Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Οι
εργαζόμενοι του Ομίλου ΔΕΗ, βρίσκονται για μια ακόμη φορά μεταξύ σφύρας
και άκμονος, ζώντας ένα ακόμη μνημόνιο, το τρίτο και επαχθέστερο.
Ελπίδες
και προσδοκίες που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν από το πολιτικό σύστημα,
διαψεύστηκαν και απογοήτευσαν για άλλη μια φορά τον κόσμο της μισθωτής
εργασίας.
Υποσχέσεις και εξαγγελίες που ηχούσαν χαρμόσυνα στα
αυτιά των εργαζομένων, αντικαταστάθηκαν με σκληρά και κοινωνικά ανάλγητα μέτρα, ασήκωτα για το χειμαζόμενο Ελληνικό λαό.
Η
χώρα έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού, χωρίς να ευθύνονται οι
εργαζόμενοι, αλλά είναι οι ίδιοι που καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα
της εκάστοτε εκτελεστικής.. εξουσίας.
Ασφαλιστικά
και εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται ανηλεώς, τα οποία δεν τόλμησαν
να αγγίξουν ούτε τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα.
Τα
φορολογικά μέτρα διευρύνονται, Δημόσιες Επιχειρήσεις ξεπουλιούνται στο
όνομα της δήθεν ανάπτυξης, δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και από αυτούς που
μονοπωλούσαν μέχρι χθες την κοινωνική ευαισθησία.
Η
Κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τα μεγάλα συμφέροντα, ντόπια και
ξένα, υπό την καθοδήγηση του Κουαρτέτου και τη σιγή ιχθύος της
αντιπολίτευσης, η οποία βαρύνεται για τα ανομήματα του παρελθόντος,
στέλνουν την Ελληνική κοινωνία στο πέλαγος με βάρκα την ελπίδα.
Η
κοινωνία «βράζει» και ανησυχεί, αναζητώντας την ελπίδα μέσα από τα
αποκαΐδια που της προκάλεσαν τα μνημόνια τα τελευταία χρόνια.
Ο
κοινωνικός ιστός έχει καταρρεύσει μαζί με τους θεσμούς του δημοκρατικού
μας πολιτεύματος, καθώς όλα βρίσκονται υπό τη μέγγενη της
Τρόικας-Κουαρτέτου και των διεθνών τοκογλύφων, οι οποίοι εκπροσωπούνται
«επάξια» από εγχώριους «κουκουλοφόρους»
Ανάμεσά
τους και το Συνδικαλιστικό κίνημα που παραμένει βαθειά λαβωμένο και
αναξιόπιστο στα μάτια των εργαζομένων και αμφιταλαντεύεται ένθεν
κακείθεν, με σκοπό την ανασυγκρότησή του και το ξύπνημα από το λήθαργο
που βρίσκεται.
Ευθύνη έχουμε όλοι μας για τη δίνη που έχει περιέλθει, όπως έχουμε ευθύνη και για την ανάκτηση της αξιοπιστίας του.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ……
Η
ΕΤΕ/ΔΕΗ όπως πάντα, πρωταγωνίστησε σε δράση κατά τη διάρκεια των
προηγούμενων ετών, έχοντας ως στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων των
εργαζομένων του Ομίλου ΔΕΗ.
- Πρωταγωνιστήσαμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια και καταλήψεις που κάναμε στον ΑΔΜΗΕ, με αποτέλεσμα την συνεχή αναβολή και τελικά την ματαίωση της πώλησής του, από την προηγούμενη κυβέρνηση.
- Συνδιοργανώσαμε συλλαλητήρια στην Αθήνα, στο Λεκανοπέδιο Πτολεμαΐδας και Μεγαλόπολης, καθώς και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας μας, για να αποτρέψουμε την πώληση της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ», πράγμα που επιτεύχθηκε.
- Ήμασταν πάντα στην πρώτη γραμμή στις απεργιακές κινητοποιήσεις που είχε προκηρύξει η Ομοσπονδία για τη «Μικρή ΔΕΗ», καταφέρνοντας μάλιστα να πάρουμε μετά από πολλά χρόνια και την κοινωνία με το μέρος μας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η εκτελεστική εξουσία να μην το αντέξει και να προβεί στο αντιδημοκρατικό μέτρο της επίταξης.
- Μετά από πιέσεις του σωματείου μας και της Ομοσπονδίας, καταφέραμε να αρθεί το αντιδημοκρατικό μέτρο της επίταξης.
- Πετύχαμε την πρόσληψη 670 ατόμων στη ΔΕΗ (αναμένονται τα αποτελέσματα) και 540 νέων συναδέλφων στο ΔΕΔΔΗΕ, οι οποίες τώρα ολοκληρώνονται. Είναι βέβαια λίγες, αλλά μην ξεχνάμε ότι προκήρυξη για προσλήψεις είχε να γίνει από το 2007.
