Την επαρκή συμβολή της Ελλάδας στην επίτευξη του πιο φιλόδοξου στόχου μείωσης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας της Ε.Ε. το 2030, πετυχαίνει η αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Κι αυτό γιατί με την αναθεώρηση του ΕΣΕΚ έχει ενισχυθεί αισθητά προς τα πάνω, στα επίπεδα του 8% σε σχέση με το υφιστάμενο Εθνικό Σχέδιο, ο «πήχυς» για τον περιορισμό της εγχώριας χρήσης ενέργειας έως το τέλος της 10ετίας, συγκριτικά με την προβολή για το 2030 του Σεναρίου Αναφοράς 2020.
Όπως έγραψε το energypress στο τέλος της περασμένης εβδομάδας η προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και διαπραγματευτές του Ευρωκοινοβουλίου κατέληξαν σήμερα σε προσωρινή συμφωνία για τη μείωση της τελικής ενεργειακής κατανάλωσης στο επίπεδο της ΕΕ κατά 11,7% το 2030. Ο στόχος μείωσης τίθεται με σημείο αναφοράς τις προβολές του 2020 για την κατανάλωση ενέργειας στο τέλος της 10ετίας, ενώ κινείται πάνω από το 9%, που ήταν η αρχική πρόταση της Κομισιόν το 2021.
Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, κατά την αναθεώρηση του ΕΣΕΚ ελήφθη υπόψη η επικείμενη συμφωνία για αύξηση του ποσοστού ενεργειακής εξοικονόμησης, με συνέπεια να διασφαλίζει τη συμβατότητα του νέου εθνικού «ενεργειακού χάρτη» με τον ενισχυμένο στόχο. Μάλιστα, τα νέα μοντέλα «έτρεξαν» βασιζόμενα σε μία συμφωνία για επικαιροποίηση του στόχου μείωσης στο 13%, το οποίο ήταν το ποσοστό που πέρυσι έθεσε η Κομισιόν ως απαραίτητο για να επιταχυνθεί η απεξάρτηση της Ευρώπης από τις εισαγωγές ρωσικού καυσίμου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μείωση της τελικής κατανάλωσης κατά 11,7% αποτελεί δεσμευτικό στόχο, αφορώντας ωστόσο την πανευρωπαϊκή κατανάλωση στο σύνολό της. Ένα ποσοστό που σημαίνει ότι το σύνολο των τελικών καταναλωτών εντός Ε.Ε. θα πρέπει έως το τέλος της 10ετίας να περιορίζει τη χρήση ενέργειας έως τα 763 εκατομμυρίων τόνων ισοδύναμου πετρελαίου.
Ο παραπάνω πανευρωπαϊκός στόχος δεν επιμερίζεται ισόποσα ανά κράτος-μέλος, αλλά με κριτήριο την ικανότητά του να περιορίσει την κατανάλωσή του. Μάλιστα, στην Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση, υπάρχει μία ενδεικτική φόρμουλα για τον υπολογισμό της εισφοράς κάθε κράτους-μέλους, η οποία ωστόσο είναι ενδεικτική, καθώς ο στόχος κάθε χώρας (που περιλαμβάνεται στο Εθνικό του Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα) μπορεί να αποκλίνει κατά 2,5%.
Σε αυτό το πλαίσιο, κάθε χώρα έχει αρκετούς βαθμούς ελευθερίας στο να καθορίζει τον εθνικό στόχο μείωσης της τελικής κατανάλωσης. Ωστόσο, ο στόχος αυτός (όπως και το Εθνικό Σχέδιο) αξιολογείται από την Κομισιόν και εγκρίνεται στην περίπτωση που αυτός ο εθνικός στόχος συμβάλει στην επίτευξη του πανευρωπαϊκού ορόσημου.
Σύμφωνα με την παρουσίαση των βασικών παραμέτρων της αναθεώρησης του ΕΣΕΚ, από τον υπουργό ΠΕΝ Κώστα Σκρέκα στα μέσα Ιανουαρίου, προκρίθηκε το πιο ισορροπημένο σενάριο από τις τρεις εναλλακτικές που μελετήθηκαν, και το οποίο προβλέπει σχετικά ισοβαρή αύξηση των στόχων για «πράσινη» διείσδυση και ενεργειακή εξοικονόμηση.
Στην περίπτωση της μείωσης της τελικής κατανάλωσης, η επιλογή του πιο ισορροπημένου σεναρίου «μεταφράζεται» σε ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας κατά 8% σε σχέση με το υφιστάμενο Εθνικό Σχέδιο. Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή που το ΕΣΕΚ του 2019 προέβλεπε τον περιορισμό της κατανάλωσης το 2030 στα 16,5 εκατ. toe (τόνους ισοδύναμου πετρελαίου), με την αναθεώρηση ο σχετικός «πήχυς» υποχωρεί στα 15,30 εκατ. toe.
Ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί με αύξηση των ενεργειακών αναβαθμίσεων κτιρίων (μονώσεις, συσκευές, αντλίες θερμότητας), smart διαχείριση ενεργειακής κατανάλωσης, καθώς και αλλαγή συμπεριφορών προς μείωση της απαιτούμενης ενέργειας ή και του προφίλ της ζήτησης.
