Τον ΔΕΔΔΗΕ επισκέφτηκε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, την Παρασκευή 24 Μαΐου 2024 συνοδευόμενος από τους τομεάρχες Εργασίας, Γιώργο Γαβρήλο, και Ενέργειας, Μίλτο Ζαμπάρα, αλλά και την υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συνομίλησε με εργαζόμενους της εταιρείας για όλα τα ζητήματα που αφορούν την ηλεκτρική ενέργεια, τις εργασιακές σχέσεις αλλά και για τις επικείμενες ευρωεκλογές. Κατά την εισήγηση του, ο Στ. Κασσελάκης δήλωσε τα εξής:
«Να ξέρετε ότι ο δικός σας χώρος είναι η Κουμουνδούρου. Μπορείτε κι εσείς να έρθετε όλες και όλοι, και ειδικά μετεκλογικά που θα έχουμε παραπάνω χρόνο να παραγάγουμε ξεκάθαρες και πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, όχι μόνο τις οριζόντιες με τα εργασιακά, αλλά και τις κλαδικές όπου χρειάζεται. Είστε ευπρόσδεκτοι πάντα, να έρχεστε και να συζητάμε και να λύνουμε τα προβλήματα σας. Το εννοώ αυτό ειλικρινά.
Άκουσα πολύ προσεκτικά όλες τις παρατηρήσεις. Καταρχάς, με λυπεί που σας έχω δει την τελευταία ώρα που είστε εδώ, σας βλέπω πεσμένους ηθικά, ψυχολογικά και σωματικά. Σας βλέπω ψυχοσωματικά πεσμένους. Και φαντάζομαι πως αυτός εδώ ο χώρος μια εποχή ήταν ένας ζωντανός χώρος συλλογικότητας, ένα εστιατόριο στο διάλειμμά σας, που δουλεύατε περήφανα και με υψηλό ηθικό. Και τώρα έχει μαραζώσει. Έχει μαραζώσει εν μέρει εξαιτίας της εργασιακής επισφάλειας που υπάρχει, την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που όπως είπε πολύ σωστά και η Μαριλίζα και η ομάδα εδώ, αποκλίνει από την ευρωπαϊκή οδηγία περί συλλογικών συμβάσεων. Αλλά αποκλίνει και από την εργασιακή πραγματικότητα. Γιατί; Διότι, πρακτικά, αυτές οι σχέσεις είναι μόνιμες σχέσεις. Δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν διαφορετικές ταχύτητες. Κι επίσης πρακτικά όταν ένας στους δύο μισθωτούς στην Ελλάδα έχει μισθό μεικτά 1000 ευρώ το μήνα ή και λιγότερο, καταλαβαίνετε ότι δεν πρόκειται να επιβιώσει αυτός ο άνθρωπος, με αυτή την ακρίβεια, με τόσους φόρους, με την έλλειψη δημόσιας Υγείας και Παιδείας, για να μπορεί να χτίσει μια οικογένεια και να μπορούν τα παιδιά του να σπουδάσουν και να διαπρέψουν.
Δυστυχώς είμαστε πλέον de facto η χώρα στην οποία εάν γεννηθεί με το λάθος επώνυμο στη λάθος συνοικία, είσαι κολλημένος για την υπόλοιπη σου ζωή. Και το βλέπω σε τόσους νέους που φεύγουν έξω ή που σπουδάζουν και μένουν εδώ στην Αθήνα, δουλεύουν σαιζόν, -γιατί είναι ο μόνος τομέας στη χώρα μας που έχει αύξηση σε ξένες επενδύσεις, όλες οι υπόλοιπες -και στο ρεύμα- έχουν πέσει σε σχέση με πέρυσι οι ξένες επενδύσεις- και δεν ασκούν το επάγγελμα το οποίο έχουν σπουδάσει.