- Σε συνεργασία με τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ : πετύχαμε την παραμονή των συναδέλφων μας που είναι αποσπασμένοι στους ασφαλιστικούς μας φορείς, να παραμείνουν στον ΚΚΠ/ΔΕΗ και στο δικό μας μισθολόγιο.
- Κάναμε καταλήψεις στη Διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ για την πρωτοφανή ενέργεια της, να περικόψει το επίδομα επικίνδυνης εργασίας 15% στους εναερίτες συναδέλφους μας.
- Προχωρήσαμε πολλές φορές σε απεργιακά μέτρα για να πιέσουμε τη Διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ να πάρει πίσω ή να μην προχωρήσει σε αντεργατικές συμπεριφορές που αδικούν τους εργαζόμενους.
- Πετύχαμε με τη Σ. Σύμβαση του 2015, να αρθεί η αδικία προς τους συναδέλφους εναερίτες, επιλύοντας οριστικά το σοβαρό πρόβλημα της παροχής του επιδόματος επικίνδυνης εργασίας 15% στην κατηγορία Τ4Α, ανεξαρτήτως της ένταξής τους στο καθεστώς των ΥΒΑΕ.
- Μια αδικία, που δυστυχώς ταλαιπώρησε άδικα τους συναδέλφους μας, γιατί θα μπορούσε να είχε λυθεί το όλο ζήτημα με τη Συλλογική Σύμβαση του 2012, από την τότε πλειοψηφία του σωματείου μας και της Ομοσπονδίας.
- Πετύχαμε τη μη παρακράτηση των αναδρομικών για το 15% από το 2012, καθώς και την επιστροφή των αναδρομικών στα 732 άτομα που τους έγινε η παρακράτηση από τον Ιούνιο του 2014, όπου θα επικαιροποιηθούν με την συμπληρωματική ΣΣΕ που θα υπογραφεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Βρισκόμαστε στη διαδικασία επανακαθορισμού της ένταξης των εναεριτών στο καθεστώς των ΥΒΑΕ.
- Αποτρέψαμε την εφαρμογή του Business Plan του ΔΕΔΔΗΕ, από την προηγούμενη Διοίκηση.
- Σε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, η ΕΤΕ/ΔΕΗ έδωσε μάχη και απέτρεψε φαινόμενα κατάχρησης Διευθυντικού δικαιώματος (π.χ. κατάργηση βαρδιών, μείωση προσωπικού από τη βάρδια, αποτροπή εγκαθίδρυση εργολάβων στη λειτουργία του Δικτύου κ.α.).
- Προχωρήσαμε σε μηνυτήριες αναφορές για παράνομες πράξεις Διευθυντικών στελεχών της Επιχείρησης, που είχαν ως στόχο τους εργαζόμενους (Περιοχή Καλαμάτας κ.α.)
- Πρωταγωνιστήσαμε στην υπογραφή μιας επιτυχημένης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τηρουμένων των αναλογιών. Αυτό αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, αφού είχε την πλήρη αποδοχή από τους εργαζόμενους.
- Στη ΣΣΕ καταφέραμε να κρατήσουμε τους μισθούς μας σταθερούς, συνεχίζοντας πάντα να δίδονται τα μισθολογικά κλιμάκια (αύξηση 8% την τριετία), διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που παραπληροφορούσαν τους εργαζόμενους περί του αντιθέτου, για ιδίων όφελος.
- Εκτός των παραπάνω, πετύχαμε για πρώτη φορά και τη θεσμοθέτηση του λεγόμενου κοινωνικού μισθού (τροφείο), ένα πάρα πολύ μεγάλο βοήθημα για τους εργαζόμενους του Ομίλου ΔΕΗ στη δύσκολη συγκυρία που περνάμε.
- Εμποδίσαμε την είσοδο εργολάβου στη βάρδια (Περιοχή Χίου).
Ήμασταν,
ήμαστε και θα ήμαστε πάντα στην υπηρεσία του κάθε συναδέλφου για να τον
προστατέψουμε από κάθε έκνομη ενέργεια της Διοικητικής ιεραρχίας, στο
μέτρο πάντα του εφικτού.
Η ΧΩΡΑ ΣΤΟ 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Ο
πυρήνας του μνημονίου στην εφαρμογή του είναι ένα αντιδραστικό
πρόγραμμα που διαλύει τον κόσμο της εργασίας και παραχωρεί δημόσια
περιουσία και εθνική κυριαρχία. Δεν είμαστε σίγουροι πόσο θα κρατήσει
όλο αυτό, αλλά πίσω του θα αφήσει κοινωνικά ερείπια και διαλυμένους
ανθρώπους.
