Σημαντικά κενά παρά τις αρχικές διαφαινόμενες προσδοκίες
Το γιατί η απερχόμενη κυβέρνηση είναι πίσω στα γκάλοπ
έχει πολλές αναγνώσεις, όμως ένας τομέας όπως η ενέργεια από ισχυρό
χαρτί στα τέλη του 2017 τείνει να χαρακτηριστεί μαύρη τρύπα στην
συνολική οικονομική πολιτική.
Οι εκκρεμότητες που μένουν είναι πολλές και κυρίως η μεγαλύτερη είναι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού και η προβληματική ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ πλήρωσε τελικά το Γ Μνημόνιο.
Κατά πρώτον γιατί οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ όπως καταγράφει και η ίδια η δίοικησή της κόστισαν το 2018 περίπου 250 εκατ. ευρώ, ποσό που πολλαπλασιάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του και τα υπόλοιπα έτη.
Κατά δεύτερον γιατί η καθυστέρηση πώλησης των λιγνιτικών με την παράλληλη εκτίναξη της τιμής των CO2 απέτρεψε τελικά την υλοποίηση μιας σωστής αρχικής επιλογής, που είχε να κάνει με την μη πώληση των υδροηλεκτρικών.
Κατά τον τρόπο αυτό και η αγορά παρέμεινε με την ΔΕΗ να διατηρεί υψηλό μερίδιο στο 77% αλλά και η ίδια η ΔΕΗ εγκλωβίστηκε σε έναν φαύλο κύκλο ζημιών.
Από την άλλη πλευρά η ΔΕΗ κλήθηκε να σηκώσει και το βάρος μιας σειράς πολιτικών επιλογών ενώ όπως φαίνεται ο διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ, που της ανήκε, έγινε με έναν τρόπο που δεν ήταν ο καλύτερος για τα συμφέροντα της ίδια της ΔΕΗ.
Παράλληλα η ΔΕΗ δεν έχει λύσει ακόμα το θέμα των ΑΔΙ για τις λιγντικές που αφορά μονάδες υφιστάμενες αλλά και υπό επένδυση, αφού ψηφίστηκε μεν η τροπολογία χωρίς όμως να περιγράφεται ο τρόπος και να έχει κλείσει οριστική συμφωνία με την Κοινότητα που είναι προαπαιτούμενο.
Φαίνεται λοιπόν ότι η επιλογή της ΝΔ να μην προβεί σε αυξήσεις τιμολογίων, όπως εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε η Έκθεση της Κομισιόν την περασμένη Τετάρτη 5 Ιουνίου, θα οδηγήσει σε νέα κελεύσματα από την πλευρά των πιστωτών για αναδιάρθρωση του μείγματος των πωλούμενων μονάδων με την ένταξη πιθανώς αυτών του φυσικού αερίου και των υδροηλεκτρικών.
Βέβαια ένα πακέτο που θα πρέπει να συμπεριλάβει και λιγνιτικές με πιθανότερη την Μελίτη, θα μειώσει σημαντικά τις ανάγκες για πώληση υδροηλεκτρικών καθώς το μερίδιο υποχώρησης που μένει να καλυφθεί δεν ξεπερνά το 27% για να υποχωρήσει η ΔΕΗ στο 50%.
Όμως εκεί θα γίνει η νέα διαπραγμάτευση την οποία οι θεσμοί θα ζητήσουν και η οποία τελικά μπορεί να αποφέρει κάποια εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην ΔΕΗ, με αντάλλαγμα φυσικά τίμημα πώλησης.
Παράλληλα η ΔΕΗ θα πρέπει να επιταχύνει την υλοποίηση της στροφής στις Ανανεώσιμες και την αξιοποίηση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων, της όπως η υβριδική μονάδα που εγκαινιάστηκε στην Ικαρία κατέδειξε.
Τέλος θα πρέπει να γνωστοποιηθεί και να υλοποιηθεί έστω ένα μέρος από την εισήγηση της Mckinsey που έμεινε στο συρτάρι.
