Σκουρλέτης: "Εμείς επιλέγουμε να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα της εταιρείας"

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος

Σκουρλέτης, απηύθυνε χαιρετισμό χθες στο 37ο Τακτικό Συνέδριο ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ, όπου αναφέρθηκε στο έργο της κυβέρνησης όσον αφορά τα ενεργειακά, αλλά και στο ρόλο της ΔΕΗ στο νέο περιβάλλον.

Ακολουθούν σημεία του χαιρετισμού του κ. Σκουρλέτη: 

«Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που βρίσκομαι στο συνέδριο μίας ιστορικής Ομοσπονδίας, στο 37ο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ. Μιας Ομοσπονδίας που είναι μέρος μιας ιστορικής επιχείρησης, της ΔΕΗ, που είναι ταυτισμένη με την ιστορία του τόπου μας και την αναπτυξιακή της πορεία τις τελευταίες  αρκετές δεκαετίες. Και χαίρομαι ιδιαίτερα αγαπητέ πρόεδρε, γιατί αυτή η συνάντηση, όπως προείπες, γίνεται σε αυτό το ξενοδοχείο, στην λαϊκή καρδιά της Αθήνας και δεν γίνεται στον Αστέρα, στην Βουλιαγμένη. Δεν είμαι εγώ αυτός, βέβαια, ο οποίος θα υποδείξει πού θα γίνονται τα Συνέδρια των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά ως πολίτης και όχι ως υπουργός, επιτρέψτε μου να κάνω αυτή την επισήμανση...

Βρίσκομαι εδώ για να σας παραθέσω κάποιες σκέψεις, να σας ακούσω και να συνεχίσουμε και την επόμενη ημέρα, ο καθένας από τη δική του πλευρά και τον ρόλο του, να ανταλλάσουμε απόψεις και είτε να συμφωνούμε είτε να διαφωνούμε. Να σας θυμίσω ότι ο χρόνος που ζούμε αυτή τη στιγμή δεν είναι ουδέτερος. Η συγκυρία για την εταιρεία, για τους εργαζομένους, για τη χώρα μας, έχει προηγουμένως περάσει από πολλά κύματα. Από το 2010 και ύστερα, έχουμε βιώσει όλοι μας πρωτόγνωρες καταστάσεις. Γνωρίζουμε ότι υπήρξαν πολιτικές, οι οποίες ανατρέψανε τις εργασιακές σχέσεις, συρρίκνωσαν το κοινωνικό κράτος, διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, μείωσαν τα εισοδήματα. Αυτά είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να ωραιοποιήσει. Στη δύνη αυτής της οικονομικής κρίσης και με τη θέληση του λαού, δύο φορές, βρέθηκε η σημερινή κυβέρνηση στα πράγματα και ξεκίνησε τον προηγούμενο Ιανουάριο μία προσπάθεια, με διαφορετικές προθέσεις και διαφορετική κατάληξη.

Το συμπέρασμα πάντοτε είναι ένα: Οι συσχετισμοί είναι αυτοί που καθορίζουν τις τελικές επιλογές. Όταν βρεθήκαμε τον προηγούμενο Αύγουστο μπροστά σε πραγματικά αδιέξοδα με εναλλακτική από τη μία να κάνουμε επιλογές που θα ισοδυναμούσαν με το να χτυπάγαμε το κεφάλι μας στον τοίχο και να είχαμε πρωτίστως μία βίαιη φτωχοποίηση των εργαζομένων και των πιο αδύναμων, επιλέξαμε τον συγκεκριμένο συμβιβασμό. Δεν ήταν το σχέδιό μας, δεν ήταν στις προθέσεις μας. Ήταν μία αναγκαστική επιλογή. Μία επιλογή που ωστόσο της επέτρεπε έστω και λαβωμένη να ελπίζει. Προσπαθήσαμε αυτό να το αποτυπώσουμε και μέσα στις σελίδες αυτής της συμφωνίας. Γιατί όποιος συγκρίνει την τελευταία συμφωνία με τα δύο προηγούμενα μνημόνια, σε καμία περίπτωση δεν θα πει ότι είμαστε μπροστά σε μία πιο άγρια λιτότητα. Υπάρχει όμως η κόπωση του κόσμου. Υπάρχουν οι αντοχές, οι οποίες έχουν εξαντληθεί. Υπάρχει συσσωρευμένη πολιτική λιτότητας, της οποίας τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε.