Παρ
’ όλα αυτά κανένας δεν μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της ιστορίας και
ευτυχώς σχεδόν πάντα οι ανατροπές και τα καλά νέα προέρχονται από τον
κόσμο.
Όταν
είναι όρθιος, αντιστέκεται, όταν ταυτίζεται κανείς με όλο το συστημικό
μοντέλο που αντιπάλευε όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι εξαιρετικά
δύσκολο να μη γίνει εικόνα του.
Όλα
αυτά, με την ψευδεπίγραφη υπόσχεση, ότι σύντομα θα βγούμε από την κρίση
και χρησιμοποιούν ως πρόσχημα το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, ένα
πλεόνασμα που ακόμη δεν το έχουμε δει, αλλά και έτσι να είναι, αυτό
«έγινε» πάνω στα συντρίμμια της κοινωνίας και της απόλυτης φτώχιας.
Περάσαμε
από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, στη φτώχεια αξιοπιστίας και
υπευθυνότητας και σε καταστροφικές πολιτικές, με αποτέλεσμα :
- Το κλείσιμο τραπεζών (capitals controls)
- Τη φυγή καταθέσεων
- 3ο Μνημόνιο.
- Ασφυκτικός οικονομικός έλεγχος σε όλους μας.
Έξι χρόνια τώρα, ούτε ανάπτυξη
είδαμε ούτε καμία πρόοδο της κοινωνίας, αλλά μόνο ψεύτικα λόγια και
μεγάλα, με μόνο στόχο την παραπληροφόρηση του λαού, προς όφελος των
μεγάλων συμφερόντων.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και εφιαλτικά όπως :
- Τεράστια αύξηση της ανεργίας, όπου έφτασε σχεδόν στο 27%, ενώ στους νέους ξεπερνά το 60%.
- Μειώσεις μισθών και συντάξεων, μέσω της αύξησης των εισφορών.
- Νέα αύξηση της φορολογίας, σε όλα τα επαγγέλματα.
- 260 χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν βάλει «λουκέτο».
- Η εγχώρια ζήτηση «γκρεμίζεται» κατά 31.3%.
- Οι Έλληνες μεταναστεύουν και αντικαθίστανται από ορδές λαθρομεταναστών.
- Το κυριότερο, έχει χαθεί η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Οι ιέρακες τους διεθνούς οικονομικού συμπλέγματος δεν σταματούν εδώ και απαιτούν συνέχεια «αίμα» από την εξαθλιωμένη κοινωνία :
- Πλειστηριασμούς ακόμη και της πρώτης κατοικίας.
- Όλα τα κόκκινα δάνεια να περάσουν στα Heads funds, τα γνωστά σε όλους μας «κοράκια» των αγορών.
- Νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων, αποικιακού χαρακτήρα, με σκοπό να περάσουν τα εναπομείναντα «ασημικά» του κράτους στις πολυεθνικές και τα διάφορα κερδοσκοπικά «ιδρύματα».
- Άστεγοι, συσσίτια, διατροφική ανασφάλεια, ενεργειακή φτώχεια διαμορφώνουν μια κατάσταση που παραπέμπει σε τριτοκοσμικά πρότυπα.
Ο ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Ένας
από τους μεγάλους στόχους του μνημονίου, προκείμενου να εξασφαλίσουν τα
οφειλόμενα οι πιστωτές, (γιατί περί αυτού πρόκειται), είναι η εκποίηση
του δημόσιου πλούτου, που διαθέτει η χώρα.
Για να πετύχουν το στόχο τους, Τρόικα και Κυβέρνηση, βαφτίζουν το ξεπούλημα, διαρθρωτική αλλαγή.
Διαρθρωτική
αλλαγή δεν αποτελεί η ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων
στρατηγικής σημασίας που σχετίζονται με τα κοινωνικά αγαθά του νερού,
της ηλεκτροδότησης, της μαζικής μεταφοράς, όταν μάλιστα οι υποψήφιοι
αγοραστές τους είναι κρατικές επιχειρήσεις άλλων χωρών, οι οποίες τα
κέρδη των επιχειρήσεων δεν τα επανεπενδύουν, αλλά τα φυγαδεύουν σε
τράπεζες της χώρας τους.
Πρώτος
και διαχρονικός στόχος των δανειστών μας, είναι ο χώρος της ενέργειας,
προεξέχοντας της ηλεκτρικής και κατ΄ επέκταση της ΔΕΗ.
Οι
κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά τα σχέδια αποκρατικοποίησης του Ομίλου ΔΕΗ
παραμένουν και επανασχεδιάζονται, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, αλλά
ίδιους αγοραστές.
Η μεγαλύτερη Επιχείρηση της χώρας, έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο, αντί να αποτελεί μοχλό ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας.
Με
τις ληξιπρόθεσμες οφειλές να έχουν φτάσει «αισίως» τα 2,3 δις ευρώ και
εξωτερικό χρέος 4.978 δις ευρώ, δεν μπορείς παρά να περιμένεις τον
οικονομικό μαρασμό και το τέλος του βιομηχανικού κολοσσού.
Φαινόμενα οικονομικής δυσπραγίας, ρευματοκλοπών και απουσία πελατοκεντρικής πολιτικής, οδηγούν σε αυτό το οικτρό αποτέλεσμα.
Η
ΕΤΕ Ομίλου ΔΕΗ έχει επισημάνει πολλές φορές τα κακώς κείμενα στη
λειτουργία της Επιχείρησης και έχει συγκρουστεί με τη Διοίκηση, αλλά
όπως γίνεται αντιληπτό, αυτοί που έχουν την ευθύνη της απαξίωσης σε
επιμέρους τομείς, επιβραβεύονται αντί να τιμωρούνται.
Οι
εργαζόμενοι έχουν συμβάλει στα οικονομικά του Ομίλου με το παραπάνω,
δίδοντας περίπου 1 δις ευρώ, μετά τις αιματηρές περικοπές που υπέστησαν
το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Όσοι
έχουν την ευθύνη για το οικονομικό και επιχειρησιακό τέλμα του Ομίλου
ΔΕΗ, οφείλουν να απολογηθούν στους εργαζόμενους και τον Έλληνα
καταναλωτή ηλεκτρικής ενέργειας, γιατί αυτοί είναι οι αποδέκτες των
λαθεμένων επιλογών Πολιτείας και Διοίκησης.
Εκτός
τον άλλον, έχουμε και την διαρκή και απαράδεκτη τακτική της ΡΑΕ προς τη
ΔΕΗ, όπου με συνεχής παρεμβάσεις της απορυθμίζει, αντί να ρυθμίζει την
αγορά ενέργειας, εις βάρος πάντα της Επιχείρησής μας, λειτουργώντας ως
μεσάζοντας των ιδιωτικών εταιρειών, ανταγωνιστών.
Έχουμε καταγγείλει επανειλημμένα τη ΡΑΕ, αλλά δυστυχώς δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
Το επόμενο διάστημα είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις επιταγές του 3ου Μνημονίου, στο τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, με βάση το νόμο 4336/15 που ψήφισε η κυβέρνηση τον περασμένο Αύγουστο.
Συγκεκριμένα, για τον ΑΔΜΗΕ προβλέπεται :
Η
πώληση του ΑΔΜΗΕ είναι μνημονική απαίτηση, να γίνει ιδιοκτησιακός
διαχωρισμός, να φύγει εντελώς από τη ΔΕΗ, με ότι αυτό σημαίνει για τα
οικονομικά της, τη στιγμή που συμβάλει με περίπου 200 εκατ. στο
ισολογισμό του Ομίλου.
Ο
ΑΔΜΗΕ θα πουληθεί κατά 20% σε Στρατηγικό Επενδυτή, όπου θα έχει και το
μάνατζμεντ, με ότι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους του. Το υπόλοιπο
29% θα πουληθεί μέσω χρηματιστηρίου και το 51% θα μείνει προσωρινά στο
κράτος, λειτουργώντας ως επικοινωνιακό τέχνασμα στις αναμενόμενες
αντιδράσεις μας.
Στόχος των οικονομικών συμφερόντων τα μεγάλα Project που θα υλοποιήσει ο ΑΔΜΗΕ, όπως η διασύνδεση Κυκλάδων, Κρήτης κ.α.
Το σχέδιο έχει ίδει ξεκινήσει με την επιλογή των συμβούλων αποκρατικοποίησης.
Είναι
αυτονόητο ότι δεν μας βρίσκει σύμφωνους κανένα σχέδιο
αποκρατικοποίησης-ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ και θα αγωνιστούμε να
αποτρέψουμε το ξεπούλημά του, όπως κάναμε και με την προηγούμενη
Κυβέρνηση και Διοίκηση.
Δεν
πρέπει οι συνάδελφοι του ΑΔΜΗΕ να παρασύρονται από διάφορες σειρήνες
που μιλούν για καλύτερο μέλλον για τους ιδίους, αν βρεθούν εκτός ΔΕΗ και
εντός κρατικού ελέγχου, δήθεν. Όσοι διακηρύσσουν τέτοια σενάρια, μόνο
το καλό δεν θέλουν για τους εργαζόμενους.
Για τη μητρική ΔΕΗ μνημονιακές υποχρεώσεις είναι:
- Η παραχώρηση του 25% ως το 2018 και του 50% ως το 2020 της παραγωγής και προμήθειας (Εμπορία) ηλεκτρικής ενέργειας.
