Διυλιστήρια και ΔΕΗ περιλαμβάνονται στη μακριά λίστα των
επιχειρήσεων που θα πληγούν άμεσα εφόσον τελικά εφαρμοστεί η παρακράτηση
του 26% των τιμολογίων που αφορούν σε συναλλαγές με τρίτες χώρες. Ο
λόγος για τη ρύθμιση του υπουργείου οικονομικών, που έχει ξεσηκώσει
θύελλα αντιδράσεων στον επιχειρηματικό κόσμο, που προειδοποιεί για
ανεπανόρθωτο πλήγμα στη ρευστότητα, καθώς τα τιμολόγια αυτά συνήθως
αφορούν σε συναλλαγές προμήθειας πρώτων υλών και ιδιαίτερα καυσίμων.
Τώρα στην περίπτωση των ενεργειακών εταιρειών το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα οξύ. Για παράδειγμα στην αγορά ηλεκτρισμού οι εισαγωγές ρεύματος που έγιναν πέρυσι κάλυψαν το 17% της..
συνολικής ζήτησης, με τη ΔΕΗ να κυριαρχεί με το μεγαλύτερο μερίδιο. Από που προήλθαν οι εισαγωγές αυτές; Σε συντριπτικό ποσοστό από τη Βουλγαρία, η οποία εμπίπτει στην κατηγορία των χωρών με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς και άρα μιλάμε για συναλλαγές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ το μήνα. Για παράδειγμα το Φεβρουάριο από τη Βουλγαρία εισήχθησαν 328.717 MWh με τη μέση ΟΤΣ να διαμορφώνεται στα 61 ευρώ. Με δεδομένα τα προβλήματα ρευστότητας της αγοράς, η ΔΕΗ θα κληθεί να διαχειριστεί έναν νέο πονοκέφαλο, αφού θα της αφαιρείται ρευστότητα άνω του 1 εκ. Ευρώ μόνο από τις εισαγωγές ρεύματος. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους μικρότερους traders οι οποίοι διακινούν μικρότερες ποσότητες και άρα θα τους παρακρατηθούν μικρότερα ποσά.
Εκτός όμως από τις εισαγωγές ηλεκτρισμού, μια ακόμη διάσταση αφορά στις αγορές αργού πετρελαίου, με τη ΔΕΗ να έχει συμβάσεις προμήθειας με την εταιρεία εμπορίας Vitol, με την ΕΚΟ ενώ παράλληλα έχει ναυλώσει και δύο πλοία.
Το πρόβλημα σαφώς αφορά άμεσα και τους διυλιστηριακούς όμιλους των ΕΛΠΕ και της ΜΟΗ από τους οποίους θα παρακρατηθούν τεράστια ποσά που αφορούν στις ναυλώσεις πλοίων και στις αγορές αργού.
Μάλιστα, όπως εκτιμούν κύκλοι της αγοράς, τα απόνερα της παρακράτησης του 26% αναμένεται να φτάσουν μέχρι και τους τελικούς καταναλωτές. Και αυτό διότι μπορεί βάσει της ρύθμισης να προβλέπεται επιστροφή των ποσών της παρακράτησης εφόσον δεν τεκμηριωθεί ότι δεν πρόκειται για εικονική αλλά για κανονική, συναλλαγή, ωστόσο το διάστημα που θα μεσολαβεί σύμφωνα με την εκτίμηση του ΣΕΒ θα είναι περίπου ένα έτος. Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα – επιθυμία του κράτους να επιστρέψει και όχι να συμψηφίσει τις συγκεκριμένες επιστροφές, υπάρχει και το πραγματικό πρόβλημα ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων, για να καλυφθεί αυτή η “αφαίμαξη” ρευστού.
Κατά συνέπεια όσες εταιρείες μπορούν εκτιμάται ότι θα κινηθούν αναγκαστικά στην κατεύθυνση της αύξησης των τιμών των τελικών προϊόντων τους, ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν την ξαφνική επιδείνωση της ρευστότητάς τους. Αυτό αφορά κυρίως την αγορά των καυσίμων, αφού το πρόβλημα και η εξίσωση ΔΕΗ είναι εξαιρετικά πιο σύνθετη.
