Οι θυσίες του ελληνικού λαού θα συνεχιστούν στο βωμό του
καπιταλιστικού συστήματος παρά το ότι μπορεί τυπικά η χώρα να βγει από
τα μνημόνια, εκτιμά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και μέλος της ΚΕ του
ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό
Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Όλοι οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να σημαδεύουν τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας», αναφέρει και σημειώνει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 αποτυπώνει ανάγλυφα τις επιδιώξεις της κυβέρνησης για συνέχιση των πολιτικών της δημοσιονομικής εξυγίανσης και προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που φέρνουν νέα δεινά για το
λαό.
Ο κ. Καραθανασόπουλος κάνει λόγο για προδιαγεγραμμένο έγκλημα αναφορικά με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, καθώς «οδηγεί διαχρονικά σε εκτίναξη του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για τα λαϊκά στρώματα και στη δραστική επιδείνωση της κατάστασης των εργαζόμενων στον κλάδο». Αναλύει τους στόχους της «πράσινης ανάπτυξης» και μιλά για την ουσία της πρότασης του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά την ενεργειακή πολιτική.
Αναφέρεται ακόμα στον ρόλο των πλειστηριασμών ως εργαλείου ισχυροποίησης των τραπεζικών ομίλων. «Βασικός στόχος είναι η ισχυροποίηση των τραπεζικών ομίλων, η ενίσχυση της κερδοφορίας τους και η εξασφάλιση κεφαλαίων για να στηριχτούν οι καπιταλιστικές επενδύσεις. Επιπλέον οι πλειστηριασμοί θα συμβάλλουν στη συγκέντρωση γης και ακινήτων», σημειώνει και τονίζει ότι «η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες του κινήματος»
Τέλος, μιλά για τις εξελίξεις και τους κινδύνους που ελλοχεύουν γύρω από το ζήτημα της μη ανακήρυξης και οριοθέτησης ελληνικής ΑΟΖ.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλου στον Γιώργο Μηλιώνη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ερ. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για έξοδο από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018. Τι περιεχόμενο έχει, κατά την γνώμη σας, μια «καθαρή έξοδος» από το Μνημόνιο;
Απ. Το αφήγημα της κυβέρνησης έχει κοντά ποδάρια και δεν μπορεί να συγκαλύψει την πραγματικότητα. Αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι όλοι οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να σημαδεύουν τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας. Ότι ο λαός θα συνεχίσει να βογκάει στο όνομα τώρα της διατήρησης της ανάπτυξης, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ότι τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν για τις επόμενες δεκαετίες, 3,5% μέχρι το 2022 και τουλάχιστον 2% μέχρι το 2060 και όλα αυτά για να καταστεί βιώσιμο το κρατικό χρέος, για το οποίο δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι. Ότι η εποπτεία από τους «θεσμούς» θα συνεχίσει να υπάρχει στο διηνεκές, όπως άλλωστε συμβαίνει για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης στο πλαίσιο της Ενιαίας Οικονομικής Διακυβέρνησης, η οποία και θα αυστηροποιηθεί στα πλαίσια των αλλαγών που θα επιφέρει η νέα αρχιτεκτονική της ΕΕ. Αλλαγές που στα πλαίσια της δημοσιονομικής εξυγίανσης θα φέρουν νέα βάρη στους λαούς της ΕΕ.
Μπορεί τυπικά να βγούμε από τα μνημόνια, αλλά οι θυσίες του ελληνικού λαού θα συνεχιστούν στο βωμό του καπιταλιστικού συστήματος.
