καταναλωτή με αρνητικές συνέπειες για τα
λειτουργικά αποτελέσματα και τη ρευστότητα της επιχείρησης.
Αξίζει να σημειώσουμε επίσης, ότι η
καθετοποίηση της ΔΕΗ αντισταθμίζει πλέον ολοένα και λιγότερο τον κίνδυνο
αύξησης της τιμής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως αναφέρει η ίδια για
το 2017, “το μέσο μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ στη χονδρεμπορική ανήλθε σε
54,2% ενώ το μέσο μερίδιο στη λιανική της ΔΕΗ Εμπορίας ανέρχεται στο
88,2%”.
Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο είναι οι
τιμές των υλικών πέραν των καυσίμων (μετάλλων κτλ) που επίσης
καθορίζονται από τις διεθνείς τιμές εμπορευμάτων και εκθέτουν τον όμιλο
σε κίνδυνο διακύμανσης τιμών και συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί η ΔΕΗ, το
γεγονός ότι δεν είναι σε θέση να διαμορφώνει ελεύθερα τα τιμολόγια των
καταναλωτών την αφήνει περισσότερο εκτεθειμένη στους παραπάνω δυνητικούς
κινδύνους: “Η μητρική εταιρεία ενδέχεται να αντιμετωπίσει δυσκολίες
στην ενσωμάτωση πιθανού αυξημένου κόστους εμπορευμάτων καθώς και του
κόστους που σχετίζεται με την ηλεκτρική ενέργεια ή των δικαιωμάτων
εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος
μέσω αύξησης των τιμολογίων”.
Από τα παραπάνω συμπεραίνει κανείς ότι
οι περιορισμοί που επιβάλλονται στη ΔΕΗ με τη μορφή της πτώσης του
μεριδίου στην προμήθεια και της μη διαμόρφωσης ελεύθερων τιμολογίων σε
συνδυασμό με την εικόνα στην αγορά δικαιωμάτων CO2, δημιουργούν
ένα περιβάλλον όπου η επιχείρηση έχει μικρότερη δυνατότητα διαχείρισης
των κινδύνων που σχετίζονται με τα εμπορεύματα.