- Εφαρμογή του μοντέλου ΝΟΜΕ ( πώληση στη δευτερογενή αγορά, λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύς).
- Μείωση της εξάρτησης από εγχώρια καύσιμα (Λιγνίτης)
- Νέα ΑΔΙ (αποδεικτικά διαθεσιμότητας ισχύος)
- Επαναφορά του αμαρτωλού ΜΑΜΚ (μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους).
- Διακοψιμότητα
Από
την ημέρα που υπογράφηκε το μνημόνιο και προβλέπει την παραχώρηση του
50% της ΔΕΗ, ξεκίνησαν οι ανταγωνιστές μας μια επιθετική πολιτική στο
φλέγον θέμα των τιμολογίων, με αποτέλεσμα να έχουν αποσπάσει από τη ΔΕΗ
έως σήμερα το 5% των πελατών και το 20% στα εμπορικά–επαγγελματικά
τιμολόγια που είναι τα πιο επικερδή.
Μέσα
σε όλα αυτά, ακούγονται και φωνές από πλευράς Διοίκησης για
κοινοπρακτικά σχήματα στις μονάδες, με ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς,
παραχωρώντας τους το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών.
Σχέδια
που στο παρελθόν οι ίδιοι, που τώρα τα επικαλούνται, τα πολέμησαν
λυσσαλέα και αν αυτά είχαν ευοδωθεί, ίσως σήμερα ο Όμιλος ΔΕΗ να ήταν σε
πολύ καλύτερη θέση και μακριά από τη μέγγενη του μνημονίου.
Η
ΕΤΕ/ΔΕΗ θα στηρίξει οποιοδήποτε στρατηγικό σχεδιασμό, που θα έχει ως
αποτέλεσμα την ενίσχυση και την ανάπτυξη της Επιχείρησης, χωρίς να
θίγονται τα κεκτημένα των εργαζομένων, αλλά να λειτουργούν προς όφελός
δικό τους και της κοινωνίας.
Ένα
από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΔΕΗ είναι οι
ληξιπρόθεσμες οφειλές που έχουν φτάσει περίπου τα 2,3 δις ευρώ και
κανένας δεν κάνει κάτι, από πλευράς Διοίκησης, για να αποτρέψει αυτή την
τακτική και να εισπραχθούν τα χρωστούμενα.
Είναι
η μεγαλύτερη γάγγραινα για το μέλλον της Επιχείρησης, αυτή η πρωτοφανή
οικονομική δυσπραγία, ενώ την ίδια στιγμή Κυβέρνηση και Διοίκηση
αποπροσανατολίζουν εργαζόμενους και κοινωνία, επιρρίπτοντας την ευθύνη ο
ένας στον άλλον.
Φαινόμενα
ρευματοκλοπών, αθέτησης υποχρεώσεων των πελατών και λάθος πολιτική στο
θέμα των αποκοπών, η Ένωσή μας τα έχει καταγγείλει και έχει επισημάνει
στη Διοίκηση τη σύσταση υπηρεσίας αρμόδιας για τον έλεγχο των παραπάνω
φαινομένων.
Σχέδια για το ΔΕΔΔΗΕ:
Το
Δίκτυο Διανομής είναι το πιο πολύπλοκο και λειτουργικά κοστοβόρο
Δίκτυο, με το μεγαλύτερο κοινωνικό και πολιτικό κόστος, από όλες τις
υπηρεσίες του Ομίλου ΔΕΗ.
Πιθανόν,
αυτός είναι και ο λόγος που ο ΔΕΔΔΗΕ είναι προς το παρόν τρίτος στις
προτιμήσεις των επιχειρηματιών που καιροφυλακτούν να υφαρπάξουν τα
ιμάτιά του.
Παρόλα
αυτά, εξυφαίνονται στον ορίζοντα σενάρια πώλησης τμημάτων του, μέσω του
εκ πονηρού τρόπου της συγχρηματοδότησης, από ιδιώτες των 12 στρατηγικών
σχεδίων του (έξυπνοι μετρητές, cool center, τηλεμέτρηση, ΑΠΕ Νησιά,
GIS, ανάπτυξη εφοδιασμός δικτύου), που ψηφίστηκαν πρόσφατα από το Δ.Σ.
του ΔΕΔΔΗΕ.
Προπομπός όλων αυτών είναι και το Business Plan της Επιχείρησης, όπου συγχωνεύει και καταργεί υπηρεσίες (Π/Κ – Υ/Π).
Με
παρεμβάσεις μας στο παρελθόν είχαμε αποτρέψει αυτό το σχέδιο της
προηγούμενης Διοίκησης, που ήταν σχεδόν το ίδιο με το σημερινό, αυτό
ακριβώς θα κάνουμε και τώρα. Ο κατακερματισμός και η συρρίκνωση μας
βρίσκουν αντίθετους και δεν θα περάσουν.
