Ασφαλιστικό Ώρα Μηδέν

Γιώργος Μπίτζας (Πρόεδρος ΕΔΟΠ/ΔΕΗ)

Μετά την συμφωνία του καλοκαιριού μεταξύ δανειστών και

κυβέρνησης, όπως ήταν αναμενόμενο το crash test για αυτή την κυβέρνηση θα ήταν το ασφαλιστικό.

Πράγματι πρόκειται για ένα δύσκολο πρόβλημα αφού η υποτιθέμενη λύση οδηγεί σε μείωση συντάξεων, σε αύξηση εισφορών και σε διακρίσεις μεταξύ των συνταξιούχων με αποτέλεσμα μεγάλες κοινωνικές ομάδες όπως αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες και μισθωτοί να βρίσκονται σε μόνιμο ξεσηκωμό. Είναι σε όλους γνωστό ότι το

 ασφαλιστικό σύστημα διαχρονικά κακοποιήθηκε από την πολιτική εξουσία. Τα κόμματα αποσιωπούν μία μεγάλη αλήθεια ότι η κατάρρευση του ασφαλιστικού οφείλεται στην καταλήστευσή του από το ίδιο το κράτος, αρκεί να θυμίσουμε ότι τα αποθεματικά για χρόνια δεν τοκίζονταν ενώ στη συνέχεια τα έπαιξαν στο χρηματιστήριο και ακόμη να μην ξεχνάμε τα δομημένα ομόλογα, αλλά και την χαριστική βολή πρόσφατα με την επιβολή του P.S.I.

Αποτέλεσμα όλης αυτή της εξέλιξης, είναι το σύστημα να έχει χάσει την αποστολή του και από σύστημα κοινωνικών παροχών να μετατρέπεται σε σύστημα «προνοιακών» επιδομάτων ή καλύτερα φιλοδωρημάτων σε συνταξιούχους οι οποίοι για χρόνια..

και αδιαλείπτως πλήρωναν τις εισφορές τους για να έχουν μία καλή σύνταξη στα γηρατειά τους. Το μέγα ζήτημα του ασφαλιστικού είναι η χρηματοδότηση του και η αύξηση των πόρων. Γι’αυτό πρέπει να βρεθεί ένα μέσο που θα το τροφοδοτεί το σύστημα είτε από το ταμείο αποκρατικοποιήσεων, είτε μέσω του Φ.Π.Α., είτε μέσω των υδρογονανθράκων όπως συμβαίνει χρόνια τώρα στην Νορβηγία ή ακόμη μέσω των φωτοβολταϊκών, όπου γέμισε κάθε γωνία της Ελλάδος και η λειτουργία τους οφείλεται αποκλειστικά στη Γεωφυσική θέση της χώρας (φώς-αέρας) δηλαδή, χωρίς κόστος.

Αναμφίβολα και χωρίς περιστροφές η κυβέρνηση προχωρά στην εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου-Κουτρουμάνη τροποποιημένο δυσμενέστερα, αφού επιβάλλει μεγαλύτερες μειώσεις στις συντάξεις όσων εργάζονται περισσότερα χρόνια παρόλο που θα πληρώσουν περισσότερες εισφορές!!!

Πρόκειται για μία πρόδηλη και εξόφθαλμη αδικία η οποία πέραν όλων των άλλων δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για την εδραίωση της εισφοροδιαφυγής προς το ασφαλιστικό σύστημα.

Το σύστημα πρέπει να αποδώσει δικαιοσύνη και ο υπολογισμός των συντάξεων να γίνεται σύμφωνα με τις καταβληθείσες εισφορές.

Δυστυχώς, όμως, κάθε προοδευτική σκέψη και λύση καταστρέφεται στην άρνηση των δανειστών οι οποίοι δείχνουν να μην τους ενδιαφέρει το αύριο και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά πως θα δημιουργηθούν πλεόνασμα άμεσα και όχι μελλοντικά, ακόμη και αν θυσιάζονται οι μελλοντικές γενεές. Συγκεκριμένα οι δανειστές ζητούν αριθμούς και νούμερα παρά το γεγονός ότι φαίνεται να συμφωνούν στην αρχιτεκτονική του συστήματος, με τις εξής παραδοχές.

• Ένα ταμείο - κοινοί όροι για όλους και μία σύνταξη.

• Να υπάρξουν περικοπές στο εφάπαξ.

• Να περικόπτουν κύριες και επικουρικές συντάξεις, αλλά να ενταχθούν και εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή τους!!!

• Να ισχύσει άμεση αύξηση εισφορών κατά 1,5%.

Πέραν όλων των άλλων, το διακύβευμα του όλου θέματος αποτελεί η ενοποίηση των ταμείων. Αν τελικά αποφασίσει η κυβέρνηση την συγχώνευση, τότε είναι σίγουρο ότι οι συντάξεις θα απονέμονται με μερικά χρόνια καθυστέρηση, αν λάβει κανείς υπόψη του την χαώδη κατάσταση που επικρατεί στο ΙΚΑ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι άλλες χώρες με πολύ καλύτερο μηχανογραφικό εξοπλισμό τους πήρε 3-4 χρόνια η συγχώνευση των ταμείων και παράλληλα έδιναν κανονικά συντάξεις στους ασφαλισμένους. Ποιος εγγυάται ότι εδώ, με την έλλειψη προσωπικού, θα προχωρήσει το υπέρτατο αυτό ταμείο και θα δίδονται κανονικά οι συντάξεις;

Αν επιμείνουν σε αυτή την προχειρότητα και στο κατ’επείγον του νομοσχεδίου χωρίς διάλογο, χωρίς αναλογιστικές μελέτες ένα είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν κλυδωνισμοί όχι μόνο για το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης αλλά όπως φαίνεται θα συμπαρασύρει και την ύπαρξη του κυβερνητικού σχήματος, αφού ο Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να δεχτεί άλλους φόρους και άλλες εισφορές, χωρίς να βλέπει προοπτική και βιωσιμότητα του συστήματος.

Η ασφυξία αυτή, η πίεση με το πιστόλι στον κρόταφο με πρόσχημα την αξιολόγηση προκειμένου να ανοίξει ο διάλογος για το χρέος είναι η πεπονόφλουδα για να μας σύρουν οι δανειστές εκεί που θέλουν στην εξαθλίωση, στην ταπείνωση και στον εξευτελισμό. 

Ο στόχος τους είναι να μετατρέψουν τα κοινωνικά δικαιώματα σε ιδιωτικά δικαιώματα και η κοινωνία των πολιτών να μεταμορφωθεί σε κοινωνία των ιδιωτών. Με αυτό τον τρόπο καταργείται η αρχή της συλλογικότητας και θεσπίζεται η αρχή της ατομικότητας με ότι αυτό σημαίνει για τον δημόσιο κοινωνικό και αναδιανεμητικό και καθολικό χαρακτήρα του συστήματος. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε για μας και τα παιδιά μας.

 Το Συνδικαλιστικό κίνημα στη ΔΕΗ θα πρωτοστατήσει και αυτή τη φορά ώστε να μην περάσει αυτή η πρόταση για το ασφαλιστικό ζήτημα της χώρας.