Μεσογειακή χώρα η Ελλάδα και η παγκόσμια κοινότητα την έχει συνδέσει με το καλοκαίρι, τη θάλασσα, την ηλιοφάνεια.
Κι όμως η Ελλάδα μας είναι μία χώρα όπου ο χειμώνας μπορεί να δείξει (και όντως δείχνει) το σκληρό του πρόσωπο.
Χιονοπτώσεις, χαμηλές (πολύ χαμηλές) θερμοκρασίες, παγετοί,
ψυχροί άνεμοι είναι τα χαρακτηριστικά του καιρού τις ημέρες της
βαρυχειμωνιάς.
Οι ανάγκες για ρεύμα σαφώς και είναι αυξημένες.
Πάντα είναι με τέτοιες συνθήκες και δεν είναι τυχαίο το
γεγονός ότι την Τετάρτη 9.1.2019 σημειώθηκε νέο ρεκόρ κατανάλωσης
ηλεκτρικής ενέργειας, και μάλιστα πάνω και από τα επίπεδα της
ενεργειακής κρίσης του προ περασμένου χειμώνα.
Η διαθεσιμότητα των φωτοβολταϊκών μειωμένη, τα αιολικά
περιορισμένα, η ζήτηση αυξημένη και η εξίσωση δεν επρόκειτο ΠΟΤΕ να
λυθεί εάν για μία ακόμα φορά δεν επιστρατεύονταν οι θερμικές μονάδες που
μαζί με τα υδροηλεκτρικά «κράτησαν» το σύστημα και απέτρεψαν τον
συναγερμό.
Για πολλοστή φορά ο βρώμικος μαύρος λιγνίτης, αυτός που με
τόσο μένος πολεμούν και πασχίζουν να τον «βγάλουν από τη μέση», την ίδια
ώρα που επιχειρούν να ξεπουλήσουν ή να κλείσουν λιγνιτικές μονάδες,
έβγαλε ασπροπρόσωπο το σύστημα και επέτρεψε την απρόσκοπτη
ηλεκτροδότηση.
Για πολλοστή φορά, οι εργαζόμενοι σε ορυχεία και σταθμούς
παραγωγής (άξιοι πολλών συγχαρητηρίων) υπερέβαλαν εαυτόν και υπό εξόχως
δυσμενείς συνθήκες κατάφεραν να κρατήσουν «αλώβητη» τη σωστή λειτουργία
του συστήματος.
Για μια ακόμα φορά κάποιοι ΑΠΕλπισμένοι, θα κάνουν σιωπηρά
το σταυρό τους ευχαριστώντας για την ύπαρξη και τη λειτουργία των
λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ, επιβεβαιώνοντας την πάγια
θέση του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ για την ανάγκη προστασίας του Εθνικού μας πλούτου,
που χάρη σε αυτόν έχουν διαχρονικά αποτραπεί τα χειρότερα σε ό,τι έχει
να κάνει με την ηλεκτροδότηση της χώρας.