Πρέπει
να καταλάβουν οι Διοικούντες και οι Κυβερνώντες, ότι ο ΔΕΔΔΗΕ είναι και
θα παραμείνει στην εξυπηρέτηση του πολίτη και όχι των εργολάβων και των
απανταχού καιροσκόπων.
Το
επόμενο βήμα της Κυβέρνησης, εφόσον ολοκληρωθούν τα προηγούμενα, θα
είναι η πώληση του 17% του εναπομείναντος τμήματος στην πάλαι ποτέ
κραταιά ΔΕΗ, το οποίο ανήκει στο νέο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς δεν άλλαξε τίποτε από
την ΠΥΣ 15/24-7-13.
Δυστυχώς,
παρόλο της υποσχέσεις για αλλαγή πλεύσης στο ζήτημα αποκρατικοποίησης
του Ομίλου ΔΕΗ, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερα από ότι ήταν
στο παρελθόν.
Μην
ξεχνάμε, ότι όλοι οι προηγούμενοι μνημονιακοί νόμοι (4237/14, 4273/14
και ΠΥΣ 15/24-7-13), που αφορούν την τύχη της Επιχείρησης συνολικά,
είναι ενεργοί και αυτό σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορούν να γίνουν
πράξη τα σχέδια ιδιωτικοποίησης που είναι ψηφισμένα, για αυτό το λόγο
δεν πρέπει να εφησυχάζουμε και να αποπροσανατολιζόμαστε από αυτούς που
μας χαϊδεύουν τα αυτιά, τούτες τις κρίσιμες ώρες.
Όλα
αυτά γίνονται για την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων,
ανταγωνιστών της επιχείρησης μας και εξαργύρωσης γραμμάτιων προς τους
Τροϊκανούς – Κουαρτέτο και το μεγάλο κεφάλαιο που εκπροσωπούν.
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ – ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ
Η δογματική εμμονή της Τρόικας για την αναζήτηση της ανταγωνιστικότητας μέσα από τη συρρίκνωση του εργασιακού κόστους, η αδιέξοδη και απάνθρωπη, δηλαδή, ιδεοληψία της ταύτισης της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα τιμής, οδήγησε σε μια σειρά βίαιων παρεμβάσεων στον πυρήνα του ατομικού και συλλογικού εργατικού δικαίου, με αποτέλεσμα :
- Η εργασία απαξιώνεται πλήρως.
- Εργασιακά δικαιώματα και πολύχρονες κοινωνικές κατακτήσεις καταργούνται.
- Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης επεκτείνονται άναρχα.
- Το ωράριο ελαστικοποιείται και προσαρμόζεται αποκλειστικά στις ανάγκες της επιχείρησης.
- Οι μαζικές απολύσεις διευκολύνονται και οι αποζημιώσεις ψαλιδίζονται.
- Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αποδυναμώνονται, οι Συλλογικές Συμβάσεις υπονομεύονται κατά παράβαση Διεθνών Συνθηκών και καθ’ υπέρβαση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου.
Είναι
γνωστό ότι κάθε προσπάθεια, για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί μια
Επιχείρηση, είναι άμεσα συνδεδεμένη με το επίπεδο και την ποιότητα του
έμψυχου δυναμικού που διαθέτει.
Το
προσωπικό πρέπει να είναι επαρκές, άρτια εκπαιδευμένο και κατάλληλα
εφοδιασμένο για την εκτέλεση της εργασίας του και φυσικά να έχει ένα
φυσιολογικό εργασιακό περιβάλλον.
Δυστυχώς
για εμάς, αυτό δεν συμβαίνει τις περισσότερες φορές, γιατί συνεχώς το
προσωπικό μειώνεται. Δεν εκπαιδεύεται κανονικά και το κυριότερο δεν του
παρέχονται, όπως οφείλεται, τα απαραίτητα εφόδια και υλικά που είναι
αναγκαία για την ασφάλεια και την υγιεινή στην εργασία του.
Η ΔΕΗ το 1994 είχε 36.670 εργαζόμενους. Σήμερα, 22 χρόνια μετά, με πολύ περισσότερους πελάτες, με εκατοντάδες χιλιόμετρα δίκτυο παραπάνω, και με πολύ περισσότερα εργοστάσια, έχει σήμερα (30-9-2015) 18.350 εργαζόμενους. Ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων στον Όμιλο ΔΕΗ είναι στα 50 έτη. Οι προσλήψεις που επιτεύχθηκαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν μια ηλιαχτίδα φωτός αλλά σίγουρα δεν επαρκούν, για αυτό ο στόχος μας είναι όπως πάντοτε, να γίνουν πολύ περισσότερες προσλήψεις και όχι υπερωρίες, προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε κινηθεί.