Κι εσείς εδώ δουλεύετε πλέον για μία επιχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι δημόσια. Ο ΔΕΔΔΗΕ έπρεπε να ανήκει στο Δημόσιο. Γιατί; Θα σας το πω από δύο οπτικές γωνίες: η πρώτη οπτική γωνία είναι το εθνικό συμφέρον. Το δίκτυο έχει γεωπολιτική σημασία. Έχει καθοριστική αναπτυξιακή σημασία. Για αποκέντρωση, για ισότητα στην παραγωγή ενέργειας. Άρα λοιπόν το να υπάρχει ένα fund, είπατε, αυστραλιανών συμφερόντων -δεν είναι ακριβώς έτσι.
Το fund αυτό μπορεί να διοικείται από στελέχη που ανήκουν σε έναν αυστραλιανό όμιλο, αλλά στην πραγματικότητα αυτό το fund έχει επενδυτές ανώνυμους. Δεν ξέρουμε ποιος επενδύει στο fund. Δεν είναι στρατηγικός εταίρος αυτή η εταιρεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι ένας παθητικός επενδυτής, όπως πολύ καλά είπατε, ο οποίος δεν μπορεί να παράσχει και τεχνογνωσία. Άρα λοιπόν για ποιο λόγο επενδύει ένα τέτοιο fund, που εύπορες οικογένειες δίνουν τα χρήματα τους προς διαχείριση στα στελέχη αυτής της εταιρείας που εν συνεχεία λαμβάνουν μπόνους βάσει των αποτελεσμάτων και με στόχο -παρεμπιπτόντως, να ξέρετε ότι αυτά τα funds έχουν έναν χρονικό ορίζοντα, ειδικά στα θέματα υποδομής, μιας δεκαετίας, 7 με 10 χρόνια. Από το καταστατικό τους θα υπάρχει μια ρευστοποίηση της επένδυσης, άρα θα έχετε άλλον επενδυτή, κάποια μέρα, από αυτό το fund. Πώς λοιπόν η Ελλάδα μπορεί να έχει στρατηγικά, γεωπολιτικά ένα δίκτυο το οποίο να μας κρατά στιβαρούς και στην άμυνά μας, όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρο εθνικό κίνητρο στο μετοχικό κεφάλαιο αυτής της επιχείρησης; Γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να είναι δημόσιος ο ΔΕΔΔΗΕ. Και συγχρόνως, αν αυτή η εταιρεία από τον όμιλο στον οποίο αναφέρθηκα, είναι εδώ για το κέρδος, γιατί να μη βγάλει αυτό το κέρδος ο Έλληνας φορολογούμενος; Γιατί να μη βγάζει ο Έλληνας φορολογούμενος την απόδοση γι’ αυτό το οποίο καταναλώνει; Και να μπορεί μετά να υπάρχει και λογοδοσία, όπως πολύ σωστά είπαμε, σε αυτές τις ΥΚΩ, οι οποίες είναι 600 εκ. ευρώ χρεωμένες. Πού πήγαν τα 600 εκ. ευρώ αυτά, τα οποία έπρεπε να στηρίζουν τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά;
Και νομίζω έχει φτάσει η στιγμή που πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε αυτή την πλύση εγκεφάλου περί το «πού θα βρεις τα χρήματα;» σε μια χώρα που δεν χτίζει «μαξιλάρι» πλέον, μένει στα 37 δισ. Σε μία χώρα που φορολογεί με έναν πολύ αυστηρό και οριζόντιο τρόπο τους πολίτες της, με τους δεύτερους πιο υψηλούς έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Σε μια χώρα με τη δεύτερη από τον πάτο, μαζί με τη Βουλγαρία, αγοραστική δύναμη. Σε μία χώρα που υποτίθεται ότι έχουμε και τόση ανάπτυξη -«επενδυτικός παράδεισος», με βάση τον Economist- καιρός είναι ο ελληνικός λαός να αρχίσει να ρωτάει πού πάνε τα χρήματα. Όχι πού θα τα βρεις, αλλά πού πάνε. Κι η απάντηση ξέρετε ποια είναι; Πάνε σε τεράστια σπατάλη, σε «ημέτερους» και πάνε και σε αυστραλιανά funds. Εκεί πάνε τα χρήματα.