Προσπαθήσαμε, ωστόσο, μέσα σε αυτή τη συμφωνία, να θίξουμε ορισμένα ανοιχτά θέματα αφού πολλά από αυτά αφορούσαν στην ενέργεια, στη ΔΕΗ, τον βασικό πυλώνα της ενέργειας, αυτή την επιχείρηση. Είναι γνωστό τι είχε δρομολογηθεί ως επιλογές, όχι γενικά και αόριστα, ψηφισμένες επιλογές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και τη δημιουργία της Μικρής ΔΕΗ. Ιδιαίτερα στο δεύτερο, «συναντηθήκαμε» όλοι μαζί και από το ίδιο μετερίζι ακυρώσαμε μία ψηφισμένη και δρομολογημένη διαδικασία, τη συγκρότηση της Μικρής ΔΕΗ. Στη συμφωνία του προηγούμενου Αυγούστου υπήρχε μια εναλλακτική προσέγγιση, που είχε περάσει, είχε αποτυπωθεί κάτω από το βάρος των συνθηκών εκείνης της περιόδου και αφορούσε στον ΑΔΜΗΕ. Είτε θα υιοθετούσαν το δικό μας σενάριο, το οποίο θα εξασφάλιζε τον Δημόσιο χαρακτήρα είτε θα ενεργοποιούνταν το προηγούμενο ή και χειρότερα ακόμη, με μεγαλύτερη ένταση για 100% ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ. Σας καλώ αντικειμενικά, ανεξάρτητα από την κριτική που μπορείτε να κάνετε ή την οπτική σας αυτή τη στιγμή και που δεν πρέπει να μεταβάλετε.

Είναι χαμένος ο χρόνος από τον Σεπτέμβριο και ύστερα για τον ΑΔΜΗΕ ή έχουμε κερδίσει έδαφος; Δεν είναι νίκη ότι κατορθώσαμε και αποτυπώσαμε τον προηγούμενο Δεκέμβριο μία συμφωνία, η οποία υλοποιείται σήμερα με δυσκολίες και διασφαλίζει ότι το 51% είναι και θα παραμείνει στο Δημόσιο; Θεωρώ ότι είναι νίκη και αλλάζει την φορά των πραγμάτων. Δεν κινούμαστε στην κατεύθυνση της άγριας ιδιωτικοποίησης εις βάρος της δημόσιας περιουσίας και εις βάρος αυτής της εταιρείας. Αυτό το σχέδιο προβλέπει την παραμονή του 51% στο Δημόσιο και δεν εκχωρεί το μάνατζμεντ, όπως πολλές φορές τα «καλοπροαίρετα» Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διαστρέφουν την πραγματικότητα και δεν μπορώ να μην επαναλαμβάνω όταν μιλάω σε όλους τους χώρους αυτόν τον ανηλεή πόλεμο που δέχεται αυτή η κυβέρνηση και που παρόμοιά της, μετά το 74΄, άλλη κυβέρνηση δεν έχει αντιμετωπίσει. Αυτή τη διαστροφή της πραγματικότητας όπου το άσπρο γίνεται μαύρο καθημερινά, όπου αναγκαζόμαστε να διαψεύδουμε μονότονα τα ίδια, όπως παραδείγματος χάριν αυτό που γράφτηκε ότι θα αυξηθεί στο 23% ο ΦΠΑ από το 13% στα τιμολόγια. Ψέματα κι αυτό. Ο σκοπός τους για ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης, είναι δεδομένος. Διαπλοκή, οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές δυνάμεις δεν συγχωρούν ότι σε αυτήν εδώ τη χώρα βγήκε μία αριστερή δύναμη. Γνωρίζω τις διαφωνίες. Πόσο αριστερή; Πού το πάει; Τι έχει κάνει; Καλοδεχούμενη η κριτική, αλλά κοιτάξτε την μεγάλη εικόνα.

