Στο γραφείο του κ. Σταθάκη βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το
τελικό σχέδιο που έχει επεξεργαστεί η ΡΑΕ για το Μηχανισμό Αποζημίωσης
Επάρκειας Ισχύος (ΜΑΕΙ), το λεγόμενο δηλαδή Μόνιμο Μηχανισμό ΑΔΙ.
Το θέμα έχει βρεθεί ως γνωστόν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το τελευταίο διάστημα, καθώς το αν θα λαμβάνουν ΑΔΙ οι λιγνιτικές μονάδες, πράγμα που κρίνεται από τις προβλέψεις του Μηχανισμού, συναρτάται άμεσα με τη βιωσιμότητα των προς πώληση λιγνιτικών σταθμών και συνεπώς με την επιτυχία
ή την αποτυχία του διαγωνισμού.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του energypress, στο σχέδιο της ΡΑΕ δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός, δηλαδή κανένας αποκλεισμός μονάδων από το δικαίωμα να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς δημοπράτησης «Δικαιωμάτων Αξιοπιστίας» (Reliability Options).
Συνεπώς οι λιγνιτικές μονάδες δικαιούνται ΑΔΙ.
Από εδώ και πέρα μπαίνει το ερώτημα αν το ελληνικό σχέδιο (αυτό δηλαδή που θα κοινοποιήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος στην Κομισιόν, μάλλον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο), θα εγκριθεί από την Κομισιόν.
Ανεξάρτητα από άλλες παραμέτρους, όσον αφορά το κρίσιμο ζήτημα της συμμετοχής των λιγνιτικών στα ΑΔΙ επάρκειας, είναι γνωστό ότι οι μέχρι τώρα προτάσεις και κατευθυντήριες γραμμές της Κομισιόν «κόβουν» τις λιγνιτικές μονάδες. Έχει, για την ακρίβεια, τεθεί ένα ανώτατο όριο εκπομπών CO2 στα 550 γρ./κιλοβατώρα για τις συμβατικές μονάδες, όπως οι λιγνιτικές, προκειμένου να συμμετέχουν σε μηχανισμούς ισχύος.
Όμως οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί και ο διάλογος στα ευρωπαϊκά όργανα για το «πακέτο της καθαρής ενέργειας» συνεχίζεται. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, είναι ισχυρή η τάση να δοθεί 5ετής περίοδος προσαρμογής για τις υφιστάμενες μονάδες.
Επιπλέον, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο Κλάους-Ντίτερ Μπόρχαρντ, διευθυντής της Κομισιόν για την κοινοτική αγορά ενέργειας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Αθήνα, εμφανίστηκε πρόθυμος να υποστηρίξει ακόμα και κάποια εξαίρεση της χώρας μας από τις αυστηρές κοινοτικές προδιαγραφές, αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο λιγνίτης στο ενεργειακό μας ισοζύγιο.
Τον ιδιαίτερο ρόλο της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής στην ασφάλεια εφοδιασμού στην Ελλάδα, αναγνώριζε άλλωστε και η Κομισιόν με σχετική απόφασή της στις 17 Απριλίου.
Σύμφωνα πάντως με εκτιμήσεις αξιόπιστων παραγόντων, εάν η χώρα μας ολοκληρώσει σύντομα τη διαδικασία και υποβάλει νωρίς την κοινοποίηση του σχεδίου, πιθανότατα η έγκριση του Μόνιμου Μηχανισμού Επάρκειας θα προηγηθεί της υπερψήφισης του «πακέτου καθαρής ενέργειας» της Ε.Ε. και θα εξασφαλιστεί έτσι η πίστωση χρόνου για τη συμμετοχή των λιγνιτικών στα ΑΔΙ.
Τι προβλέπει το σχέδιο του Μηχανισμού
Σύμφωνα με το σκεπτικό που είχε διατυπώσει η ΡΑΕ όταν έδωσε (τον Ιούλιο του 2016) σε διαβούλευση το αρχικό σχέδιο, ο Μηχανισμός θα πρέπει να δίνει κατάλληλα σήματα για την αποφυγή πρόωρων αποσύρσεων μονάδων, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του Συστήματος, σύμφωνα με τη Μελέτη Επάρκειας του ΑΔΜΗΕ, καθώς και για την έγκαιρη υλοποίηση των απαραίτητων επενδύσεων με τεχνικά χαρακτηριστικά που κρίνονται κατάλληλα για την αντιμετώπιση των αναμενόμενων λειτουργικών απαιτήσεων του ελληνικού διασυνδεδεμένου συστήματος.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να βασίζεται σε διαγωνιστικές διαδικασίες και να περιλαμβάνει μέτρα για την αποφυγή απροσδόκητων κερδών (windfall profits).
