Με ατζέντα, τη προώθηση του ρωσικού αγωγού, τη πρόθεση για σύμπραξη με τη ΔΕΗ σε συνδυασμό με τη "κεφαλαιοποίηση" του παλαιού χρέους για τα υδροηλεκτρικά σε Συκιά και Πευκόφυτο, έρχεται στις 28 Μαΐου στην Ελλάδα ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.
Έχοντας λογικά μέχρι τότε κλείσει τη συμφωνία με τους δανειστές, η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί διπλά την επίσκεψη Πούτιν, αφενός στη προσπάθεια της να φιλοτεχνήσει το δικό της επιχειρηματικό success story (ενεργειακές συνεργασίες, κλπ), αφετέρου πολιτικά για να αναβαθμίσει το γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας..
Στο επιχειρηματικό πεδίο, οι Ρώσοι, πέραν του ότι αναμένεται να επαναλάβουν το ενδιαφέρον τους για ΟΛΘ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θα δώσουν έμφαση στην ενέργεια, και ειδικότερα σε δύο κεφάλαια.
Ρωσικός αγωγός. Η Μόσχα προσβλέπει στην Ελλάδα στη προσπάθειά της να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Μετά την εγκατάλειψη του South Stream και το πάγωμα του Τurkish Stream, η Ρωσία φαίνεται να επιμένει στη προώθηση του νέου νοτίου άξονα που θα διέρχεται από τη Βουλγαρία και, μέσω της Ελλάδος, ακολουθώντας τη χερσαία και υποθαλάσσια διαδρομή του ελληνοϊταλικού αγωγού ITGI, θα καταλήγει στην Ιταλία. Η ελληνική κυβέρνηση θα επιδιώξει να κρατήσει ανοικτή αυτή τη γέφυρα συνεργασίας με τη Ρωσία, στο πλαίσιο της "πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής" που έχει διακηρύξει, και παρά το γεγονός ότι το σχέδιο αυτό αντιστρατεύεται την ενεργειακή πολιτική της Ε.Ε.
Σύμπραξη με ΔΕΗ. Σε μια χρονική στιγμή που η συζήτηση για συμπράξεις ΔΕΗ-ιδιωτών ανοίγει όλο και περισσότερο, η Gazprom αναμένεται να θέσει στην ελληνική πλευρά τη πρόταση που είχε κάνει παλαιότερα προς τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνο Σκουρλέτη σε σχέση με τα παλαιά αντισταθμιστικά οφέλη από την πρώτη σύμβαση προμήθειας φυσικού αερίου. Η πρόταση αφορά στην απευθείας παραχώρηση του λιγνιτικού κοιτάσματος της Βεύης σε αντικατάσταση των υδροηλεκτρικών της Συκιάς και του Πευκόφυτου, ενώ δυνητικά θα μπορούσε να συνδυαστεί με μια ευρύτερη δραστηριοποίηση στην αγορά του ηλεκτρισμού. Θυμίζουμε ότι το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει:
- Την εισφορά εκ μέρους της ΔΕΗ της σύγχρονης μονάδας "Μελίτη 1", του εν λειτουργία ορυχείου, καθώς και της άδειας για δεύτερη μονάδα "Μελίτη 2" ισχύος 540 MW.
- Την παραχώρηση στους Ρώσους (έναντι των παλαιών αντισταθμιστικών) της εκμετάλλευσης του λιγνιτικού κοιτάσματος της Βεύης που εξασφαλίζει την τροφοδοσία και των δύο μονάδων (Μελίτη 1 και 2) με λιγνίτη και, στη συνέχεια, την συνεισφορά του λιγνιτορυχείου, εκ μέρους των Ρώσων, στο κοινοπρακτικό σχήμα. Εδώ θα μπορούσε να συμμετάσχει στο σχήμα και η εταιρεία ΑΚΤΩΡ η οποία και είχε κερδίσει το διαγωνισμό εκμετάλλευσης της Βεύης, είχε υπογράψει σύμβαση με το τότε ΥΠΕΚΑ, αλλά η συγκεκριμένη σύμβαση δεν κυρώθηκε ποτέ από τη Βουλή.
- Την χρηματοδότηση κατασκευής της νέας μονάδας "Μελίτη 2" με κεφάλαια που θα εισφέρουν ή θα εξασφαλίσουν οι Ρώσοι.
Αυτά βέβαια σε επίπεδο προθέσεων. Στη πράξη, είναι άγνωστο κατά πόσο οι συζητήσεις θα καταλήξουν σε συμφωνία, καθώς η χρηματοδότηση νέων έργων στην εγχώρια αγορά ενέργειας παραμένει ακόμη μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση για κάθε επενδυτή.