Σήμερα έχουμε μπροστά μας μία πραγματικότητα, αυτή που διαμορφώνεται συνολικά στην Ευρώπη, η οποία επιφέρει ανεξαρτήτως συμφωνίας ραγδαίες αλλαγές στη λειτουργία της αγοράς ενέργειας. Για εμάς, εχθρός μας αποτελεί το νομοσχέδιο για την Μικρή ΔΕΗ. Και όλες μας οι προτάσεις, όλες μας οι σκέψεις, αλλά και οι σκέψεις που θέλουμε να ακούσουμε και από εδώ, από τη δική σας συνεδρίαση, είναι ακριβώς πώς θα μπορέσει η ΔΕΗ μέσα στις νέες συνθήκες είτε με βάση και το σχέδιο της δικής μας πρότασης για τον ΑΔΜΗΕ που προβλέπει στο 100% την αποζημίωσή της, να αποκρούσει τις δεύτερες και τρίτες σκέψεις που θα επανέλθουν; Δηλαδή της βίαιης ιδιωτικοποίησής που ονομάζεται Μικρή ΔΕΗ. Εμείς θεωρούμε ότι η προσαρμογή σε αυτή την πραγματικότητα πρέπει γίνεται όχι με γνώμονα τη συρρίκνωση της εταιρείας, αλλά να μπορεί να στέκεται στα πόδια της για να μπορεί να εξασφαλίζει αυτό που τελικά μας νοιάζει όλους, την πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της ενέργειας με ασφαλείς αξιόπιστες και φθηνές κυρίως υπηρεσίες. Ήταν φθηνές οι υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια; Όχι. Ποιος δεν γνωρίζει ότι από το 2010 έχει χαθεί πάνω από το 40%-45%, ανάλογα με την κοινωνική διαστρωμάτωση, της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων πολιτών, ενώ στην ακριβώς αντίθετη πορεία έχουν ακολουθήσει τα τιμολόγια της ΔΕΗ; Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο το συζητάμε με την εταιρεία.

Θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τη σημερινή συγκυρία των χαμηλών τιμών στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, για να μπορέσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα, από αυτό που τρέχει τώρα με τις ρυθμίσεις και τους νέους διακανονισμούς που δίνει μία πραγματική ανάσα σε επιχειρήσεις, σε νοικοκυριά, σε καταναλωτές. Και αν δούμε ότι υπάρχει ανταπόκριση να σκεφτούμε σοβαρά μήπως μπορέσουμε μειώσουμε τα τιμολόγια μέσα στο 2016. Κατανοώ και τις ανασφάλειες που μπορεί να έχει η διοίκηση της ΔΕΗ μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ανασφάλειες που γεννιούνται μέσα από τη συζήτηση της διαπραγμάτευσης όπου δεν επιτρέπει καμιά φορά τα πράγματα να γίνονται όπως αντικειμενικά μπορούν να γίνουν μέσα από τις οικονομικές εξελίξεις και δυνατότητες αυτής της εταιρείας. Νομίζω ότι όλοι μας οφείλουμε να υπηρετήσουμε το σχέδιο των φθηνών υπηρεσιών στον κόσμο.
Φίλες και φίλοι, δεν θεωρώ ότι μπορεί το υπουργείο ή η διοίκηση να υποκαταστήσουν σε καμιά περίπτωση τον ρόλο των εργαζομένων. Είναι διακριτοί αυτοί οι ρόλοι. Και πρέπει να είναι διακριτοί, έτσι ώστε να αναδεικνύεται και να επιβεβαιώνεται κάθε φορά η αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο όμως πρέπει να έχει λόγο και να συνδιαλέγεται με πολύμορφες παρουσίες και δράσεις.

