Οι εργαζόμενοι και το κίνημά τους δεν πρέπει να γίνουν για ακόμα μια φορά χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής

Η γνωστή πλειοψηφία ΕΑΜΕ (πρώην ΠΑΣΚΕ), ΔΑΚΕ με ολίγον

από ΣΥΡΙΖΑ (ΜΕΤΑ) στο Δ.Σ. της ΓΕΝΟΠ που έγινε την Πέμπτη 26-2-2015, ψήφισαν και πήραν απόφαση κατά πλειοψηφία να υπογράψουν τη νέα ΣΣΕ, πράγμα που έγινε την Παρασκευή  27-2-2015.

Η ΣΣΕ έχει τριετή διάρκεια και αφορά μόνο το μόνιμο προσωπικό της ΔΕΗ, αφήνοντας δηλαδή απ’έξω τους χιλιάδες συμβασιούχους συναδέλφους που απασχολούνται στην επιχείρηση και βέβαια τους χιλιάδες εργαζόμενους στα εργολαβικά συνεργεία, που δουλεύουν κυριολεκτικά σε συνθήκες γαλέρας, εξαιρώντας δηλαδή το πιο κακοπληρωμένο και εκτεθειμένο στην εργοδοσία τμήμα του προσωπικού. Πρόκειται δηλαδή για μία ακόμα ΣΣΕ που διασπά..

τους εργαζόμενους, νομιμοποιεί τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, όλο το σύγχρονο αντεργατικό οπλοστάσιο.

Επίσης, δεν αφορά τους εργαζόμενους στις δύο θυγατρικές της ΔΕΗ, τον ΔΕΔΔΗΕ και τον ΑΔΜΗΕ. Με άλλα λόγια, η σύμβαση αφορά τους μισούς περίπου υπαλλήλους του ομίλου ΔΕΗ.

Σε ότι αφορά τους μισθούς, η συγκεκριμένη σύμβαση τους κρατάει καθηλωμένους, βάση των μνημονιακών νόμων, στα επίπεδα του 2012. Οι μισθοί μας όμως, έχουν ήδη μειωθεί τουλάχιστον κατά 35% τα προηγούμενα χρόνια, ενώ ταυτόχρονα η φορολογία αυξάνεται διαρκώς, οι παροχές σε υγεία, φάρμακα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί. Συνολικά δηλαδή μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερο πισωγύρισμα στα κεκτημένα μας ως εργαζόμενοι, ακόμα και από αυτά του 2012.

Παράλληλα είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι θα γίνουν και νέες οριζόντιες μειώσεις με δεδομένο ότι ισχύουν οι μνημονιακοί νόμοι οι οποίοι προβλέπουν ότι το μισθολογικό κόστος δεν πρέπει να ξεπερνάει το 65% από αυτό που ίσχυε τον Δεκέμβρη του 2009.

Υπάρχει κίνδυνος επιπλέων μειώσεων εξ αιτίας του όρου της σύμβασης που δεσμεύει αυστηρά ότι εντός 6 μηνών πρέπει να συσταθεί επιτροπή που θα ασχοληθεί με την αναμόρφωση των ειδικών επιδομάτων.

Η νέα ΣΣΕ επικαιροποιεί τους όρους της κατάπτυστης μνημονιακής σύμβασης του 2012 που αφορά το πετσόκομμα εργασιακών σχέσεων, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και δίνει στη διοίκηση της ΔΕΗ το δικαίωμα να προχωρήσει σε απολύσεις κατά το δοκούν.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ πανηγυρίζει επειδή υπέγραψε μια σύμβαση που διατηρεί καθηλωμένους τους μισθούς και υπακούει στο μνημονιακό αντεργατικό πλαίσιο. Αυτή είναι η κατάντια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ! !....

 Σε σχέση με την << παροχή >> που ξεσήκωσε  μεγάλες αντιδράσεις,  αφορά σ' αυτό που η ΔΕΗ ονομάζει «κοινωνικό μισθό», δηλαδή την κάλυψη δαπάνης, μέχρι 6 ευρώ ημερησίως ανά εργαζόμενο, για το κόστος σίτισης.

Να σημειωθεί  πρώτον  ότι η συγκεκριμένη παροχή διακόπτεται με την λήξη της σύμβασης. Η ίδια η επιχείρηση ομολογεί ότι,  προς το παρόν,  το μέτρο δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους, αλλά μόνο εκείνους που δουλεύουν σε χώρους όπου λειτουργούν καντίνες και κυλικεία.