Ερ. Όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, ο Προϋπολογισμός που ψηφίστηκε είναι ο τελευταίος μνημονιακός Προϋπολογισμός που ψηφίζεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το ΚΚΕ κάνει λόγο για πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης που επιχειρούν να κρύψουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, αλλά και για πιθανά νέα μέτρα, καθώς και για εφαρμογή ήδη ψηφισμένων μέτρων. Τι αποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2018;
Απ. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 αποτυπώνει ανάγλυφα τις επιδιώξεις της κυβέρνησης για συνέχιση των πολιτικών της δημοσιονομικής εξυγίανσης και προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που φέρνουν νέα δεινά για το λαό. Έχουμε αύξηση της φορολογίας κατά 1 δισ. ευρώ, αύξηση που θα φορτωθούν τα λαϊκά στρώματα, ενώ αντίθετα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, παρά την αύξηση της κερδοφορίας τους θα καταβάλουν για φόρους 200 εκατ. ευρώ λιγότερα. Παρά την αύξηση των φορολογικών βαρών έχουμε ταυτόχρονα μείωση κατά 1,6 δισ. ευρώ των δημοσίων δαπανών για περίθαλψη και κοινωνική προστασία. Παράλληλα προβλέπεται επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού θα οδηγήσει σε μια εκτίναξη του ματωμένου πρωτογενούς πλεονάσματος στα 7 δισ. ευρώ από 4,4 δισ. ευρώ που εκτιμάται για το 2017. Ενώ, βεβαίως, σε περίπτωση αποκλίσεων μπορεί να εφαρμοστούν μέσα στο 2018 τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί για το 2019 και 2020 και αφορούν τις νέες μειώσεις στις συντάξεις και την εκμηδένιση ουσιαστικά του αφορολόγητου.
Ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί διαχρονικό εργαλείο αναδιανομής του πλούτου, τα «παίρνει» δηλαδή από το λαό για να τα «δώσει» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Βεβαίως η κυβέρνηση επιδιώκει να παρουσιάσει την πολιτικής της ως κοινωνικά ευαίσθητη, ποντάροντας στα διάφορα «κοινωνικά μερίσματα» για τους πλέον εξαθλιωμένους. Επί της ουσίας όμως εφαρμόζει μια πολιτική αναδιανομής της φτώχειας, οι λιγότεροι φτωχοί καλούνται να πληρώσουν για τους εξαθλιωμένους. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει μια πλαστή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα λεγόμενα μεσαία εισοδήματα από τη μια μεριά, και στους εξαθλιωμένους απ' την άλλη, προσπαθώντας να συγκαλύψει την ταξική της πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, το οποίο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο αλλά απολαμβάνει και νέα προνόμια.
Για την κυβέρνηση αποτελεί «βολικό αντίπαλο» η κριτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από την στιγμή που αποτελεί τον συνεχιστή της δικής τους κυβερνητικής πολιτικής. Στο μόνο που διαφέρουν είναι στην τρόπο εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής και στην ικανότητα εγκλωβισμού των λαϊκών συνειδήσεων.
Η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να δείξουν καμία ανοχή στην κυβερνητική πολιτική, αλλά να κλιμακώσουν τον αγώνα τους στοχεύοντας στον πραγματικά αντίπαλο τα συμφέροντα του μονοπωλίου, το καπιταλιστικό κέρδος, το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και το σύνολο του πολιτικού προσωπικού που το υπηρετεί.
Ερ. Πώς εκτιμάτε τις εξελίξεις γύρω από την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ; Τι επιπτώσεις θα έχει στην παραγωγική βάση της χώρας μια τέτοια κίνηση και ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ, λαμβάνοντας υπόψη και τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή;
Απ. Η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ είναι ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, πραγματικός υπαίτιος του οποίου είναι η πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που προωθούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, και στόχος της οποίας είναι η διαμόρφωση της ενέργειας ως πεδίου κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη των ομίλων. Η πολιτική της απελευθέρωσης μεταφράζεται στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, στην προώθηση ενός ενεργειακού σχεδιασμού και στην επιλογή του είδους των σταθμών που επιλέγονται, με κριτήριο τα κέρδη των επενδυτών και όχι τις εργατικές λαϊκές ανάγκες. Οδηγεί διαχρονικά σε εκτίναξη του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για τα λαϊκά στρώματα και στην δραστική επιδείνωση της κατάστασης των εργαζόμενων στον κλάδο. Γι΄ αυτό και είναι πολιτική εξαπάτηση η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την πώληση των λιγνιτικών μονάδων ως «πίεση των δανειστών». Οι μονάδες πωλούνται για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των ομίλων στην ενέργεια και η δυνατότητα ανταγωνισμού επί ίσοις όροις απέναντι στη ΔΕΗ.