Ο διάλογος δεν γίνεται πάντοτε ήρεμα, ο διάλογος δεν γίνεται μόνο με κινητοποιήσεις. Ο διάλογος γίνεται με όλες τις δυνατές μορφές, αλλά δεν πρέπει να κόβονται οι γέφυρες της επικοινωνίας, για να μπορούμε όλοι μαζί να αναζητούμε έστω εκείνα τα σημεία που μπορούν να συμπίπτουν. Θεωρώ, πραγματικά, και το ανέφερε προηγουμένως και ο πρόεδρος, ότι είναι ένα χρέος τιμής για όλους μας, να μπορέσει να συγκροτηθεί η επιτροπή χαρακτηρισμού των εργατικών ατυχημάτων. Έχω επικοινωνήσει με το Υπουργείο Εργασίας, αυτό κυρίως αφορά, αλλά πρέπει και από εδώ να φύγουμε με αυτή τη δέσμευση. Καθείς με την ευθύνη που του αναλογεί. Επίσης, αυτή η επιχείρηση που εξυπηρετεί για χρόνια τον ελληνικό λαό, έχει υποχρέωση ιδιαίτερα σε εκείνες τις περιοχές που ουσιαστικά αποτελούν την καρδιά της,  τη Δυτική Μακεδονία, την Μεγαλόπολη. Χρειάζεται, αγαπητέ πρόεδρε κ. Παναγιωτάκη, να έχουμε πάντοτε κατά νου το αποτύπωμα που αφήνουν οι μεγάλες μονάδες της εταιρείας σε αυτές τις περιοχές. Κάποια στιγμή θα έρθει η μεταλλιγνιτική περίοδος, ότι κι αν κάνουμε αργά ή γρήγορα. Τότε, ποιο θα είναι το μοντέλο ανάπτυξης; Ποιες θέσεις εργασίας θα υπάρχουν εκεί; Είναι και αυτά ζητήματα, τα οποία νομίζω πως θα πρέπει ο καθένας από την μεριά του να σκεφτεί και όλοι μαζί να δούμε πώς μπορούμε να τα απαντήσουμε, γιατί η ΔΕΗ δεν είναι μια επιχείρηση σαν όλες τις άλλες.

Η ΔΕΗ πρέπει να χαρακτηρίζεται από κοινωνική ευαισθησία με συνείδηση του ιδιαίτερου ρόλου που έχει ως μία Δημόσια Επιχείρηση, η οποία όχι μόνο ήταν κραταιά αλλά θα είναι και θα παραμείνει τέτοια. Αντίπαλός μας λοιπόν είναι η απαξίωση της ΔΕΗ, η βίαιη συρρίκνωσή της και η ιδιωτικοποίησή της. Σχέδιό μας είναι το πώς θα μπορέσουμε να παραμείνει δυνατή στις νέες συνθήκες. Δεν συμφωνούμε ούτε με αυτούς οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι η δεκαετία του 70’ ή του 80’ και συνεπώς δυσκολεύονται να βρουν τον σύγχρονο τρόπο προσαρμογής στις νέες συνθήκες, αλλά ούτε και σε εκείνους οι οποίοι στο όνομα ενός χυδαίου νεοφιλελευθερισμού θέλουν να κάνουν μία ληστρική επίθεση πάνω στη ΔΕΗ και να επιβάλουν τη δική τους αντίληψη, της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού. Εμείς επιλέγουμε να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα της εταιρείας και όλοι μαζί να μπορούμε να λέμε ότι μπορεί αυτή η εταιρεία να παίζει το ρόλο της ανταποκρινόμενη σε αυτό που οι Έλληνες πολίτες θέλουν να βλέπουν από αυτήν. Σας ευχαριστώ και πάλι.»