Σε δεύτερη μοίρα βάζει η ελληνική πλευρά τον ενδιάμεσο στόχο
της
μετακίνησης του 25% των πελατών της λιανικής ρεύματος από τη ΔΕΗ,
θεωρώντας ότι, στο βαθμό που δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονική δέσμευση
για το στόχο αυτό στη συμφωνία με τους δανειστές, η ουσιαστική και
καθοριστική υποχρέωση αφορά τη μετακίνηση του 50% μέχρι το 2020.
Μια τέτοια αντιμετώπιση, σύμφωνα τουλάχιστον με το ΥΠΕΝ, δεν είναι αντίθετη με όσα συζητήθηκαν κατά την προ δεκαημέρου επαφή που είχαν στην Αθήνα οι Έλληνες διαπραγματευτές με το..
ενεργειακό τεχνικό κλιμάκιο του «κουαρτέτου».
Στο πλαίσιο αυτό, οι επιφορτισμένοι με το καθήκον της διαμόρφωσης της τελικής ελληνικής πρότασης (κυρίως η ΡΑΕ αλλά και ο ΑΔΜΗΕ και η ΔΕΗ) ολοκληρώνουν το σχέδιο που θα παρουσιαστεί στους δανειστές (με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου) και το οποίο θα περιλαμβάνει έναν οδικό χάρτη με χρονοδιαγράμματα, για την κάλυψη του στόχου του 2020.
Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress έχει αναγνωριστεί και από τους εκπροσώπους των δανειστών η δυσκολία του εγχειρήματος αλλά και η ανάγκη να υπάρξει δοκιμαστική περίοδος κατά την οποία θα αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα του μοντέλου. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι η αποτελεσματικότητα των δημοπρασιών πρέπει να φανεί στη πράξη, γι’ αυτό και αρχικά θα πρέπει να διατεθεί μια ποσότητα ενέργειας 300 – 400 MW, με μικρό χρονικό ορίζοντα, προκειμένου να φανεί η ζήτηση που θα υπάρξει. Ολοκληρωμένη λειτουργία εκτιμάται ότι μπορεί να έχουμε το 2017, οπότε υπάρχει ο χρόνος να καλυφθεί μέχρι το 2020 η απαίτηση για μετακίνηση από τη ΔΕΗ του 50% των πελατών. Σε γενικές γραμμές το ελληνικό σχέδιο είναι «οπισθοβαρές». Μικρά βήματα στα πρώτα χρόνια και επιτάχυνση, με βάση τις ενδείξεις, όσο πλησιάζει το 2020.
Συνεπώς, τρία ζητήματα περιλαμβάνει το μενού της επόμενης συνάντησης των στελεχών του ΥΠΕΝ με το τεχνικό κλιμάκιο του «κουαρτέτου», σε ότι τουλάχιστον αφορά τις δημοπρασίες: Πρώτον, το μοντέλο λειτουργίας του συστήματος, δεύτερον τη μεθοδολογία υπολογισμού της τιμής εκκίνησης, τρίτον, τον οδικό χάρτη μετακίνησης πελατών από τη ΔΕΗ με στόχο το 50% μέχρι το 2020. Είναι γνωστό, δε, ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές για ένα αξιόπιστο μοντέλο που θα επιτύχει το στόχο του 2020, θα πρέπει να βρεθούν άμεσα άλλες δομικές λύσεις, δηλαδή λύσεις τύπου «μικρή ΔΕΗ».
Βάση το πρώτο μοντέλο
Όσον αφορά το μοντέλο, όπως έχει γράψει και πάλι το energypress, βάση συζήτησης αποτελεί το πρώτο σχέδιο που είχε καταρτίσει η ΡΑΕ επί προεδρίας Νίκου Βασιλάκου. Το σχέδιο αυτό ουσιαστικά αφήνει έξω τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές για τους οποίους μεριμνούσε το δεύτερο σχέδιο της ΡΑΕ, το οποίο όμως απορρίφθηκε από την Ε.Ε. Και τούτο διότι η λογική των δανειστών (και κυρίως των εκπροσώπων της Κομισιόν) είναι ότι οι δημοπρασίες αποτελούν εργαλείο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στη λιανική του ρεύματος και όχι για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Υπενθυμίζεται ότι με το δεύτερο και απορριφθέν σχέδιο της ΡΑΕ, οι μεγάλες βιομηχανίες θα μπορούσαν να προμηθεύονται ενέργεια ανάλογα με τις ανάγκες τους, απευθείας από τον προμηθευτή μέσω διμερών συμβολαίων, χωρίς να μεσολαβεί η ημερήσια αγορά.
