ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΤΕ ΔΕΗ Κ. ΜΑΝΙΑΤΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΟΡΔΑΙΑΣ

Κυρίες και κύριοι,

Ένας από τους βασικούς λόγους (μέσα στους δεκάδες) για τον οποίο η επιχείρηση έφτασε λίγο πριν την οικονομική κατάρρευση είναι ο εκτοπισμός και η απαξίωση του λιγνίτη (του εθνικού μας καυσίμου) ο οποίος επί δεκαετίες ολόκληρες ήταν η βάση της κερδοφορίας της επιχείρησης (και των φθηνών τιμολογίων στους καταναλωτές), και του οποίου πλέον η συμμετοχή στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μας από πέρσι βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών!

Πιο συγκεκριμένα, από 30,5 TWh το 2009, το 2015 κατρακύλησε στις 19 TWh, το 2016 στις 15 TWh το 2017 στις 16 TWh (!!) και πέρσι έκλεισε στις 14,9 TWh!!

Αυτό δεν έγινε τυχαία.

Σε μεγάλο βαθμό έγινε με σχέδιο (που συνεχίζεται) για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα. Η δε υλοποίηση του σχεδίου έγινε και γίνεται με πολλούς τρόπους.

Ένας τρόπος για την απαξίωση και τον εκτοπισμό του λιγνίτη ήταν η επί 19 χρόνια συνειδητή αγνόηση των όσων όριζαν οι νόμοι για την άμεση κατάρτιση του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού και κατ’ επέκταση του καθορισμού του μίγματος καυσίμου.

ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΗΓΑΖΕ ΤΟ ΚΑΚΟ.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΒΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ (ΜΕ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ) ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ.

Εάν η πολιτεία είχε σταθεί στο ύψος των ευθυνών της (όπως γίνεται σε κάθε σοβαρή χώρα) και είχε καταρτίσει τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό, εδώ και δεκαεννιά χρόνια με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, ξανατονίζω, με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος

Ø  και η αναγκαιότητα του λιγνίτη θα είχε αναδειχθεί (και κατ’ επέκταση θα ήταν αναγκασμένες οι κυβερνήσεις να τρέξουν να πάρουν δωρεάν δικαιώματα CO2 και για μετά το 2012)

Ø  και οι ΑΠΕ θα είχαν μπει (αλλά όχι άναρχα και αλόγιστα και την ώρα που έπρεπε για να μην τις πληρώνουμε πανάκριβα)

Ø  και σ’ αυτό το σημείο του εκτοπισμού και της απαξίωσής του δεν θα είχαμε φτάσει.

ΕΣΕΚ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

 

Από πέρσι λοιπόν έχουμε στα χέρια μας ένα συγκεκριμένο σχέδιο εθνικού μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, το ΕΣΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ και πριν λίγες μέρες πήραμε στα χέρια μας και το ΕΣΕΚ της ΝΔ. Έχουμε λοιπόν δύο σχέδια Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού.

Το θέμα όμως είναι τι Μακροχρόνιος Ενεργειακός Σχεδιασμός είναι αυτός;

Για λογαριασμό ποιων;

Για όφελος ποιων;

Της χώρας μας και των καταναλωτών ή των συμφερόντων;

Πριν κάνω το οποιοδήποτε σχόλιο το πρώτο που θέλω να επισημάνω σε σχέση με το ΕΣΕΚ που ετοίμασε η ΝΔ είναι ότι για πρώτη φορά στην αρμόδια επιτροπή δεν συμμετείχε η ΔΕΗ.

Με βάση αυτό το μόνο σχόλιο που χωρά είναι… Ντροπή!!!

Το δεύτερο που επίσης θέλω να επισημάνω είναι το οξύμωρο (το λέω κομψά) του πριν μιλήσουν οι ειδικοί, οι επιστήμονες για το μίγμα καυσίμου, για το αν χρειάζεται ή όχι λιγνιτική παραγωγή και μετά το 2028, ο κ. Πρωθυπουργός προεξόφλησε από το βήμα της διάσκεψης του ΟΗΕ για την ενέργεια και το κλίμα ότι μετά το τέλος του 2028 λιγνίτες τέλος. Τελεία και παύλα.

