Τμήμα Ενέργειας ΣΥΡΙΖΑ: Η ΔΕΗ οδηγείται σε αδιέξοδο και ο κ. Χατζηδάκης παραπλανά τον λαό

* Μιλούσαν για ζημιές ύψους 1,6 δισ. -που, βέβαια, απέδιδαν στη διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ-, στοιχείο καθαρά λογιστικό, χωρίς καμία ταμειακή διάσταση, όπως ξεκαθαρίζει η δημοσιευθείσα έκθεση αλλά απέκρυψε ο Κ. Χατζηδάκης.
* Αντίστοιχη «μέθοδος» ακολουθήθηκε στα αποτελέσματα του 2018, μιλώντας για ζημιές 900 εκατ., ενώ βάσει της ανακοίνωσης της ΔΕΗ η ζημιά, μετά τις αποσβέσεις και τους φόρους, ήταν 424 εκατ. το 2019 και 347 εκατ. το 2018 - λόγω, και κατά τη σημερινή διοίκηση, αποκλειστικά εξωγενών παραγόντων (αυξήσεις CO2 - τιμών καυσίμων και παρεπόμενη αύξηση της οριακής τιμής συστήματος από 54,7 ευρώ/MWh το 2018 σε 60,4 ευρώ το 2019).

* Η “επιτυχία” των EBITDA, ύψους 333 εκατ., προέκυψε μετά τα “μαγικά” μέτρα: τις υπερβολικές αυξήσεις του Σεπτεμβρίου, άνω του 15%, και τη συρρίκνωση της έκπτωσης “συνέπειας” στο 5%. Κατά την έκθεση των υπηρεσιών της ΔΕΗ στις 12.8.2019 προβλέπονταν EBITDA 286 εκατ., χωρίς αυξήσεις τιμολογίων, που βασίζονταν σε προβλέψεις αύξησης πωλήσεων -λόγω αύξησης κατανάλωσης κατά 2,7% (αποτέλεσμα της επιτευχθείσας ανάπτυξης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ)-, στην ανάκτηση δικαιωμάτων CO2 από πελάτες μέσης/υψηλής τάσης και στη μείωση του λειτουργικού κόστους, με ενέργειες της προηγούμενης διοίκησης. “Άνθρακες ο θησαυρός” του Κ. Χατζηδάκη, εφόσον με άδικες αυξήσεις 500 εκατ. πέτυχε αύξηση EBITDA 47 εκατ...
* Δεν αποκλείεται νέο “κατόρθωμα” κερδοφορίας, παρά την απώλεια πελατών, αφού σήμερα η ΔΕΗ προμηθεύεται ηλεκτρική ενέργεια σε τιμές κάτω από 50 ή και 40 ευρώ/MWh,που μετά τις ανατιμήσεις πωλεί πάνω από 100 ευρώ, διώχνοντας πελάτες προς τον ανταγωνισμό.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι η επιχείρηση οδηγείται σε αδιέξοδο εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας, καθώς η εισπραξιμότητα τρεχόντων λογαριασμών από τον Σεπτέμβριο έχει καταβαραθρωθεί: εκτιμάται ότι το εξάμηνο Σεπτεμβρίου 2019 - Φεβρουαρίου 2020 οι εισπράξεις ήταν μειωμένες έναντι της αντίστοιχης περιόδου 2018/2019, πλέον των 400 εκατ.
Η τιτλοποίηση που θα απέφερε 500 εκατ. με ευνοϊκούς όρους τον Οκτώβριο του 2019 και το σχέδιο πληρωμής οφειλών 65.000 μεγαλοοφειλετών με στόχο είσπραξη 200 εκατ., που είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη διοίκηση, παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες, όμως η ΔΕΗ σήμερα αδυνατεί να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις.
Φυσικά, τονίζεται, ούτε λόγος για προμήθεια και δημιουργία ικανού αποθέματος δικαιωμάτων CO2 με τις σημερινές μειωμένες τιμές, ώστε οι μονάδες να καταστούν ανταγωνιστικές, να παράγουν, αντί να “αργούν”, όπως εδώ και πολλούς μήνες, και η ΔΕΗ να επιβαρύνεται με εκατοντάδες εκατομμυρίων, λόγω σταθερών εξόδων...
Π. Σκουρλέτης: Όταν ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός αντιστρατεύεται το δημόσιο συμφέρον
Πολιτικά απαράδεκτη και οικονομικά επιζήμια ενέργεια σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου και της κοινωνίας συνολικά χαρακτηρίζει ο γραμματέας της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης τη διάταξη στο νομοσχέδιο-“σκούπα” του ΥΠΕΝ που ανοίγει τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, ενώ σημειώνει την απαράδεκτη μεθόδευση της νομοθέτησης για ένα τόσο σοβαρό θέμα στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.
Αναφέρεται στην υποχρέωση του Δημοσίου να κατέχει τουλάχιστον 51% του ΑΔΜΗΕ, που είναι πλήρως ανεξάρτητος από τη ΔΕΗ, βάσει και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, υπογραμμίζοντας πως “καμία άλλη εταιρεία ή φορέας δεν μπορεί να ασκήσει το έργο του ΑΔΜΗΕ”, καθώς υλοποιεί και σχεδιάζει εξαιρετικής σημασίας έργα υπέρ των καταναλωτών και της ενεργειακής ασφάλειας, είναι κερδοφόρος με ανθεκτικότητα και στην κρίση λόγω και των ισχυρών μετόχων, ενώ αποτελεί φυσικό μονοπώλιο, με εγγυημένα έσοδα.
“Άραγε μπορούμε να εκχωρήσουμε στον ιδιωτικό τομέα την αποκλειστική ευθύνη της ενεργειακής μας ασφάλειας;” διερωτάται παραπέμποντας στην αποτυχία προστασίας της υγείας από τους ιδιώτες στην κρίση της πανδημίας.
Η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε ούτε να σκεφτεί να ξεπουλήσει ποσοστά του ΑΔΜΗΕ που ανήκουν στο Δημόσιο, ιδίως σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης που “ναρκοθετεί” τις αξίες πώλησης, τονίζει και καταλήγει πως, “αντιθέτως, θα έπρεπε να αναθεωρήσει τη σκληρή, νεοφιλελεύθερη οπτική της και για τα άλλα ενεργειακά δίκτυα, ώστε να διασφαλίσει τη συνέχιση του ισχυρού ελέγχου τους από το Δημόσιο”.