Οι επιτυχημένες και οι αποτυχημένες επιλογές στην ενεργειακή πολιτική
O ενεργειακός κλάδος θα είναι ο πρωταγωνιστής των
επενδύσεων καθώς οι κινήσεις που έχουν γίνει είναι μόνον η αρχή μιας
ευρείας γκάμας προγραμμάτων που δημιουργούν νέο κέντρο βάρος στην
ελληνική οικονομία.
Οι φορείς που υλοποιούν και θα υλοποιήσουν αυτά τα προγράμματα είναι κατά μεγάλο μέρος οι εισηγμένες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην διαδικασία ανάπτυξης ανάλογων κινήσεων, που δημιουργούν νέα δεδομένα στην παραγωγική οικονομία.
Το βασικό ερώτημα από την θητεία της απερχόμενης κυβέρνησης είναι πως θα προχωρήσει κα θα ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού, που είχε πολύ περιορισμένα αποτελέσματα μετά την εφαρμογή του Γ Μνημονίου, από τις διενέργειες των δημοπρασιών NOME, προκάλεσε ζημίες στην ΔΕΗ, η οποία
μένει με άλυτα προβλήματα που ζητούν άμεσες λύσεις.
Γιατί απέτυχε η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας
Για να χάσει η ΔΕΗ το 50% του μεριδίου της στην προμήθεια ηλεκτρισμού καθιέρωσε το κυβερνητικό επιτελείο στην αρχή της απερχόμενης τετραετίας το μηχανισμό των δημοπρασιών ΝΟΜΕ.
Έναν μηχανισμό για τον οποίο όλοι πλέον παραδέχονται ότι δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, σε ότι αφορά το άνοιγμα της αγοράς ενώ έχει επιβαρύνει τη ΔΕΗ περί το 1 δις ευρώ μέχρι σήμερα, τα δε αποτελέσματα ήταν αρνητικά ακόμα και για τους ιδιώτες παραγωγούς, ευνοώντας κατ ουσίαν μόνο τους traders.
Και ενώ ο χρόνος κυλούσε, τα κέρδη της ΔΕΗ μειώνονταν, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ακολουθούσαν αντίθετη πορεία και οι Θεσμοί πίεζαν για απελευθέρωση της αγοράς, το υπουργείο παρουσίασε το σχέδιο της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων ως λύση για να ανταποκριθεί η χώρα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που επέβαλε μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στη λιγνιτική παραγωγή.
Βεβαίως εδώ υπάρχει ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα: Οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ που στην πραγματικότητα είναι διάθεση στον ανταγωνισμό λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ δεν κάλυπταν την απαίτηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου;
Πάντως το ΥΠΕΝ επέμεινε έως το τέλος ότι μέσω αυτών των επιλογών η ΔΕΗ διατηρεί τον έλεγχο των υδροηλεκτρικών, μένοντας σε ένα επιχείρημα που ίσως να φαινόταν ότι συνάδει με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν προσμετρούσε τις επιπτώσεις όλων των προηγούμενων επιλογών για τη ΔΕΗ.
Αν είχε επιταχυνθεί η πώληση των λιγνιτικών μονάδων εντος του 2017 και πριν ανέβουν οι τιμές των CO2, μπορεί να μιλούσαμε σήμερα για ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα όμως η καθυστέρηση αλλά και η μη πρόληψη της αντιστάθμισης του κινδύνου οδήγησαν τελικά σε άκαρπο διαγωνισμό και μηδενικό αποτέλεσμα του στόχου της αποεπένδυσης.
Μπορεί η απερχόμενη δίοκηση της ΔΕΗ να απέφυγε λάθη προηγουμένων που υπέγραψαν χαριστικές συμβάσεις, όμως η άνοδος του CO2 αλλά και ο τρόπος που έγινε ο διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ αφήνουν βαθιά ρήγματα στην Επιχείρηση.
ΑΔΜΗΕ το ισχυρό στόρυ
Από την άλλη πλευρά, ο ΑΔΜΗΕ έχει αποτελέσει μετά την τοποθέτηση Μανουσάκη από το ΥΠΕΝ στην θέση του διευθύνοντος συμβούλου τον ισχυρό καταλύτη, για ένα ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 4 δισ ευρώ, που θα μειώσει κατά εκατοντάδες εκατ ευρώ το κόστος ενέργειας της χώρας και θα δώσει σημαντικές εργασίες και απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα.