Και το κράτος πρέπει να παρέμβει, ειδικά στην ακρίβεια. Ειρωνεύτηκε σήμερα το πρωί ο κ. Μητσοτάκης στη Βουλή τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, διαστρεβλώνει. Αυτή η αλαζονεία η κλασική, που παρουσιάζεται στον «γυάλινο πύργο» του Μαξίμου. Κι έρχεται το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στην ουσία επιβεβαιώνει αυτά τα οποία λέμε εμείς. Κι έχουμε και αντίβαρα: εμείς λέμε ότι η αισχροκέρδεια που υπάρχει στο ρεύμα πρέπει να τελειώνει. Εμείς λέμε ότι η αισχροκέρδεια που υπάρχει στις τράπεζες πρέπει να τελειώνει. Δεν είναι δυνατόν ο Έλληνας πολίτης να έχει χάσει 40 δισ. ευρώ ανακεφαλαιώνοντας τις τράπεζες, σώζοντας τις, και σήμερα αυτές οι τράπεζες να είναι οι πιο κερδοφόρες στην Ευρώπη και να κλείνουν παρακλάδια, αντί να εξυπηρετούν τους συγγενείς σας στα χωριά. Και παρεμπιπτόντως οι εργαζόμενοι και εκεί αντιμετωπίζουν εργασιακή επισφάλεια.
Και τι λέει ο πρωθυπουργός γι’ αυτό; Λέει, θα χρεοκοπήσει η χώρα, αν βάλουμε έκτακτη εισφορά στα υπερκέρδη των τραπεζών. Όχι! Τα νοικοκυριά και οι άνθρωποι αυτής της χώρας χρεοκοπούν αυτή τη στιγμή.
Κι έχετε την ευκαιρία στις 9 Ιουνίου -ναι, είναι ευρωεκλογές, θέλουμε μια Ευρώπη πιο πράσινη, πιο δίκαια, με λιγότερη λιτότητα, όλα αυτά τα οποία είπαμε όπως η Οδηγία για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που είναι σημαντικές, για την Παλαιστίνη, γι’ αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή βλέπουν τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους να δολοφονούνται, όλο τον άμαχο πληθυσμό- αλλά συγχρόνως μπορείτε να στείλετε ένα μήνυμα την 9η Ιουνίου για την εγχώρια πολιτική. Ότι πρέπει να είναι πιο ανθρωποκεντρική, ότι πρέπει να έχει το δημόσιο συμφέρον στην καρδιά της. Όχι απογευματινά χειρουργεία και διάλυση του ΕΣΥ και εργασιακή επισφάλεια και χαμηλούς μισθούς και από πάνω σπατάλη και κοροϊδία. Άρα λοιπόν πρόκειται για μία τελείως διαφορετική πολιτική πρόταση.
Εμείς θα κάνουμε τα πάντα για να σας στηρίξουμε στα δίκαια αιτήματα τα οποία έχετε. Και θα κάνουμε τα πάντα ώστε ο ΔΕΔΔΗΕ και το δίκτυο, ευρύτερα, να γίνει ένας παράγοντας δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ανάπτυξης και άμυνας στη χώρα μας, από μία εταιρεία που αυτή τη στιγμή λειτουργεί ή υπολειτουργεί για πολύ στοχευμένα συμφέροντα.
Είμαστε ειλικρινά στη διάθεση σας. Είναι η πρώτη επαφή που έχω μαζί σας, να είστε σίγουροι και σίγουρες ότι δεν θα είναι η τελευταία. Θα έχουμε πολλές. Είμαστε εργατικοί και ταπεινοί άνθρωποι, που θέλουμε να προσφέρουμε στην κοινωνία μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συμφέροντα και μηχανισμούς να το στηρίζουνε. Σας το υπόσχομαι αυτό. Δεν υπάρχει κανένα συμφέρον από το οποίο να πρέπει να πάρουμε άδεια για να φέρουμε τις προτάσεις μας στον λαό. Άρα βασιζόμαστε στη δύναμή σας, κυριολεκτικά, στα χέρια σας, για να μπορέσει να υπάρξει μια καλύτερη ζωή για όλες και όλους μας. Είμαστε μαζί σας».