Στο στρατηγικό ενεργειακό διάδρομο που ξεκινά από την Ελλάδα, διασχίζει τη Βουλγαρία και καταλήγει στην Ρουμανία, μπαίνει πλέον η ΔΕΗ, γεγονός που της ανοίγει τις πόρτες για πωλήσεις ενέργειας, προϊόντων και υπηρεσιών σε μια αγορά περίπου 40 εκατομμυρίων καταναλωτών.
Σε μια συγκυρία ευρύτερων αλλαγών στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, ο ελληνικός ομιλος, με το νέο «πράσινο» και οπλισμένο με επενδύσεις 9 δισεκατομμυρίων επενδυτικό πλάνο που παρουσίασε στο Λονδίνο, παίρνει θέση στο ενεργειακό σκηνικό που στήνεται για τα επόμενα χρόνια, διεκδικώντας μεγάλο κομμάτι από τη βαλκανική πίτα.
Το «πράσινο» χαρτοφυλάκιο που χτίζει για την επόμενη τριετία, ισχύος 8,9 GW, ένα από τα μεγαλύτερα στην ΝΑ Ευρώπη και η αναφορά του business plan στις συνέργειες από το άνοιγμα του βαλκανικού διαδρόμου, σημαίνουν ότι προσεχώς η ΔΕΗ θα πουλά σε μια τετραπλάσια αγορά από την ελληνική, όχι μόνο ποσότητες καθαρής ενέργειας, αλλά και λύσεις για τον καταναλωτή.
Από αντλίες θερμότητας μέχρι προιόντα για smart home, μαζί με συμβουλευτικές υπηρεσίες για το σπίτι, ασφαλιστικά πακέτα και άλλες λύσεις, θα μπορούν να διατίθενται τόσο στην Ελλάδα μέσω των καταστημάτων της Κωτσόβολος, όσο και στις γειτονικές αγορές μέσω των βαλκανικών της δικτύων.
Τα επιτεύγματα του μάνατζμεντ, που πιστώνεται τόσο ο CEO Γιώργος Στάσσης, όσο και το υπόλοιπο διοικητικό team, να πάρουν μια επιχείρηση στα όρια της κατάρρευσης και όχι μόνο να τη στήσουν στα πόδια της, αλλά να φτάσουμε να απαριθμούμε σήμερα τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής της στον βαλκανικό διάδρομο, κάνουν τους αναλυτές να μην αποκλείουν στο μέλλον ακόμη και μια νέα αναθεώρηση των στόχων.
Το γεγονός ότι ο όμιλος καταρρίπτει τους στόχους που ο ίδιος θέτει, όπως το γεγονός ότι το 2023 έκλεισε με EBITDA 1,5 δισ. ευρώ (το πλάνο του 2020 προέβλεπε για πέρυσι το πολύ 1,1 δισ.), κάνει αρκετούς να πιστεύουν ότι δεν αποκλείεται ακόμη και ο στόχος των 2,3 δισ. ευρώ του 2026 να επιτευχθεί νωρίτερα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο προηγούμενος στόχος για το 2026 ήταν 1,7 δισ ευρώ, αλλά έρχεται δύο χρόνια νωρίτερα, δηλαδή για φέτος.
Αν δείχνουν κάτι τα παραπάνω είναι ότι η ΔΕΗ, απαλλαγμένη πια από την υποχρέωση που είχε μέσα στην ενεργειακή κρίση να δεσμεύει μεγάλο τμήμα ρευστότητας για παν ενδεχόμενο, έχει μπει σε μια επιταχυνόμενη φάση ανάπτυξης και δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν δούμε ξανά μια αναθεώρηση προς τα πάνω των μεγεθών το 2025.
Αν μάλιστα υπολογίσει κάνεις ότι μεταξύ 2024 και 2026, σκοπεύει να φτάσει τα 8,9 GW από ΑΠΕ, οι οποίες θα αντιστοιχούν στο 68% της εγκατεστημένης της ισχύος, δηλαδή η μία στις τρεις παραγόμενες γιγαβατώρες θα είναι «πράσινη», καταλαβαίνει τι περιθώρια ανόδου υπάρχουν και με πόσο καλύτερους όρους θα δανείζεται, αυτή που κάποτε συγκαταλέγονταν στις πλέον ρυπογόνες στην Ευρώπη.
