Σε γρίφο με πολλούς αγνώστους εξελίσσεται η υπόθεση
πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, καθώς ένα σχεδόν μήνα πριν την
υποβολή των προσφορών, το μείγμα κινήτρων που θα συνοδεύει το
διαγωνισμό, παραμένει άγνωστο.
Τα σενάρια γύρω από τα κίνητρα δίνουν και παίρνουν, όταν
την ίδια στιγμή οι αβεβαιότητες παραμένουν υψηλές, αφενός για τη πορεία
των τιμών CO2, αφετέρου ως προς το αν η Κομισιόν θα εγκρίνει τα περίφημα
"λιγνιτικά ΑΔΙ", την ένταξη δηλαδή και των μονάδων της ΔΕΗ σε ένα
μηχανισμό που θα αποζημιώνει στη χονδρική και τους λιγνίτες για την ισχύ
που παρέχουν στο σύστημα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι υποψήφιοι επενδυτές έχουν
διαμηνύσει προς ΔΕΗ και ΥΠΕΝ ότι αν δεν υπάρξουν ισχυρά κίνητρα, τότε
και εκείνοι απλά δεν θα υποβάλουν προσφορές, όπως προκύπτει και από το
2ο γύρο παρατηρήσεων που αυτοί υπέβαλαν.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress", τρία είναι τα
βασικά σενάρια που βρίσκονται πλέον στο τραπέζι σχετικά με τις ρήτρες,
που φέρονται να έχουν προτείνει οι ενδιαφερόμενοι.
Α. "Ρήτρα CO2", δηλαδή ένα κοινά αποδεκτό εύρος διαμόρφωσης
για τις τιμές των δικαιωμάτων, με κατώτατο κατώφλι και με ταβάνι. Οταν
για παράδειγμα οι τιμές θα ξεπερνούν το ταβάνι, τότε θα υπάρχει μια
ρήτρα προστασίας για τους επενδυτές, αν πάλι πέφτουν κάτω από το
κατώφλι, τότε θα αποζημιώνεται η ΔΕΗ. Τις τελευταίες ημέρες οι τιμές CO2
κινούνται πτωτικά, και χθες διαμορφώθηκαν στα 18,57 ευρώ/ τόνος, ωστόσο
τα σενάρια επιμένουν για τιμές ακόμη και πάνω από 30 ευρώ.
Β. "Ρήτρα λιγνιτικών ΑΔΙ", με πρόταση επιστροφής από τον
επενδυτή του 30% στη ΔΕΗ, εφόσον φυσικά αυτά εγκριθούν από τη Κομισιόν.
Στην ουσία θα πρόκειται για μια φόρμουλα, μέσω της οποίας θα
διασφαλίζονται οι υποψήφιοι για είσπραξη είτε κάποιου επιπλέον εφάπαξ
ποσού, είτε ενός ποσοστού απο τα ΑΔΙ που θα πάρουν οι μοναδες, αν και
εφόσον τους δοθούν. Το ζήτημα εδώ είναι ότι η διαδικασία σε επίπεδο
Κομισιόν ακόμη καθυστερεί και το τοπίο δεν αναμένεται να ξεκαθαρίσει
πριν από τα τέλη του έτους.
Γ. "Ρήτρα" συμμετοχής των επενδυτών τόσο στα κέρδη όσο και
στις ζημιές των μονάδων. Εφόσον οι μονάδες είναι κερδοφόρες, τότε
επενδυτές και ΔΕΗ θα μοιράζονται τα κέρδη, ακόμη και σε ποσοστό
μεγαλύτερο του 30%. Το ίδιο ωστόσο ισχύει και όταν αυτές γράφουν ζημιές,
δηλαδή οι δύο πλευρές θα τη μοιράζονται σε ανάλογο ποσοστό. Όσοι
παρακολουθούν τις διεργασίες επικαλούνται σε αυτό το σημείο, το
παράδειγμα εξαγοράς των λιγνιτικών μονάδων και ορυχείων της σουηδικής
Vattenfal στη Γερμανία, από την τσέχικη κοινοπραξία EPH- PPF
Investments. Δημοσιογραφικές πληροφορίες που είχαν τότε διαρρεύσει στον
Τύπο ανέφεραν ότι το τίμημα στο οποίο έγινε η συναλλαγή ήταν συμβολικό
(ύψους 1 ευρώ!). Από την άλλη όμως πλευρά, η τσέχικη κοινοπραξία ανέλαβε
υποχρεώσεις αξίας 2 δισ ευρώ, οι οποίες περιλαμβάνουν δάνεια και τις
υποχρεώσεις αναφορικά με την απόσυρση των μονάδων.
Μια από τις πιο συχνές πάντως παρατηρήσεις των υποψηφίων
αφορά στη μείωση του προσωπικού των προς εξαγορά εταιρειών, μαζί με τη
δυνατότητα αλλαγής στις εργασιακές τους σχέσεις. Ακριβώς επειδή η ΔΕΗ
και το ΥΠΕΝ δεν κάνουν πίσω σε αυτό το θέμα, οι υποψήφιοι θέτουν την
ύπαρξη ρήτρας συμμετοχής στα κέρδη και τις ζημιές.
Τα παραπάνω φυσικά είναι όλα σχέδια επί χάρτου. Τίποτα
ακόμη δεν έχει κλειδώσει, καμία απόφαση από ΔΕΗ και ΥΠΕΝ δεν έχει
ληφθεί, γεγονός που σημαίνει ότι οι αβεβαιότητες για τη τύχη του
διαγωνισμού παραμένουν.
Ετερος αστάθμητος παράγοντας που επίσης δεν έχει
"κλειδώσει" αφορά στο χρόνο ζωής των άλλων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ,
δηλαδή του Αμυνταίου και της Καρδιάς. Τυχόν έγκριση από την ΕΕ,
αναβαθμίζει το Αμύνταιο προκειμένου να παρατείνει τη λειτουργία του, και
επομένως ο αγοραστής των μονάδων της ΔΕΗ θα βρεθεί αντιμέτωπος με
μεγαλύτερο ανταγωνισμό απ’ αυτόν στον οποίο υπολόγιζε.
Ολοι πάντως γνωρίζουν ότι αν ο διαγωνισμός ναυαγήσει, τότε
αυτόματα οι Βρυξέλλες θα θέσουν ζήτημα πώλησης υδροηλεκτρικών μονάδων
της ΔΕΗ, οι οποίες μέχρι σήμερα την έχουν γλιτώσει.