Eurokinissi
«Εχετε προσπαθήσει να κόψετε δέντρο;» ρώτησε ο Στέλιος Πέτσας τον παρουσιαστή τηλεοπτικής εκπομπής που τον φιλοξενούσε. Εχει δίκιο φυσικά. Φιλική μας οικογένεια αφού είδε και αποείδε να μην υπάρχουν υπεύθυνα ώτα για τον κίνδυνο που εγκυμονούσαν κλαδιά εμπλεκόμενα σε καλώδια της ΔΕΗ μπροστά στο σπίτι της, το έλυσε με την τακτική του… Γόρδιου δεσμού. Έξι το πρωί, για να μην τους καταγγείλουν, «μάστορας με ηλεκτρικό πριόνι», έλυσε το πρόβλημα…
Δεν είναι μόνο η παράλογη πολυδιάσπαση υπευθυνοτήτων. Εάν το δέντρο βρίσκεται εντός του οικισμού, την ευθύνη μπορεί να έχει ο Δήμος. Αν είναι εκτός το δασαρχείο. Όταν όμως τα κλαδιά απέχουν ενάμισι μέτρο από τα καλώδια, την ευθύνη να επιληφθεί έχει ο ΔΕΔΔΗΕ. Αν είναι 1,8 μέτρα δεν γνωρίζουμε!
Και όταν ο Δήμος αποφασίσει να κόψει δέντρα , τότε παρουσιάζονται αυτόκλητοι οικολογούντες που διαμαρτύρονται για την «καταστροφή» του πρασίνου, ενώ η αντιπολίτευση βρίσκει ευκαιρία να εκδηλώσει με οργή την περιβαλλοντική της «ευαισθησία».
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά όσα άφησε πίσω της η Μήδεια, λέγοντας ότι κατέρρευσε το «επιτελικό κράτος» της ΝΔ, αλλά εκείνο που επλήγη ήταν σκέτα το κράτος, έτσι όπως δομήθηκε κατά την φάση της έντονης αστυφιλίας, συχνά σε συνθήκες αυθαιρεσίας.
Ούτως ή άλλως όταν συμβαίνει μια δυσλειτουργία από ένα απρόσμενο γεγονός, την πολιτική ευθύνη αναλαμβάνει αυτός που βρίσκεται στη βάρδια, άσχετα αν πολλές «βάρδιες», δηλαδή πολλές κυβερνήσεις πέρασαν και με την αβλεψία τους, τον λαϊκισμό τους, επισώρευσαν αβλεψίες, πολυνομία, κατακερματισμό αρμοδιοτήτων, ή παράλογων αρμοδιοτήτων, ενίοτε σε βαθμό αστειότητας (ας θυμηθούμε τον δασάρχη Πειραιά και την παρέμβασή του για το δάσος στα τσιμέντα του Ελληνικού).
Η παρούσα κυβέρνηση, από τις μετρημένες προς το παρόν αντιδράσεις της, δείχνει να κατανοεί ότι επωμίζεται την πολιτική ευθύνη, εν αντιθέσει με τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του για το Μάτι και τη Μάνδρα.
Σαφώς στο Μάτι και τη Μάνδρα υπήρξαν ολιγωρίες, που θα αποδώσει η δικαστική έρευνα. Προσωπικά ποτέ δεν κατηγορήσαμε τον τότε Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του γι’ αυτές, ούτε την τότε περιφερειάρχη κα Δούρου.
Τους κατηγορήσαμε για την συμπεριφορά τους μετά τις τραγωδίες. Τον κ. Τσίπρα για το ανοίκειο και κακόγουστο θέατρο που έπαιξε, παριστάνοντας τον ανήξερο περί ύπαρξης νεκρών το βράδυ της πύρινης εκατόμβης, και την κα Δούρου γιατί με τόσους νεκρούς στη βάρδιά της δεν επέδειξε την αρμόζουσα πολιτική ευαισθησία, να υποβάλει την παραίτησή της.
Το νεοελληνικό κράτος ηττήθηκε από τη «Μήδεια» και όχι το «επιτελικό κράτος». Χρέος του τελευταίου είναι να άρει πλέον τις αιτίες που δημιουργούν «κακοτυχίες». Και θα το επιτύχει, μεταξύ άλλων, και με σαφή οργανογράμματα, με απόδοση εξουσιών σε δημόσιους φορείς, χωρίς αλληλοεπικαλύψεις, και φυσικά με απόδοση ευθυνών, όταν δεν ανταποκρίνονται στο έργο τους.
Ωραία είναι τα υψιπετή περί υπογειοποίησης που ανακαλύψαμε ξαφνικά την επαύριο της δυσλειτουργίας, στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, όταν στα οργανωμένα ευρωπαϊκά κράτη είναι αυτονόητη. Ωστόσο και ευρωβόρα είναι και χρονοβόρα. Και ώσπου να πραγματοποιηθεί, θα ερίζουν για την αρμοδιότητα των κλαδιών που θα κρέμονται επικίνδυνα πάνω από καλώδια.
Είθε να έχει αποτέλεσμα η νομοθετική πρωτοβουλία που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, προκειμένου να αποκρυσταλλωθούν οι αρμοδιότητες σε όλα τα επίπεδα κρατικής λειτουργίας. Φυσικά οι νόμοι ποτέ δεν αρκούν στο βασίλειο της ανευθυνότητας. Χρειάζεται και η επιτήρηση, ο έλεγχος εάν οι νόμοι θα τηρούνται και οι αρμοδιότητες θα ασκούνται.
Παρεμπιπτόντως ο Πρωθυπουργός «παραπονέθηκε» ότι ασκούν κριτική αυτοί που παρέδωσαν το 2019 μια ΔΕΗ στα όρια της χρεοκοπίας και έναν ΔΕΔΔΗΕ ο οποίος δεν είχε καν φροντίσει να κάνει παραγγελίες στύλων.
Να θυμίσουμε ότι ο πρώην υπουργός Γιάννης Μανιάτης, είχε πει ότι κάποιοι έπρεπε να κάτσουν στο σκαμνί για τη ΔΕΗ. Ομως δεν κάθισαν. Ο Πρωθυπουργός δεν ήθελε να μετατρέψει τη Βουλή σε βιοτεχνία Εξεταστικών