Δύο ζητήματα, τα εργασιακά και το υπεράριθμο προσωπικό των προς
πώληση μονάδων της ΔΕΗ, θα βρει μπροστά της η κυβέρνηση τους επόμενους
μήνες καθώς θα ξετυλίγεται το market test που θα τεστάρει το επενδυτικό
ενδιαφέρον για τις μονάδες.
Τα δύο αυτά κεφάλαια δεν έχουν αναδειχθεί αρκούντως μέχρι σήμερα. Τα φώτα είχαν πέσει στις μονάδες που θα πουληθούν, και στα αντισταθμιστικά μέτρα που θα τις συνοδεύουν, αφήνοντας στη σκιά τα εργασιακά ζητήματα, που αφορούν τους 1.300 απασχολούμενους σε Μεγαλόπολη (1.100) και Μελίτη (200). Μπορεί ο κ. Σταθάκης να υποσχέθηκε χθες στην αντιπροσωπεία με την οποία συναντήθηκε ότι θα υπάρξουν ισχυρές εγγυήσεις για τις θέσεις απασχόλησης, ωστόσο τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά.
Τι θα γίνει με τους όποιους υπεράριθμους σε Αρκαδία και Φλώρινα ; Θα έχουν δυνατότητα
παραμονής στην δημόσια επιχείρηση ή έστω μετατάξεων εφόσον το επιθυμούν, αλλού στο Δημόσιο όπως συνέβη με τον ΟΛΠ ή όχι ; Ποιές θα είναι οι απολαβές του προσωπικού των μονάδων που θα πουληθούν ; Θα διατηρηθούν και για πόσο τα σημερινά μισθολόγια ; Τι θα γίνει με τον κανονισμό εργασίας των εργαζομένων αυτών ;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν αλλαγές, για έναν πολύ απλό λόγο. Ουδείς ιδιώτης δεν πρόκειται να δεχθεί να αγοράσει μαζί με τις μονάδες της ΔΕΗ και υπεράριθμο προσωπικό, όταν βασικό μέλημα κάθε επενδυτή είναι να ρίξει τα κόστη, εκ των οποίων το μεγαλύτερο είναι το μισθολογικό. Και αποτελεί κοινό μυστικό ότι η αγορά θεωρεί πως το προσωπικό των 1.100 εργαζομένων της Μεγαλόπολης είναι υπεράριθμο. Συνομιλητές μας μάλιστα φέρνουν ως παράδειγμα το τι συμβαίνει στις μονάδες φυσικού αερίου, το μοναδικό μέτρο σύγκρισης ανάμεσα σε ΔΕΗ και ιδιωτικό τομέα. Υπάρχουν ιδιωτικές μονάδες που δουλεύουν με περίπου 30-40 άτομα, όταν στην καινούργια μονάδα αερίου της ΔΕΗ, Αλιβέρι 5, απασχολούνται 120 άτομα.
Τα εργασιακά, και η "εργασιακή ειρήνη"
Ετερο θέμα αφορά στις γενικότερες εργασιακές σχέσεις. Αν και τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί αρκετές μειώσεις, εντούτοις οι απολαβές, και συνολικά οι παροχές που προκύπτουν από τις εργασιακές σχέσεις στη ΔΕΗ, συνεχίζουν να μην έχουν την παραμικρή σχέση με όσα ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα.
Είναι απόλυτο φυσιολογικό ο νέος ιδιοκτήτης της Μεγαλόπολης και της Μελίτη να θέλει να πετύχει τρεις στρατηγικής σημασίας στόχους: να ρίξει το εργατικό κόστος, να αλλάξει τον κανονισμό εργασίας προκειμένου να εξασφαλίσει μεγαλύτερες αποδόσεις, αλλά και να κρατήσει σε καλό επίπεδο τις σχέσεις με τους εργαζόμενους, να έχει δηλαδή "εργασιακή ειρήνη".
Και επειδή οι Κινέζοι εμφανίζονται ανάμεσα στους βασικούς ενδιαφερόμενους να αγοράσουν λιγνιτικές μονάδες, έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μας διδάσκει η πρόσφατη εμπειρία του ΟΛΠ (όχι του ΑΔΜΗΕ, καθώς πέρασε πολύ πρόσφατα στη State Grid).
Κατάργηση ειδικών κανονισμών, αλλαγή του καθεστώτος υπερωριών, αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών λειτουργίας, νέα συλλογική σύβαση εργασίας, ήταν μερικές από τις αλλαγές που έφεραν οι Κινέζοι στο λιμάνι, δίχως ωστόσο να έχει διαταραχθεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, η "εργασιακή ειρήνη".
Σίγουρα η ΔΕΗ δεν μοιάζει με τον ΟΛΠ, ωστόσο από την άλλη πλευρά μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Ειδικά μάλιστα στη περίπτωση των υπεράριθμων οι λύσεις είναι συγκεκριμένες.
Είτε το όποιο υπερβάλον προσωπικό από τις προς πώληση μονάδες απορροφάται σε άλλες μονάδες της ΔΕΗ, σενάριο δύσκολο δεδομένου ότι η επιχείρηση απασχολεί ήδη 16.500 άτομα (έναντι 19.000 προ πώλησης ΑΔΜΗΕ), αριθμός που δεν θεωρείται μικρός. Είτε θα προκριθεί κάποια λύση εθελουσίας εξόδου, είτε η κυβέρνηση, για να κάμψει τις αντιδράσεις των σωματείων, θα καταφύγει και στη ΔΕΗ σε κάποιου είδους "μοντέλο ΟΛΠ".
Τον Ιούνιο του 2016, η κυβέρνηση ψήφισε στη Βουλή ρύθμιση ότι όσοι από τους εργαζόμενους των ΟΛΠ και ΟΛΘ δεν επιθυμούν να εργασθούν σε ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, μπορούν να μεταταγούν αλλού στο Δημόσιο, όπου υπάρχουν κενές θέσεις σε υπηρεσίες ή φορείς, αλλά με τις απολαβές των τελευταίων, όχι εκείνες των δύο οργανισμών λιμένων. Εκτοτε η εφαρμογή του μέτρου εκρεμμεί, παρ' ότι από τους 1.100 εργαζομένους στον ΟΛΠ, είχαν αρχικά εκδηλώσει ενδιαφέρον να μεταταγούν αλλού 560 άτομα, με τους ανρθώπους της Cosco να θεωρούν ότι ο τελικός αριθμός θα περιορισθεί σε 200-250.
Τέλος, ένα ακόμη ερώτημα είναι τι θα γίνει με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ που ναι μεν απασχολούνται στα κεντρικά, ωστόσο παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες στις προς πώληση μονάδες (λογιστήρια, προμήθεια, κλπ), και δίχως τις οποίες δεν έχουν πλέον αντικείμενο.
https://energypress.gr/news/agkathia-sti-lysi-gia-toys-lignites-oi-ergasiakes-sheseis-kai-yperarithmo-prosopiko
Τα δύο αυτά κεφάλαια δεν έχουν αναδειχθεί αρκούντως μέχρι σήμερα. Τα φώτα είχαν πέσει στις μονάδες που θα πουληθούν, και στα αντισταθμιστικά μέτρα που θα τις συνοδεύουν, αφήνοντας στη σκιά τα εργασιακά ζητήματα, που αφορούν τους 1.300 απασχολούμενους σε Μεγαλόπολη (1.100) και Μελίτη (200). Μπορεί ο κ. Σταθάκης να υποσχέθηκε χθες στην αντιπροσωπεία με την οποία συναντήθηκε ότι θα υπάρξουν ισχυρές εγγυήσεις για τις θέσεις απασχόλησης, ωστόσο τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά.
Τι θα γίνει με τους όποιους υπεράριθμους σε Αρκαδία και Φλώρινα ; Θα έχουν δυνατότητα
παραμονής στην δημόσια επιχείρηση ή έστω μετατάξεων εφόσον το επιθυμούν, αλλού στο Δημόσιο όπως συνέβη με τον ΟΛΠ ή όχι ; Ποιές θα είναι οι απολαβές του προσωπικού των μονάδων που θα πουληθούν ; Θα διατηρηθούν και για πόσο τα σημερινά μισθολόγια ; Τι θα γίνει με τον κανονισμό εργασίας των εργαζομένων αυτών ;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα υπάρξουν αλλαγές, για έναν πολύ απλό λόγο. Ουδείς ιδιώτης δεν πρόκειται να δεχθεί να αγοράσει μαζί με τις μονάδες της ΔΕΗ και υπεράριθμο προσωπικό, όταν βασικό μέλημα κάθε επενδυτή είναι να ρίξει τα κόστη, εκ των οποίων το μεγαλύτερο είναι το μισθολογικό. Και αποτελεί κοινό μυστικό ότι η αγορά θεωρεί πως το προσωπικό των 1.100 εργαζομένων της Μεγαλόπολης είναι υπεράριθμο. Συνομιλητές μας μάλιστα φέρνουν ως παράδειγμα το τι συμβαίνει στις μονάδες φυσικού αερίου, το μοναδικό μέτρο σύγκρισης ανάμεσα σε ΔΕΗ και ιδιωτικό τομέα. Υπάρχουν ιδιωτικές μονάδες που δουλεύουν με περίπου 30-40 άτομα, όταν στην καινούργια μονάδα αερίου της ΔΕΗ, Αλιβέρι 5, απασχολούνται 120 άτομα.
Τα εργασιακά, και η "εργασιακή ειρήνη"
Ετερο θέμα αφορά στις γενικότερες εργασιακές σχέσεις. Αν και τα τελευταία χρόνια έχουν υποστεί αρκετές μειώσεις, εντούτοις οι απολαβές, και συνολικά οι παροχές που προκύπτουν από τις εργασιακές σχέσεις στη ΔΕΗ, συνεχίζουν να μην έχουν την παραμικρή σχέση με όσα ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα.
Είναι απόλυτο φυσιολογικό ο νέος ιδιοκτήτης της Μεγαλόπολης και της Μελίτη να θέλει να πετύχει τρεις στρατηγικής σημασίας στόχους: να ρίξει το εργατικό κόστος, να αλλάξει τον κανονισμό εργασίας προκειμένου να εξασφαλίσει μεγαλύτερες αποδόσεις, αλλά και να κρατήσει σε καλό επίπεδο τις σχέσεις με τους εργαζόμενους, να έχει δηλαδή "εργασιακή ειρήνη".
Και επειδή οι Κινέζοι εμφανίζονται ανάμεσα στους βασικούς ενδιαφερόμενους να αγοράσουν λιγνιτικές μονάδες, έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μας διδάσκει η πρόσφατη εμπειρία του ΟΛΠ (όχι του ΑΔΜΗΕ, καθώς πέρασε πολύ πρόσφατα στη State Grid).
Κατάργηση ειδικών κανονισμών, αλλαγή του καθεστώτος υπερωριών, αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών λειτουργίας, νέα συλλογική σύβαση εργασίας, ήταν μερικές από τις αλλαγές που έφεραν οι Κινέζοι στο λιμάνι, δίχως ωστόσο να έχει διαταραχθεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, η "εργασιακή ειρήνη".
Σίγουρα η ΔΕΗ δεν μοιάζει με τον ΟΛΠ, ωστόσο από την άλλη πλευρά μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Ειδικά μάλιστα στη περίπτωση των υπεράριθμων οι λύσεις είναι συγκεκριμένες.
Είτε το όποιο υπερβάλον προσωπικό από τις προς πώληση μονάδες απορροφάται σε άλλες μονάδες της ΔΕΗ, σενάριο δύσκολο δεδομένου ότι η επιχείρηση απασχολεί ήδη 16.500 άτομα (έναντι 19.000 προ πώλησης ΑΔΜΗΕ), αριθμός που δεν θεωρείται μικρός. Είτε θα προκριθεί κάποια λύση εθελουσίας εξόδου, είτε η κυβέρνηση, για να κάμψει τις αντιδράσεις των σωματείων, θα καταφύγει και στη ΔΕΗ σε κάποιου είδους "μοντέλο ΟΛΠ".
Τον Ιούνιο του 2016, η κυβέρνηση ψήφισε στη Βουλή ρύθμιση ότι όσοι από τους εργαζόμενους των ΟΛΠ και ΟΛΘ δεν επιθυμούν να εργασθούν σε ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, μπορούν να μεταταγούν αλλού στο Δημόσιο, όπου υπάρχουν κενές θέσεις σε υπηρεσίες ή φορείς, αλλά με τις απολαβές των τελευταίων, όχι εκείνες των δύο οργανισμών λιμένων. Εκτοτε η εφαρμογή του μέτρου εκρεμμεί, παρ' ότι από τους 1.100 εργαζομένους στον ΟΛΠ, είχαν αρχικά εκδηλώσει ενδιαφέρον να μεταταγούν αλλού 560 άτομα, με τους ανρθώπους της Cosco να θεωρούν ότι ο τελικός αριθμός θα περιορισθεί σε 200-250.
Τέλος, ένα ακόμη ερώτημα είναι τι θα γίνει με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ που ναι μεν απασχολούνται στα κεντρικά, ωστόσο παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες στις προς πώληση μονάδες (λογιστήρια, προμήθεια, κλπ), και δίχως τις οποίες δεν έχουν πλέον αντικείμενο.
https://energypress.gr/news/agkathia-sti-lysi-gia-toys-lignites-oi-ergasiakes-sheseis-kai-yperarithmo-prosopiko