Όπως εξίσου σύνθετη είναι η εξίσωση και για τις εταιρείες με εξαγωγικό χαρακτήρα οι οποίες λόγω διεθνούς ανταγωνισμού δεν μπορούν να αυξήσουν τις τιμές τους, αφού θα χάσουν πελάτες. Άρα θα πρέπει βρουν εναλλακτικό τρόπο διαχείρισης του προβλήματος που προκαλεί το μέτρο της παρακράτησης, εάν τελικώς εφαρμοστεί. Εξ ου και οι σφοδρές αντιδράσεις της αγοράς, η οποία εκφράζει φόβους ότι για κάποιους το μέτρο ίσως να δώσει το τελειωτικό χτύπημα.
http://energypress.gr/news/reuma
Τώρα στην περίπτωση των ενεργειακών εταιρειών το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα οξύ. Για παράδειγμα στην αγορά ηλεκτρισμού οι εισαγωγές ρεύματος που έγιναν πέρυσι κάλυψαν το 17% της..
συνολικής ζήτησης, με τη ΔΕΗ να κυριαρχεί με το μεγαλύτερο μερίδιο. Από που προήλθαν οι εισαγωγές αυτές; Σε συντριπτικό ποσοστό από τη Βουλγαρία, η οποία εμπίπτει στην κατηγορία των χωρών με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς και άρα μιλάμε για συναλλαγές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ το μήνα. Για παράδειγμα το Φεβρουάριο από τη Βουλγαρία εισήχθησαν 328.717 MWh με τη μέση ΟΤΣ να διαμορφώνεται στα 61 ευρώ. Με δεδομένα τα προβλήματα ρευστότητας της αγοράς, η ΔΕΗ θα κληθεί να διαχειριστεί έναν νέο πονοκέφαλο, αφού θα της αφαιρείται ρευστότητα άνω του 1 εκ. Ευρώ μόνο από τις εισαγωγές ρεύματος. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους μικρότερους traders οι οποίοι διακινούν μικρότερες ποσότητες και άρα θα τους παρακρατηθούν μικρότερα ποσά.
Εκτός όμως από τις εισαγωγές ηλεκτρισμού, μια ακόμη διάσταση αφορά στις αγορές αργού πετρελαίου, με τη ΔΕΗ να έχει συμβάσεις προμήθειας με την εταιρεία εμπορίας Vitol, με την ΕΚΟ ενώ παράλληλα έχει ναυλώσει και δύο πλοία.
Το πρόβλημα σαφώς αφορά άμεσα και τους διυλιστηριακούς όμιλους των ΕΛΠΕ και της ΜΟΗ από τους οποίους θα παρακρατηθούν τεράστια ποσά που αφορούν στις ναυλώσεις πλοίων και στις αγορές αργού.
Μάλιστα, όπως εκτιμούν κύκλοι της αγοράς, τα απόνερα της παρακράτησης του 26% αναμένεται να φτάσουν μέχρι και τους τελικούς καταναλωτές. Και αυτό διότι μπορεί βάσει της ρύθμισης να προβλέπεται επιστροφή των ποσών της παρακράτησης εφόσον δεν τεκμηριωθεί ότι δεν πρόκειται για εικονική αλλά για κανονική, συναλλαγή, ωστόσο το διάστημα που θα μεσολαβεί σύμφωνα με την εκτίμηση του ΣΕΒ θα είναι περίπου ένα έτος. Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα – επιθυμία του κράτους να επιστρέψει και όχι να συμψηφίσει τις συγκεκριμένες επιστροφές, υπάρχει και το πραγματικό πρόβλημα ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων, για να καλυφθεί αυτή η “αφαίμαξη” ρευστού.
Κατά συνέπεια όσες εταιρείες μπορούν εκτιμάται ότι θα κινηθούν αναγκαστικά στην κατεύθυνση της αύξησης των τιμών των τελικών προϊόντων τους, ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν την ξαφνική επιδείνωση της ρευστότητάς τους. Αυτό αφορά κυρίως την αγορά των καυσίμων, αφού το πρόβλημα και η εξίσωση ΔΕΗ είναι εξαιρετικά πιο σύνθετη.
Όπως εξίσου σύνθετη είναι η εξίσωση και για τις εταιρείες με εξαγωγικό χαρακτήρα οι οποίες λόγω διεθνούς ανταγωνισμού δεν μπορούν να αυξήσουν τις τιμές τους, αφού θα χάσουν πελάτες. Άρα θα πρέπει βρουν εναλλακτικό τρόπο διαχείρισης του προβλήματος που προκαλεί το μέτρο της παρακράτησης, εάν τελικώς εφαρμοστεί. Εξ ου και οι σφοδρές αντιδράσεις της αγοράς, η οποία εκφράζει φόβους ότι για κάποιους το μέτρο ίσως να δώσει το τελειωτικό χτύπημα.
http://energypress.gr/news/reuma