Με βάση αυτή την εικόνα, του να προηγείται το κάρο και να έπεται το άλογο, θα ήθελα να ρωτήσω, γιατί ο κ. Πρωθυπουργός έσπευσε να προκαταλάβει τους ειδικούς;

Με ποια μελέτη είπε – αποφάσισε ότι η χώρα μετά το 2028 δεν χρειάζεται καθόλου λιγνιτική παραγωγή;

Με το ΕΣΕΚ η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας και ο κίνδυνος να μείνουμε χωρίς ρεύμα αυξάνεται.

Όμως για να μην είμαι αόριστος, επιτρέψτε μου να γίνω πιο συγκεκριμένος ξεκινώντας από την παράμετρο ενεργειακή εξάρτηση.

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Το μεγαλύτερο όπλο της χώρας μας για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ο κατ’ εξοχήν εγχώριος ενεργειακός πόρος, ο λιγνίτης.

Δυστυχώς όμως το ΕΣΕΚ της ΝΔ δεν έκανε καν τον κόπο να διερευνήσει αν μια πιο εντατική χρήση των λιγνιτικών μονάδων ως το 2030 και μάλιστα χωρίς να επηρεάζονται οι στόχοι για το CO2 και την αύξηση διείσδυσης των ΑΠΕ θα είχε σαν αποτέλεσμα την χαμηλότερη ενεργειακή εξάρτηση.

Αν δει κανείς που ήταν ο Δείκτης ενεργειακής εξάρτησης της χώρας τα προηγούμενα χρόνια σε σχέση με τη μείωση της παραγωγής από λιγνίτη θα βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα.

Συγκεκριμένα το 2008 ήταν γύρω στο 70%.

Το 2013, λόγω της οικονομικής κρίσης, έπεσε στο 62,17%.

Το 2016 έφτασε στο 73,65%.

Με λίγα λόγια, το ποσοστό αύξησης του εν λόγω Δείκτη μεταξύ 2013-2016 ήταν 20%.

Σε αυτό το διάστημα η κατανάλωση λιγνίτη μειώθηκε κατά 40%.

Άρα είναι φανερό ότι η κατά 20% αύξηση του Δείκτη ενεργειακής εξάρτησης οφείλεται τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της στην κατά 40% μείωση του λιγνίτη.

Συνεπώς, η μείωση του ποσοστού του λιγνίτη από το 33% σήμερα στο 0%, όπως προβλέπει το νέο ΕΣΕΚ, και η αντικατάστασή του από το εισαγόμενο φυσικό αέριο ως κύριο καύσιμο της μεταβατικής περιόδου είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ

Σε σχέση με την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού.

Με βάση ότι το ΕΣΕΚ προβλέπει τεράστια αύξηση των ΑΠΕ που το μεγαλύτερο ποσοστό αυτής της ενέργειας είναι στην κυριολεξία στοχαστικό φαινόμενο, το πρώτο που πρέπει να επισημάνω είναι ότι η εγκατεστημένη θερμική ισχύς που το ΕΣΕΚ προβλέπει για το 2025 και 2030 (με δεδομένο ότι η αποθήκευση ενέργειας δεν είναι εξασφαλισμένη) είναι πάρα πολύ μικρή.

Με όλο το σεβασμό θέλω να ρωτήσω τους κυρίους που κατάρτησαν το ΕΣΕΚ της ΝΔ έχουν λάβει υπ’ όψιν τους, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΤΙΣ ΑΙΧΜΕΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ;

Για παράδειγμα, αν μια νύχτα καλοκαιριού που δεν έχουμε τα φωτοβολταϊκά και ταυτόχρονα δεν φυσάει τις αιχμές της ζήτησης πως θα τις καλύψουν;

Με μπαταρίες;

Μα ακόμα η τεχνολογία είναι πολύ πίσω.

