Τα στοιχεία σχετικά με το ρυθμό είσπραξης των λογαριασμών ρεύματος
που παρακολουθούν μέρα με τη μέρα οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται
στην προμήθεια ρεύματος και τα οποία κοινοποιούν σε εβδομαδιαία βάση στο
ΥΠΕΝ και στη ΡΑΕ επιβεβαιώνουν τους φόβους που εξαρχής είχαν
διατυπωθεί.
Τα στοιχεία σχετικά με το ποσοστό ανεισπραξιμότητας δεν είναι ίδια από εταιρεία σε εταιρεία, ωστόσο για όλους υπάρχει πρόβλημα καθώς για κάποιες εταιρείες το ποσοστό αυτό κινείται λίγο πάνω από το 20% και σε άλλες ξεπερνάει και το 35%.
Οι εισπράξεις της ΔΕΗ είναι μειωμένες σε σχέση με την μέχρι σήμερα ροή κατά περίπου 20% και η επιχείρηση έχει αποδυθεί σε αγώνα για να δώσει εναλλακτικές δυνατότητες πληρωμής στους καταναλωτές της.
Το ίδιο κάνουν και οι ιδιωτικές εταιρείες, αξιοποιώντας, άλλη περισσότερο και άλλη λιγότερο, ανάλογα και με το ιδιαίτερο προφίλ (της εταιρείας και των πελατών της) κάθε μιας, των δυνατοτήτων που δίνουν οι σύγχρονες ηλεκτρονικές τεχνολογίες.
Ο φόβος που διακατέχει τους πάντες είναι ότι τα ποσοστά ανεισπραξιμότητας θα αυξηθούν εάν συνεχίσει επί πολύ η οικονομική στασιμότητα. Αλλά ακόμα και αν τα ποσοστά καταστεί δυνατόν να παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα, η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων προμήθειας γίνεται επισφαλής, στο βαθμό που απαιτούνται συνεχείς ταμειακές ενέσεις για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Ούτως ή άλλως, τα κεφάλαια που απαιτούνται για την δραστηριοποίηση στην προμήθεια είναι μεγάλα. Οι προμηθευτές πληρώνουν κάθε μέρα για την ενέργεια που απορροφούν από τον ΗΕΠ και οι ίδιοι εισπράττουν μετά από 45 περίπου ημέρες, όταν λήγουν και οι λογαριασμοί των πελατών.
Υψηλό είναι και το κόστος που έχουν για να μπορούν να καταθέτουν τις εγγυητικές στους διαχειριστές, με βάση το τζίρο τους (περίπου για το ποσό που αντιστοιχεί στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις των πελατών τους για ένα μήνα).
Επιπλέον μέχρι σήμερα κατά κανόνα έχουν λαμβάνειν από τους Διαχειριστές σημαντικά ποσά, ενώ οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν στην ώρα τους τα ποσά των ρυθμιζόμενων χρεώσεων ανεξάρτητα αν τα έχουν εισπράξει ή όχι.
Μοναδικό πλεονέκτημα που έχουν αυτή την περίοδο είναι τα ικανοποιητικά margin που ισχύουν λόγω της κατάρρευσης των τιμών χονδρικής.
Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι λίγοι αυτοί που προβλέπουν ακόμα και χρεοκοπία κάποιων προμηθευτών εάν μειωθούν πολύ τα ποσά που «μπαίνουν στο ταμείο» από τους καταναλωτές, επαγγελματικούς και οικιακούς. Ας σημειωθεί, δε, ότι τα «όπλα» που έχουν στη φαρέτρα τους οι εταιρείες έναντι των πελατών που δεν πληρώνουν είναι περιορισμένα, καθώς υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί εύκολα να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα αποκοπής της ηλεκτροδότησης.
Η πρόσφατη πίστωση που υιοθέτησε η κυβέρνηση για την καταβολή προς τους διαχειριστές του 30% των ρυθμιζόμενων χρεώσεων αξιολογείται από τους προμηθευτές ως «ασπιρίνη» καθώς δεν φαίνεται να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους για ρευστό. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ο κλάδος ζητούσε να πάει προς τα πίσω το σύνολο της πληρωμής των ρυθμιζόμενων κατά 60 ή και 90 ημέρες.
Πρέπει να σημειωθεί επιπλέον ότι η πρόσβαση σε δανεισμό μέσω του ταμείου του υπουργείου Ανάπτυξης (που δημιουργήθηκε για το σύνολο των πληττόμενων κλάδων της οικονομίας) δεν είναι ακόμα εφικτή, ενώ η αρχική δέσμευση του ΥΠΕΝ για δημιουργία ξεχωριστού μηχανισμού εγγυοδοσίας για τις ενεργειακές εταιρείες δεν δείχνει να ικανοποιείται, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο.