Συμπερασματικά η δίοικηση που αναμένεται να αποχωρήσει , εφαρμόζοντας το Γ Μνημόνιο δεν έκανε σημαντικά λάθη, αφού κλήθηκε να διαχειριστεί αυτά που η πολιτική ηγεσία της «φόρτωσε» με τις αποφάσεις της.
Η μάχη στην ενέργεια για τον ΣΥΡΙΖΑ χάθηκε τελικά στην αρχιτεκτονική του Γ Μνημονίου, που όπως αποδείχθηκε στην πράξη είχε ναρκοθετηθεί από την άνοδο των CO2 που δεν αντισταθμίστηκε έγκαιρα και από τις αρχικές συμφωνίες για τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, που τελικά δεν ικανοποίησαν κανένα αλλά ευνόησαν μικρά κερδοσκοπικά σχήματα που εξήγαγαν ποσότητες, οι οποίες τελικά επανεισήχθησαν με μεγάλα καπέλα.
ΕΛΠΕ, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΠΑ
Σε άλλους τομείς, υπήρξε η μη πώληση του ποσοστού των ΕΛΠΕ και πολύ σωστά, γιατί δεν πρέπει να εκποιηθεί σε τιμή ευκαιρίας αλλά και η διασφάλιση από τον Γ.Σταθάκη των συμφερόντων του δημοσίου.
Οι υδρογονάνθρακες όμως και οι έρευνες, που είναι χρυσό πεδίο επενδύσεων, δεν προχώρησαν με τους ρυθμούς που θα περίμενε κανείς, είναι όμως μια καλή επενδυτική ευκαιρία για την επόμενη κυβέρνηση.
Ο ΔΕΣΦΑ πουλήθηκε σε καλύτερη τιμή από αυτήν που η κυβέρνηση Σαμαρά είχε λάβει και μάλιστα σε κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιριών.
Εκεί και στα τέλη του 2017 η κυβέρνηση έδειχνε ότι θα άνοιγε περπατησιά, όμως η ατολμία με την οποία αντιμετώπισε την πρόταση του Μυτιληναίου για το Αμύνταιο, έδειξε καχυποψία απέναντι στις ιδιωτικές επενδύσεις και άφησε άλυτο ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να είχε λυθεί: την τιμή ρεύματος για την ενεργοβόρο βιομηχανία.
Και σήμερα υπάρχει δυσαρέσκεια στην βιομηχανία και όχι κατ ανάγκη από τον προαναφερθέντα όμιλο για τις πρακτικές του Υπουργείου απέναντι στις ανάγκες και την ολιγωρία του σε επίπεδο ευρωπαϊκής παρέμβασης.
Παράλληλα ο μονάδες τους Αμυνταίου και της Καρδιάς έχουν μείνει έωλες αφού η ζωή τους έχει λήξει.
Στην ΔΕΠΑ παρά το γεγονός ότι παρέλαβε άνοιγμα 90 εκατ από τον Λαυρεντιάδη (ΕΛΦΕ) τελικά ελάχιστα πράγματα μπορεί να υποστηρίξει επικοινωνιακά μετά μάλιστα και το φιάσκο Τζώρτζη, που αποδείχθηκε κατώτερος μάνατζερ από τον προκάτοχό του και κατηγορούμενο Θόδωρο Κιτσάκο.
Η ΡΑΕ και ο ΑΔΜΗΕ
Παρά τις αδυναμίες αυτές, οι ενεργειακές επενδύσεις προχωρούν και μόνο στην ΡΑΕ έχουν κατατεθεί 5 αιτήσεις για σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου.
Και εδώ όμως η ΡΑΕ έχει δείξει τεράστια δυστοκία αφού καθυστέρησε άγνωστο για ποια αιτία να εγκρίνει την άδεια, βασικό της επιχείρημα είναι η ενδελεχής εξέταση των περιβαλλοντικών, της πρώτης αίτησης του Μυτιληναίου στον Αγιο Νικόλαο.
