Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προδιαγράφει ένα ζοφερό μέλλον για τον κόσμο της εργασίας.
Οι ρυθμίσεις του οδηγούν στην αποδυνάμωση της θέσης των εργαζομένων έναντι των εργοδοτών καθώς η πολυδιαφημιζόμενη «ατομική συμφωνία» γίνεται η κερκόπορτα που θα εξαϋλώσει τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα δεκαετιών και θα συρρικνώσει το ρόλο των συνδικάτων.
Ειδικότερα, τα όσα προβλέπει για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας έχουν στόχο την αλλοίωση του 8ωρου, την περαιτέρω ελαστικοποίηση και την νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας του
εργοδότη, έτσι ώστε να μην πληρώνει τις υπερωρίες και αυτό όταν στη χώρα μας η λαίλαπα των μνημονίων έχει μειώσει δραματικά τους μισθούς των εργαζομένων.Παράλληλα, είναι σαφής η προσπάθεια της κατάργησης του θεσμού του συνδικάτου και εισαγωγής των ατομικών συμβάσεων εργασίας, ακόμη και σε εμβληματικές Επιχειρήσεις της χώρας όπως ο Όμιλος ΔΕΗ, που διέπονται από Κανονισμούς και Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεκαετιών.
Με τις διατάξεις του νομοσχέδιου και ειδικότερα τους περιορισμούς που ψευδεπίγραφα προσδιορίζονται ως «προστασία στην εργασία» επιχειρείται η ουσιαστική κατάργηση της απεργίας, του κορυφαίου και συνταγματικά κατοχυρωμένου εργατικού δικαιώματος ενώ με άλλη ρύθμιση καταργείται η προστασία της συνδικαλιστικής δράσης.
Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ έχει υπογραμμίσει αρκετές φορές τον κρίσιμο ρόλο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) αλλά και την ανάγκη να ενισχυθεί αυτό ώστε να ελέγχεται αποτελεσματικά η αγορά εργασίας και να σταματήσει η ασυδοσία στους εργασιακούς χώρους.
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, βρίσκεται στην
ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Προωθεί τη μετεξέλιξή του σε «Ανεξάρτητη
Αρχή» στην οποία και μεταβιβάζει , ελαφρά τη καρδία, μια ισχυρή και
θεσμική υποχρέωση του Κράτους , αυτή του έλεγχου της αγοράς εργασίας και
της προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων!