Ανεξάρτητα από το τι λέγεται δημόσια, ο φόβος για ασφυξία και κατάρρευση εταιρειών προμήθειας (που δεν έχουν ταυτόχρονα και παραγωγή ώστε να αντισταθμίζουν τις απώλειες), εάν επιδεινωθεί περαιτέρω το «δεν πληρώνω» ή «δεν μπορώ να πληρώσω» των καταναλωτών, είναι έντονος.
Υπό αυτή την έννοια, ο κλάδος αναμένει από την κυβέρνηση άμεσα μέτρα, με πρώτο την απόφαση για ευρύ συμψηφισμό οφειλών και απαιτήσεων με τους διαχειριστές, δεύτερο τη μείωση των απαιτούμενων εγγυητικών και, βεβαίως, τη δημιουργία μηχανισμού για την παροχή ρευστότητας όσο κρατάει η κρίση.
«Με τις τελευταίες ανακοινώσεις δημιουργίας ενός Ταμείου Εγγυοδοσίας μόνο για τους Διαχειριστές και όχι για τους προμηθευτές ρεύματος, φαίνεται να διαιωνίζεται η αντίληψη ότι οι Προμηθευτές θα πρέπει να διασφαλίζουν τη ρευστότητα των Διαχειριστών ενώ παράλληλα δε δίνεται καμία ουσιαστική λύση για τα σοβαρότατα προβλήματα, πέρα από μια χρονική μετατόπιση πληρωμών ρυθμιζόμενων χρεώσεων που δεν έχουν εισπραχθεί, η οποία προφανώς δε λύνει το συνολικό πρόβλημα ρευστότητας, χρέους και μείωσης κύκλου εργασιών που δημιουργείται» αναφέρει μιλώντας στο energypress ο Κ. Αθανασιάδης, πρόεδρος του ΕΣΕΠΗΕ και προσθέτει:.
«Δυστυχώς, περίπου ένα μήνα μετά την επιστολή που αποστείλαμε στο Υπουργείο καθώς και τις τηλεδιασκέψεις που ακολούθησαν, διαφαίνεται ότι κανένα από τα μείζονα προτεινόμενα αιτήματά μας δεν θα υλοποιηθεί στον παρόντα χρόνο».
https://energypress.gr/news/i-thilia-tis-reystotitas-sfiggei-gia-tis-epiheiriseis-promitheias-mahi-gia-tis-eispraxeis
Τα στοιχεία σχετικά με το ποσοστό ανεισπραξιμότητας δεν είναι ίδια από εταιρεία σε εταιρεία, ωστόσο για όλους υπάρχει πρόβλημα καθώς για κάποιες εταιρείες το ποσοστό αυτό κινείται λίγο πάνω από το 20% και σε άλλες ξεπερνάει και το 35%.
Οι εισπράξεις της ΔΕΗ είναι μειωμένες σε σχέση με την μέχρι σήμερα ροή κατά περίπου 20% και η επιχείρηση έχει αποδυθεί σε αγώνα για να δώσει εναλλακτικές δυνατότητες πληρωμής στους καταναλωτές της.
Το ίδιο κάνουν και οι ιδιωτικές εταιρείες, αξιοποιώντας, άλλη περισσότερο και άλλη λιγότερο, ανάλογα και με το ιδιαίτερο προφίλ (της εταιρείας και των πελατών της) κάθε μιας, των δυνατοτήτων που δίνουν οι σύγχρονες ηλεκτρονικές τεχνολογίες.
Ο φόβος που διακατέχει τους πάντες είναι ότι τα ποσοστά ανεισπραξιμότητας θα αυξηθούν εάν συνεχίσει επί πολύ η οικονομική στασιμότητα. Αλλά ακόμα και αν τα ποσοστά καταστεί δυνατόν να παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα, η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων προμήθειας γίνεται επισφαλής, στο βαθμό που απαιτούνται συνεχείς ταμειακές ενέσεις για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Ούτως ή άλλως, τα κεφάλαια που απαιτούνται για την δραστηριοποίηση στην προμήθεια είναι μεγάλα. Οι προμηθευτές πληρώνουν κάθε μέρα για την ενέργεια που απορροφούν από τον ΗΕΠ και οι ίδιοι εισπράττουν μετά από 45 περίπου ημέρες, όταν λήγουν και οι λογαριασμοί των πελατών.
Υψηλό είναι και το κόστος που έχουν για να μπορούν να καταθέτουν τις εγγυητικές στους διαχειριστές, με βάση το τζίρο τους (περίπου για το ποσό που αντιστοιχεί στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις των πελατών τους για ένα μήνα).