Η ίδια η πώληση των μονάδων αποκαλύπτει τον υποκριτικό χαρακτήρα της πολιτικής περιορισμού του CO2, αφού ξαφνικά οι λιγνιτικές μονάδες, μετά την ιδιωτικοποίηση τους επανέρχονται στο προσκήνιο.
Στη πραγματικότητα, στόχος της λεγόμενης πράσινης ανάπτυξης είναι η δημιουργία μιας νέας ατμομηχανής για την καπιταλιστική ανάπτυξη, τις πράσινες επενδύσεις, ώστε να τοποθετηθούν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που δεν βρίσκουν κερδοφόρα διέξοδο και παράλληλα να διαμορφωθεί ένας ιδιαίτερος προστατευτισμός των ευρωπαϊκών εμπορευμάτων, αφού ορισμένα εισαγόμενα δεν πληρούν τις αυστηρές πράσινες προϋποθέσεις. Η συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι υπηρετεί τελικά αυτή τη κατεύθυνση. Με απλά λόγια, η μείωση των εκπομπών δεν γίνεται για το περιβάλλον, αλλά για να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία.
Το ΚΚΕ επιμένει να προβάλει την πραγματικότητα, πως όσο η ενέργεια αποτελεί εμπόρευμα, η ενεργειακή πολιτική υποτάσσεται στο βωμό της κερδοφορίας των ομίλων. Γι΄ αυτό και ο αστικός ενεργειακός σχεδιασμός, που σήμερα περιστρέφεται γύρω απ΄ την απελευθέρωση, αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες. Στον αντίποδα βρίσκεται ο ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες που μπορεί να υλοποιήσει ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικοποίησης του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Αυτός ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, μπορεί να υλοποιήσει στόχους που στον καπιταλισμό είναι μεταξύ τους αντιτιθέμενοι, επιτυγχάνοντας φθηνό και επαρκές ρεύμα για τα λαϊκά στρώματα, ενεργειακό σχεδιασμό με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας, διασφάλιση αυξημένης ενεργειακής αυτάρκειας. Αυτό το δρόμο προτάσσει το ΚΚΕ καλώντας τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους σήμερα να αντισταθούν στην περαιτέρω επιδείνωση της ζωής τους, να αντιπαλέψουν τις ιδιωτικοποιήσεις, να παλέψουν ενάντια στη πηγή του προβλήματος, την πολιτική της απελευθέρωσης και το καπιταλιστικό κέρδος που την επιβάλει.
Ερ. Οι πλειστηριασμοί αποτελούν μείζον θέμα για την ελληνική κοινωνία. Συνδέονται και πώς με τα stress test των τραπεζών; Πώς εκτιμάτε ότι θα εξελιχθεί το όλο ζήτημα, με δεδομένο ότι φουντώνουν και οι αντιδράσεις;
Απ. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση δεν είναι η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, αλλά η εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για την κυβέρνηση η πορεία διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων συνδέεται με την έκβαση των επικείμενων stress tests. Από αυτή την σκοπιά η απελευθέρωση των πλειστηριασμών κύριας κατοικίας παίζει κομβικό ρόλο, σε συνδυασμό με την πώληση κόκκινων δανείων σε funds, αφού θα «ελαφρύνουν» τους τραπεζικούς ομίλους από τα υπέρογκα «κόκκινα» δάνεια. Σε κάθε περίπτωση βασικός στόχος είναι η ισχυροποίηση των τραπεζικών ομίλων, η ενίσχυση της κερδοφορίας τους και η εξασφάλιση κεφαλαίων για να στηριχτούν οι καπιταλιστικές επενδύσεις. Επιπλέον οι πλειστηριασμοί θα συμβάλλουν στη συγκέντρωση γης και ακινήτων.
Γι΄ αυτό άλλωστε και παίρνει μέτρα για την διευκόλυνση της διεξαγωγής των πλειστηριασμών, όπως η δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας και της ποινικοποίησης των λαϊκών αντιδράσεων.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν και με αυτόν τον τρόπο τη διάσωση των τραπεζικών ομίλων και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα η λαϊκή κατοικία δεν προστατεύεται, ούτε καν από τον τροποποιημένο νόμο Κατσέλη. Τα λαϊκά νοικοκυριά κινδυνεύουν να χάσουν τις κατοικίες τους από τις τράπεζες. Και σε αυτό το πλαίσιο τίποτα δεν διασφαλίζει ότι ο λαός δεν θα καλεστεί να πληρώσει ξανά μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες του κινήματος, πολύ περισσότερο που από φέτος θα διεξάγονται πλειστηριασμοί και για χρέη προς το δημόσιο, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, πάνω από 500 ευρώ.