Η προοπτική ανάπτυξης είναι ισχυρή με βάση το πρόγραμμα επενδύσεων 4 δισ. ευρώ (CAPEX για την πείοδο 2019 - 2027).
Ο ΑΔΜΗΕ έχει έναν υποδανεισμένο ισολογισμό και κατά συνέπεια μπορεί να υποστηρίξει το ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές (EDISON)
Προβλέπεται ότι η σχέση debt (δάνεια)/EBITDA από 0.9 στο τέλος του 2018 θα φτάσει στο 5 το 2025, το οποίο είναι μέσα στα πλαίσια της κεφαλαιακής δομής των υπόλοιπων και ομοειδών εταιρεών Κοινής Ωφέλειεας της Ευρώπης
Υπολογίζοντας μια πρόοδο στη χρονική ανάπτυξη των επενδύσεων, λένε οι αναλυτές, προβλέπουμε τον δείκτη EV RAB CAGR (σύνθετος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης) στο 11% για την περίοδο 2018 – 2027.
Ο RAB δηλαδή regulator asset base, είναι ένας δείκτης κλειδί για την βιομηχανία υποδομών που εποπτεύεται με βάση το πλαίσιο εταιρειών Κοινής Ωφελείας, που δημιουργήθηκε κυρίως στη Βρετανία με επίκεντρο το City του Λονδίνου.
Όπως αναφέρει η ανάλυση, ένας ανοδικός RAB σε συνδυασμό με μείωση του χρηματοοικονομικού κόστους, καθώς και μείωση του εταιρικού φόρου, μπορεί να οδηγήσει υψηλότερα κατά 11% τα κέρδη EPS CAGR (σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης) ανά μετοχή την περίοδο 2019 – 2023.
Ο ΑΔΜΗΕ έχει πολύ μεγάλα projects υπό εκτέλεση και ευνοείται από το γεγονός ότι η ελληνική αγορά ηλεκτρισμού βρίσκεται σε μετασχηματισμό με ανάπτυξη των ΑΠΕ και των διασυνδέσεων που σημαίνει ότι θα πρέπει να αναβαθμιστεί το δίκτυο.
Αυτό το μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα μπορεί να υποστηρίξει μια ισχυρή ανάπτυξη στο RAB με εκτίμηση της τάξεως του 19% RAB CAGR για την περίοδο 2018 – 2021.
www.worldenergynews.gr
Οι φορείς που υλοποιούν και θα υλοποιήσουν αυτά τα προγράμματα είναι κατά μεγάλο μέρος οι εισηγμένες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην διαδικασία ανάπτυξης ανάλογων κινήσεων, που δημιουργούν νέα δεδομένα στην παραγωγική οικονομία.
Το βασικό ερώτημα από την θητεία της απερχόμενης κυβέρνησης είναι πως θα προχωρήσει κα θα ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού, που είχε πολύ περιορισμένα αποτελέσματα μετά την εφαρμογή του Γ Μνημονίου, από τις διενέργειες των δημοπρασιών NOME, προκάλεσε ζημίες στην ΔΕΗ, η οποία
μένει με άλυτα προβλήματα που ζητούν άμεσες λύσεις.
Γιατί απέτυχε η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας
Για να χάσει η ΔΕΗ το 50% του μεριδίου της στην προμήθεια ηλεκτρισμού καθιέρωσε το κυβερνητικό επιτελείο στην αρχή της απερχόμενης τετραετίας το μηχανισμό των δημοπρασιών ΝΟΜΕ.
Έναν μηχανισμό για τον οποίο όλοι πλέον παραδέχονται ότι δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, σε ότι αφορά το άνοιγμα της αγοράς ενώ έχει επιβαρύνει τη ΔΕΗ περί το 1 δις ευρώ μέχρι σήμερα, τα δε αποτελέσματα ήταν αρνητικά ακόμα και για τους ιδιώτες παραγωγούς, ευνοώντας κατ ουσίαν μόνο τους traders.
Και ενώ ο χρόνος κυλούσε, τα κέρδη της ΔΕΗ μειώνονταν, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ακολουθούσαν αντίθετη πορεία και οι Θεσμοί πίεζαν για απελευθέρωση της αγοράς, το υπουργείο παρουσίασε το σχέδιο της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων ως λύση για να ανταποκριθεί η χώρα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που επέβαλε μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στη λιγνιτική παραγωγή.
