Κύμα διαμαρτυριών δέχονται τις τελευταίες ημέρες, μετά δηλαδή την
ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των διαγωνισμών ΑΠΕ της 2ας Ιουλίου, η ΡΑΕ
και ο ΔΕΔΔΗΕ από επενδυτές φωτοβολταϊκών που συμμετείχαν στους
διαγωνισμούς.
Οι διαμαρτυρόμενοι επενδυτές ισχυρίζονται ότι στην κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών (μέχρι 1 MW) παρουσιάστηκε μαζικά το λεγόμενο «φαινόμενο του μπακλαβά», δηλαδή η μεθοδική κατάτμηση μεγάλων έργων σε μικρότερα, κάθε ένα εκ των οποίων είναι δυναμικότητας μέχρι 500 KW.
Αντί, παραδείγματος χάρη, κάποιος να καταθέσει μία προσφορά για ένα έργο της τάξης των 2 MW
(οπότε υποχρεωτικά θα πήγαινε στο διαγωνισμό των μεγάλων φωτοβολταϊκών που ξεκίναγε από χαμηλότερη τιμή και ο ανταγωνισμός ήταν υψηλότερου επιπέδου), κατέθεσε 4 προσφορές για 4 ξεχωριστά έργα ισχύος των 500 KW το καθένα, ώστε να υπαχθούν με αυτό το τέχνασμα στην κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να υπάρξει μεγάλη "συγκέντρωση" των έργων σε λίγες εταιρείες, ειδικά σε αυτή την κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών.
Οι επενδυτές που «σπάνε» τα έργα τους σε μικρότερα, πέραν της υψηλότερης τιμής που εξασφαλίζουν, έχουν και μια σειρά άλλων ωφελημάτων.
Πρώτα απ΄όλα δεν χρειάζονται άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ (διαδικασία που διαρκεί περί τα 3 χρόνια) και έτσι «ωριμάζουν» τα έργα τους πολύ γρήγορα αφού το μόνο που χρειάζονται είναι να πάρουν οριστικούς όρους σύνδεσης από τον ΔΕΔΔΗΕ.
Επιπλέον, δεν εντάσσονται στο target model όπως γίνεται με τα μεγαλύτερα έργα, με αποτέλεσμα να έχουν πολύ λιγότερε υποχρεώσεις και πολύ μικρότερο κόστος διαχείρισης.
Τι απαντούν ΡΑΕ και ΔΕΔΔΗΕ
Στις διαμαρτυρίες των επενδυτών η ΡΑΕ απαντά ότι στη συγκεκριμένη κατηγορία φωτοβολταϊκών δεν έχει αρμοδιότητα, στο βαθμό που δεν αδειοδοτεί η ίδια. Δεν έχει καν τη δυνατότητα να ελέγξει αν οι καταγγελίες ευσταθούν.
Από την πλευρά του ο ΔΕΔΔΗΕ υποστηρίζει ότι η κατάτμηση απαγορεύεται και γιαυτό δεν δίνει όρους σύνδεσης όταν αποδεδειγμένα υπάρχει τέτοια πρακτική. Ωστόσο στελέχη του Διαχειριστή κάνουν λόγο για «μεθοδική αξιοποίηση των παράθυρων του θεσμικού πλαισίου» σε κάποιες περιπτώσεις, όπου μπορεί να έχουν γίνει κατατμήσεις χωρίς όμως αυτό να φαίνεται στα χαρτιά, με τυπικούς όρους. Συνεπώς δεν υπάρχει η δυνατότητα στο ΔΕΔΔΗΕ να αρνηθεί όρους σύνδεσης.
Αξίζει παρόλα αυτά να αναφερθεί ότι σε μια τουλάχιστον περίπτωση, με βάση στοιχεία που έδωσε στο energypress διαμαρτυρόμενος επενδυτής, υπάρχει έργο που ο ιδιοκτήτης του είχε στο παρελθόν ζητήσει άδεια παραγωγής ως ενιαίο και στο διαγωνισμό της 2ας Ιουλίου κατέβηκε, από άλλη εταιρεία, «σπασμένο» σε μικρότερα έργα.
Παράθυρο και στα αιολικά
Το φαινόμενο της κατάτμησης είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στο χώρο των αιολικών, καθώς η αδειοδοτική διαδικασία είναι πιο περίπλοκη και αυστηρή.
Το παράθυρο όμως που φαίνεται να αξιοποιείται σε αυτό το χώρο είναι τα προνόμια που έχουν οι Ενεργειακές Κοινότητες. Ως γνωστόν εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας (και συνεπώς με εξασφαλισμένη καλύτερη αποζημίωση) έχουν μείνει τα μικρά αιολικά μέχρι 3 MW. Ειδικά όμως για τα έργα των Ενεργειακών Κοινοτήτων το όριο αυτό είναι το διπλάσιο και έτσι μένουν εκτός διαγωνισμών αιολικά πάρκα έως 6 MW.
Πέραν λοιπόν του φαινομένου των πολλών μικρών έργων μέχρι 3 MW που ζητούν πλέον άδεια από τη ΡΑΕ, έχει παρουσιαστεί το φαινόμενο να δημιουργούνται Ενεργειακές Κοινότητες που έχουν παρουσία… μεγάλου επενδυτή με πολλά μικρά έργα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον τελευταίο αδειοδοτικό κύκλο του Ιουνίου, η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου, με τις Ενεργειακές Κοινότητες που δημιούργησε, «κατέβηκε» με αιτήσεις για 34 αιολικά πάρκα, όλα ανάμεσα στα 3 και στα 6 MW, αξιοποιώντας προφανώς το πλεονέκτημα του νόμου.
https://energypress.gr/news/sto-podi-oi-ependytes-ape-gia-fainomeno-toy-mpaklava-strevlosi-dimioyrgei-i-katatmisi-megalon
Οι διαμαρτυρόμενοι επενδυτές ισχυρίζονται ότι στην κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών (μέχρι 1 MW) παρουσιάστηκε μαζικά το λεγόμενο «φαινόμενο του μπακλαβά», δηλαδή η μεθοδική κατάτμηση μεγάλων έργων σε μικρότερα, κάθε ένα εκ των οποίων είναι δυναμικότητας μέχρι 500 KW.
