Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ – ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΕΜΕΙΣ
ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Συνάδελφοι της πλειοψηφίας,
Τη σημερινή συνεδρίαση του Δ.Σ. που γίνεται εκ των
υστέρων, δηλαδή
μετά την ψήφιση των βάρβαρων, αντεργατικών και
αντιλαϊκών μέτρων της Κυβέρνησης, μετά την ψήφιση των Ν. 4334 και 4335
τον Ιούλη, μετά την ψήφιση του
τρίτου μνημονίου τον Αύγουστο,
μετά την
ψήφιση των νέων μέτρων συνέχισης της αφαίμαξης του κόσμου της εργασίας, τη θεωρούμε πρόκληση και εμπαιγμό, όχι
τόσο σ’ εμάς που ήρθαμε σήμερα εδώ,
Ειλικρινά τι μας καλέσατε να κουβεντιάσουμε σήμερα
μετά από όλα όσα ψηφίστηκαν τον Ιούλιο, τον
Αύγουστο αλλά και μόλις προχθές και που σε όλα αυτά
εσείς επιλέξατε ως ΓΣΕΕ να είστε απόντες; Μας φωνάξατε να κάνουμε μνημόσυνο;
Είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν κάναμε αγώνες το
προηγούμενο διάστημα, γιατί δε θέλαμε να πάμε κόντρα στη θέληση του λαού!
Είναι δυνατόν να ακούγονται εδώ μέσα τέτοιες
δικαιολογίες;
Κατ’ αρχήν ψηφίστηκε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από το
100% του ελληνικού λαού ώστε να μπορεί κάποιος να πει αφού την ψήφισε το 100%
του ελληνικού λαού ας το σεβαστούμε; ΟΧΙ
Αλλά ακόμη κι αν είχε ψηφισθεί από το 100% του
ελληνικού λαού, όταν φέρνει μέτρα σαν κι αυτά που είδαμε, όταν ψηφίζει νόμους
σαν κι αυτούς που είδαμε εμείς δεν
πρέπει να αντιδράσουμε; Ποιος είναι ο δικός μας ρόλος;
Που είσαστε
κρυμμένοι όλους αυτούς τους μήνες;
Είναι δυνατόν να μας καλείτε σήμερα να κουβεντιάσουμε
εκ των υστέρων αφού πρώτα πέρασαν
δεκάδες βάρβαρα, αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος του κόσμου που
εκπροσωπούμε, για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας, για το από εδώ και
πέρα!!!
Είναι ή δεν είναι
εμπαιγμός αυτό;
Είσαστε σοβαροί;
Είναι δυνατόν να
περιμένετε να σας ακολουθήσει κανένας εργαζόμενος όταν η στάση σας το
προηγούμενο διάστημα ήταν λίαν επιεικώς απαράδεκτη;
Όταν είσαστε
εξαφανισμένοι;
Τι θα πούμε στον κόσμο που θα πάμε μεθαύριο για να
προετοιμάσουμε την απεργία (αν κι εσείς δεν θα πάτε πουθενά) όταν μας ρωτήσει:
καλά εσείς σαν ΓΣΕΕ που είσαστε τον Ιούλιο, που είσαστε τον Αύγουστο; Που
είσαστε προχθές; Τι κάνατε για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα;
Ακούστε συνάδελφοι της πλειοψηφίας, πέντε χρόνια τώρα
η στάση σας συνειδητά ή ασυνείδητα ήταν
όχι μόνο προκλητική, ήταν ξεδιάντροπα αβανταδόρικη των κυβερνήσεων και της
Τρόικας.
Ναι με τον τρόπο που υποτίθεται ότι «οργανώσατε» (και
στη λέξη οργανώσατε βάλτε διπλά και τριπλά εισαγωγικά) την αντίσταση του κόσμου
της εργασίας που μόνο αντίσταση δεν ήταν, βάλατε
πλάτη να περάσουν όσα πέρασαν σε βάρος του κόσμου της εργασίας, της νέας
γενιάς, των απόμαχων της δουλειάς.
Όμως τώρα, αυτή την περίοδο, ειλικρινά, ξεπεράσατε και τον
χειρότερο εαυτό σας. Τώρα, εδώ και 4 μήνες, ούτε τα προσχήματα δεν κρατάτε. Είναι δυνατόν να έχουν συμβεί τόσα, να
έχουν ψηφιστεί τόσοι νόμοι, να έχουν περάσει τόσα απαράδεκτα μέτρα και νόμοι σε
βάρος του κόσμου της εργασίας κι εμείς να μην έχουμε βγάλει μια ανακοίνωση;
Είναι δυνατόν να μην έχουμε συνεδριάσει εκτάκτως,
όπως εκτάκτως συνεδρίαζε η βουλή, για να δούμε τι θα κάνουμε;
Είναι δυνατόν να μην έχουμε πάρει μια απόφαση (για να
μπω στη δική σας λογική, ότι δήθεν ο κόσμος δεν αντέχει να κάνει απεργία που
εσείς τον φτάσατε να μη θέλει να κάνει απεργία) έστω να κάνουμε ένα συλλαλητήριο;
Είναι δυνατόν να μην
έχουμε αποφασίσει ούτε αυτό;
Και μετά αναρωτιέστε γιατί δεν σας ακολουθεί ο
κόσμος.