Η ΔΕΗ που αν κρατιέται ακόμη όρθια, κρατιέται χάρη στο φιλότιμο και το υψηλό αίσθημα ευθύνης, των λιγοστών που απέμειναν. Των λιγοστών που απέμειναν, για να τους χαρακτηρίζουν ανάλογα με την περίσταση, την μία μέρα ήρωες την άλλη ρετιρέ.
Η
ΕΤΕ/ΔΕΗ κατήγγειλε επίσημα τη Διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ για την έλλειψη των
ΜΑΠ – υλικών και εφοδίων και με συνεχείς παρεμβάσεις της θα ξεσκεπάσει
τα κακώς κείμενα που υπάρχουν σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα για όλους, μιας
και αφορά τη ζωή των συναδέλφων τεχνικών μας.
Η
υπομονή που κάναμε για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα έχει φτάσει στα όριά
της, δεν επαναπαυόμαστε πλέον στις υποσχέσεις της Διοίκησης και στις
συνεχείς αναβολές, οι υπεύθυνοι πρέπει να πληρώσουν και θα πληρώσουν για
αυτή την κωλυσιεργία.
Τα
μέτρα υγιεινής και ασφάλειας πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα από όλες
τις πλευρές (Διοίκηση-εργαζόμενοι), για να μην θρηνούμε συνεχώς θύματα.
Είναι απαραίτητο να συσταθούν οι επιτροπές Υ.Α.Ε.
Μοχλός ανάπτυξης της ΔΕΗ, δεν υπάρχει άλλος, από την επένδυση σε ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και φυσικά σε νέες υποδομές.ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Στην
εποχή των μνημονίων που όλα καταρρέουν, ήταν επόμενο να καταρρεύσει και
το ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας, έχοντας τραγικά επακόλουθα για
όλους μας.
Οι
μειώσεις συντάξεων που συντελέστηκαν με τα προηγούμενα μνημόνια,
δυστυχώς δεν φαίνεται να τελειώνουν εδώ, καθώς αναμένονται νέες
περικοπές, σε όλα τα επίπεδα (κύριες συντάξεις, επικουρικές, εφάπαξ,
πρόνοια κ.α.), με το υπό ψήφιση ασφαλιστικό νομοσχέδιο του 3ου μνημονίου, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των δανειστών μας.
Η
μνημονιακή λαίλαπα που έρχεται δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο στο
ασφαλιστικό μας σύστημα, κατακτήσεις και κεκτημένα των εργαζομένων θα
ισοπεδωθούν από τον οδοστρωτήρα του μνημονίου και των εκφραστών του.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των πολιτικών είναι :
- Τα όρια ηλικίας αυξάνονται υπέρμετρα (ν. 4334/15)
- Κατοχυρωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα καταργούνται σε μια νύχτα. Κανένας στη σύνταξη πριν τα 67 ή στα 62 με 40 έτη προϋπηρεσία.
- Οι συντάξεις γίνονται επιδόματα
- Θέλουν να καταργήσουν το εφάπαξ.
- Οι εισφορές αυξάνονται και έχουμε μειώσεις μισθών
- Υγειονομική περίθαλψη ουσιαστικά καταργείται, στρέφοντας την κοινωνία στην ιδιωτική ασφάλιση.
Με
το Νόμο 4238/14 δημιουργείται το ΠΕΔΥ (Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο
Υγείας), με πολλά προβλήματα, όπου είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι
παροχές υγείας προς τους υπαλλήλους της ΔΕΗ, με απώτερο στόχο την πλήρη
διάλυση των ιατρείων μας.
Πάντα
ζητούσαμε και προσπαθούσαμε, να καθιερώσουμε ένα νέο υγειονομικό
σύστημα για τους υπαλλήλους του Ομίλου ΔΕΗ, αλλά στις συναντήσεις με τη
Διοίκηση , είχαμε μόνο σχέδια και υποσχέσεις από τη Διοίκηση της ΔΕΗ,
για σύσταση νέων ιατρείων και άλλα πολλά λόγια, αλλά όπως αποδεικνύεται,
παραμένουν λόγια του αέρα, χωρίς κανένα αντίκρισμα.
Το
πιο σοβαρό ζήτημα για εμάς, είναι η αναμενόμενη κατάργηση της
αυτοτέλειας του ασφαλιστικού μας φορέα και του πάγιου πόρου ( ν. 2773/99
άρθρο 34). Δεν αναγνωρίζεται πλέον η ασφαλιστική μας περιουσία, αυτό
δεν τόλμησε κανείς να το κάνει ως σήμερα, παρά μόνο η νέα διακυβέρνηση
και η επιταγές του 3ου μνημονίου.
Οι
εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ, σήμερα, δικαιολογημένα
νοιώθουν περισσότερο από κάθε άλλο εργαζόμενο και συνταξιούχο οργή και
αγανάκτηση.
