Η ΔΕΗ στο δρόμο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ

του Κώστα Σκρέκα

Πριν λίγες ημέρες οι Έλληνες πολίτες γίνανε μάρτυρες ενός μοναδικού, ακόμη και για τα Ελληνικά δεδομένα, γεγονότος. Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, του βασικού πυλώνα ενεργειακής ευστάθειας της χώρας, ανακοίνωσε με «αβάσταχτη ελαφρότητα» από το λιγνιτικό κέντρο της Πτολεμαΐδας, ότι η εταιρεία θα χρεοκοπήσει αν δεν καταφέρει να αναχρηματοδοτήσει τα ομολογιακά δάνεια ύψους 500 εκατ. ευρώ που λήγουν μέχρι τον Απρίλιο του 2017. «Αν δεν δώσουμε αυτά τα χρήματα, οι τράπεζες μας πάνε για χρεοκοπία» δήλωσε με πλήρη άγνοια για τις πιθανές συνέπειες της δήλωσής του.
Όλοι κατανοούν  τι θα είχε συμβεί σε άλλη περίπτωση ανάλογης δήλωσης από CEO οποιασδήποτε εταιρείας, είτε εντός είτε εκτός Ελληνικών συνόρων. Ποιος «θαρραλέος» άραγε, θα δανειοδοτήσει μια εταιρεία που ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος δηλώνει ότι η εταιρεία είναι στα πρόθυρα χρεωκοπίας. Ποιος «μεγαλόψυχος» θα παραδώσει προμήθειες. Ήδη, σύμφωνα με
πληροφορίες, μεγάλες προμηθευτικές εταιρείες του εξωτερικού φαίνεται να προβληματίζονται για το αν θα παραδώσουν μηχανολογικό εξοπλισμό, αξίας αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, απαραίτητο για τη λειτουργία εγκαταστάσεων της ΔΕΗ σε δύο Ελληνικά νησιά.
Αλλά για να δούμε την ουσία. Ποιος ευθύνεται για τη ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών και της λειτουργίας της εταιρείας τα τελευταία δύο χρόνια; Μέσα σε μια διετία η επιχείρηση έχασε σχεδόν  το 80% της χρηματιστηριακής της αξίας. Το καλοκαίρι του 2014 η χρηματιστηριακή της αξία ήταν 2,5 δις ευρώ και σήμερα μόλις που αγγίζει τα 600 εκατ. Τα ανείσπρακτα υπόλοιπα βρίσκονται πλέον τα 3 δις, οι οφειλές προς τους προμηθευτές φθάνουν στα 600 εκατ. ευρώ, ενώ η καθυστέρηση στην πληρωμή παραγωγών από ΑΠΕ φθάνει στις 180 μέρες, με τη ΔΕΗ να οφείλει στον ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΗΕ 900 εκατομμύρια ευρώ από τα οποία τα 600 εκατομμύρια είναι ληξιπρόθεσμα. Επιπλέον μέσα στο 2017 εκτός από τα 500 εκατ. λήξεις ομολόγων η ΔΕΗ θα επιβαρυνθεί με 300 εκατ. τοκοχρεολύσια. Τέλος εκτιμάται μείωση περιθωρίου κέρδους (margin) κατά 800 εκατ. ευρώ λόγω της εμπορικής πολιτικής που χάραξε η παρούσα διοίκηση και του τέλους προμηθευτή υπέρ ΑΠΕ που νομοθέτησε η σημερινή κυβέρνηση. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η επιχείρηση κατέγραψε ζημιές 106,6 εκατ. ευρώ το 2015, όταν το 2014 επί Νέας Δημοκρατίας επέτυχε κερδοφορία 137,6 εκατομμύριων ευρώ.
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ και ΟΛΕΘΡΟΣ είναι δυστυχώς οι μόνες λέξεις που περιγράφουν τις πράξεις του «συστήματος» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και διοίκηση ΔΕΗ ΣΥΡΙΖΑ. Να σημειωθεί ότι επιπλέον όλων των παραπάνω η σημερινή κυβέρνηση, η δήθεν προστάτρια των Δημοσίων Επιχειρήσεων, έχει δεσμευτεί στους θεσμούς, με τη συμφωνία του τρίτου μνημονίου, ότι η ΔΕΗ μέχρι το 2019 θα πρέπει να μειώσει το μερίδιο αγοράς που κατέχει από το 90% στο 50%. Άρα, ο τζίρος της εταιρείας, σύμφωνα με την δέσμευση της κυβέρνησης, θα πρέπει να περιοριστεί από τα 5,5 δις ευρώ το 2016 στα 3,2 δις το 2019, δηλαδή σχεδόν στο μισό. Έχουν σκεφθεί αυτοί οι εγκέφαλοι και οι εκλεκτοί τους, που κυβερνούν και δεσμεύουν τη χώρα μας, πώς με μισό τζίρο (και ας θεωρήσουμε ιδανικά μισό μικτό περιθώριο) η ΔΕΗ θα καλύπτει τα 900 εκατ. της μισθοδοσίας των εργαζομένων, τα λοιπά έξοδα λειτουργίας,  το επενδυτικό της πλάνο, τα τοκοχρεολύσια και άλλα; Με τα σημερινά δεδομένα το 2019 ο συνολικός δανεισμός της ΔΕΗ θα φθάσει στο 120% του τζίρου της.
Πριν δυόμιση περίπου χρόνια η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, είχε σχεδιάσει και νομοθετήσει την πώληση του 30% της ΔΕΗ (μικρή ΔΕΗ). Αυτό θα είχε λύσει εδώ και δύο χρόνια, μεμιάς, το πρόβλημα του μεριδίου αγοράς και της δεσπόζουσας θέσης της μητρικής ΔΕΗ, θα είχε φέρει στα ταμεία της πάνω από 1,5 δις ευρώ, θα είχε αποτρέψει την έκρηξη των ληξιπροθέσμων, θα είχε εξασφαλίσει τις συνολικές θέσεις εργασίας,  ενώ θα είχε διασφαλίσει τον εκσυγχρονισμό και της μικρής ΔΕΗ. Αυτή η λύση όμως, κατηγορήθηκε και λοιδορήθηκε παντοιοτρόπως από τους «αγωνιστές» της αριστεράς και της δημοκρατίας, τους υπέρμαχους του δημόσιου χαρακτήρα και της δημόσιας διαχείρισης της ΔΕΗ, που στην πρώτη ευκαιρία (που τους δίνει ο σημερινός πρωθυπουργός «νομίμως») στέλνουν ένα «μπιλιέτο» 330.000 ευρώ για την μισθοδοσία ενός ατόμου και ενός μόλις έτους. Άλλωστε ο όμιλος βιώνει τόσο καλά αποτελέσματα κάτω από τη διοίκησή τους που τα αξίζουν!
Τελευταία ψιθυρίζεται ότι τελικά η μικρή ΔΕΗ (40% αυτή τη φορά της μητρικής) ίσως είναι μια καλή λύση. Αν πράγματι οι εκλεκτοί «σύντροφοι» καταλήξουν εκεί, ας εξηγήσουν τουλάχιστον αυτή τη φορά στον Ελληνικό Λαό, γιατί χάθηκαν δυόμιση χρόνια και γιατί η ΔΕΗ πήρε το δρόμο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ!

*Ο κ. Κώστας Σκρέκας είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας
(liberal.gr)