Τα μέχρι τώρα βήματα για το καλώδιο Ελλάδας - Γερμανίας είναι αναμφισβήτητα πολλά, η μεγάλη όμως κίνηση που θα το σπρώξει μπροστά και θα το βάλει σε άλλη πίστα, παραμένει ακόμη το ζητούμενο.
Το 2024 πρέπει να είναι η χρονιά που θα πειστούν οι Γερμανοί, που θα το εντάξουν ψηλά στις πολιτικές του τομέα των ενεργειακών διασυνδέσεων και που θα αρθούν οι όποιες ακόμη επιφυλάξεις έχουν για το project.
Απαιτούνται νέα κανάλια για να γίνει μια πιο ουσιαστική συζήτηση μαζί τους και σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται η χθεσινή συνάντηση του CEO, Μάνου Μανουσάκη με τον νέο Γερμανό Πρέσβη στη χώρα μας Αντρέας Κιντλ.
Στόχος, όχι μόνο να ενημερωθεί ο γερμανός διπλωμάτης για την εξωστρεφή δραστηριότητα του ΑΔΜΗΕ στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείο, αλλά και για να ενεργοποιήσει τα δικά του κανάλια επαφών, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
Στο Βερολίνο κατά τη συνάντηση του με τον καγκελάριο Σολτς τον Νοέμβριο, ο Ελληνας Πρωθυπουργός είχε αναφερθεί ονομαστικά στον κάθετο διάδρομο, μιλώντας για την σημασία του ως βήμα πλήρους απεξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια και ανάπτυξης των ΑΠΕ, χωρίς ωστόσο να κάνει το ίδιο και ο Ολ.Σολτς. Το γεγονός ότι έλειπε η αναφορά στο θέμα από τον καγκελάριο, μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα, εξάλλου αμφότερες οι χώρες έχουν πολλούς λόγους για να θέλουν να προχωρήσει το έργο.
Το συμφέρον μας με τους Γερμανούς είναι κοινό. Το χειμώνα είναι εκείνοι που έχουν μεγάλες ανάγκες για ενέργεια, το καλοκαίρι είμαστε εμείς, επομένως ένα καλώδιο αμφίδρομης ροής θα βοηθούσε αμφότερους.
Και ειδικά το Βερολίνο γνωρίζει ότι για να πρασινίσει μέχρι το 2050 η ενέργεια που παράγουν οι γερμανικές βιομηχανίες, χρειάζεται και άλλες πηγές, πέραν των αιολικών της Βόρειας Θάλασσας. Οσο για την Αθήνα, το θέμα των εξαγωγών είναι σχεδόν υπαρξιακό για τη δική μας πράσινη μετάβαση, για να βρουν διέξοδο τόσο οι ποσότητες που σκοπεύουμε να παράξουμε, όσο και όλοι αυτοί οι τεράστιοι όγκοι ενέργειας που φιλοδοξούμε να περάσουν μελλοντικά από Μ. Ανατολή και Β. Αφρική με κατεύθυνση την Ευρώπη.
Είναι προφανές ότι φέτος πρέπει να είναι η χρονιά που θα γίνει το μεγάλο βήμα, που θα πειστούν οι Γερμανοί να επενδύσουν πολιτικό κεφάλαιο και χρήμα στον Green Aegean, ώστε να ξεκινήσει η επόμενη κουβέντα για τις «ταρίφες» εισαγωγής της πράσινης ενέργειας και το κομμάτι της υλοποίησης.
Το έδαφος για συμφωνία υπάρχει και σε αυτή τη λογική, της επιτάχυνσης, μέσα και από τη δύναμη που έχουν τα διπλωματικά κανάλια, εντάσσεται η πρώτη αυτή συνάντηση Μανουσάκη - Κίντλ.
Στο τεχνικό σκέλος, μετά από τα τρία μνημόνια συνεργασίας μεταξύ του ΑΔΜΗΕ και των ομολόγων του σε Σλοβενία, Αυστρία και Γερμανία (ΤenneT), έχει έρθει η ώρα της σύστασης των πρώτων ομάδων εργασίας, για να ασχοληθούν μεταξύ άλλων, με τα ζητήματα της υποθαλάσσιας χάραξης μέσω Αδριατικής. Εδώ και μερικούς μήνες έχει αποφασιστεί ότι η χάραξη θα είναι αυτόνομη, χωρίς να κουμπώνει με κανένα γειτονικό δίκτυο, παρά θα διέρχεται υποθαλάσσια από την Αδριατική, θα φτάνει στην Σλοβενία και από εκεί θα ακολουθεί τη διαδρομή προς την Αυστρία και μετά στην Νότια Γερμανία.
Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, θα χρησιμοποιηθεί τεχνολογία HVDC (διασύνδεση Υπερυψηλής Τάσης Συνεχούς Ρεύματος), που ακολουθείται και στη διασύνδεση Κρήτης-Αττικής, όπως και στη διασύνδεση Κρήτης-Κύπρου-Ισραήλ. Και η προκαταρκτική μελέτη σκοπιμότητας θα εξειδικεύει, μεταξύ άλλων, την τεχνική περιγραφή του έργου, την διαδρομή που θα ακολουθήσει, την τεχνολογική προσέγγιση, τον προκαταρκτικό σχεδιασμό (υποβρύχια και υπόγεια καλώδια HVDC, εναέριες γραμμές εναλλασσόμενου ρεύματος, μετατροπείς HVDC, κ.λπ.) και φυσικά το συνολικό κόστος υλοποίησης.
Η διασύνδεση «Κρήτης - Αττικής», της οποίας η δοκιμαστική λειτουργία τοποθετείται μέσα στο 2024, πιθανότατα θα χρησιμοποιηθεί ως μπούσουλας για την ηλεκτρική λεωφόρο Ελλάδας - Γερμανίας, όπως έχει μεταφέρει ο ΑΔΜΗΕ στους ομολόγους του διαχειριστές της Σλοβενίας, της Αυστρίας και της Γερμανίας.
Ο κ. Μανουσάκης μαζί με τη διοίκηση του ΑΔΜΗΕ πρόκειται να βρεθούν σήμερα στο Ηράκλειο για να συναντηθούν με τον περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη, ενώ αύριο θα πραγματοποιήσουν επίσκεψη στο εργοτάξιο της Δαμάστας, όπου καταλήγει η μία άκρη του καλωδίου.
Το project περιλαμβάνεται στην κορυφαία πεντάδα των πιο καινοτόμων έργων διασύνδεσης συνεχούς ρεύματος πανευρωπαϊκά. Απαρτίζεται από δύο υποβρύχια καλώδια μήκους 335 χλμ., τάσης 500 kV και συνολικής μεταφορικής ισχύος 1.000 MW που ποντίζονται σε βάθος ρεκόρ έως 1.200 μέτρων στον πυθμένα του Αιγαίου.
Η εμπειρία του Διαχειριστή στην διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας αποτελεί ένα ισχυρό πλεονέκτημα για το ελληνο-γερμανικό εγχείρημα, αρχικής δυναμικότητας μεταφοράς 3 GW, που σταδιακά μπορεί να αυξηθούν στα 9 GW.