Και στον τομέα των αιολικών έχουμε επενδύσεις που κινούνται με την ανάπτυξη της Τέρνα Ενεργειακής και του Ανέμου αλλά και ξένων επενδυτών οι οποίοι σπεύδουν να αξιοποιήσουν τις ελληνικές προϋποθέσεις για τις ΑΠΕ.
Πάντως και στον τομέα αυτόν οι τροπολογίες που κατατέθησαν την τελευταία στιγμή δεν ικανοποίησαν την αγορά.
Η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε υβριδικά φωτοβολταϊκά θα είναι το επόμενο βήμα.
Τέλος η ΡΑΕ προσπάθησε να βοηθήσει σημαντικά τα ελληνικά συμφέροντα σε σχέση με την διασύνδεση της Αττικής Κρήτης.
Η σθεναρή στάση Σταθάκη αλλά και οι πρωτοβουλίες Μανουσάκη, που είναι παιδί του ΥΠΕΝ στον ΑΔΜΗΕ με την θυγατρική Αριάδνη προχώρησαν σημαντικά τις διαπραγματεύσεις με ρίσκα για την ελληνική πλευρά.
Όμως φαίνεται ότι η ισχύς της Κομισιόν να επιβάλει τις δικές της προδιαγραφές στο έργο κλείνει τον δρόμο στην ελληνική βιομηχανία.
Παρά ταύτα οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν μεγάλες ευκαιρίες στην πίτα της διασύνδεσης.
Αναφορικά με τον ΑΔΜΗΕ είναι η καλύτερη περίπτωση για την τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ κα έχει την σφραγίδα του Γ. Σταθάκη.
Ίσως η ΝΔ θα πρέπει να σκεφθεί δις αν θα πουλήσει πλειοψηφικό ποσοστό ή θα αξιοποιήσει περισσότερο τις προοπτικές του δικτύου που έχει ένα επενδυτικό πρόγραμμα 4 δις και υψηλή μερισματική απόδοση.
www.worldenergynews.gr
Οι εκκρεμότητες που μένουν είναι πολλές και κυρίως η μεγαλύτερη είναι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού και η προβληματική ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ πλήρωσε τελικά το Γ Μνημόνιο.
Κατά πρώτον γιατί οι δημοπρασίες ΝΟΜΕ όπως καταγράφει και η ίδια η δίοικησή της κόστισαν το 2018 περίπου 250 εκατ. ευρώ, ποσό που πολλαπλασιάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του και τα υπόλοιπα έτη.
Κατά δεύτερον γιατί η καθυστέρηση πώλησης των λιγνιτικών με την παράλληλη εκτίναξη της τιμής των CO2 απέτρεψε τελικά την υλοποίηση μιας σωστής αρχικής επιλογής, που είχε να κάνει με την μη πώληση των υδροηλεκτρικών.
Κατά τον τρόπο αυτό και η αγορά παρέμεινε με την ΔΕΗ να διατηρεί υψηλό μερίδιο στο 77% αλλά και η ίδια η ΔΕΗ εγκλωβίστηκε σε έναν φαύλο κύκλο ζημιών.
Από την άλλη πλευρά η ΔΕΗ κλήθηκε να σηκώσει και το βάρος μιας σειράς πολιτικών επιλογών ενώ όπως φαίνεται ο διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ, που της ανήκε, έγινε με έναν τρόπο που δεν ήταν ο καλύτερος για τα συμφέροντα της ίδια της ΔΕΗ.
Παράλληλα η ΔΕΗ δεν έχει λύσει ακόμα το θέμα των ΑΔΙ για τις λιγντικές που αφορά μονάδες υφιστάμενες αλλά και υπό επένδυση, αφού ψηφίστηκε μεν η τροπολογία χωρίς όμως να περιγράφεται ο τρόπος και να έχει κλείσει οριστική συμφωνία με την Κοινότητα που είναι προαπαιτούμενο.
Φαίνεται λοιπόν ότι η επιλογή της ΝΔ να μην προβεί σε αυξήσεις τιμολογίων, όπως εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε η Έκθεση της Κομισιόν την περασμένη Τετάρτη 5 Ιουνίου, θα οδηγήσει σε νέα κελεύσματα από την πλευρά των πιστωτών για αναδιάρθρωση του μείγματος των πωλούμενων μονάδων με την ένταξη πιθανώς αυτών του φυσικού αερίου και των υδροηλεκτρικών.
Βέβαια ένα πακέτο που θα πρέπει να συμπεριλάβει και λιγνιτικές με πιθανότερη την Μελίτη, θα μειώσει σημαντικά τις ανάγκες για πώληση υδροηλεκτρικών καθώς το μερίδιο υποχώρησης που μένει να καλυφθεί δεν ξεπερνά το 27% για να υποχωρήσει η ΔΕΗ στο 50%.
Όμως εκεί θα γίνει η νέα διαπραγμάτευση την οποία οι θεσμοί θα ζητήσουν και η οποία τελικά μπορεί να αποφέρει κάποια εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην ΔΕΗ, με αντάλλαγμα φυσικά τίμημα πώλησης.
Παράλληλα η ΔΕΗ θα πρέπει να επιταχύνει την υλοποίηση της στροφής στις Ανανεώσιμες και την αξιοποίηση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων, της όπως η υβριδική μονάδα που εγκαινιάστηκε στην Ικαρία κατέδειξε.
Τέλος θα πρέπει να γνωστοποιηθεί και να υλοποιηθεί έστω ένα μέρος από την εισήγηση της Mckinsey που έμεινε στο συρτάρι.
Συμπερασματικά η δίοικηση που αναμένεται να αποχωρήσει , εφαρμόζοντας το Γ Μνημόνιο δεν έκανε σημαντικά λάθη, αφού κλήθηκε να διαχειριστεί αυτά που η πολιτική ηγεσία της «φόρτωσε» με τις αποφάσεις της.
Η μάχη στην ενέργεια για τον ΣΥΡΙΖΑ χάθηκε τελικά στην αρχιτεκτονική του Γ Μνημονίου, που όπως αποδείχθηκε στην πράξη είχε ναρκοθετηθεί από την άνοδο των CO2 που δεν αντισταθμίστηκε έγκαιρα και από τις αρχικές συμφωνίες για τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, που τελικά δεν ικανοποίησαν κανένα αλλά ευνόησαν μικρά κερδοσκοπικά σχήματα που εξήγαγαν ποσότητες, οι οποίες τελικά επανεισήχθησαν με μεγάλα καπέλα.
ΕΛΠΕ, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΠΑ
Σε άλλους τομείς, υπήρξε η μη πώληση του ποσοστού των ΕΛΠΕ και πολύ σωστά, γιατί δεν πρέπει να εκποιηθεί σε τιμή ευκαιρίας αλλά και η διασφάλιση από τον Γ.Σταθάκη των συμφερόντων του δημοσίου.
Οι υδρογονάνθρακες όμως και οι έρευνες, που είναι χρυσό πεδίο επενδύσεων, δεν προχώρησαν με τους ρυθμούς που θα περίμενε κανείς, είναι όμως μια καλή επενδυτική ευκαιρία για την επόμενη κυβέρνηση.
Ο ΔΕΣΦΑ πουλήθηκε σε καλύτερη τιμή από αυτήν που η κυβέρνηση Σαμαρά είχε λάβει και μάλιστα σε κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιριών.