Για το ποιες ομάδες καταναλωτών θα πρέπει να εξυπηρετεί ο εναλλακτικός προμηθευτής που θα παίρνει φθηνό ρεύμα από τις δημοπρασίες, η κατεύθυνση που επικρατεί είναι να είναι υποχρεωμένος ο προμηθευτής να καλύπτει, εκτός από οικιακούς, επαγγελματικούς και βιομηχανικούς, και αγροτικούς καταναλωτές που απολαμβάνουν φθηνό ηλεκτρικό.
Η τιμή εκκίνησης
Για το θέμα της τιμής βάσης (ως γνωστόν είναι το κρίσιμο μέγεθος), δεν υπάρχουν νούμερα. Το μοντέλο που επεξεργάζεται η ΡΑΕ δεν θα αναφέρεται σε συγκεκριμένη τιμή εκκίνησης, παρά στη μεθοδολογία προσδιορισμού της τιμής αυτής. Ολες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτή η μεθοδολογία θα οδηγεί σε μια ενδιάμεση τιμή: Ούτε εκείνη που ζητά η ΔΕΗ (59 ευρώ/μεγαβατώρα), ούτε εκείνη της διαιτησίας (36 ευρώ).
Στην πρόταση ΡΑΕ το κόστος των ρύπων θα είναι έξτρα, δεν θα είναι δηλαδή ενσωματωμένο στην τιμή βάσης των δημοπρασιών. Αυτό έγινε προκειμένου να περιοριστεί το ρίσκο για τη ΔΕΗ, ειδικά σε περιπτώσεις δημοπρασιών για μακρύ χρονικό διάστημα, καθώς η αγορά ρύπων είναι εξαιρετικά ευμετάβλητη.
Από εκεί και πέρα, η ΡΑΕ εξετάζει κι άλλα ζητήματα που εμποδίζουν την αλλαγή προμηθευτή, με στόχο να διορθωθούν ώστε να βοηθηθεί το άνοιγμα της αγοράς. Ένα από αυτά είναι τα μεγάλα ληξιπρόθεσμα χρέη. Την πρόταση της ΔΕΗ για την απαγόρευση μετακίνησης ενός πελάτη από μια εταιρεία σε άλλη αν αυτός δεν έχει εξοφλήσει την πρώτη, η ΡΑΕ δεν την έχει αποκλείσει, γι’ αυτό και εξετάζει τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
http://energypress.gr/news/opisthovari-odiko-harti-mehri-2020-perilamvanei-elliniko-montelo-gia-tis-dimoprasies-nome
Μια τέτοια αντιμετώπιση, σύμφωνα τουλάχιστον με το ΥΠΕΝ, δεν είναι αντίθετη με όσα συζητήθηκαν κατά την προ δεκαημέρου επαφή που είχαν στην Αθήνα οι Έλληνες διαπραγματευτές με το..
ενεργειακό τεχνικό κλιμάκιο του «κουαρτέτου».
Στο πλαίσιο αυτό, οι επιφορτισμένοι με το καθήκον της διαμόρφωσης της τελικής ελληνικής πρότασης (κυρίως η ΡΑΕ αλλά και ο ΑΔΜΗΕ και η ΔΕΗ) ολοκληρώνουν το σχέδιο που θα παρουσιαστεί στους δανειστές (με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου) και το οποίο θα περιλαμβάνει έναν οδικό χάρτη με χρονοδιαγράμματα, για την κάλυψη του στόχου του 2020.
Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress έχει αναγνωριστεί και από τους εκπροσώπους των δανειστών η δυσκολία του εγχειρήματος αλλά και η ανάγκη να υπάρξει δοκιμαστική περίοδος κατά την οποία θα αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα του μοντέλου. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι η αποτελεσματικότητα των δημοπρασιών πρέπει να φανεί στη πράξη, γι’ αυτό και αρχικά θα πρέπει να διατεθεί μια ποσότητα ενέργειας 300 – 400 MW, με μικρό χρονικό ορίζοντα, προκειμένου να φανεί η ζήτηση που θα υπάρξει. Ολοκληρωμένη λειτουργία εκτιμάται ότι μπορεί να έχουμε το 2017, οπότε υπάρχει ο χρόνος να καλυφθεί μέχρι το 2020 η απαίτηση για μετακίνηση από τη ΔΕΗ του 50% των πελατών. Σε γενικές γραμμές το ελληνικό σχέδιο είναι «οπισθοβαρές». Μικρά βήματα στα πρώτα χρόνια και επιτάχυνση, με βάση τις ενδείξεις, όσο πλησιάζει το 2020.