Σύμφωνα με τις βασικές πτυχές του Μηχανισμού, η κύρια υπηρεσία που θα αποζημιώνεται είναι η διαθεσιμότητα ισχύος, η οποία καθορίζεται από το επίπεδο της ισχύος που απαιτείται, ώστε να καλύπτεται μακροπρόθεσμα το κριτήριο αξιοπιστίας του Συστήματος. Η υπηρεσία θα παρέχεται μέσω της δημοπράτησης «Δικαιωμάτων Αξιοπιστίας» (Reliability Options), τα οποία δίνουν τη δυνατότητα αγοράς της απαραίτητης ισχύος για μια προκαθορισμένη περίοδο, κεντρικά από το Διαχειριστή του Συστήματος, σε μια διοικητικά καθορισμένη ανώτατη τιμή καλούμενη και ως Τιμή Άσκησης (ΤΕ-strike price) του Δικαιώματος Αξιοπιστίας. Τα Δικαιώματα Αξιοπιστίας θα συνδυάζονται με την υποχρέωση πραγματικής διάθεσης ισχύος από την πλευρά του παρόχου της υπηρεσίας.
Εν προκειμένω, το Σχέδιο της ΡΑΕ προτείνει να γίνεται κάθε χρόνο διαγωνισμός για την κάλυψη των αναγκών μετά από 4 χρόνια. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι το 2019 θα γίνει ο πρώτος διαγωνισμός, αυτός θα αφορά τις ανάγκες του 2023. Την πρώτη φορά θα γίνουν και ξεχωριστοί διαγωνισμοί για τα ενδιάμεσα χρόνια (2020, 2021, 2022).
Συνεπώς κάθε μονάδα που θα κερδίζει ΑΔΙ στο διαγωνισμό, θα τα κερδίζει για μια χρονιά. Για την επόμενη χρονιά θα πρέπει να ξανακερδίσει κ.ο.κ.
Αυτό όμως (το για μια χρονιά) αφορά τις υφιστάμενες μονάδες. Για τις καινούργιες, προκειμένου να υπάρχει επενδυτικό κίνητρο αλλά και διευκόλυνση χρηματοδότησης, η χορήγηση ΑΔΙ θα είναι εξασφαλισμένη για 7 χρόνια.
Οι ανάγκες που θα πρέπει να καλύπτονται μέσα από τους διαγωνισμούς επάρκειας ισχύος θα καθορίζονται από την ετήσια μελέτη επάρκειας που επικαιροποιεί ο ΑΔΜΗΕ. Με τα σημερινά δεδομένα πάντως γίνεται λόγος για 8.000 με 10.000 MW το χρόνο.
https://energypress.gr/news/adi-kai-gia-tis-lignitikes-tis-dei-alla-me-metro-provlepei-proto-shedio-toy-monimoy-mihanismoy
Το θέμα έχει βρεθεί ως γνωστόν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος το τελευταίο διάστημα, καθώς το αν θα λαμβάνουν ΑΔΙ οι λιγνιτικές μονάδες, πράγμα που κρίνεται από τις προβλέψεις του Μηχανισμού, συναρτάται άμεσα με τη βιωσιμότητα των προς πώληση λιγνιτικών σταθμών και συνεπώς με την επιτυχία
ή την αποτυχία του διαγωνισμού.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του energypress, στο σχέδιο της ΡΑΕ δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός, δηλαδή κανένας αποκλεισμός μονάδων από το δικαίωμα να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς δημοπράτησης «Δικαιωμάτων Αξιοπιστίας» (Reliability Options).
Συνεπώς οι λιγνιτικές μονάδες δικαιούνται ΑΔΙ.
Από εδώ και πέρα μπαίνει το ερώτημα αν το ελληνικό σχέδιο (αυτό δηλαδή που θα κοινοποιήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος στην Κομισιόν, μάλλον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο), θα εγκριθεί από την Κομισιόν.
Ανεξάρτητα από άλλες παραμέτρους, όσον αφορά το κρίσιμο ζήτημα της συμμετοχής των λιγνιτικών στα ΑΔΙ επάρκειας, είναι γνωστό ότι οι μέχρι τώρα προτάσεις και κατευθυντήριες γραμμές της Κομισιόν «κόβουν» τις λιγνιτικές μονάδες. Έχει, για την ακρίβεια, τεθεί ένα ανώτατο όριο εκπομπών CO2 στα 550 γρ./κιλοβατώρα για τις συμβατικές μονάδες, όπως οι λιγνιτικές, προκειμένου να συμμετέχουν σε μηχανισμούς ισχύος.
Όμως οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί και ο διάλογος στα ευρωπαϊκά όργανα για το «πακέτο της καθαρής ενέργειας» συνεχίζεται. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, είναι ισχυρή η τάση να δοθεί 5ετής περίοδος προσαρμογής για τις υφιστάμενες μονάδες.
