Πηγή: greeklignite.blogspot.gr
Το Βρετανικό Πανεπιστήμιο του Έξετερ συμμετείχε ως συντονιστής στο ερευνητικό πρόγραμμα SHIFFT της ΕΕ, παρέχοντας τεχνική υποστήριξη μαζί με το Ολλανδικό Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ντελφτ. Το πρόγραμμα SHIFFT είχε χρηματοδότηση απ' το πρόγραμμα Interreg και την Ολλανδική κυβέρνηση και ως κύριο στόχο να διερευνήσει την "υιοθέτηση τεχνολογιών θέρμανσης χαμηλών εκπομπών άνθρακα" σε υπάρχοντα κτίρια. Με λίγα και πιο απλά λόγια, να διερευνήσει τι μπορεί να γίνει με το υδρογόνο.
Το Σεπτέμβριο 2020 δημοσίευσε την τεχνική έκθεση της πιο πάνω εικόνας και οι 43 σελίδες της ουδόλως κολακεύουν την πολιτική της ΕΕ να προωθεί το υδρογόνο, μια τεχνολογία που δοκιμάστηκε πριν έναν αιώνα κι εγκαταλείφθηκε άνευ επαίνων.
Η τεχνολογία παρέχει μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις για την απαλλαγή της θέρμανσης από το δαιμονοποιημένο CO2, όπως η θέρμανση με ηλεκτρισμό, η σύλληψη του CO2 του φυσικού αερίου, η τηλεθέρμανση ή διάφορες λύσεις μίξης τεχνολογιών.
Κάθε λύση, και οι
τεχνολογίες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν, φέρνουν διαφορετικά οφέλη και
προκλήσεις και δεν υπάρχει μια ενιαία βέλτιστη προσέγγιση. Οι πυκνότητες
θερμότητας θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό πιθανών επιλογών,
όπως και ευρύτερες εκτιμήσεις για την υποκείμενη υποδομή, τις τεχνολογίες, τα
καύσιμα, τις αγορές, την πολιτική, τις πολιτικές και τις αλυσίδες εφοδιασμού
που υπάρχουν σε μια χώρα. Επιπλέον, η προσφορά και η ζήτηση θερμότητας
επηρεάζεται από ...
Για να αξιολογηθεί ο πιθανός ρόλος του υδρογόνου στον τομέα της θερμότητας, υπάρχουν δύο βασικά ερωτήματα: α) πόσο καθαρό υδρογόνο μπορεί να παραχθεί, με ποιο κόστος και έως πότε, β) πού είναι πιο λογικό να χρησιμοποιείται αυτό το υδρογόνο μέσα στα ενεργειακά συστήματα. Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι πιο ξεκάθαρη, καθώς φαίνεται να υπάρχει συναίνεση ότι το υδρογόνο θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε εκείνες τις περιοχές του ενεργειακού συστήματος που αποδεικνύεται δύσκολο να απαλλαγούν από το CO2 και όπου δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, όπως η παραγωγή σιδήρου και χάλυβα, τα χημικά και οι μεταφορές μεγάλων αποστάσεων, όπως η ναυτιλία και η αεροπορία.
Συνολικά, η τεχνική έκθεση καταλήγει πως το υδρογόνο δεν φαίνεται επί του παρόντος να είναι καλή επιλογή για την απαλλαγή της θέρμανσης από το CO2, επειδή:
- μπορεί να χρησιμοποιηθεί καλύτερα σε άλλους τομείς του ενεργειακού συστήματος, όπου η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές αποδεικνύεται πιο δύσκολη και δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές.
- Και οι δύο βασικές επιλογές για τη χρήση του υδρογόνου θα απαιτούν μπλε υδρογόνο, το οποίο κινδυνεύει να μπλοκάρει τις μελλοντικές εκπομπές καθώς οποιαδήποτε νέα χωρητικότητα θα παραμείνει στο σύστημα για δεκαετίες και θα δημιουργήσει συνεχή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.
- Η ανάμειξη δεν είναι καλή χρήση του υδρογόνου και θα οδηγήσει σε πολύ χαμηλές μειώσεις στις εκπομπές άνθρακα.
- Το 100% υδρογόνο συνοδεύεται από μεγάλες αβεβαιότητες σχετικά με το κόστος και το χρονοδιάγραμμα για την ανάπτυξή του, ενώ, εάν βασίζεται σε μπλε υδρογόνο, θα έχει ως αποτέλεσμα μόνο τη μερική απαλλαγή της θέρμανσης από το CO2.
Παρόλο λοιπόν που φαίνεται ότι το υδρογόνο θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην υποβοήθηση της απανθρακοποίησης πολλών περιοχών του ενεργειακού συστήματος, η χρήση του υδρογόνου ως στρατηγική για την ταχεία και βαθιά απανθρακοποίηση της θέρμανσης είναι ιδιαίτερα συζητήσιμη και όχι επιτακτική.
