του Χρήστου Κολώνα - www.ot.gr
Από το ξέσπασμα της ενεργειακής κρίσης το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει επιδοθεί σε μία σκληρή κριτική εναντίον της κυβέρνησης τόσο για την πολιτική της απέναντι στην αντιμετώπιση των υψηλών τιμών του ρεύματος και του φυσικού αερίου όσο και για την απόφαση να μειώσει το δημόσιο τη συμμετοχή του στη ΔΕΗ.
Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία και δεδομένα αν είναι αναγκαία μία επανακρατικοποίηση της εταιρείας και αν τελικά τα όσα υποστηρίζει ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν βάση ή πρόκειται για fake news…
Να θυμίσουμε ότι το θέμα της επανακρατικοποίησης της επιχείρησης με την απόκτηση από το ελληνικό δημόσιο τουλάχιστον του 51% των μετοχών άνοιξε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας από το βήμα της 86ης ΔΕΘ.
Στους ισχυρισμούς του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι οι αποφάσεις της γαλλικής κυβέρνησης να κρατικοποίησει πλήρως την εταιρεία ενέργειας EDF αλλά και του Βερολίνου να διασώσει τον μεγάλο εισαγωγέα φυσικού αερίου Uniper με πακέτο 15 δις. ευρώ από το κράτος και απόκτηση ως εγγύηση του 30% των μετοχών.
Η διαφορά, όμως, των δύο περιπτώσεων με την υπόθεση της ΔΕΗ, είναι πως για την EDF το γαλλικό δημόσιο κατείχε ήδη το 84% και η ιδιωτική εταιρεία Uniper είχε μεγάλη έκθεση στο φυσικό αέριο και όδευε προς την οικονομική κατάρρευση.
Ο κίνδυνος χρεοκοπίας
Σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ, πριν από τρία χρόνια η εταιρεία – ευρισκόμενη υπό κρατικό έλεγχο (51%)- έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας. Το 2019 χωρίς να υφίσταται ενεργειακή ή οικονομική κρίση ο ορκωτός λογιστής αξιολόγησε τις ζημιές των 900 εκ. ευρώ ως πιθανό πιστωτικό κίνδυνο. Αυτό θα σήμαινε πως η εταιρεία που κατείχε τότε το 70% της προμήθειας και πάνω από το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της, θα κατέρρεε, και μαζί της θα συμπαρέσυρε και την επάρκεια και ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας. Για τη διάσωση της θα απαιτούνταν η εθνικοποίηση της και 2 δισ. ευρώ με τους πολίτες να επιβαρύνονται με έξτρα ισόποσους φόρους.
Ρευστότητα και τιμές
Η ΔΕΗ με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου πριν από ένα χρόνο και τη μείωση της συμμετοχής του δημοσίου στην καταστατική πλειοψηφία του 34% άντλησε κεφάλαια πάνω από 1,3 δις. ευρώ. Και σήμερα, σύμφωνα με τα οικονομικά της αποτελέσματα, διαθέτει ρευστότητα 3,6 δις. ευρώ, ικανή να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση και να υλοποιήσει επενδύσεις για την πράσινη ενεργειακή μετάβαση. Ταυτόχρονα μεγάλοι διεθνείς επενδυτές δείχνουν την εμπιστοσύνη τους διατηρώντας τις θέσεις τους στο πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της εταιρείας.
Σε ό,τι αφορά το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για το ό,τι μία κρατική ΔΕΗ θα έριχνες τις τιμές, αρκεί να θυμίσουμε ότι πέρυσι, η επιχείρηση διέθεσε 800 εκ. ευρώ για έξτρα εκπτώσεις στους πελάτες της, συμπαρασύροντας και τον ανταγωνισμό προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σήμερα, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, οι τιμές λιανικής ρεύματος στην Ελλάδα είναι από τις χαμηλότερες της Ευρώπης.
Ο λιγνίτης
Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης κατηγορεί την κυβέρνηση για βίαιο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρό θέμα ενεργειακής επάρκειας.
Ωστόσο, η απολιγνιτοποίηση είχε ξεκινήσει από την εποχή της διακυβέρνησης του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Την περίοδο 2015-2019 η λιγνιτική παραγωγή είχε ήδη μειωθεί κατά 50%.
Πέραν αυτού, ο έλεγχος του δημοσίου στη ΔΕΗ με 34%, αντί 51%, δεν εμπόδισε σε τίποτα την κυβέρνηση να λάβει απόφαση για το άνοιγμα ξανά των λιγνιτορυχείων και το πάγωμα του κλεισίματος μονάδων προκειμένου να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια της χώρας.
Η λυπητερή…
Τέλος αρκεί να πούμε πως μία απόπειρα επανακρατικοποίησης της ΔΕΗ θα επιβάρυνε τους πολίτες, με σημερινές τιμές, κατά 330 εκ. ευρώ.
Η μετοχή της δε, στο άκουσμα και μόνο της είδησης θα κατέρρεε και τα δάνεια της θα χτυπούσαν κόκκινο… με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον μεγαλύτερο ενεργειακό όμιλο της χώρας.
του Χρήστου Κολώνα, Οικονομικός Ταχυδρόμος