Η 3η Δεκέμβρη Παγκόσμια και Εθνική Ημέρα για την
Αναπηρία, είναι μια ημέρα αγώνα, διεκδίκησης και κοινωνικής διαμαρτυρίας, όπως υιοθετήθηκε το 1992 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Ένα
δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βιώνουν κάποιας μορφής
αναπηρία. Στη χώρα μας ξεπερνούν το 10% του πληθυσμού, δίχως ωστόσο, να
έχουν επίσημα καταμετρηθεί.
Εάν
αφαιρέσουμε την επετειακή ιδιότητα που έχει αποδοθεί στην 3η Δεκέμβρη,
αντιλαμβανόμαστε ότι, και αυτή, αποτελεί άλλη μια τυπική μέρα αγώνα κάθε
Ανθρώπου με Αναπηρία.Στην καλύτερη περίπτωση, και αυτή τη μέρα ο
Άνθρωπος με Αναπηρία θα συναντήσει τουλάχιστον, τα ίδια εμπόδια που η
μόνιμη αδιαφορία πολιτείας και κοινωνίας ορθώνει διαρκώς εμπρός του, τις
ίδιες παγιωμένες δυσκολίες..
που επιβαρύνονται από μια διάχυτη
εντεινόμενη ανησυχία για ένα αβέβαιο αύριο.
Με
έντονη την ανησυχία στη σκέψη μας φτάνουμε στην 3η Δεκέμβρη,
ακολουθώντας την ελεύθερη πτώση του όποιου κοινωνικού κράτους είχαμε
προσπαθήσει να επιτύχουμε.
Η
πτωτική πορεία στην οποία πιεστικά και βίαια υποβάλλεται το σύνολο της
ελληνικής κοινωνίας δεν έχει επηρεάσει τον Έλληνα Άνθρωπο! Αυτό αποτελεί
και το ισχυρότερο δείγμα της δυναμικής του λαού μας, τη μοναδική τροφή
για την ελπίδα που δε σβήνει με τίποτα! Κρατώντας την Ανθρωπιά μας
μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Αυτή θα μας οδηγήσει ορθά στο να στηρίξουμε
τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας και τον συνάνθρωπο της διπλανής
πόρτας!
Η υγεία, η ζωή, η αξιοπρέπεια, η κοινωνική προστασία και τα δικαιώματά των ΑμεΑ θεωρούνται απαράγραπτα και αδιαπραγμάτευτα
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ-ΚΗΕ