Βεβαίως εδώ υπάρχει ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα: Οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ που στην πραγματικότητα είναι διάθεση στον ανταγωνισμό λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ δεν κάλυπταν την απαίτηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου;
Πάντως το ΥΠΕΝ επέμεινε έως το τέλος ότι μέσω αυτών των επιλογών η ΔΕΗ διατηρεί τον έλεγχο των υδροηλεκτρικών, μένοντας σε ένα επιχείρημα που ίσως να φαινόταν ότι συνάδει με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν προσμετρούσε τις επιπτώσεις όλων των προηγούμενων επιλογών για τη ΔΕΗ.
Αν είχε επιταχυνθεί η πώληση των λιγνιτικών μονάδων εντος του 2017 και πριν ανέβουν οι τιμές των CO2, μπορεί να μιλούσαμε σήμερα για ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα όμως η καθυστέρηση αλλά και η μη πρόληψη της αντιστάθμισης του κινδύνου οδήγησαν τελικά σε άκαρπο διαγωνισμό και μηδενικό αποτέλεσμα του στόχου της αποεπένδυσης.
Μπορεί η απερχόμενη δίοκηση της ΔΕΗ να απέφυγε λάθη προηγουμένων που υπέγραψαν χαριστικές συμβάσεις, όμως η άνοδος του CO2 αλλά και ο τρόπος που έγινε ο διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ αφήνουν βαθιά ρήγματα στην Επιχείρηση.
ΑΔΜΗΕ το ισχυρό στόρυ
Από την άλλη πλευρά, ο ΑΔΜΗΕ έχει αποτελέσει μετά την τοποθέτηση Μανουσάκη από το ΥΠΕΝ στην θέση του διευθύνοντος συμβούλου τον ισχυρό καταλύτη, για ένα ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 4 δισ ευρώ, που θα μειώσει κατά εκατοντάδες εκατ ευρώ το κόστος ενέργειας της χώρας και θα δώσει σημαντικές εργασίες και απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα.
Η προοπτική ανάπτυξης είναι ισχυρή με βάση το πρόγραμμα επενδύσεων 4 δισ. ευρώ (CAPEX για την πείοδο 2019 - 2027).
Ο ΑΔΜΗΕ έχει έναν υποδανεισμένο ισολογισμό και κατά συνέπεια μπορεί να υποστηρίξει το ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές (EDISON)
Προβλέπεται ότι η σχέση debt (δάνεια)/EBITDA από 0.9 στο τέλος του 2018 θα φτάσει στο 5 το 2025, το οποίο είναι μέσα στα πλαίσια της κεφαλαιακής δομής των υπόλοιπων και ομοειδών εταιρεών Κοινής Ωφέλειεας της Ευρώπης
Υπολογίζοντας μια πρόοδο στη χρονική ανάπτυξη των επενδύσεων, λένε οι αναλυτές, προβλέπουμε τον δείκτη EV RAB CAGR (σύνθετος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης) στο 11% για την περίοδο 2018 – 2027.
Ο RAB δηλαδή regulator asset base, είναι ένας δείκτης κλειδί για την βιομηχανία υποδομών που εποπτεύεται με βάση το πλαίσιο εταιρειών Κοινής Ωφελείας, που δημιουργήθηκε κυρίως στη Βρετανία με επίκεντρο το City του Λονδίνου.
Όπως αναφέρει η ανάλυση, ένας ανοδικός RAB σε συνδυασμό με μείωση του χρηματοοικονομικού κόστους, καθώς και μείωση του εταιρικού φόρου, μπορεί να οδηγήσει υψηλότερα κατά 11% τα κέρδη EPS CAGR (σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης) ανά μετοχή την περίοδο 2019 – 2023.
Ο ΑΔΜΗΕ έχει πολύ μεγάλα projects υπό εκτέλεση και ευνοείται από το γεγονός ότι η ελληνική αγορά ηλεκτρισμού βρίσκεται σε μετασχηματισμό με ανάπτυξη των ΑΠΕ και των διασυνδέσεων που σημαίνει ότι θα πρέπει να αναβαθμιστεί το δίκτυο.
Αυτό το μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα μπορεί να υποστηρίξει μια ισχυρή ανάπτυξη στο RAB με εκτίμηση της τάξεως του 19% RAB CAGR για την περίοδο 2018 – 2021.
www.worldenergynews.gr