Ερ. Στην συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή, το ΚΚΕ έθεσε το ερώτημα στην κυβέρνηση τι ενέργειες θα κάνει για την οριοθέτηση και την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ πριν προχωρήσουν οι έρευνες των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Τι ακριβώς, συμβαίνει, με αυτό το θέμα;
Απ. Η κυβέρνηση δεν απάντησε στο συγκεκριμένο ερώτημα που έθεσε το ΚΚΕ.
Η κυβέρνηση προχωρά στην υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης και στις διαδικασίες για νέες έρευνες στα υπόλοιπα οικόπεδα, στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, χωρίς να προχωρά η διαδικασία ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ, σύμφωνα με τη Διεθνή
Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται η επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί με στρατιωτικά και διπλωματικά μέσα τα υπάρχοντα σύνορα της περιοχής και γενικότερα τη Συνθήκη της Λοζάνης, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Παράλληλα, στην περιοχή μας οξύνονται οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ανταγωνισμοί που συνδέονται άμεσα με τον ενεργειακό και ευρύτερο έλεγχο των αγορών της περιοχής.
Στην πραγματικότητα, με στόχο την εδραίωση των γεωστρατηγικών και ενεργειακών συμφερόντων της αστικής τάξης, η κυβέρνηση αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου σε επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, ενισχύει τον άξονα οικονομικής και στρατιωτικής συνεργασίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Υψώνει τη σημαία της γεωπολιτικής αναβάθμισης και παίζει με τη φωτιά σε μια περίοδο που αυξάνεται ο κίνδυνος διαμελισμού κρατών, επαναχάραξης συνόρων, διαμελισμού κρατών και γενίκευσης των πολεμικών αναμετρήσεων.
(ΑΠΕ- ΜΠΕ)
«Όλοι οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να σημαδεύουν τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας», αναφέρει και σημειώνει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 αποτυπώνει ανάγλυφα τις επιδιώξεις της κυβέρνησης για συνέχιση των πολιτικών της δημοσιονομικής εξυγίανσης και προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που φέρνουν νέα δεινά για το
λαό.
Ο κ. Καραθανασόπουλος κάνει λόγο για προδιαγεγραμμένο έγκλημα αναφορικά με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, καθώς «οδηγεί διαχρονικά σε εκτίναξη του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για τα λαϊκά στρώματα και στη δραστική επιδείνωση της κατάστασης των εργαζόμενων στον κλάδο». Αναλύει τους στόχους της «πράσινης ανάπτυξης» και μιλά για την ουσία της πρότασης του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά την ενεργειακή πολιτική.
Αναφέρεται ακόμα στον ρόλο των πλειστηριασμών ως εργαλείου ισχυροποίησης των τραπεζικών ομίλων. «Βασικός στόχος είναι η ισχυροποίηση των τραπεζικών ομίλων, η ενίσχυση της κερδοφορίας τους και η εξασφάλιση κεφαλαίων για να στηριχτούν οι καπιταλιστικές επενδύσεις. Επιπλέον οι πλειστηριασμοί θα συμβάλλουν στη συγκέντρωση γης και ακινήτων», σημειώνει και τονίζει ότι «η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες του κινήματος»
Τέλος, μιλά για τις εξελίξεις και τους κινδύνους που ελλοχεύουν γύρω από το ζήτημα της μη ανακήρυξης και οριοθέτησης ελληνικής ΑΟΖ.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλου στον Γιώργο Μηλιώνη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ερ. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για έξοδο από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018. Τι περιεχόμενο έχει, κατά την γνώμη σας, μια «καθαρή έξοδος» από το Μνημόνιο;
Απ. Το αφήγημα της κυβέρνησης έχει κοντά ποδάρια και δεν μπορεί να συγκαλύψει την πραγματικότητα. Αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι όλοι οι αντιλαϊκοί μνημονιακοί νόμοι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να σημαδεύουν τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας. Ότι ο λαός θα συνεχίσει να βογκάει στο όνομα τώρα της διατήρησης της ανάπτυξης, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ότι τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν για τις επόμενες δεκαετίες, 3,5% μέχρι το 2022 και τουλάχιστον 2% μέχρι το 2060 και όλα αυτά για να καταστεί βιώσιμο το κρατικό χρέος, για το οποίο δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι. Ότι η εποπτεία από τους «θεσμούς» θα συνεχίσει να υπάρχει στο διηνεκές, όπως άλλωστε συμβαίνει για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης στο πλαίσιο της Ενιαίας Οικονομικής Διακυβέρνησης, η οποία και θα αυστηροποιηθεί στα πλαίσια των αλλαγών που θα επιφέρει η νέα αρχιτεκτονική της ΕΕ. Αλλαγές που στα πλαίσια της δημοσιονομικής εξυγίανσης θα φέρουν νέα βάρη στους λαούς της ΕΕ.