Αντί, παραδείγματος χάρη, κάποιος να καταθέσει μία προσφορά για ένα έργο της τάξης των 2 MW
(οπότε υποχρεωτικά θα πήγαινε στο διαγωνισμό των μεγάλων φωτοβολταϊκών που ξεκίναγε από χαμηλότερη τιμή και ο ανταγωνισμός ήταν υψηλότερου επιπέδου), κατέθεσε 4 προσφορές για 4 ξεχωριστά έργα ισχύος των 500 KW το καθένα, ώστε να υπαχθούν με αυτό το τέχνασμα στην κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να υπάρξει μεγάλη "συγκέντρωση" των έργων σε λίγες εταιρείες, ειδικά σε αυτή την κατηγορία των μικρών φωτοβολταϊκών.
Οι επενδυτές που «σπάνε» τα έργα τους σε μικρότερα, πέραν της υψηλότερης τιμής που εξασφαλίζουν, έχουν και μια σειρά άλλων ωφελημάτων.
Πρώτα απ΄όλα δεν χρειάζονται άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ (διαδικασία που διαρκεί περί τα 3 χρόνια) και έτσι «ωριμάζουν» τα έργα τους πολύ γρήγορα αφού το μόνο που χρειάζονται είναι να πάρουν οριστικούς όρους σύνδεσης από τον ΔΕΔΔΗΕ.
Επιπλέον, δεν εντάσσονται στο target model όπως γίνεται με τα μεγαλύτερα έργα, με αποτέλεσμα να έχουν πολύ λιγότερε υποχρεώσεις και πολύ μικρότερο κόστος διαχείρισης.
Τι απαντούν ΡΑΕ και ΔΕΔΔΗΕ
Στις διαμαρτυρίες των επενδυτών η ΡΑΕ απαντά ότι στη συγκεκριμένη κατηγορία φωτοβολταϊκών δεν έχει αρμοδιότητα, στο βαθμό που δεν αδειοδοτεί η ίδια. Δεν έχει καν τη δυνατότητα να ελέγξει αν οι καταγγελίες ευσταθούν.
Από την πλευρά του ο ΔΕΔΔΗΕ υποστηρίζει ότι η κατάτμηση απαγορεύεται και γιαυτό δεν δίνει όρους σύνδεσης όταν αποδεδειγμένα υπάρχει τέτοια πρακτική. Ωστόσο στελέχη του Διαχειριστή κάνουν λόγο για «μεθοδική αξιοποίηση των παράθυρων του θεσμικού πλαισίου» σε κάποιες περιπτώσεις, όπου μπορεί να έχουν γίνει κατατμήσεις χωρίς όμως αυτό να φαίνεται στα χαρτιά, με τυπικούς όρους. Συνεπώς δεν υπάρχει η δυνατότητα στο ΔΕΔΔΗΕ να αρνηθεί όρους σύνδεσης.
Αξίζει παρόλα αυτά να αναφερθεί ότι σε μια τουλάχιστον περίπτωση, με βάση στοιχεία που έδωσε στο energypress διαμαρτυρόμενος επενδυτής, υπάρχει έργο που ο ιδιοκτήτης του είχε στο παρελθόν ζητήσει άδεια παραγωγής ως ενιαίο και στο διαγωνισμό της 2ας Ιουλίου κατέβηκε, από άλλη εταιρεία, «σπασμένο» σε μικρότερα έργα.
Παράθυρο και στα αιολικά
Το φαινόμενο της κατάτμησης είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στο χώρο των αιολικών, καθώς η αδειοδοτική διαδικασία είναι πιο περίπλοκη και αυστηρή.
Το παράθυρο όμως που φαίνεται να αξιοποιείται σε αυτό το χώρο είναι τα προνόμια που έχουν οι Ενεργειακές Κοινότητες. Ως γνωστόν εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας (και συνεπώς με εξασφαλισμένη καλύτερη αποζημίωση) έχουν μείνει τα μικρά αιολικά μέχρι 3 MW. Ειδικά όμως για τα έργα των Ενεργειακών Κοινοτήτων το όριο αυτό είναι το διπλάσιο και έτσι μένουν εκτός διαγωνισμών αιολικά πάρκα έως 6 MW.
Πέραν λοιπόν του φαινομένου των πολλών μικρών έργων μέχρι 3 MW που ζητούν πλέον άδεια από τη ΡΑΕ, έχει παρουσιαστεί το φαινόμενο να δημιουργούνται Ενεργειακές Κοινότητες που έχουν παρουσία… μεγάλου επενδυτή με πολλά μικρά έργα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον τελευταίο αδειοδοτικό κύκλο του Ιουνίου, η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου, με τις Ενεργειακές Κοινότητες που δημιούργησε, «κατέβηκε» με αιτήσεις για 34 αιολικά πάρκα, όλα ανάμεσα στα 3 και στα 6 MW, αξιοποιώντας προφανώς το πλεονέκτημα του νόμου.
https://energypress.gr/news/sto-podi-oi-ependytes-ape-gia-fainomeno-toy-mpaklava-strevlosi-dimioyrgei-i-katatmisi-megalon