Επιπλέον, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο Κλάους-Ντίτερ Μπόρχαρντ, διευθυντής της Κομισιόν για την κοινοτική αγορά ενέργειας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Αθήνα, εμφανίστηκε πρόθυμος να υποστηρίξει ακόμα και κάποια εξαίρεση της χώρας μας από τις αυστηρές κοινοτικές προδιαγραφές, αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο λιγνίτης στο ενεργειακό μας ισοζύγιο.
Τον ιδιαίτερο ρόλο της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής στην ασφάλεια εφοδιασμού στην Ελλάδα, αναγνώριζε άλλωστε και η Κομισιόν με σχετική απόφασή της στις 17 Απριλίου.
Σύμφωνα πάντως με εκτιμήσεις αξιόπιστων παραγόντων, εάν η χώρα μας ολοκληρώσει σύντομα τη διαδικασία και υποβάλει νωρίς την κοινοποίηση του σχεδίου, πιθανότατα η έγκριση του Μόνιμου Μηχανισμού Επάρκειας θα προηγηθεί της υπερψήφισης του «πακέτου καθαρής ενέργειας» της Ε.Ε. και θα εξασφαλιστεί έτσι η πίστωση χρόνου για τη συμμετοχή των λιγνιτικών στα ΑΔΙ.
Τι προβλέπει το σχέδιο του Μηχανισμού
Σύμφωνα με το σκεπτικό που είχε διατυπώσει η ΡΑΕ όταν έδωσε (τον Ιούλιο του 2016) σε διαβούλευση το αρχικό σχέδιο, ο Μηχανισμός θα πρέπει να δίνει κατάλληλα σήματα για την αποφυγή πρόωρων αποσύρσεων μονάδων, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη λειτουργία του Συστήματος, σύμφωνα με τη Μελέτη Επάρκειας του ΑΔΜΗΕ, καθώς και για την έγκαιρη υλοποίηση των απαραίτητων επενδύσεων με τεχνικά χαρακτηριστικά που κρίνονται κατάλληλα για την αντιμετώπιση των αναμενόμενων λειτουργικών απαιτήσεων του ελληνικού διασυνδεδεμένου συστήματος.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να βασίζεται σε διαγωνιστικές διαδικασίες και να περιλαμβάνει μέτρα για την αποφυγή απροσδόκητων κερδών (windfall profits).
Σύμφωνα με τις βασικές πτυχές του Μηχανισμού, η κύρια υπηρεσία που θα αποζημιώνεται είναι η διαθεσιμότητα ισχύος, η οποία καθορίζεται από το επίπεδο της ισχύος που απαιτείται, ώστε να καλύπτεται μακροπρόθεσμα το κριτήριο αξιοπιστίας του Συστήματος. Η υπηρεσία θα παρέχεται μέσω της δημοπράτησης «Δικαιωμάτων Αξιοπιστίας» (Reliability Options), τα οποία δίνουν τη δυνατότητα αγοράς της απαραίτητης ισχύος για μια προκαθορισμένη περίοδο, κεντρικά από το Διαχειριστή του Συστήματος, σε μια διοικητικά καθορισμένη ανώτατη τιμή καλούμενη και ως Τιμή Άσκησης (ΤΕ-strike price) του Δικαιώματος Αξιοπιστίας. Τα Δικαιώματα Αξιοπιστίας θα συνδυάζονται με την υποχρέωση πραγματικής διάθεσης ισχύος από την πλευρά του παρόχου της υπηρεσίας.
Εν προκειμένω, το Σχέδιο της ΡΑΕ προτείνει να γίνεται κάθε χρόνο διαγωνισμός για την κάλυψη των αναγκών μετά από 4 χρόνια. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι το 2019 θα γίνει ο πρώτος διαγωνισμός, αυτός θα αφορά τις ανάγκες του 2023. Την πρώτη φορά θα γίνουν και ξεχωριστοί διαγωνισμοί για τα ενδιάμεσα χρόνια (2020, 2021, 2022).
Συνεπώς κάθε μονάδα που θα κερδίζει ΑΔΙ στο διαγωνισμό, θα τα κερδίζει για μια χρονιά. Για την επόμενη χρονιά θα πρέπει να ξανακερδίσει κ.ο.κ.
Αυτό όμως (το για μια χρονιά) αφορά τις υφιστάμενες μονάδες. Για τις καινούργιες, προκειμένου να υπάρχει επενδυτικό κίνητρο αλλά και διευκόλυνση χρηματοδότησης, η χορήγηση ΑΔΙ θα είναι εξασφαλισμένη για 7 χρόνια.
Οι ανάγκες που θα πρέπει να καλύπτονται μέσα από τους διαγωνισμούς επάρκειας ισχύος θα καθορίζονται από την ετήσια μελέτη επάρκειας που επικαιροποιεί ο ΑΔΜΗΕ. Με τα σημερινά δεδομένα πάντως γίνεται λόγος για 8.000 με 10.000 MW το χρόνο.
https://energypress.gr/news/adi-kai-gia-tis-lignitikes-tis-dei-alla-me-metro-provlepei-proto-shedio-toy-monimoy-mihanismoy