"Προίκα" στην επόμενη κυβέρνηση, όπως και πολλές άλλες κρατικές
συμμετοχές, θα είναι το ποσοστό 17% της ΔΕΗ που άγνωστο γιατί, αφού δεν
υπάρχει πρόθεση αξιοποίησής του, παραμένει ακόμη στο πρόγραμμα του
ΤΑΙΠΕΔ.
"Κάθε κουβέντα για το θέμα είναι αρκετά πρώιμη, πρέπει πρώτα η ΔΕΗ να ξεμπερδέψει με τις λιγνιτικές μονάδες", απάντησε ερωτηθείς σχετικά χθες από το βήμα του “Athens Energy Forum”, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Αρης Ξενόφος για την πιο “αδρανοποιημένη” συμμετοχή του προγράμματος αποκρατικοποίησεων.
Κάποιοι εκτιμούν ότι η παραμονή του 17% της ΔΕΗ στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, έχει τη λογική να αποτελεί μια μόνιμη απειλή, προκειμένου να μην υπαναχωρήσει η κυβέρνηση στο θέμα του διαγωνιμού των λιγνιτικών μονάδων, ο οποίος συνεχίζεται να κρέμεται από μια κλωστή.
Σύμφωνα με μια άλλη ανάγνωση, είναι θέμα χρόνου να μεταφερθεί το 17% στο υπερ-Ταμείο, όπου και βρίσκεται “παρκαρισμένο” το υπόλοιπο 34% της ΔΕΗ που ελέγχεται από το Δημόσιο. Αυτή άλλωστε ήταν πριν από ενάμισι χρόνο η βασική ιδέα της κυβέρνησης, προκειμένου το μήνυμα της διατήρησης του 51% της ΔΕΗ από το Δημόσιο, να λειτουργήσει ως αντίβαρο απέναντι σε ενδεχόμενες αντιδράσεις για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων.
Τελικά αυτό δεν συνέβη, ωστόσο η παραμονή του 17% στο ΤΑΙΠΕΔ δεν σημαίνει και μελλοντική αξιοποίησή του. Καιρό τώρα έχει γίνει σαφές ότι ακόμη και αν πωλούνταν το μειοψηφικό αυτό ποσοστό, δύσκολα θα συναντούσε επενδυτικό ενδιαφέρον.
Ακόμη και εάν αύριο το πρωί έμπαινε πωλητήριο στο 17%, δύσκολα θα βρισκόταν κάποιος ενδιαφερόμενος επενδυτής, ιδιαίτερα μάλιστα όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί το τι μέλλει γενέσθαι γύρω από τη ΔΕΗ (ποιο χαρτοφυλάκιο μονάδων θα παραμείνει στην εταιρεία, ποια θα είναι η μορφή της αγοράς κλπ). Κάποιες μάλιστα πηγές ανέφεραν παλαιότερα ότι είχαν γίνει βολιδοσκοπήσεις των προθέσεων της αγοράς, οι οποίες επιβεβαίωσαν την εκτίμηση ότι η πώληση του 17% δεν βρίσκει ανταπόκριση.
Σήμερα τα οφέλη από μια πώληση θα ήταν μηδαμινά, αν μαζί με το ποσοστό 17%, δεν πωλούνταν και το μάνατζμεντ της ΔΕΗ, κάτι για το οποίο ωστόσο ουδέποτε είχε τεθεί θέμα εκχώρησης. Σημειωτέον ότι με βάση τη χθεσινή κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ, το 17%, ισούται με 52,3 εκατ ευρώ, δηλαδή μερικά εκατομμύρια παραπάνω απ’ όσο αγόρασαν οι Ιταλοί την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι απορίας άξιον γιατί το ποσοστό αυτό δεν μεταφέρεται στο υπερΤαμείο, προκειμένου να ενσωματωθεί με το υπόλοιπο 34% του Δημοσίου στην επιχείρηση, παρά διατηρείται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Εκτός κι αν ισχύει πως η παραμονή του στα δυνητικά προς πώληση περιουσιακά στοιχεία, έχει περισσότερο τη λογική της απειλής προς την ελληνική κυβέρνηση, να μην κάνει πίσω με την πώληση των μονάδων της Μεγαλόπολη και της Μελίτη, παρά κάτι άλλο.
https://energypress.gr/news/vathia-stin-katapsyxi-i-polisi-toy-17-tis-dei-kathysterei-i-metafora-toy-sto-ypertameio
"Κάθε κουβέντα για το θέμα είναι αρκετά πρώιμη, πρέπει πρώτα η ΔΕΗ να ξεμπερδέψει με τις λιγνιτικές μονάδες", απάντησε ερωτηθείς σχετικά χθες από το βήμα του “Athens Energy Forum”, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ Αρης Ξενόφος για την πιο “αδρανοποιημένη” συμμετοχή του προγράμματος αποκρατικοποίησεων.