Μπορεί τυπικά να βγούμε από τα μνημόνια, αλλά οι θυσίες του ελληνικού λαού θα συνεχιστούν στο βωμό του καπιταλιστικού συστήματος.
Ερ. Όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, ο Προϋπολογισμός που ψηφίστηκε είναι ο τελευταίος μνημονιακός Προϋπολογισμός που ψηφίζεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το ΚΚΕ κάνει λόγο για πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης που επιχειρούν να κρύψουν την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, αλλά και για πιθανά νέα μέτρα, καθώς και για εφαρμογή ήδη ψηφισμένων μέτρων. Τι αποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2018;
Απ. Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 αποτυπώνει ανάγλυφα τις επιδιώξεις της κυβέρνησης για συνέχιση των πολιτικών της δημοσιονομικής εξυγίανσης και προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που φέρνουν νέα δεινά για το λαό. Έχουμε αύξηση της φορολογίας κατά 1 δισ. ευρώ, αύξηση που θα φορτωθούν τα λαϊκά στρώματα, ενώ αντίθετα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, παρά την αύξηση της κερδοφορίας τους θα καταβάλουν για φόρους 200 εκατ. ευρώ λιγότερα. Παρά την αύξηση των φορολογικών βαρών έχουμε ταυτόχρονα μείωση κατά 1,6 δισ. ευρώ των δημοσίων δαπανών για περίθαλψη και κοινωνική προστασία. Παράλληλα προβλέπεται επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού θα οδηγήσει σε μια εκτίναξη του ματωμένου πρωτογενούς πλεονάσματος στα 7 δισ. ευρώ από 4,4 δισ. ευρώ που εκτιμάται για το 2017. Ενώ, βεβαίως, σε περίπτωση αποκλίσεων μπορεί να εφαρμοστούν μέσα στο 2018 τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί για το 2019 και 2020 και αφορούν τις νέες μειώσεις στις συντάξεις και την εκμηδένιση ουσιαστικά του αφορολόγητου.
Ο κρατικός προϋπολογισμός αποτελεί διαχρονικό εργαλείο αναδιανομής του πλούτου, τα «παίρνει» δηλαδή από το λαό για να τα «δώσει» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Βεβαίως η κυβέρνηση επιδιώκει να παρουσιάσει την πολιτικής της ως κοινωνικά ευαίσθητη, ποντάροντας στα διάφορα «κοινωνικά μερίσματα» για τους πλέον εξαθλιωμένους. Επί της ουσίας όμως εφαρμόζει μια πολιτική αναδιανομής της φτώχειας, οι λιγότεροι φτωχοί καλούνται να πληρώσουν για τους εξαθλιωμένους. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει μια πλαστή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα λεγόμενα μεσαία εισοδήματα από τη μια μεριά, και στους εξαθλιωμένους απ' την άλλη, προσπαθώντας να συγκαλύψει την ταξική της πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου, το οποίο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο αλλά απολαμβάνει και νέα προνόμια.
Για την κυβέρνηση αποτελεί «βολικό αντίπαλο» η κριτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, από την στιγμή που αποτελεί τον συνεχιστή της δικής τους κυβερνητικής πολιτικής. Στο μόνο που διαφέρουν είναι στην τρόπο εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής και στην ικανότητα εγκλωβισμού των λαϊκών συνειδήσεων.