Ένα ασφαλιστικό πρότυπο, ένα
ασφαλιστικό με σοβαρή κοινωνική ανταπόδοση ένα ασφαλιστικό με τεράστια
περιουσία, ενσωματωμένη στην περιουσία της ΔΕΗ, ένα ασφαλιστικό που
χτίστηκε και λειτούργησε με αγώνες, έχει κυριολεκτικά διαλυθεί και
τείνει να εξαϋλωθεί με το υπό ψήφιση ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Με
την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή, προς ψήφιση, θα ξεκινήσουν
24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, που έχει κηρύξει η
Ομοσπονδία.
Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ & ΑΥΡΙΟ
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Η μνημονιακή λαίλαπα με τα επακόλουθά τους, δεν άφησε ανεπηρέαστα τα συνδικάτα, καθώς σε αυτή την συγκυρία οι δυνάμεις τις εργασίας δεν κατάφεραν να βρουν κοινό βηματισμό. Απροετοίμαστα, νωχελικά και άτολμα, αποκομμένα από τους εργαζόμενους και με όσα έχουν γίνει, συρθήκαν από τις εξελίξεις, με αποτέλεσμα να μετράμε διαρκώς απώλειες.
Το
Συνδικαλιστικό Κίνημα εξακολουθεί να δέχεται διαρκείς επιθέσεις και
εκβιασμούς. Γίνονται προσπάθειες αποδυνάμωσης του, με στόχο να πληγεί η
μόνη οργανωμένη μορφή συλλογικής αντίδρασης. Η μόνη μαζική εστία
αντίστασης και ανατροπής που μας έχει απομείνει.
Το
συνδικαλιστικό κίνημα έχοντας χάσει πολύτιμο έδαφος στη συνείδηση του
κόσμου, με τις όποιες ευθύνες του αναλογούν, βρέθηκε σε θέση άμυνας, να
απολογείται, να σύρεται από τις εξελίξεις και τις ορέξεις των αντιπάλων.
Έτσι τα συνδικάτα στη ΔΕΗ, αφού σύρθηκαν από τις εξελίξεις, κάποια από αυτά, έγιναν μέρος του προβλήματος, στην διάσπαση της Επιχείρησης, ανασυντάξαν τις δυνάμεις τους το τελευταίο χρονικό διάστημα, προσπαθώντας να απεγκλωβιστούν από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος.
Προσπάθειες
οικονομικής εξυγίανσης και ανάκτησης της αξιοπιστίας τους, βάζοντας ως
αρχή την εξυπηρέτηση των εργαζομένων και όχι της προσωπικής προβολής,
δεν μπορούν παρά να γίνουν ευπρόσδεκτα και αποδεκτά από όλους.
Για
την ΕΤΕ/ΔΕΗ η αναδιοργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος στον Όμιλο
ΔΕΗ, πρέπει να ξεκινήσει από ένα οργανωτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας,
όπου θα μπουν κανόνες που πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα από όλες τις
πλευρές, γιατί οι εξελίξεις τρέχουν και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε,
αντί να τις προσπερνάμε.
Το
επόμενο χρονικό διάστημα, οι πιστωτές της χώρας μας θα απαιτήσουν και
αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και πρέπει να έχουνε θέσεις και
προτάσεις για να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές προκαταλήψεις τους.
Ο
αγώνας αυτός είναι μακρύς και επίπονος, αλλά πρέπει να έχει συνέχεια
για να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για το εργατικό κίνημα στον όμιλο ΔΕΗ,
που θα φέρει θετικά αποτελέσματα.
Όταν το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται αποκομμένο από τους εργαζόμενους και την κοινωνία και σπαράσσεται από τις εσωτερικές του έριδες, δεν μπορεί να έχει μέλλον.
Όταν δίνεις έναν αγώνα χωρίς να έχεις το εσωτερικό μέτωπο αρραγές, όταν δεν υπάρχει ενότητα και σύμπνοια μεταξύ των μελών του, τότε ο αγώνας εκ των προτέρων είναι χαμένος, προς ικανοποίηση του εχθρού.
Μα πάνω απ΄ όλα πρέπει να αποδείξουμε, ότι είμαστε συνεπείς με όσα λέμε και όσα πράττουμε και όχι να μεταβάλουμε άποψη και θέση ανάλογα με τα συμφέροντα του καθενός μας.
Άλλωστε, έχουμε μείνει πλέον τόσο λίγοι, που δεν έχουμε την πολυτέλεια να ξιφουλκούμε ο ένας εναντίον του άλλου.
Για να τα πετύχουμε όλα αυτά, ας αρχίσουμε από το πιο απλό, να ξεχάσουμε ότι μας χωρίζει και να κρατήσουμε ότι μας ενώνει.