Πώς να σας
ακολουθήσει ο κόσμος όταν βλέπει ότι τρέμουν τα γόνατά σας;
Πώς να σας
ακολουθήσει ο κόσμος όταν βλέπει ότι τον δουλεύετε;
Τι νομίζετε ότι ο
κόσμος δεν αντιλαμβάνεται τι κάνετε;
Δεν αντιλαμβάνεται ότι τον δουλεύετε, όταν ενώ
συζητούνται επί εβδομάδες μια σειρά μέτρα που θα είναι σε βάρος του και εσείς
κατά τη διάρκεια της συζήτησης δεν κάνετε τίποτα απολύτως και έρχεστε μια ημέρα
πριν ψηφιστούν τα όποια μέτρα και του λέτε απεργία
την ημέρα που θα ψηφίζονται χωρίς
σχέδιο, χωρίς συντονισμό, χωρίς κλιμάκωση!!!
Τι νομίζετε, ότι δεν
αντιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι όταν
ένας αγώνας δεν ξεκινά έγκαιρα (πολύ πριν κατατεθεί το όποιο σχέδιο νόμου) αλλά κάνετε απεργία την ημέρα που είναι ψηφισθεί, ότι αυτή η
απεργία είναι για τα μάτια; Είναι για άλλοθι ότι δήθεν κάτι κάνατε;
Τι νομίζετε, ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό δεν
είναι σοβαρός αγώνας, ότι αυτό γίνεται για εκτόνωση και να έχουμε να λέμε;
Έχετε το θράσος να λέτε τι άλλο να κάναμε;
Υπερηφανεύεστε ότι ως ΓΣΕΕ «κάναμε 35 ημέρες απεργίας» χωρίς να στέκεστε να
δείτε γιατί δεν ήρθε αποτέλεσμα;
Για ποιο πράγμα
υπερηφανεύεστε για τις 24 ώρες ξεκομμένες η μία από την άλλη απεργίες; Για τις
απεργίες εκτόνωσης;
Για ποιο πράγμα
υπερηφανεύεστε για το ότι δεν οργανώσατε και δεν κλιμακώσατε τον αγώνα του
εργατικού κινήματος, έτσι ώστε να είναι αγώνας αντίστασης και νίκης και όχι
απλά διαμαρτυρίας;
Για ποιο πράγμα
είστε υπερήφανοι; Για το ότι επί των ημερών σας, με τη δική σας ηγεσία, ο
κόσμος της εργασίας έχασε τα πάντα;
Τα πάντα μας πήραν.
Κύριοι της
πλειοψηφίας, εκ του αποτελέσματος, αποτύχατε και το μόνο που σας μένει, αλλά
δεν το κάνατε (και υπάρχει εξήγηση), είναι να παραιτηθείτε.
Από τους πρώτους που
πρέπει να απαλλαγεί ο κόσμος της εργασίας για να ανασάνει, είστε εσείς.
Είναι τόσο βαθιά η σήψη στις γραμμές σας, είστε τόσο
ξεκομμένοι από τα προβλήματα και τις αγωνίες του κόσμου που δεν σας ενοχλεί ότι
ο κόσμος σας έχει γυρίσει την πλάτη εδώ και χρόνια. Ίσα ίσα το γεγονός του ότι
δεν ασχολείται μαζί σας, σας βολεύει γιατί έτσι καταφέρνετε να εξασφαλίζετε την
συνδικαλιστική σας επιβίωση.
Εσάς το μόνο που σας ενδιαφέρει, η μόνη σας αγωνία,
είναι το πώς δε θα χάσετε κανένα κονδύλι για το ΙΝΕ και πως θα διατηρήσετε τις
καρέκλες της καλοπέρασης. Αυτή είναι η μόνη σας αγωνία.
Όσον αφορά το από εδώ και πέρα, που ειλικρινά με τι
καρδιά να κουβεντιάσουμε το από εδώ και πέρα, όταν το μέχρι τώρα σαν ΓΣΕΕ ήταν
ότι πιο απαράδεκτο από τη μεριά μας, συμφωνούμε
ότι πρέπει να γίνει απεργία.
Συμφωνούμε γιατί δεν
έχουμε δικαίωμα να παραδοθούμε.
Απεναντίας έχουμε
χρέος να μείνουμε όρθιοι.
Συμφωνούμε λοιπόν με
την πρόταση να πάμε σε 24ωρη απεργία, αλλά μόνη της δε λέει τίποτα.
Πρώτα από όλα
χρειάζεται καλή προετοιμασία. Χρειάζεται να υπάρχει κλιμάκωση, συντονισμός με
όλους τους κλάδους που πλήττονται και προοπτική.
Μόνο έτσι υπάρχει
ελπίδα να πετύχει.
Μόνο έτσι μπορεί ο
κόσμος να βάλει πλάτη.
Μόνο αν δει ότι
πιστεύουμε τον αγώνα, θα συμμετάσχει.
Όλα αυτά, που είναι πρόταση και δική μας και των
άλλων παρατάξεων, πρώτοι εσείς που είστε πλειοψηφία έχετε την ευθύνη να τα
υλοποιήσετε.
Εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε σε αυτή την
κατεύθυνση.
Την κατεύθυνση που
θα δίνει νόημα και περιεχόμενο στις λέξεις συνδικαλισμός και καθήκον.