Η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να δείξουν καμία ανοχή στην κυβερνητική πολιτική, αλλά να κλιμακώσουν τον αγώνα τους στοχεύοντας στον πραγματικά αντίπαλο τα συμφέροντα του μονοπωλίου, το καπιταλιστικό κέρδος, το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και το σύνολο του πολιτικού προσωπικού που το υπηρετεί.
Ερ. Πώς εκτιμάτε τις εξελίξεις γύρω από την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ; Τι επιπτώσεις θα έχει στην παραγωγική βάση της χώρας μια τέτοια κίνηση και ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ, λαμβάνοντας υπόψη και τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή;
Απ. Η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ είναι ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, πραγματικός υπαίτιος του οποίου είναι η πολιτική της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που προωθούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, και στόχος της οποίας είναι η διαμόρφωση της ενέργειας ως πεδίου κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη των ομίλων. Η πολιτική της απελευθέρωσης μεταφράζεται στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, στην προώθηση ενός ενεργειακού σχεδιασμού και στην επιλογή του είδους των σταθμών που επιλέγονται, με κριτήριο τα κέρδη των επενδυτών και όχι τις εργατικές λαϊκές ανάγκες. Οδηγεί διαχρονικά σε εκτίναξη του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για τα λαϊκά στρώματα και στην δραστική επιδείνωση της κατάστασης των εργαζόμενων στον κλάδο. Γι΄ αυτό και είναι πολιτική εξαπάτηση η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την πώληση των λιγνιτικών μονάδων ως «πίεση των δανειστών». Οι μονάδες πωλούνται για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των ομίλων στην ενέργεια και η δυνατότητα ανταγωνισμού επί ίσοις όροις απέναντι στη ΔΕΗ.
Η ίδια η πώληση των μονάδων αποκαλύπτει τον υποκριτικό χαρακτήρα της πολιτικής περιορισμού του CO2, αφού ξαφνικά οι λιγνιτικές μονάδες, μετά την ιδιωτικοποίηση τους επανέρχονται στο προσκήνιο.
Στη πραγματικότητα, στόχος της λεγόμενης πράσινης ανάπτυξης είναι η δημιουργία μιας νέας ατμομηχανής για την καπιταλιστική ανάπτυξη, τις πράσινες επενδύσεις, ώστε να τοποθετηθούν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που δεν βρίσκουν κερδοφόρα διέξοδο και παράλληλα να διαμορφωθεί ένας ιδιαίτερος προστατευτισμός των ευρωπαϊκών εμπορευμάτων, αφού ορισμένα εισαγόμενα δεν πληρούν τις αυστηρές πράσινες προϋποθέσεις. Η συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι υπηρετεί τελικά αυτή τη κατεύθυνση. Με απλά λόγια, η μείωση των εκπομπών δεν γίνεται για το περιβάλλον, αλλά για να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία.
Το ΚΚΕ επιμένει να προβάλει την πραγματικότητα, πως όσο η ενέργεια αποτελεί εμπόρευμα, η ενεργειακή πολιτική υποτάσσεται στο βωμό της κερδοφορίας των ομίλων. Γι΄ αυτό και ο αστικός ενεργειακός σχεδιασμός, που σήμερα περιστρέφεται γύρω απ΄ την απελευθέρωση, αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες. Στον αντίποδα βρίσκεται ο ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες που μπορεί να υλοποιήσει ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στη βάση της κοινωνικοποίησης του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Αυτός ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, μπορεί να υλοποιήσει στόχους που στον καπιταλισμό είναι μεταξύ τους αντιτιθέμενοι, επιτυγχάνοντας φθηνό και επαρκές ρεύμα για τα λαϊκά στρώματα, ενεργειακό σχεδιασμό με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας, διασφάλιση αυξημένης ενεργειακής αυτάρκειας. Αυτό το δρόμο προτάσσει το ΚΚΕ καλώντας τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους σήμερα να αντισταθούν στην περαιτέρω επιδείνωση της ζωής τους, να αντιπαλέψουν τις ιδιωτικοποιήσεις, να παλέψουν ενάντια στη πηγή του προβλήματος, την πολιτική της απελευθέρωσης και το καπιταλιστικό κέρδος που την επιβάλει.