Με αντλιοταμίευση;

Που πόσο;

Αλλά ακόμα και αν αναπτυχθεί η τεχνολογία της αποθήκευσης έχετε δει κάθε πότε θα χρειάζονται αντικατάσταση οι μπαταρίες και πόσο θα επιβαρύνει αυτό τη MWh;

Δυστυχώς πολύ φοβάμαι ότι τα ερωτήματα αυτά δεν τους είχαν απασχολήσει καθόλου.

Όπως καθόλου δεν τους έχει απασχολήσει το τι θα γίνουν οι περιοχές που εξορύσσεται ο λιγνίτης.

Κυρίες και κύριοι,

Πέρα από την αύξηση του κινδύνου να μην έχουμε ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια με το ΕΣΕΚ,

εκείνο που έρχεται ΣΥΝΤΟΜΑ, ΑΜΕΣΑ είναι η μετατροπή της περιοχής σας σε βιομηχανικό νεκροταφείο.

Η μετατροπή της πόλης σας σε πόλη – φάντασμα.

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Τούτων δοθέντων μπαίνει το εύλογο ερώτημα:

Τι κάνουμε;

Εκείνο το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να αγωνιστούμε να αλλάξουν μια σειρά παράμετροι του ΕΣΕΚ ως προς τη συμμετοχή της λιγνιτικής παραγωγής σε σχέση με την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού και την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας.

Στην προσπάθεια μας αυτή είναι σίγουρο ότι θα βρούμε πολλά εμπόδια και θα ακούσουμε πολλά επιχειρήματα.

Μέσα σ’ αυτά (το ακούσαμε ήδη) από τα πλέον επίσημα χείλη είναι και το ότι :

Συμφέρει να κλείσουμε τις λιγνιτικές μονάδες, να κάθονται οι εργαζόμενοι χωρίς να κάνουν τίποτα και να τους πληρώνουμε…!!

Επίσης θα ακούσουμε ότι οι λιγνιτικές μονάδες βάζουν μέσα τη ΔΕΗ και ότι για το διάστημα από το ΓΕΝΑΡΗ του 2016 μέχρι τον Ιούνη του 2019 η ΔΕΗ ζημιώθηκε εξαιτίας των λιγνιτικών με 683 εκ.

·     Ναι είναι αλήθεια. Όντως η ΔΕΗ ζημιώθηκε με εκατοντάδες εκατομμύρια (δεν συμφωνώ στον αριθμό).

·     Ναι, είναι αλήθεια ότι το κόστος για αγορά CO2 από 0 € το 2009, πέρσι έφτασε τα 363,925.032 και φέτος θα ξεπεράσει τα 500 εκ.

Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι το χειμώνα του 2016 – 2017 εάν δεν είχαμε τις λιγνιτικές μονάδες η χώρα θα είχε σβήσει.

Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι η παραγωγή από αιολικά και Φ/Β είναι στοχαστικό φαινόμενο και ότι το θέμα της αποθήκευσης ενέργειας σε τέτοιες ποσότητες που να προσδίδουν ασφάλεια δεν έχει λυθεί.

Όμως ακόμα και αν δεν είχαμε κανένα άλλο επιχείρημα, ένα αρκεί.

Ο σεβασμός στις πολύπαθες περιοχές των Ν. Αρκαδίας, Κοζάνης και Φλώρινας.

Κανένας δεν δικαιούται να συμπεριφερθεί σε αυτές τις περιοχές και τους κατοίκους τους απαξιωτικά και να τους πετάξει σαν στημένη λεμονόκουπα.

Συνεπώς πρέπει να δοθεί χρόνος για την επόμενη μέρα.

Εμείς ως ΕΤΕ/ΔΕΗ όσο περνάει από χέρι μας δεν θα το επιτρέψουμε.