Στις 10 Μαΐου η κυβέρνηση προκήρυξε θέση για την πρόσληψη συμβούλου με σκοπό την πώληση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ. Εφόσον επιτευχθεί το Δημόσιο θα μείνει, με το μάνατζμεντ και το 34% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης.
Όποιος διερωτάται πόσο αποφασιστικά θα σηκώσει τα λάβαρα της αντίστασης ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη συγκεκριμένη απόφαση για το «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας», κακώς διερωτάται. Η προκήρυξη θέσεως συμβούλου έγινε τον Μάιο του 2017, και κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ!
Και αν δεν πουλήθηκε, δεν οφείλεται, όπως τώρα ισχυρίζονται, γιατί προάσπισαν το δημόσιο συμφέρον (αυτοί που την έβαλαν στο υπερταμείο για 99 χρόνια), αλλά γιατί δεν βρήκαν αγοραστή. Ποιος θα αγόραζε μια επιχείρηση που έμπαινε μέσα 1 δις το χρόνο;
Υπενθυμίζεται ότι μετά την περήφανη διαπραγμάτευση έβαλαν στο Υπερταμείο για 99 χρόνια και ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, Αττικό Μετρό, ΕΛΒΟ, κτηριακές υποδομές κ.α. Πάντως ήταν αισιόδοξοι. Όπως είχε πει τότε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ Αννα βαγενά «τι είναι 99χρόνια; Θα περάσουν. Εδώ πέρασαν 400 χρόνια που ήμασταν σκλαβωμένοι από τους Τούρκους»!
Εν τω μεταξύ η «εθνική μας περιουσία» κατά τα έτη 2015 - 2018 απέφερε «0» (ολογράφως μηδέν) έσοδα στο ελληνικό δημόσιο, όπως προκύπτει από τα δελτία της επιχείρησης.
Γι’ αυτή την κατάντια της εταιρίας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, πέραν της διοικητικής ανικανότητας, υπήρξε μεταξύ άλλων, και μια παιδαριώδης «φιλολαϊκότητα». Ο τότε «φιλολαϊκός» υπουργός Ενέργειας είχε αποφασίσει να μην κόβεται το ρεύμα σε όσους χρωστούν έως 1.000 ευρώ… ανεξαρτήτως εισοδηματικών κριτηρίων. Την ίδια εποχή ίσχυε το κοινωνικό τιμολόγιο για τους οικονομικά αδύναμους. Οι οφειλές εκτοξεύτηκαν στα 2,7 δισ. Την ίδια εποχή η επιχείρηση κινδύνευε με χρεοκοπία γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει ομόλογο 200 εκατ. ευρώ!
Το όνομα του υπουργού δεν έχει σημασία αφού όποιος και να ήταν στη θέση του το ίδιο θα έκανε, καθώς συνέβη και το τραγελαφικό: την απόφαση να έχει υποδείξει… η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ!
Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης είχε δηλώσει για την εγκληματική απομείωση της ΔΕΗ ότι «Κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή». Αλλά ο Μητσάκης δεν ήθελε να στήσει βιοτεχνία εξεταστικών. Οπότε «δικαίως» τα ακούει από τον ΣΥΡΙΖΑ που παρουσιάζεται τώρα ως αμείλικτος τιμητής.
Παράλληλα τον Φεβρουάριο του 2019 κηρύχτηκε άγονος ο διαγωνισμός για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων Μεγαλόπολης και Φλώρινας. Ο διαγωνισμός επανελήφθη, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πάντα, και ξανακρίθηκε άγονος τον Ιούλιο, αφού δεν κατατέθηκε ούτε μία προσφορά!
Πριν τη διενέργεια των διαγωνισμών, ο Τσίπρας, βάζοντας πωλητήριο στις λιγνιτικές μονάδες, ξέχασε να προκηρύξει (ένα ακόμη) δημοψήφισμα για το «ριφιφί στη ΔΕΗ» όπως έλεγε. Το είχε υποσχεθεί «οργίλως» στο Αμύνταιο τον Ιούλιο του 2014, υπό τα χειροκροτήματα των ακροατών του, αλλά όταν έγινε κυβέρνηση του διέλαθε!
Τώρα προσέγγισε τη ΓΕΝΟΠ να αγωνιστούνε μαζί. Περασμένα ξεχασμένα όσα κατήγγειλε ο γνωστός Ν. Φωτόπουλος τον Φεβρουάριο του 2019, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη σκανδαλώδη πολιτική της «άρπαξε» από τη ΔΕΗ τέσσερα δις.
Είναι οι ίδιοι που ψήφισαν και υπέγραψαν το Συμπληρωματικό μνημόνιο με τους «θεσμούς» στο οποίο υπάρχει αναφορά για πώληση ή αξιοποίηση του 17% των μετοχών της εταιρίας (επιπροσθέτως το συμπληρωματικό μνημόνιο προέβλεπε τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις να ανέλθουν το 2018 στα 2 δισ. ευρώ, και το 2019 στο 1 δις).
Την τεχνική πτυχή της υπόθεσης την αφήνουμε στους τεχνοκράτες ως πλέον καταλλήλους. Την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουμε που ξαφνικά έγινε υπερασπιστής αυτών των οποίων την ιδιωτικοποίηση προγραμμάτισε. Στη συνάντησή του με τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ είπε πως δεν πρόκειται για πώληση αλλά για εκχώρηση (προφανώς οι μετοχές δεν θα αγοραστούν, θα μοιραστούν τσάμπα με λαχειοφόρο).
Ως προσωπική άποψη, αν και δεν μετράει, θεωρούμε ότι το δημόσιο πρέπει να έχει το βασικό λόγο στη στρατηγική της εταιρίας, και κυρίως στην τιμολογιακή της πολιτική.
Η κυβέρνηση δηλώνει ότι το ελληνικό Δημόσιο θα παραμείνει ο βασικός ρυθμιστής στη λήψη στρατηγικών αποφάσεων, με δικαιώματα καταστατικής μειοψηφίας (τη λεγόμενη «χρυσή μετοχή»), που διασφαλίζει ότι ένα μεγάλο εύρος στρατηγικών αποφάσεων θα παραμείνει υπό άμεσο δημόσιο έλεγχο.
Θα δείξει σύντομα αν το μπορέσει, καθώς η τιμή του ρεύματος μπορεί να επιφέρει πολιτική ηλεκτροπληξία σε κάθε κυβέρνηση, και φυσικά στην παρούσα.