Ερ. Οι πλειστηριασμοί αποτελούν μείζον θέμα για την ελληνική κοινωνία. Συνδέονται και πώς με τα stress test των τραπεζών; Πώς εκτιμάτε ότι θα εξελιχθεί το όλο ζήτημα, με δεδομένο ότι φουντώνουν και οι αντιδράσεις;
Απ. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση δεν είναι η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, αλλά η εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για την κυβέρνηση η πορεία διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων συνδέεται με την έκβαση των επικείμενων stress tests. Από αυτή την σκοπιά η απελευθέρωση των πλειστηριασμών κύριας κατοικίας παίζει κομβικό ρόλο, σε συνδυασμό με την πώληση κόκκινων δανείων σε funds, αφού θα «ελαφρύνουν» τους τραπεζικούς ομίλους από τα υπέρογκα «κόκκινα» δάνεια. Σε κάθε περίπτωση βασικός στόχος είναι η ισχυροποίηση των τραπεζικών ομίλων, η ενίσχυση της κερδοφορίας τους και η εξασφάλιση κεφαλαίων για να στηριχτούν οι καπιταλιστικές επενδύσεις. Επιπλέον οι πλειστηριασμοί θα συμβάλλουν στη συγκέντρωση γης και ακινήτων.
Γι΄ αυτό άλλωστε και παίρνει μέτρα για την διευκόλυνση της διεξαγωγής των πλειστηριασμών, όπως η δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας και της ποινικοποίησης των λαϊκών αντιδράσεων.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν και με αυτόν τον τρόπο τη διάσωση των τραπεζικών ομίλων και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα η λαϊκή κατοικία δεν προστατεύεται, ούτε καν από τον τροποποιημένο νόμο Κατσέλη. Τα λαϊκά νοικοκυριά κινδυνεύουν να χάσουν τις κατοικίες τους από τις τράπεζες. Και σε αυτό το πλαίσιο τίποτα δεν διασφαλίζει ότι ο λαός δεν θα καλεστεί να πληρώσει ξανά μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Η προστασία των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών από τους πλειστηριασμούς αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες του κινήματος, πολύ περισσότερο που από φέτος θα διεξάγονται πλειστηριασμοί και για χρέη προς το δημόσιο, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, πάνω από 500 ευρώ.
Ερ. Στην συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή, το ΚΚΕ έθεσε το ερώτημα στην κυβέρνηση τι ενέργειες θα κάνει για την οριοθέτηση και την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ πριν προχωρήσουν οι έρευνες των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Τι ακριβώς, συμβαίνει, με αυτό το θέμα;
Απ. Η κυβέρνηση δεν απάντησε στο συγκεκριμένο ερώτημα που έθεσε το ΚΚΕ.
Η κυβέρνηση προχωρά στην υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης και στις διαδικασίες για νέες έρευνες στα υπόλοιπα οικόπεδα, στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, χωρίς να προχωρά η διαδικασία ανακήρυξης και οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ, σύμφωνα με τη Διεθνή
Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται η επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί με στρατιωτικά και διπλωματικά μέσα τα υπάρχοντα σύνορα της περιοχής και γενικότερα τη Συνθήκη της Λοζάνης, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Παράλληλα, στην περιοχή μας οξύνονται οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ανταγωνισμοί που συνδέονται άμεσα με τον ενεργειακό και ευρύτερο έλεγχο των αγορών της περιοχής.
Στην πραγματικότητα, με στόχο την εδραίωση των γεωστρατηγικών και ενεργειακών συμφερόντων της αστικής τάξης, η κυβέρνηση αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου σε επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, ενισχύει τον άξονα οικονομικής και στρατιωτικής συνεργασίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Υψώνει τη σημαία της γεωπολιτικής αναβάθμισης και παίζει με τη φωτιά σε μια περίοδο που αυξάνεται ο κίνδυνος διαμελισμού κρατών, επαναχάραξης συνόρων, διαμελισμού κρατών και γενίκευσης των πολεμικών αναμετρήσεων.
(ΑΠΕ- ΜΠΕ)