Εκεί και στα τέλη του 2017 η κυβέρνηση έδειχνε ότι θα άνοιγε περπατησιά, όμως η ατολμία με την οποία αντιμετώπισε την πρόταση του Μυτιληναίου για το Αμύνταιο, έδειξε καχυποψία απέναντι στις ιδιωτικές επενδύσεις και άφησε άλυτο ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να είχε λυθεί: την τιμή ρεύματος για την ενεργοβόρο βιομηχανία.
Και σήμερα υπάρχει δυσαρέσκεια στην βιομηχανία και όχι κατ ανάγκη από τον προαναφερθέντα όμιλο για τις πρακτικές του Υπουργείου απέναντι στις ανάγκες και την ολιγωρία του σε επίπεδο ευρωπαϊκής παρέμβασης.
Παράλληλα ο μονάδες τους Αμυνταίου και της Καρδιάς έχουν μείνει έωλες αφού η ζωή τους έχει λήξει.
Στην ΔΕΠΑ παρά το γεγονός ότι παρέλαβε άνοιγμα 90 εκατ από τον Λαυρεντιάδη (ΕΛΦΕ) τελικά ελάχιστα πράγματα μπορεί να υποστηρίξει επικοινωνιακά μετά μάλιστα και το φιάσκο Τζώρτζη, που αποδείχθηκε κατώτερος μάνατζερ από τον προκάτοχό του και κατηγορούμενο Θόδωρο Κιτσάκο.
Η ΡΑΕ και ο ΑΔΜΗΕ
Παρά τις αδυναμίες αυτές, οι ενεργειακές επενδύσεις προχωρούν και μόνο στην ΡΑΕ έχουν κατατεθεί 5 αιτήσεις για σύγχρονες μονάδες φυσικού αερίου.
Και εδώ όμως η ΡΑΕ έχει δείξει τεράστια δυστοκία αφού καθυστέρησε άγνωστο για ποια αιτία να εγκρίνει την άδεια, βασικό της επιχείρημα είναι η ενδελεχής εξέταση των περιβαλλοντικών, της πρώτης αίτησης του Μυτιληναίου στον Αγιο Νικόλαο.
Και στον τομέα των αιολικών έχουμε επενδύσεις που κινούνται με την ανάπτυξη της Τέρνα Ενεργειακής και του Ανέμου αλλά και ξένων επενδυτών οι οποίοι σπεύδουν να αξιοποιήσουν τις ελληνικές προϋποθέσεις για τις ΑΠΕ.
Πάντως και στον τομέα αυτόν οι τροπολογίες που κατατέθησαν την τελευταία στιγμή δεν ικανοποίησαν την αγορά.
Η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε υβριδικά φωτοβολταϊκά θα είναι το επόμενο βήμα.
Τέλος η ΡΑΕ προσπάθησε να βοηθήσει σημαντικά τα ελληνικά συμφέροντα σε σχέση με την διασύνδεση της Αττικής Κρήτης.
Η σθεναρή στάση Σταθάκη αλλά και οι πρωτοβουλίες Μανουσάκη, που είναι παιδί του ΥΠΕΝ στον ΑΔΜΗΕ με την θυγατρική Αριάδνη προχώρησαν σημαντικά τις διαπραγματεύσεις με ρίσκα για την ελληνική πλευρά.
Όμως φαίνεται ότι η ισχύς της Κομισιόν να επιβάλει τις δικές της προδιαγραφές στο έργο κλείνει τον δρόμο στην ελληνική βιομηχανία.
Παρά ταύτα οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν μεγάλες ευκαιρίες στην πίτα της διασύνδεσης.
Αναφορικά με τον ΑΔΜΗΕ είναι η καλύτερη περίπτωση για την τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ κα έχει την σφραγίδα του Γ. Σταθάκη.
Ίσως η ΝΔ θα πρέπει να σκεφθεί δις αν θα πουλήσει πλειοψηφικό ποσοστό ή θα αξιοποιήσει περισσότερο τις προοπτικές του δικτύου που έχει ένα επενδυτικό πρόγραμμα 4 δις και υψηλή μερισματική απόδοση.
www.worldenergynews.gr