Κάποιοι εκτιμούν ότι η παραμονή του 17% της ΔΕΗ στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, έχει τη λογική να αποτελεί μια μόνιμη απειλή, προκειμένου να μην υπαναχωρήσει η κυβέρνηση στο θέμα του διαγωνιμού των λιγνιτικών μονάδων, ο οποίος συνεχίζεται να κρέμεται από μια κλωστή.
Σύμφωνα με μια άλλη ανάγνωση, είναι θέμα χρόνου να μεταφερθεί το 17% στο υπερ-Ταμείο, όπου και βρίσκεται “παρκαρισμένο” το υπόλοιπο 34% της ΔΕΗ που ελέγχεται από το Δημόσιο. Αυτή άλλωστε ήταν πριν από ενάμισι χρόνο η βασική ιδέα της κυβέρνησης, προκειμένου το μήνυμα της διατήρησης του 51% της ΔΕΗ από το Δημόσιο, να λειτουργήσει ως αντίβαρο απέναντι σε ενδεχόμενες αντιδράσεις για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων.
Τελικά αυτό δεν συνέβη, ωστόσο η παραμονή του 17% στο ΤΑΙΠΕΔ δεν σημαίνει και μελλοντική αξιοποίησή του. Καιρό τώρα έχει γίνει σαφές ότι ακόμη και αν πωλούνταν το μειοψηφικό αυτό ποσοστό, δύσκολα θα συναντούσε επενδυτικό ενδιαφέρον.
Ακόμη και εάν αύριο το πρωί έμπαινε πωλητήριο στο 17%, δύσκολα θα βρισκόταν κάποιος ενδιαφερόμενος επενδυτής, ιδιαίτερα μάλιστα όταν δεν έχει ξεκαθαριστεί το τι μέλλει γενέσθαι γύρω από τη ΔΕΗ (ποιο χαρτοφυλάκιο μονάδων θα παραμείνει στην εταιρεία, ποια θα είναι η μορφή της αγοράς κλπ). Κάποιες μάλιστα πηγές ανέφεραν παλαιότερα ότι είχαν γίνει βολιδοσκοπήσεις των προθέσεων της αγοράς, οι οποίες επιβεβαίωσαν την εκτίμηση ότι η πώληση του 17% δεν βρίσκει ανταπόκριση.
Σήμερα τα οφέλη από μια πώληση θα ήταν μηδαμινά, αν μαζί με το ποσοστό 17%, δεν πωλούνταν και το μάνατζμεντ της ΔΕΗ, κάτι για το οποίο ωστόσο ουδέποτε είχε τεθεί θέμα εκχώρησης. Σημειωτέον ότι με βάση τη χθεσινή κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ, το 17%, ισούται με 52,3 εκατ ευρώ, δηλαδή μερικά εκατομμύρια παραπάνω απ’ όσο αγόρασαν οι Ιταλοί την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι απορίας άξιον γιατί το ποσοστό αυτό δεν μεταφέρεται στο υπερΤαμείο, προκειμένου να ενσωματωθεί με το υπόλοιπο 34% του Δημοσίου στην επιχείρηση, παρά διατηρείται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Εκτός κι αν ισχύει πως η παραμονή του στα δυνητικά προς πώληση περιουσιακά στοιχεία, έχει περισσότερο τη λογική της απειλής προς την ελληνική κυβέρνηση, να μην κάνει πίσω με την πώληση των μονάδων της Μεγαλόπολη και της Μελίτη, παρά κάτι άλλο.
https://energypress.gr/news/vathia-stin-katapsyxi-i-polisi-toy-17-tis-dei-kathysterei-i-metafora-toy-sto-ypertameio