Τα δίκτυα και ο λιγνίτης
Το «πρασίνισμα», οι περαιτέρω κινήσεις στα Βαλκάνια, με το πλάνο να μιλά για αγορά ενός 1,1 GW στη Βουλγαρία (στην οποία ταξιδεύει όλο και πιο συχνά ο CEO της ΔΕΗ Ανανεώσιμες Κ. Μαύρος), το ενεργειακό retail μέσω της Κωτσόβολος, μαζί με τον εκμοντερνισμό στα δίκτυα συνολικού πλέον μήκους 381.000 χλμ σε Ελλάδα και Ρουμανία, όλα αυτά εξηγούν γιατί μπαίνουν τόσο ψηλά οι στόχοι της κερδοφορίας.
Τα ηλεκτρικά δίκτυα πρόκειται να συνεισφέρουν σε πολύ σημαντικό βαθμό στο profitability, σε ποσοστό 45% και στα οποία θα δούμε σημαντικές επενδύσεις για τον εκμοντερνισμό τους. Είναι τόσο σημαντικό το στοίχημα, ώστε οι επενδύσεις στα δίκτυα διανομής θα αυξηθούν κατά 16% σε ετήσια βάση έναντι της προηγούμενης τριετίας. Εκτός του 51% του ΔΕΔΔΗΕ στην Ελλάδα, ο όμιλος κατέχει στη Ρουμανία το δίκτυο διανομής σε 3 περιφέρειες της χώρας, μεταξύ των οποίων και το Βουκουρέστι, μακράν την πιο σημαντική περιφέρεια της χώρας.
Σημαντική συνεισφορά στην κερδοφορία θα προέλθει και από το σβήσιμο και του τελευταίου λιγνιτικού φουγάρου το 2026 που σημαίνει ότι η εταιρεία «καθαρίζει», με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις εκπομπές CO2. Από 23,1 εκατ. τόνους το 2019, θα φτάσει να έχει μόλις 5,9 εκατ. το 2026. Και από 1,5 GW λιγνιτικών σήμερα μονάδων, το νούμερο θα έχει μηδενιστεί, χωρίς στην εξίσωση να υπολογίζεται η «Πτολεμαίδα V», η οποία αναμένεται να παραμείνει και μετά σε λειτουργία αλλά ως μονάδα στρατηγικής εφεδρείας.
Ο βαλκανικός διάδρομος και οι συνέργειες
Κοιτάζοντας την μεγάλη εικόνα, ενός ενεργειακού ομίλου που έχει πάρει ήδη θέση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το πλέον ίσως σημαντικό για την περαιτέρω πορεία του είναι η πρόσβασή του στον στρατηγικό ενεργειακό διάδρομο των Βαλκανίων.
Αυτόν που ξεκινά από την Ελλάδα, διασχίζει τη Βουλγαρία και καταλήγει στην Ρουμανία. Η ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι ενιαία, οι εθνικές αγορές είναι συνδεδεμένες (coupling), το ρεύμα πωλείται ελεύθερα μεταξύ των χωρών, άρα, όπως αναφέρει και το business plan, τα περιθώρια εμπορίας για τον όμιλο είναι τεράστια.
Επίσης, αντί η ΔΕΗ και η ρουμανική θυγατρική της να αγοράζουν ρεύμα από τις εγχώριες αγορές, αμφότερες θα μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες της πελατείας τους, πουλώντας, για παράδειγμα, η μία στην άλλη, γεγονός που οδηγεί σε χαμηλότερα κόστη.
Αλλη συνέργεια αφορά πχ στις ανανεώσιμες, αφού όταν δεν φυσάει εδώ, θα φυσάει στη Ρουμανία ή στην Βουλγαρία (εφόσον επιτευχθεί ο στόχος για 1,1 GW), άρα γίνεται μονιμότερη η συμμετοχή τους στο ενεργειακό μείγμα του ομίλου, χαμηλώνοντας και πάλι τα κόστη του.
Συνέργειες επίσης θα δούμε στο δίκτυο, αφού οι μεγαλύτεροι όγκοι επιτρέπουν χαμηλότερες τιμές μέσα από συντονισμένες προμήθειες υλικού από τον ελληνικό ΔΕΔΔΗΕ και τις τρεις ρουμανικές εταιρείες που έχει εξαγοράσει η ΔΕΗ.
Ακόμη και το hedging θα μπορεί να γίνεται αποτελεσματικότερα, ενώ στο φυσικό αέριο, η μητρική ΔΕΗ θα έχει πρόσβαση στα πλούσια κοιτάσματα της Μαύρης Θάλασσας και αντίστοιχα η ρουμανική θυγατρική της θα προμηθεύεται σε καλές τιμές ποσότητες LNG που φτάνει στα ελληνικά λιμάνια, σήμερα στην Ρεβυθούσα και αύριο στον τερματικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης.