του Χάρη Φλουδόπουλου
Ήταν άνοιξη του 2005 όταν η ΔΕΗ βρέθηκε μια ανάσα πριν το μεγάλο στόχο της διεθνούς επέκτασης, στον ευρύτερο ζωτικό χώρο της επιχείρησης στην περιοχή των Βαλκανίων. Τότε η ελληνική εταιρεία είχε ανακηρυχθεί πλειοδότης στον διαγωνισμό της βουλγαρικής κυβέρνησης για την πώληση του λιγνιτικού σταθμού Bobov Dol. Στην πορεία το εγχείρημα αποδείχθηκε πιο περίπλοκο, η βουλγαρική κυβέρνηση άλλαξε τους όρους της παραχώρησης και δύο χρόνια αργότερα τον Μάιο του 2007 η εξαγορά ναυαγεί οριστικά.
Η περίπτωση του Bobov Dol είναι η πλέον χαρακτηριστική των αποτυχημένων ανοιγμάτων προς το εξωτερικό που επιχείρησε πολλάκις στο παρελθόν η ΔΕΗ. Λιγνιτικές μονάδες, ορυχεία, υδροηλεκτρικά, έργα ΑΠΕ, περιλαμβάνονται στη λίστα των αποτυχημένων ανοιγμάτων την περασμένη δεκαετία, σε μια χρονική συγκυρία που οι ελληνικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες είχαν κατακτήσει γειτονικές αγορές σε Βουλγαρία, Τουρκία, Ρουμανία, Σκόπια και Σερβία. Μοναδική εξαίρεση η ΔΕΗ, η οποία κάθε φορά επέστρεφε και για διαφορετικό λόγο άπρακτη από τα βαλκανικά ventures που επιχειρούσε.
Και είναι αυτό ακριβώς το track record στις προσπάθειες για διεθνή επέκταση που υπογραμμίζει με έμφαση τη σημασία της κίνησης για την εξαγορά της Enel Romania, μιας εταιρείας σχεδόν στο μέγεθος της ΔΕΗ, που δίνει σημαντικές προοπτικές στην εταιρεία να αναδειχθεί σε περιφερειακό πόλο στην αγορά ενέργειας της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων.
Κόσοβο
Μετά την αποτυχία στη Βουλγαρία ένα ακόμη φιλόδοξο διεθνές πρότζεκτ της ΔΕΗ ήταν η συμμετοχή στους διαγωνισμούς για τα λιγνιτικά πεδία και τις μονάδες στην περιοχή του Κοσόβου. Μέσω της κοινής εταιρείας της ΔΕΗ με την αμερικανική Contour Global, η ελληνική εταιρεία συμμετείχε στο διαγωνισμό χωρίς ωστόσο να υπάρξει επιτυχής έκβαση.
Μια ακόμη αποτυχημένη απόπειρα αφορούσε τη μονάδα Negotino στη Βόρεια Μακεδονία, στον διαγωνισμό για την οποία η ελληνική εταιρεία επίσης είχε καταθέσει την πιο ανταγωνιστική προσφορά, ωστόσο δεν ανακηρύχθηκε πλειοδότης επί της ουσίας "πληρώνοντας" την όξυνση των διμερών σχέσεων με το γειτονικό κράτος.
Το 2009 οι προσπάθειες για διεθνές άνοιγμα της ΔΕΗ στην περιοχή των Βαλκανίων επανήλθαν στο προσκήνιο μέσω των δύο μνημονίων συνεργασίας με τον όμιλο Ρέστη και την Quantum Corporation, για πρότζεκτ σε Μαυροβούνιο και Βοσνία Ερζεγοβίνη αντίστοιχα. Οι συνεργασίες αυτές όμως επί της ουσίας έμειναν στα χαρτιά χωρίς να προχωρήσουν στην υλοποίηση.
Επίσης άνοιγμα στα Βαλκάνια επιχείρησε η ΔΕΗ και μέσω της συνεργασίας της με τη γερμανική RWE με αντικείμενο την ανάπτυξη λιγνιτικών μονάδων στην Αλβανία, χωρίς να τελεσφορήσουν και εκεί τα φιλόδοξα πλάνα.
Πιο πρόσφατα, η ΔΕΗ επιχείρησε νέα ανοίγματα όπως με την ίδρυση θυγατρικής στην Αλβανία με σκοπό τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς για την κατασκευή νέων υδροηλεκτρικών. Μια άλλη αγορά ενδιαφέροντος ήταν η Αίγυπτος όπου δημιουργήθηκε παράθυρο ευκαιρίας για τη συντήρηση θερμικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Μια ακόμη προσπάθεια έγινε και στην Τουρκία, όπου η ΔΕΗ έχει μικρή δραστηριότητα στον τομέα του διασυνοριακού εμπορίου ηλεκτρικής ενέργειας. Κατά καιρούς υπήρξαν σχέδια για ανάπτυξη λιγνιτικών, υδροηλεκτρικών, έργων γεωθερμίας και άλλα πρότζεκτ χωρίς, ωστόσο, να υπάρξει θετική συνέχεια. Μάλιστα, ειδικά για την αγορά της Τουρκίας, η ΔΕΗ είχε συνάψει συνεργασία με την κινεζική Shenhua με σκοπό τη διεκδίκηση έργων ανάπτυξης λιγνιτικών ισχύος 1080MW στο Εσκισεχίρ.
https://energypress.gr/news/h-floydopoylos-i-dei-xorkizei-toys-daimones-sta-balkania
