ΔΕΗ: Αναζητά σωσίβιο στα λεφτά των Κινέζων

Στη διακεκαυμένη ζώνη της περιορισμένης ρευστότητας θα συνεχίσει να πορεύεται τους επόμενους μήνες η ΔΕΗ, με τα λεφτά των Κινέζων για την αγορά του ΑΔΜΗΕ να αποτελούν σανίδα σωτηρίας για το ταμείο της. Την Πέμπτη η επιχείρηση αναμένεται να πάρει μια ανάσα 93 εκατ. ευρώ από τον ΑΔΜΗΕ ως επιστροφή κεφαλαίου. Ο δείκτης ρευστότητας ωστόσο θα συνεχίσει να βρίσκεται στο κόκκινο μέχρις ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία απόσχισης και πώλησης του διαχειριστή των δικτύων της. Το εγχείρημα τυπικά πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τα τέλη Μαΐου, αλλά κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τις εξελίξεις. Πόσω μάλλον όταν ο αγοραστής του 24% του ΑΔΜΗΕ είναι μια κινεζική εταιρεία, η
οποία πρέπει να περάσει τις σκληρές εξετάσεις της Κομισιόν.
Οι συνθήκες ρευστότητας της ΔΕΗ απασχολούν έντονα την κυβέρνηση. Ενδειξη ανησυχίας αποτελεί η απόφαση να ψηφιστεί πριν από το Πάσχα, μαζί με το νομοσχέδιο για τα δασικά, η τροπολογία για την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ, ενώ και η προπληρωμή μελλοντικών καταναλώσεων ρεύματος από το Δημόσιο δείχνει προς την ίδια κατεύθυνση.
Η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ αποτελεί καθοριστικό βήμα προκειμένου να ολοκληρωθεί ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του διαχειριστή των δικτύων από τη ΔΕΗ και η τελευταία να εισπράξει κοντά στα 700 εκατ. ευρώ, υπό την προϋπόθεση ότι η Κομισιόν δεν θα αργήσει να δώσει τις δικές της απαραίτητες εγκρίσεις.
Παράλληλα και ενώ το Δημόσιο έχει αφήσει απλήρωτους τους πάντες, με τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τους ιδιώτες να ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έσπευσε πρόσφατα να δώσει στην επιχείρηση 130 - 140 εκατ. ευρώ. Τα χρήματα αφορούν την προπληρωμή μελλοντικών καταναλώσεων (για ένα έτος) ηλεκτρικού ρεύματος από το Δημόσιο αλλά και την εξόφληση παλαιότερων οφειλών.
ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ. Ενδεικτική των δυσκολιών είναι και η πολύμηνη προσπάθεια που καταβλήθηκε ώστε να ολοκληρωθεί η συμφωνία ΔΕΗ - τραπεζών για το ομολογιακό δάνειο 200 εκατ. ευρώ, χωρίς το οποίο η επιχείρηση δεν θα μπορούσε να κλείσει μια από τις βασικότερες φετινές πηγές απειλής για τη βιωσιμότητά της. Δηλαδή, να αποπληρώσει στα τέλη Απριλίου - αρχές Μαΐου ένα ισόποσο ομολογιακό δάνειο.
Το ομολογιακό των 200 εκατ. ευρώ αποτελεί μέρος από τα συνολικά 850 εκατ. ευρώ που καλείται φέτος να πληρώσει η ΔΕΗ σε χρεολύσια και τόκους, καθώς και από τα 650 εκατ. ευρώ τα οποία αφορούν συμβολαιοποιημένες επενδύσεις. Σε αυτά πρέπει προστεθούν και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ΔΕΗ προς τρίτους (εργολάβοι, προμηθευτές, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ), που αυξήθηκαν πέρυσι στα 759 εκατ. ευρώ από 575 εκατ. το 2015. Αν στα προαναφερόμενα συνυπολογιστεί και η απώλεια ρευστότητας λόγω των υποχρεωτικών δημοπρασιών ενέργειας σε τιμές κόστους προς τον ανταγωνισμό (ΝΟΜΕ) προκειμένου να ανοίξει η αγορά - η ίδια η ΔΕΗ μιλά για απώλειες 300 εκατ. ευρώ τη διετία 2017-2018 - τα τελικά μεγέθη είναι απογοητευτικά.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πελατών της επιχείρησης παραμένουν αμετάβλητες στα 2,2 δισ. ευρώ (ή 42% του ετήσιου τζίρου της), ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα του ομίλου ΔΕΗ δεν ξεπερνούσαν τα 501 εκατ. ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου 2016, δίχως να είναι γνωστή η σημερινή εικόνα.
Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους το 2017 χαρακτηρίζεται εξαιρετικά κρίσιμη χρονιά για τη ΔΕΗ. Στους κόλπους της κυβέρνησης αλλά και της διοίκησης της επιχείρησης επικρατεί η πεποίθηση ότι η πιστοποίηση του ΑΔΜΗΕ από τη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Κομισιόν δεν θα καθυστερήσει και ότι το ίδιο θα συμβεί και με την έγκριση από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της εξαγοράς των μετοχών του ΑΔΜΗΕ από την κινεζική State Grid και το Δημόσιο.
ΕΝΕΣΕΙΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ. Αν η διαδικασία ολοκληρωθεί γρήγορα, το ταμείο της ΔΕΗ θα πάρει μια γενναία ένεση ρευστότητας 320 εκατ. ευρώ (για την πώληση του 24%), συν άλλα περίπου 300 εκατ. ευρώ (για την πώληση του 25% στο Δημόσιο).
Το σενάριο που ουδείς θέλει να σκέφτεται, είναι τι θα συμβεί αν η διαδικασία έγκρισης για την απόσχιση και πώληση του ΑΔΜΗΕ κολλήσει κάπου στα κοινοτικά όργανα και αντί να κλείσει μέχρι τα τέλη Μαΐου (το μέγιστο όριο σύμφωνα με τη διαδικασία), καθυστερήσει πέραν του καλοκαιριού.
Αυτά τα προβλήματα της ΔΕΗ δεν είναι παρά τα βραχυπρόθεσμα. Τα μακροπρόθεσμα συνδέονται άμεσα με την υποχρέωση μείωσης του μεριδίου της στη λιανική από 87,5% (Μάρτιος) σε 49% το 2020, σύμφωνα με το Μνημόνιο. Αυτό χονδρικά σημαίνει ότι σε τρία χρόνια πρέπει να δει τον τζίρο της να διαμορφώνεται σε 2,75 δισ. ευρώ (από 5,25 δισ. ευρώ στα τέλη του 2016), έχοντας απολέσει περίπου 2,5 δισ. ευρώ. Ανεξάρτητα αν αυτό συμβεί σε τρία, πέντε ή σε περισσότερα χρόνια, είναι προφανές ότι μια επιχείρηση με τον μισό από τον σημερινό τζίρο και λιγότερες μονάδες δεν μπορεί να συνεχίσει να απασχολεί τον σημερινό αριθμό προσωπικού, δηλαδή 18.902 άτομα. Τέτοια συζήτηση για τη μείωση του προσωπικού που σηματοδοτεί η βίαια σμίκρυνση της ΔΕΗ, ακόμη δεν έχει αρχίσει στην επιχείρηση.

(Τα Νέα)