Επιπλέον μέχρι σήμερα κατά κανόνα έχουν λαμβάνειν από τους Διαχειριστές σημαντικά ποσά, ενώ οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν στην ώρα τους τα ποσά των ρυθμιζόμενων χρεώσεων ανεξάρτητα αν τα έχουν εισπράξει ή όχι.
Μοναδικό πλεονέκτημα που έχουν αυτή την περίοδο είναι τα ικανοποιητικά margin που ισχύουν λόγω της κατάρρευσης των τιμών χονδρικής.
Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι λίγοι αυτοί που προβλέπουν ακόμα και χρεοκοπία κάποιων προμηθευτών εάν μειωθούν πολύ τα ποσά που «μπαίνουν στο ταμείο» από τους καταναλωτές, επαγγελματικούς και οικιακούς. Ας σημειωθεί, δε, ότι τα «όπλα» που έχουν στη φαρέτρα τους οι εταιρείες έναντι των πελατών που δεν πληρώνουν είναι περιορισμένα, καθώς υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί εύκολα να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα αποκοπής της ηλεκτροδότησης.
Η πρόσφατη πίστωση που υιοθέτησε η κυβέρνηση για την καταβολή προς τους διαχειριστές του 30% των ρυθμιζόμενων χρεώσεων αξιολογείται από τους προμηθευτές ως «ασπιρίνη» καθώς δεν φαίνεται να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους για ρευστό. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ο κλάδος ζητούσε να πάει προς τα πίσω το σύνολο της πληρωμής των ρυθμιζόμενων κατά 60 ή και 90 ημέρες.
Πρέπει να σημειωθεί επιπλέον ότι η πρόσβαση σε δανεισμό μέσω του ταμείου του υπουργείου Ανάπτυξης (που δημιουργήθηκε για το σύνολο των πληττόμενων κλάδων της οικονομίας) δεν είναι ακόμα εφικτή, ενώ η αρχική δέσμευση του ΥΠΕΝ για δημιουργία ξεχωριστού μηχανισμού εγγυοδοσίας για τις ενεργειακές εταιρείες δεν δείχνει να ικανοποιείται, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο.
Ανεξάρτητα από το τι λέγεται δημόσια, ο φόβος για ασφυξία και κατάρρευση εταιρειών προμήθειας (που δεν έχουν ταυτόχρονα και παραγωγή ώστε να αντισταθμίζουν τις απώλειες), εάν επιδεινωθεί περαιτέρω το «δεν πληρώνω» ή «δεν μπορώ να πληρώσω» των καταναλωτών, είναι έντονος.
Υπό αυτή την έννοια, ο κλάδος αναμένει από την κυβέρνηση άμεσα μέτρα, με πρώτο την απόφαση για ευρύ συμψηφισμό οφειλών και απαιτήσεων με τους διαχειριστές, δεύτερο τη μείωση των απαιτούμενων εγγυητικών και, βεβαίως, τη δημιουργία μηχανισμού για την παροχή ρευστότητας όσο κρατάει η κρίση.
«Με τις τελευταίες ανακοινώσεις δημιουργίας ενός Ταμείου Εγγυοδοσίας μόνο για τους Διαχειριστές και όχι για τους προμηθευτές ρεύματος, φαίνεται να διαιωνίζεται η αντίληψη ότι οι Προμηθευτές θα πρέπει να διασφαλίζουν τη ρευστότητα των Διαχειριστών ενώ παράλληλα δε δίνεται καμία ουσιαστική λύση για τα σοβαρότατα προβλήματα, πέρα από μια χρονική μετατόπιση πληρωμών ρυθμιζόμενων χρεώσεων που δεν έχουν εισπραχθεί, η οποία προφανώς δε λύνει το συνολικό πρόβλημα ρευστότητας, χρέους και μείωσης κύκλου εργασιών που δημιουργείται» αναφέρει μιλώντας στο energypress ο Κ. Αθανασιάδης, πρόεδρος του ΕΣΕΠΗΕ και προσθέτει:.
«Δυστυχώς, περίπου ένα μήνα μετά την επιστολή που αποστείλαμε στο Υπουργείο καθώς και τις τηλεδιασκέψεις που ακολούθησαν, διαφαίνεται ότι κανένα από τα μείζονα προτεινόμενα αιτήματά μας δεν θα υλοποιηθεί στον παρόντα χρόνο».
https://energypress.gr/news/i-thilia-tis-reystotitas-sfiggei-gia-tis-epiheiriseis-promitheias-mahi-gia-tis-eispraxeis