Δεύτερον και σπουδαιότερο, η συγκεκριμένη παροχή είναι προϊόν άλλης μιας συναλλαγής
του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού με την διοίκηση της ΔΕΗ προκειμένου να αποπληρωθούν τα αμαρτωλά δάνεια που είχε αποφασίσει και είχε πάρει η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ από την ΔΕΗ και για τα οποία η παράταξή μας ποτέ δεν συμφώνησε. Αυτό θα γίνει μέσω παρακράτησης 2 ευρώ τον μήνα ανά εργαζόμενο μέσω των πρωτοβάθμιων σωματείων τα οποία θα αποδίδονται στην ΓΕΝΟΠ.  Η παρακράτηση των 2 ευρώ είναι προϋπόθεση για την παροχή του τροφείου.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση πέρα από το ότι πλειοδοτεί στον κοινωνικό αυτοματισμό, στέλνει ταυτόχρονα σινιάλο στην εργοδοσία και σε άλλους κλάδους, να μην επιτρέψει τέτοια προκλητικά .............προνόμια, όταν και αν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές συμβάσεις. Πολύ περισσότερο, να απορρίψει κάθε συζήτηση για ανάκτηση των απωλειών από την καπιταλιστική κρίση.

Αποκαλυπτικός  υπήρξε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φίλης, ο οποίος δήλωσε: «Οταν η κυβέρνηση ιδρώνει να βρει ευρώ το ευρώ τα χρήματα για τα κουπόνια σίτισης των φτωχών στη χώρα μας, είναι προκλητικό να υπογράφεται σύμβαση με τα περιβόητα... "τροφεία" για εργαζόμενους, δηλαδή αυξήσεις μισθών από την πίσω πόρτα. Και είναι υποκριτικό να επικαλούνται τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, όταν μάλιστα ο εργοδότης είναι δημόσια επιχείρηση. Ολοι κρινόμαστε!».

Να γιατί όλοι οι εργαζόμενοι (και όχι μόνο της ΔΕΗ) δεν έχουν κανένα συμφέρον να ταυτιστούν είτε με τη διοίκηση της επιχείρησης, είτε με την πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ, είτε με την κυβέρνηση στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα εργασιακά - μισθολογικά τους δικαιώματα. Είναι και οι τρεις απέναντι από τα πραγματικά τους συμφέροντα και το έχουν αποδείξει από την εποχή ακόμα που ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός «έδενε κι έλυνε» στη ΔΕΗ και στις άλλες πρώην ΔΕΚΟ, συμβάλλοντας στη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση των εργαζομένων.

Συνάδελφοι.

Η Αγωνιστική Συνεργασία απ’ την πρώτη στιγμή που άνοιξε η κουβέντα για την ΣΣΕ, τόνισε ότι θεωρεί αδιαπραγμάτευτη τη θέση για την αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών που υπέστησαν οι εργαζόμενοι  του ομίλου ΔΕΗ. Στη βάση αυτή προτείναμε ότι αφετηρία των διεκδικήσεων μας πρέπει να είναι  οι αποδοχές και τα εργασιακά δικαιώματα του Δεκέμβρη του 2009. Αυτή είναι η πρόταση που καταθέσαμε στο ΔΣ της ΓΕΝΟΠ και των πρωτοβάθμιων σωματείων, αλλά οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού την απέρριψαν. Κριτήριο για σήμερα για τις διεκδικήσεις μας πρέπει να είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Με βάση αυτές τις ανάγκες χρειάζεται σήμερα να οργανώνεται η πάλη για να έχει αποτελέσματα.

Οι εργαζόμενοι και το κίνημά τους δεν πρέπει να γίνουν για ακόμα μια φορά χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής. Να μην περάσει το κλίμα των μειωμένων απαιτήσεων που καλλιεργούν κυβέρνηση και ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός!

Είναι αναγκαίο όσο ποτέ, να οργανώσουμε την πάλη μας μαζί με το ταξικό αγωνιστικό κίνημα, τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και στη ΔΕΗ, για την κατάργηση των νόμων που οδήγησαν στον σφαγιασμό των μισθών και των δικαιωμάτων μας.

Αγωνιζόμαστε για άμεση κατάργηση μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, για ανάκτηση των απωλειών μας με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με άλλο δρόμο ανάπτυξης, με αποδέσμευση από τις αλυσίδες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ του κεφαλαίου και της εξουσίας τους.

Για αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο φορέα ενέργειας που θα σχεδιάζει με κριτήριο την συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την ασφάλεια και όπου οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής η.ε. θα αποτελούν λαϊκή περιουσία.