Συνεπώς, τρία ζητήματα περιλαμβάνει το μενού της επόμενης συνάντησης των στελεχών του ΥΠΕΝ με το τεχνικό κλιμάκιο του «κουαρτέτου», σε ότι τουλάχιστον αφορά τις δημοπρασίες: Πρώτον, το μοντέλο λειτουργίας του συστήματος, δεύτερον τη μεθοδολογία υπολογισμού της τιμής εκκίνησης, τρίτον, τον οδικό χάρτη μετακίνησης πελατών από τη ΔΕΗ με στόχο το 50% μέχρι το 2020. Είναι γνωστό, δε, ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές για ένα αξιόπιστο μοντέλο που θα επιτύχει το στόχο του 2020, θα πρέπει να βρεθούν άμεσα άλλες δομικές λύσεις, δηλαδή λύσεις τύπου «μικρή ΔΕΗ».
Βάση το πρώτο μοντέλο
Όσον αφορά το μοντέλο, όπως έχει γράψει και πάλι το energypress, βάση συζήτησης αποτελεί το πρώτο σχέδιο που είχε καταρτίσει η ΡΑΕ επί προεδρίας Νίκου Βασιλάκου. Το σχέδιο αυτό ουσιαστικά αφήνει έξω τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές για τους οποίους μεριμνούσε το δεύτερο σχέδιο της ΡΑΕ, το οποίο όμως απορρίφθηκε από την Ε.Ε. Και τούτο διότι η λογική των δανειστών (και κυρίως των εκπροσώπων της Κομισιόν) είναι ότι οι δημοπρασίες αποτελούν εργαλείο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στη λιανική του ρεύματος και όχι για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Υπενθυμίζεται ότι με το δεύτερο και απορριφθέν σχέδιο της ΡΑΕ, οι μεγάλες βιομηχανίες θα μπορούσαν να προμηθεύονται ενέργεια ανάλογα με τις ανάγκες τους, απευθείας από τον προμηθευτή μέσω διμερών συμβολαίων, χωρίς να μεσολαβεί η ημερήσια αγορά.
Για το ποιες ομάδες καταναλωτών θα πρέπει να εξυπηρετεί ο εναλλακτικός προμηθευτής που θα παίρνει φθηνό ρεύμα από τις δημοπρασίες, η κατεύθυνση που επικρατεί είναι να είναι υποχρεωμένος ο προμηθευτής να καλύπτει, εκτός από οικιακούς, επαγγελματικούς και βιομηχανικούς, και αγροτικούς καταναλωτές που απολαμβάνουν φθηνό ηλεκτρικό.
Η τιμή εκκίνησης
Για το θέμα της τιμής βάσης (ως γνωστόν είναι το κρίσιμο μέγεθος), δεν υπάρχουν νούμερα. Το μοντέλο που επεξεργάζεται η ΡΑΕ δεν θα αναφέρεται σε συγκεκριμένη τιμή εκκίνησης, παρά στη μεθοδολογία προσδιορισμού της τιμής αυτής. Ολες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτή η μεθοδολογία θα οδηγεί σε μια ενδιάμεση τιμή: Ούτε εκείνη που ζητά η ΔΕΗ (59 ευρώ/μεγαβατώρα), ούτε εκείνη της διαιτησίας (36 ευρώ).
Στην πρόταση ΡΑΕ το κόστος των ρύπων θα είναι έξτρα, δεν θα είναι δηλαδή ενσωματωμένο στην τιμή βάσης των δημοπρασιών. Αυτό έγινε προκειμένου να περιοριστεί το ρίσκο για τη ΔΕΗ, ειδικά σε περιπτώσεις δημοπρασιών για μακρύ χρονικό διάστημα, καθώς η αγορά ρύπων είναι εξαιρετικά ευμετάβλητη.
Από εκεί και πέρα, η ΡΑΕ εξετάζει κι άλλα ζητήματα που εμποδίζουν την αλλαγή προμηθευτή, με στόχο να διορθωθούν ώστε να βοηθηθεί το άνοιγμα της αγοράς. Ένα από αυτά είναι τα μεγάλα ληξιπρόθεσμα χρέη. Την πρόταση της ΔΕΗ για την απαγόρευση μετακίνησης ενός πελάτη από μια εταιρεία σε άλλη αν αυτός δεν έχει εξοφλήσει την πρώτη, η ΡΑΕ δεν την έχει αποκλείσει, γι’ αυτό και εξετάζει τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
http://energypress.gr/news/opisthovari-odiko-harti-mehri-2020-perilamvanei-elliniko-montelo-gia-tis-dimoprasies-nome
