Ο ελληνικός λαός
ψήφισε ΟΧΙ!
Ο λαός μας, όλοι εμείς στείλαμε ένα δυνατό μήνυμα
αντίστασης, ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας, εθνικής αξιοπρέπειας και ελπίδας
από τις κάλπες της Κυριακής 5 του Ιούλη: ΟΧΙ!
Δεν συναινούμε, δεν γινόμαστε συνένοχοι σε μέτρα που διαιωνίζουν την
κατοχική λιτότητα στην χώρα, που μονιμοποιούν το μνημονιακό καθεστώς της
αποικίας χρέους, που επιβλήθηκε από επίορκους πολιτικούς στην πατρίδα μας!
Ο ελληνικός λαός
αντιστάθηκε σε όλους τους εκβιασμούς! Στο σύρσιμό του σε δημοψήφισμα με
κλειστές τις τράπεζες. Στην πρωτοφανή, υστερική προσπάθεια εκφοβισμού και
κατατρομοκράτησής του από τις κατοχικές δυνάμεις των δανειστών (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ).
Στην εμφυλιοπολεμικού τύπου διχαστική καμπάνια των ντόπιων ..
συνεργατών τους
(μνημονιακά κόμματα, κυβερνητικοί υπουργοί, κανάλια και λοιπά ΜΜΕ) που
απαιτούσαν είτε να φιμωθεί ο λαός, είτε να υποταχθεί εθελόδουλα.
Η κυβέρνηση; Η νέα
αριστερή κυβέρνηση, αν σε κάτι παρέμεινε συνεπής, είναι στην ιστορία όλων των
κυβερνήσεων αυτού του τόπου: στο βιασμό της δημοκρατίας για λογαριασμό της
ξενοκρατίας. Την επομένη κιόλας του δημοψηφίσματος, γύρισε την πλάτη στη λαϊκή
βούληση, νεκρανάστησε το πολιτικό προσωπικό των μνημονίων και συμμάχησε μαζί
του για την πλήρη υποταγή στους δανειστές. Η προδοσία της λαϊκής ετυμηγορίας από την αριστερή Κυβέρνηση, δεν δείχνει
μόνο τη μεγάλη απόστασή της από το λαϊκό αίσθημα. Μα την υποταγή της στους
εκβιασμούς! Η πραξικοπηματική επιβολή της «συμφωνίας» του ολέθρου, σηματοδοτεί
το πέρασμά της στο αντίπαλο στρατόπεδο. Τη
σύμπραξή της στην αρπαγή της Ελλάδας.
Η αρπαγή της Ελλάδας είναι η ζοφερή πραγματικότητα της
ανεργίας που στέλνει τα παιδιά μας στα σκλαβοπάζαρα της μετανάστευσης, είναι το πετσόκομμα
σε μισθούς και συντάξεις, οι απολύσεις και τα «λουκέτα», οι «ελεύθερες» αγορές,
η απαξίωση των ιδιωτικών περιουσιών και οι κατασχέσεις, η κλοπή των καταθέσεων,
είναι οι ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου πλούτου και η εμπορευματοποίηση και η
διάλυση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (Υγεία, Παιδεία, Ενέργεια κλπ). Όλα αυτά
δεν είναι παρά το νέο κατοχικό δάνειο που επιβάλλει η ΕΕ και το Eurogroup στο
λαό και τη χώρα.
Χρόνια
τώρα, οι εργαζόμενοι στη
ΔΕΗ αντιστέκονται
στο διαμελισμό και στο ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ και της «Μικρής» ΔΕΗ. Αντιπαλεύουν τον καθορισμό των τιμολογίων χωρίς κοινωνικά κριτήρια, την υιοθέτηση των
ρυθμίσεων δημοπρασιών λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής (ΝΟΜΕ), των
Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος. Καταγγέλλουν την ενίσχυση των υπερεξουσιών
της ΡΑΕ, των επίδοξων επενδυτών που εκμεταλλευόμενοι τη δεσπόζουσα θέση τους
στην ΕΕ και τους «θεσμούς» καθοδηγούν την
υπονόμευση, απαξίωση της ΔΕΗ και το ξεπούλημά της. Αντιστεκόμαστε γιατί γνωρίζουμε:
Η εκποίηση της ΔΕΗ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εκποίηση ολόκληρης της
χώρας και την οικοπεδοποίησή της από τους δανειστές.
Θα συνεχίσουμε να
παλεύουμε μαζί με όλο τον ελληνικό λαό γιατί νοιώθουμε καλά
πως κανένα λαϊκό αίτημα, ούτε η πιο μικρή ανακούφιση δεν μπορεί να
ικανοποιηθεί, αν δεν ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των
συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν ήδη από την εποχή
της αντισυνταγματικής δανειακής σύμβασης, του πρώτου μνημόνιου.
Για ποιο ανθρωπιστικό
μέτρο - πόσο μάλλον κοινωνικό - μπορεί να γίνεται λόγος, όταν η
«συμφωνία με τους δανειστές» απαιτεί κάθε νομοσχέδιο να προεγκρίνεται από τη
Μέρκελ και το Σόιμπλε; Όταν και τα ελάχιστα ανακουφιστικά μέτρα που ψηφίστηκαν
το προηγούμενο πεντάμηνο, αποτελεί «προαπαιτούμενο της συμφωνίας» να παρθούν
πίσω; Όταν το πότε θα ανοίγουν ή θα ξανακλείνουν οι τράπεζες επαφίεται στην
εκάστοτε διάθεση του εκάστοτε Ντάισελμπλουμ; Όταν η καταβολή μισθών και
συντάξεων, η λειτουργία σχολείων και νοσοκομείων εξαρτάται από τα «τεχνικά
κλιμάκια της τρόικα» που «επανέρχονται ενισχυμένα» και με δικαιοδοσία να κόβουν
όσο και όποτε το θελήσουν τις δαπάνες κάθε υπουργείου και δημόσιου φορέα;
Για ποια ανάπτυξη μπορεί να γίνεται
λόγος όταν, η σωτηρία του ευρώ και της ΟΝΕ μπαίνει ψηλότερα από
τις ανάγκες του λαού και της πατρίδας; Όταν δεν υπάρχει νόμισμα για να
χρηματοδοτηθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση, η υγεία και η παιδεία; Να
καταβληθούν οι μισθοί και οι συντάξεις; Πώς να διαφυλαχθούν οι αποταμιεύσεις
και το βιος του λαού μας, όταν υποτασσόμαστε στις αποφάσεις της ΕΕ; Πώς να
κινηθεί η αγορά όταν, μέσω ιδιωτικοποιήσεων ο δημόσιος πλούτος και μέσω
φοροεπιδρομών οι ιδιωτικές περιουσίες μας, εκχωρούνται στους δανειστές, τις
εγχώριες και ξένες τράπεζες, τους πολιτικούς και τα “λαμόγια” που τους
υπηρετούν;
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες,
όλοι μας σαν ο κυρίαρχος ελληνικός λαός, οφείλουμε τώρα να πράξουμε το πατριωτικό, δημοκρατικό και συνταγματικό μας καθήκον. Να
πάρουμε πίσω την πατρίδα μας, να κατοχυρώσουμε την εθνική μας κυριαρχία, να
ξανακερδίσουμε τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.
Δεν
υπάρχει έντιμος συμβιβασμός με το κατακτητή! Μόνο με άρνηση αναγνώρισης και
μονομερή διαγραφή του χρέους μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ευημερία και
αξιοπρέπεια!
Η
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ
Η
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΕΤΑΙ
ΟΙ
ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ
